Sayt test holatida ishlamoqda!
09 Yanvar, 2025   |   9 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:49
Peshin
12:35
Asr
15:31
Shom
17:15
Xufton
18:34
Bismillah
09 Yanvar, 2025, 9 Rajab, 1446

Farzandlar o‘tinchi: iltimos – ajrashmanglar!

27.06.2018   7305   5 min.
Farzandlar o‘tinchi: iltimos – ajrashmanglar!

Rasululloh sollallohu alayhi va sallamVidolashuv xutbasi”da shunday deganlar: “Ey insonlar, xotinlarning haqlariga rioya etingiz. Ular bilan shafqat, mehr ila muomalada bo‘lingiz. Ularning haqlari xususida Allohdan qo‘rqingiz! Xotinlar sizga Allohning omonatidir. Ularni Alloh nomiga so‘z berib oldingiz, ular amri Ilohiy ila sizlarga halol bo‘ldi. Sizning xotinlar ustida haqqingiz bo‘lgani kabi xotinlarning ham sizlarda haqqi bordir....”

Bu muborak xutbada olam-olam ma’no va oila boshliqlariga ulug‘ topshiriq va buyruq mujassamdir. Bir qarashda oila degan ummonda suzib ketish juda osondek tuyuladi. Ammo bu anchayin qiyin. Negaki, sizlarga so‘zlab bermoqchi bo‘lgan hayotiy voqeadagi hodisotlar odamni anchayin o‘ylashga majbur etadi. Eng achinarlisi kimlar bundan to‘g‘ri xulosa chiqaradi, kimlardir g‘aflatda qoladi!

Guvohi bo‘lganimdek, Muqaddas ilmli, taqvoli, halim bir ayol edi. Turmush o‘rtog‘i bilan kechgan ko‘p yillik turmushining achchiq iztirobini ichiga yuta-yuta adoi tamom bo‘ldi. Oilaning og‘ir yukini ko‘tarish, farzandlarini ta’minlash, ijara haqqini o‘z vaqtida to‘lab turish ham uning zimmasiga oxirgi paytlar juda og‘irlik qila boshladi.

Kunlar, oylar shiddat bilan yillar ham o‘tdi. Hayot deb atalmish darg‘aning og‘irini yelkasida 15 yil ko‘tarib oxiri charchadi. Na uyga bir sum pul olib keladi, na uydan uzoqlarga ketganda bir og‘iz ahvol so‘raydi... Eri uning yonida yelkadosh, yordamchi, hamdard bo‘lish o‘rniga o‘z mas’uliyatidan chetga chiqib ayolining haqlariga rioya etmadi. Loaqal ijara pulini to‘lashni o‘z zimmasiga olmadi.

Baridan toqati toq bo‘lgan Muqaddas bir kuni eridan “javobini berishini” so‘radi. Eri boshida uning gaplariga e’tibor bermadi. Keyinchalik bu so‘zlar yana takrorlangandan keyin: “Meni qo‘yadigan xotinim yo‘q, sendan ajralishni istamayman”, deb rozi bo‘lmadi. Bir kuni eri Muqaddasga “sunnatga muvofiq talog‘ingni beraman” deb bir taloq berdi. Ikkinchi taloqni berdi... Uchinchisini berishga uncha shoshmadi. Er-xotin rosa tortishishdi, biridan biri o‘pkaladi. To‘rt bolasi ham ularning yonida barcha bahslariga guvoh bo‘ldi. Tinmay yog‘ilayotgan gap-so‘zlar yomg‘irini erining: “Bo‘ldi boshing ochiq, senga so‘nggi taloqni ham berdim!” degan so‘zi to‘xtatdi. Go‘yo nimadir gumbirlab tushgandek bo‘ldi. Atrof uzoq sukunatga cho‘mdi. Garchi bunday yashashdan bezib javobini berishini so‘ragan bo‘lsa-da Muqaddasning shuncha yillik turmushi intiho topganidan yurak-bag‘ri ezildi. Ammo na eri, na farzandlariga bildirdi buni.

Sukunatni erining: “Men nimalar qilib qo‘ydim, shoshib nimalar deb qo‘ydim. Bu gapni aytmasligim kerak, edi” deya afsus-nadomatlari buzdi. Farzandlar oldidan nari ketgan er-xotin, ikkalasi ham tinimsiz yig‘lay boshladi. Er ham, xotin ham unsiz yig‘ladi. Biri aytgan so‘zidan afsusda bo‘lsa, ikkinchisi shuncha yil asrab-avaylagan turmushining chinnidek chilparchin bo‘lganidan yurak bag‘ri qon bo‘ldi.

Er uyni tark etarkan farzandlari qo‘liga oz-ozdan pul berdi. Xotini Muqaddasning qo‘liga esa anchagina pul berib: “Ro‘zg‘orda nima kam bo‘lsa ayt?” degan so‘zidan ayolning joni bo‘g‘ziga keldi. Ammo hech narsa deyolmadi. Erini kuzatguncha o‘zini zo‘rg‘a tutib turgan Muqaddas dod-faryod soldi: “Nahot TALOQ degan so‘z erimni bir pasda tarbiyalab, oilaparvar, mehribon ota va mas’uliyatli boshliq qilishga qodir bo‘lsa...

Kunning kechida eshik qo‘ng‘irog‘i jiringladi. Muqaddas eshikni ochib ko‘zlariga ishonmadi. Erining ikki qo‘li to‘la go‘yo butun bozorni ko‘chirib kelgan. Go‘sht, sut, yog‘, ro‘zg‘orga kerakli bo‘ladigan barcha oziq-ovqatlarni xarid qilib kelgandi. Aslida:

“Taloq qilingan ayollarni me’yorida ta’minlash taqvodor (er)larning zimmalaridagi haq (burch)dir”  (Baqara surasi, 241-oyat).

TALOQ – oila ne’matidan ayirsa-da, unga oilada haqiqiy otalik va mahramlik mas’uliyatini o‘rgatdi. Muqaddas erini izidan jimgina kuzatarkan, qizalog‘i: “Barcha farzandlaringiz nomidan deb” bir maktubni qo‘liga tutqazdi. Maktubda:

“Bizning oilamiz, buzilmas, mustahkam, baxtli, go‘zal, chiroyli, farishtali, barakali bo‘lishini tilaymiz. Barcha ezgu-xayrli tilaklaringiz amalga oshsin. Sizlarga sog‘-omonlik, baxt-saodat tilaymiz, onajon. Otajon biz sizlarni doim kulishib, fikringiz bir joydan chiqib baxslashmasligingizni xohlaymiz. Sizlarga sovg‘a bu – BIZ. Sizlardan boshqa bolalarga o‘xshab biror joyga aylantirishingizni yoki biror sovg‘a olib berishingizni ham so‘ramaymiz. Faqat iltimos – AJRASHMANGLAR! Bizga eng zo‘r sovg‘a – SIZLAR. Allohdan oilaviy xotirjamlik, urush-janjallarsiz yashashdan boshqa narsani so‘ramaymiz!”

Farzandlaringiz

 Bomdod mahali telefonga SMS kelib tushdi.

Er: “Men barcha ayblarimga iqrorman, sizlarning haqqingizga rioya qilolmadim. Menga so‘z ber, hech bo‘lmasa, u dunyoda birga bo‘laylik”.

Xotin: “Xo‘p”.

Muqaddasning yuragi yum-yum yig‘ladi. Umr bo‘yi erining shunday ro‘zg‘or tebratishini, undan xol-ahvol so‘rab telefonlashishini yillab orzu qilgandi.

 

Nilufar BOZORBOY qizi

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Nomai a’mol berilishi haqidagi e’tiqodimiz

9.01.2025   1266   8 min.
Nomai a’mol berilishi haqidagi e’tiqodimiz

 - 56وَتُعْطَى الْكُتْبُ بَعْضًا نَحْوَ يُمْنَى وَبَعْضًا نَحْوَ ظَهْرٍ وَالشِّمَالِ

Ma’nolar tarjimasi: Nomai a’mollar ba’zilarga o‘ng tomondan beriladi, ba’zilarga orqa va chap tomondan (beriladi).

Nazmiy bayoni:

Ayrimlarga nomalar kelar o‘ng qo‘ldan
Ba’zilarga berilar orqa va so‘ldan.

Lug‘atlar izohi:

تُعْطَى – ikki maf’ulli fe’l.

الْكُتْبُ – noib foil, birinchi maf’ul. كُتْبُ kalimasi كِتَابٌ ning ko‘pligi bo‘lib, aslida, كُتُبٌ dir. Bu yerda nazm zaruratiga ko‘ra كُتْبُ qilib keltirilgan.

بَعْضًا – ikkinchi maf’ul.

نَحْوَ – nahv kalimasining bir qancha ma’nolari bo‘lib, bu yerda “tomon” ma’nosida kelgan. Zarflikka ko‘ra nasb bo‘lib turibdi. Quyidagi baytlarda نَحْو kalimasining besh xil ma’nosi bayon qilingan: 1. “qasd”; 2. “jihat”; 3. “miqdor”; 4. “misl”; 5. “qism”.

نَحَوْنَا نَحْوَ دَارِكَ يَا حَبِيبِي

لَقِينَا نَحْوَ أَلْفٍ مِنْ رَقِيبِ

وَجَدْنَاهُمْ جِيَاعاً نَحْوَ كَلْبٍ

تَمَنَّوْا مِنْكَ نَحْوًا مِنْ شَرِيبِ

Ey do‘stim, yo‘l oldik hovlinga tomon,

Yo‘liqdik ming qadar raqibga hamon.

Ularning it misol ochligin bildik,

Biror qism yutiming kutishar har on.

يُمْنَى – “o‘ng” ma’nosida bo‘lib, taraf va a’zoga nisbatan ishlatiladi.

وَبَعْضًا – oldin o‘tgan بَعْضًا ga atf qilingan.

ظَهْر – orqa taraf ma’nosini bildiradi. Masalan, ظَهْرُ الاِنْسَان deganda inson yelkasi ortidan beligacha bo‘lgan qismi tushuniladi.

الشِّمَالِ – chap taraf ma’nosini anglatadi.


Matn sharhi:

Qiyomat kunida hamma mahshar maydoniga to‘planadi. Barchaga bu dunyoda qilgan ishlari yozib qo‘yilgan kitob – nomai a’mol tarqatiladi. Ushbu nomai a’mollar insonlarning hayotlari davomida qilgan barcha hatti-harakatlari davomida yozilgan bo‘ladi. Bu haqida Qur’oni karimda shunday xabar berilgan:

“Holbuki, sizlarning ustingizda (barcha so‘zingiz va ishingizni) yodlab turuvchi (farishtalar) bor. (Ular nomai a’molga) yozuvchi ulug‘ zotlardir. (Ular) siz qilayotgan ishlarni bilurlar”[1].

Ya’ni insonlarning qilayotgan amallarini kuzatib, yozib turuvchi farishtalar bor. Ular Alloh taolo huzurida eng hurmatli farishtalar bo‘lib, insonlarning talaffuz qilgan barcha so‘zlarini va qilgan barcha amallarini yozib turadilar. Qurtubiy ushbu oyat haqida: “Ustilaringizda kuzatib turuvchi farishtalar bordir” ma’nosini anglatadi, – degan. Ushbu hurmatli farishtalar insonlar tarafidan sodir bo‘lgan barcha yaxshiyu yomon ishlarni bilib turadilar hamda qiyomat kunida qilmishlariga yarasha jazo yo mukofot olishlari uchun nomai a’mollariga yozib turadilar.

Qiyomat kunida farishtalar barcha insonlarni bir joyga to‘plaganlaridan so‘ng har biri bilan alohida hisob-kitob boshlanadi. Hisob-kitobdan oldin ularga bu dunyoda qilgan barcha ishlari yozib qo‘yilgan nomai a’mollari beriladi. Ashaddiy kofirlarga nomai a’mollari orqa tomondan beriladi va ular uni chap qo‘llari bilan oladilar. Ba’zi kofirlarga chap tomondan beriladi.

Taqvodor mo‘minlarga o‘ng tomondan beriladi. Tavba qilishga ulgurmasdan o‘lgan fosiq mo‘minga nomai a’moli qaysi tarafdan berilishi haqida ulamolar ikki xil qarashda bo‘lganlar:

– O‘ng tarafdan beriladi;

– Bu haqida gapirmaslikni afzal ko‘rishgan.

O‘ng tarafdan beriladi, deganlar ham qachon berilishi haqida o‘zaro ikki xil gapni aytganlar:

1. Do‘zaxga kirishidan oldin beriladi va bu uning do‘zaxda abadiy qolmasligi alomati bo‘ladi;

2. Do‘zaxdan chiqqandan keyin beriladi.

Nomai a’mollari o‘ng taraflaridan berilganlar osongina hisob kitobdan so‘ng jannatdagi ahllari oldiga xursand holda qaytadilar:

“Bas, kimning nomai a’moli (qiyomat kuni) o‘ng tomonidan berilsa, bas, u oson hisob bilan hisob-kitob qilinajak va (jannnatga tushgan) o‘z ahli (oilasi)ga shodu xurram holda qaytajak”[2].

So‘fi Ollohyor bobomiz ushbu masala to‘g‘risida qanday e’tiqodda bo‘lish lozimligi haqida bunday yozgan:

Bilur garchi jami’i holimizni,

Yuborur nomayi a’molimizni.

* * *

Yuborsa nomani rahmat yo‘lidin,

Kelur noma u qulni o‘ng qo‘lidin.

* * *

Qizil yuzlik bo‘lub ul ham sarafroz

Suyunganidin qilur ul banda ovoz.

* * *

O‘qung nomamni ey turg‘on xaloyiq

Kelubdur noma ixlosimg‘a loyiq.

Ya’ni Alloh taologa barcha holatlarimiz ma’lum bo‘lsa-da, amallarimiz yozilgan sahifalarni yuboradi. U zotning buyruqlarini bajarib, rahmatiga sazovor bo‘lganlarga amallari yozilgan sahifalarni o‘ng tarafidan yuboradi.

Bunday baxtli insonlar kitoblari o‘ng tomondan berilishi bilanoq o‘zlarining abadiy baxt-saodatga erishganlarini biladilar va mislsiz xursandchilikdan quvonch ko‘z-yoshlari bilan entikishib:“Mana, mening kitobimni o‘qib ko‘ringlar! Albatta, men hisob-kitobimga yo‘liqishimga ishonardim”, – deydilar:

“Bas, o‘z kitobi (nomai a’moli) o‘ng tomonidan berilgan kishi aytur: “Mana, mening kitobimni o‘qingiz! Darhaqiqat, men hisobotimga ro‘baro‘ bo‘lishimni bilar edim”, – der”[3].

Ammo kimki Allohga iymon keltirmay, Uning buyruqlarini bajarmasdan o‘ziga berilgan fursatni faqat ayshu ishratda yashashga erishish, go‘yo dunyo lazzatlarining oxirigacha yetish yo‘lida sarf qilib yuborgan bo‘lsa, unga kitobi orqa tarafidan beriladi. Kitobi orqa tarafidan berilganlar qizib turgan do‘zaxga kiradilar:

“Ammo kimning nomai a’moli orqa tomonidan berilsa, bas, (o‘ziga) o‘lim tilab qolajak va do‘zaxda kuyajak”[4].

Ba’zilarga kitobi chap tarafidan beriladi. Bunday kimsalar kitobi chap tarafdan berilganning o‘zidayoq sharmanda bo‘lganlarini biladilar. Oldindagi dahshatli azob-uqubatlarni his etganlaridan titrab-qaqshab: “Voy sho‘rim, koshki menga kitobim berilmasa edi”, – deb qoladilar.

“Endi, kitobi chap tomonidan berilgan kimsa esa der: “Eh, qaniydi, menga kitobim berilmasa va hisob-kitobim qanday bo‘lishini bilmasam! Eh, qaniydi, o‘sha (birinchi o‘limim hamma ishni) yakunlovchi bo‘lsa! Menga mol-mulkim ham asqotmadi. Saltanatim ham halok bo‘lib mendan ketdi”[5].

Xulosa qilib aytganda, barchaning qilgan qilmishlari va holatlari ma’lum bo‘lsa-da, Alloh taolo ularga nomai a’mollarining ham berilishini iroda qilgan. Ushbu nomai a’mollarning qanday berilishining o‘zidayoq yaxshi amal qilganlarni taqdirlash ko‘rinishi bor.


Keyingi mavzu:
Amallarning o‘lchanishi va sirot haqidagi e’tiqodimiz

 

[1] Infitor surasi, 10, 12-oyatlar.
[2] Inshiqoq surasi, 7, 9-oyatlar.
[3] Al-Haqqoh surasi, 19, 20-oyatlar.
[4] Inshiqoq surasi, 10, 12-oyatlar.
[5] Al-Haqqoh surasi, 25, 29-oyatlar.