Yoshi to'qsondan oshgan onaxonning o'g'li aytadi: “Bir kuni uyimizga qarindoshimiz kelib qoldi. Yonimda onam o'tirgan edilar, ularni ko'rishlari bilan: “MashaAlloh, uyingizda onangiz, sizning huzuringizda?” dedi”.
Men: “Yo'g'-e. Men u kishining huzurlarida, uylaridaman”, dedim.
Shunda onam: “Yo'q, ey o'g'lim. Bolaligingda sen bizni huzurimizda eding. Keksayganimizdan keyin, biz sening huzuringda bo'lamiz. Alloh taoloning ushbu kalomini o'qimaganmisan? “Agar ularning biri yoki har ikkisi huzuringda keksalik yoshiga etsalar”(Isro surasi, 23-oyat), dedilar”.
O'g'il aytadi: “Go'yoki men ushbu oyatni endigina eshitayotgan bo'ldim. Ota-onalardagi hamma narsa yoshlari o'tgan sayin zaiflashib borar ekan, faqat otalik va onalik mehri kuchayib boraveradi”.
Shunday ekan ushbu mehrni sovuqqonlik bilan so'ndirib qo'yishdan saqlaning. Ota-onangizni ularga itoatsizlik qilib hafa qilib qo'ymang. Allohga qasamki, ota-onaning farzandidan hasrat qilib to'kkan bir tomchi ko'z yoshi farzandning hayotini zulmat girdobiga g'arq qilishga kifoya qiladi.
Ushbu duoni ko'p takrorlang: “Robbim, meni va ota-onamni mag'firat qilgin”, “Robbim, menga rahm qilganlaridek, Sen ham ota-onamga rahm qil”.
Zero, ushbu duoning o'zi ham ota-onaga yaxshilik qilishning bir ko'rinishidir.
Homidjon qori IShMATBYeKOV
Ibn Javziy rahimahulloh aytadi: “Bir ajoyib holat haqida fikr yuritdim: ba’zida mo‘minning boshiga bir ish tushsa, u astoydil duo qiladi, ammo duolarining ijobati ko‘rinmaydi. Umidsizlikka tushay deganda, uning qalbiga qaraladi. Agarda u Allohning fazlidan umidini uzmagani holda taqdiriga rozi bo‘lsa, duoning ijobati tezlashadi. Bu ma’nolar Alloh taolo nozil qilgan oyati karimada o‘z ifodasini topgan: «...Hatto Payg‘ambar va iymonli kishilar: “Allohning yordami qachon (kelar ekan)?» degan edilar. Ogoh bo‘lingki, Allohning yordami (hamisha) yaqindir”»[1].
Shunday holat Ya’qub alayhissalom bilan ham bo‘lgan. U zotning o‘g‘illari Yusuf alayhissalom dom-daraksiz yo‘qolib qolganida, kushoyish kelishidan noumid bo‘lmaganlar. Keyingi o‘g‘illari ham tortib olinganida, u zot Allohning fazlidan umidlarini uzmaganlari holda: «...Shoyadki, Alloh ularning (Yusuf, Binyamin va Misrda qolgan o‘g‘limning) barchalarini (bag‘rimga) qaytarsa...»[2], deganlar.
“Duoyimning ijobat bo‘lish muddati uzayib ketdi”, deb qayg‘urmang. Alloh taolo sizning tazarruingiz, yalinib-yolvorishlaringizni ko‘rishni iroda qilmoqda. Sizni qilgan sabringizga ajr ila mukofotlamoqchi. Siz shayton bilan jang qilishingiz uchun ham duoyingizning ijobatini kechiktirish ila sizni sinayapti.
Gohida Alloh taolo sizning aziymat, qat’iyatingiz naqadar quvvatli ekani va baloga qanchalik sabrli ekaningizni ko‘rish uchun ham dard berib imtihon qiladi. Agar sabr qila olsangiz, demak, siz itoatkor bandalar safidasiz. Bordi-yu, irodasizlik qilsangiz, ziyonkorlardan bo‘lasiz. Sabrdan keyin faqat va faqat yechim, yorug‘ kunlar bor.
Aliy ibn Abu Tolib roziyallohu anhu: “Sabr qilsang, ajrga ega bo‘lasan, baribir yozilgani bo‘ladi. Sabrsizlik qilsang, gunohkor bo‘lib qolasan, baribir yozilgani bo‘ladi”, deganlar.
Shoir aytadi:
Baloyu imtihon kelsa, alarga har on rizo ko‘rsat,
Sinov bergan sihatni ham O‘zi bergay aniq, albat.
Bandasiga ne hukm etsa, hikmati bor, itoat qil,
Bitganidan qutulmoqlik chorasizdir, bil, ey g‘ofil!
Noumidlik xanjarini ko‘kragingga urma ammo,
Ki Allohning qudratila yechilgaydir har muammo.
Allohdan umidingizni uzmang. Sinovlarga sabr qiling, shundagina ulkan ajrlarni qo‘lga kiritasiz. Fazl ibn Sahl aytadi: “Kasalliklarda ne’matlar bor”. Bu borada quyidagilarga e’tiborli bo‘ling:
– gunohlardan tozalash;
– savobni qo‘lga kiritish;
– g‘aflatdan uyg‘onish;
– sog‘lik ne’matini eslab qo‘yish;
– tavbaga shoshilish.
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Baqara surasi, 214-oyat.
[2] Yusuf surasi, 83-oyat.