Alloh taolo Qur’oni karimda shunday marhamat qiladi:
“Ey Muhammad, ayting agar duo, iltijo qilmas ekansizlar Parvardigor sizlarga parvo qilmas” (Furqon surasi, 77-oyat).
Basra ahli Ibrohim ibn Adham bilan uchrashishganda: “Bizga nima bo‘lganki, duo qilamizu ijobat etilmaydi, deb so‘rashdi. Shayx shunday javob qildilar: Duolaringiz qabul bo‘lmasligining sababi, qalblaringiz o‘nta narsadan o‘lgandir:
– Allohni taniysizu, biroq uning haqqini ado etmaysiz.
– Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni sevaman deysizu, ammo sunnatlarini tark etasiz.
– Qur’on o‘qiysizu, lekin unga amal qilmaysiz.
– Alloh ne’matlarini yeysizu, biroq ularni shukrini ado etmaysiz.
– Shaytonni dushmaningiz deysizu, ammo u bilan murosa qilib kelishasiz.
– Jannatni haq bilasizu, ammo unga kirish yo‘lida solih amal qilmaysiz.
– Do‘zaxni haq bilasizu, biroq undan qochmaysiz.
– O‘limni haq bilasizu, biroq unga tayyorgarlik ko‘rmaysiz.
– Odamlarning aybi bilan mashg‘ul bo‘lasizu, ammo o‘z aybingizni unitasiz.
Alloh taoloni tanimagan, g‘aflat uyqusida yotgan qalb egalarining duosi qabul bo‘lmaydi.
Ibn Umar (roziyalohu anhu)dan rivoyat qilindi: Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Kim duosini qabul bo‘lishini va g‘amlaridan forig‘ bo‘lishni istasa, muhtoj kimsalarga yordam bersin”, dedilar.
Sa’d ibn abu Vaqqos (roziyallohu anhu) duolarim nimaga ijobat bo‘lmayotganligi xususida savol qildi. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Ey, Sa’d haromdan saqlan, chunki qorningga bir luqma harom kirsa ham bandaning duosi qirq kungacha qabul bo‘lmaydi”, deb javob berdilar.
Ibn Abbos (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Uchta kishining namozi bir qarich ham boshidan tepaga ko‘tarilmaydi:
Alloh taolo barchamizni duolarimiz ijobat bo‘lishligini nasib qilsin!
Oybek MA’RUPOV
“Ko‘kaldosh” o‘rta maxsus islom bilim yurti talabasi
Mashhur ishbilarmon bilan bo‘lgan suhbatda undan hayotidagi esda qolarli voqea haqida so‘rashdi. U bunday hikoya qilib berdi:
«Bir kuni o‘zimda ikkilanish, taraddudni his qilib, ochiq havoda sayr qildim. Eshigi ochiq turgan bir masjid yonidan o‘tarkanman, o‘zimga-o‘zim: “Kirib ikki rakat namoz o‘qiy”, deya masjidga burildim. Unda bir kishi qiblaga yuzlanib, qo‘llarini ko‘targancha yolvorib duo qilayotgan ekan. Bildimki, biror muammosi bor. U duo qilib bo‘lgach, sekin oldiga bordim:
– Biror muammo bormi?
– Bo‘ynimda qarzim bor, – dedi u. – Shu meni bezovta qilyapti.
– Qancha?
– To‘rt ming.
Saxiyligim tutdi. Cho‘ntagimdan pul chiqarib, unga to‘rt ming berdim. U juda xursand bo‘lib ketdi va menga rahmat aytib, haqqimga duo qildi. Men tashrif qog‘ozimni berib: “Biror ehtiyojingiz bo‘lsa qo‘ng‘iroq qiling yoki ishxonamga keling”, dedim. Bu taklifdan yanada xursand bo‘ladi, deb o‘ylagandim. Biroq uning javobi meni hayratda qoldirdi! U aytdiki: “Yo‘q, birodar! Alloh sizni mukofotlasin, bu tashrif qog‘oziga ehtiyojim yo‘q. Men biror ehtiyojim bo‘lsa, ikki rakat namoz o‘qib, qo‘limni duoga ochib, hojatimni Allohdan so‘rayman. Alloh tez orada hojatimni ravo qiladi. Xuddi hozir sizni bu yerga boshlab kelib, vosita qilganidek!..”
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qilingan bir hadis yodimga keldi: “Agar Allohga haqiqiy tavakkal qilsangiz, Alloh xuddi qushlarga rizq berib qo‘yganidek rizqingizni yetkazadi. Ular tongda hech vaqosiz chiqib ketib, kech bo‘lganda qorinlarini to‘yg‘azib qaytgani kabi”.
Masjiddan Alloh taoloning quyidagi oyatini takrorlab chiqdim: “Va barhayot, o‘lmaydigan Zotga tavakkal qil hamda Uni hamdu sano ila poklab yod et. Bandalarining gunohlaridan o‘ta xabardor bo‘lishda Uning O‘zi kifoyadir” (Furqon surasi, 58-oyat)».