Abu Hanifa rahimahulloh o‘tkir zehn – zakovat, fahm – farosat, yuksak fazilat egasi bo‘lganlar. U zotning o‘ta aniq va teran fikrlaridan ko‘plab odamlar xabardor edi. Kunlardan birida kechga yaqin bir kishi Abu Hanifa rahimahullohning huzurlariga kelib o‘zining shikoyatini arz qildi:

• Men pullarimni qayerga berkitib qo‘ganimni unutib qo‘ydim. Iltimos, menga pullarimni topishimda yordam bering, - dedi.
• Shunda Abu Hanifa rahimahulloh:
• Yaxshi, aslida bu ish bilan shug‘ullanish mening vazifam bo‘lmasa-da urunib ko‘raman, - deb javob berdilar.
• So‘ngra, uzoq o‘ylab Abu Hanifa bunday dedilar:
• Uyingizga borib Allohning ibodati bilan tonggacha mashg‘ul bo‘ling, ajab emas shunda Allohning inoyati ila pullaringizni qayerga qo‘yganingiz yodingizga tushsa.
• Haligi kishi Abu Hanifa aytganlaridek uyga borib endigina namoz o‘qishni boshlayotganida birdan pulini qayerga qo‘ygani yodiga tushdi. Tezda namozini o‘qib, pulini olish uchun shoshilib chiqib ketdi. Ertasi kuni yana Abu Hanifa rahimahullohning huzurlariga o‘zining quvonchi va tashakkurini izhor qilish uchun tashrif buyurdi. Abu Hanifadan qanday qilib namoz o‘qishni boshlaganda pulini berkitgan joy yodiga tushishligini bilganligi haqida qiziqib so‘radi. Shunda Abu Hanifa:
• Shayton seni to tonggacha namozda qoim turishda ko‘rishni istamaydi, shu sababli, namozni tezda tugatishing uchun senga pulingni turgan joyini eslatdi, sen esa namozni tark etib pul tomon shoshib ketding, deb javob berdilar.

Davron NURMUHAMMAD