Joriy yilning 18-iyun kuni Muhammad ibn Ahmad al-Beruniy nomidagi o‘rta maxsus islom bilim yurtida 2017-2018-o‘quv yili bitiruvchi talabalarning xatmona kechasi bo‘lib o‘tdi. Kechaga madrasa o‘qituvchilari, Qoraqalpog‘iston musulmonlari qoziyoti xodimlari, masjid imom-xatiblari va ota-onalar ishtirok etdi.
Dastlab, Qoraqalpog‘iston musulmonlari qoziyoti qozisi, mazkur madrasa mudiri Shamsutdin Bauatdinov so‘zga chiqib, so‘ngi yillarda diniy sohada amalga oshirilgan islohotlar, mo‘min-musulmonlarga yaratilayotgan imkoniyatlar, ko‘z quvonarlik darajadagi yangiliklar, shuningdek, Nukus madrasasi talabalarining erishgan yuutuqlari haqida birma-bir to‘xtaldi. Madrasa bitiruvchilarini tabriklab, ularning kelajakdagi ishlariga muvaffaqiyat, oliygoh talabasi bo‘lishlari uchun omadlar tiladi.
Tadbir davomida madrasa bitiruvchilari ishtirokida ajoyib nashidalar ijro etildi. Bitiruvchilar madrasada ta’lim olish davomida ilmning sir-sinoatlarini o‘rganishda yo‘l ko‘rsatgan aziz ustozlariga o‘zlarining minnatdorliklarini izhor etishdi.
Islamatdin ALLANOV
Qoraqalpog‘iston musulmonlari qoziyoti xodimi
Sobit ibn Ibrohim tahorat ola turib ariqda oqib kelayotgan bir olmaga ko‘zi tushadi va olmani olib yeydi. Olmaning yarmini yeb bo‘lganida, uning haqqi haqida o‘ylab qoladi. Shu xayolda Sobit ibn Ibrohim ariq chetidan yurib olma oqib chiqqan bog‘ga kiradi va bog‘ egasiga:
– Yeb qo‘ygan yarimta olmam uchun haqqingizni halol eting. Qolgan yarmi mana, oling, – deydi.
– Mayli, haqqimni halol etaman, faqat bir shartim bor, – deydi bog‘ egasi yigitning halol, taqvoli ekanini anglab.
– Shartingizni ayting, – deydi Sobit ibn Ibrohim.
Shunda bog‘ egasi:
– Bir qizim bor, uni nikohingga olasan. Lekin rozi bo‘lishingdan avval uning holatidan seni ogoh etishim lozim. Qizimning ko‘zi ojiz, hech narsani ko‘rmaydi, soqov – gapirmaydi va yana qulog‘i eshitmaydi – kar, qimirlamaydi – shol, – deydi.
Bog‘ egasining gaplarini eshitgan Sobit ibn Ibrohim lol bo‘lib qoladi. Yeb qo‘ygan yarimta olmaning haqqidan qo‘rqib, qizga uylanishga rozi bo‘ladi va:
– Mayli, taklifingizni qabul qildim, zora shu bilan Allohning roziligiga erishsam, – deydi.
Ota qiziga oq fotiha beradi. To‘y-tomoshalar o‘tgach, Sobit ibn Ibrohim salom berganicha qizning yoniga kiradi. Qiz salomga alik qaytargancha qo‘li ko‘ksida qulluq qiladi.
Yigit bo‘layotgan ishlardan hayratlanadi: “Bu juda g‘alati-ku, soqov emas ekan-da, salomimga javob berdi. Tik turibdi, demak shol ham emas. Qo‘li ko‘ksida, bundan chiqdi ko‘zlari ham ko‘radi”.
Yigit shoshgancha tashqariga chiqadi va qizning otasiga: “Bu menga va’da qilingan qiz emas-ku, ko‘r, soqov, kar va shol deganingizning boisi ne?!” – deydi.
“Nega endi?” – izoh beradi qizning otasi: “Bu o‘sha qiz. Ko‘zi ojiz deganim – uning ko‘zlari Alloh harom qilgan narsaga boqmagan, qulog‘ining karligi – Alloh harom qilgan narsalarga quloq tutmagan, soqovligi ham rost, chunki tili Allohning zikrigagina aylangan, sholligi – yomon ishga yurmagan”.
Sobit ibn Ibrohim birovning haqqidan qo‘rqqanligi evaziga oliy mukofotga erishadi. Vaqt o‘tishi bilan uning ayoli yer yuzini ilm va fiqhga to‘ldirajak bir zotga, buyuk Imom Abu Hanifaga homilador bo‘ladi.