Islom ummati Allohning buyuk ne’matini kutib olish taraddudida turibdi. Bu shunday ne’matki, har yili xayru barakot, rahmatu mag‘firat ila to‘la bu ummat ustida soyabon bo‘ladi. Bu shunday ne’matki, u bilan faqat Islom ummatigina xoslangan. Bu muborak Ramazon oyidir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ramazon oyi kelganda sahobalariga ushbu muborak oyni shunday tasvirlab berar edilar.
أتاكُم رَمضانُ شَهرٌ مبارَك، فرَضَ اللَّهُ عزَّ وجَلَّ عليكُم صيامَه، تُفَتَّحُ فيهِ أبوابُ السَّماءِ، وتغَلَّقُ فيهِ أبوابُ الجحيمِ، وتُغَلُّ فيهِ مَرَدَةُ الشَّياطينِ، للَّهِ فيهِ ليلةٌ خيرٌ من ألفِ شَهرٍ، مَن حُرِمَ خيرَها فقد حُرِمَ
Abu Hurayra roziyallohu anhu dedilar: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: «Sizlarga Ramazon oyi muborak oy keldi. Alloh uning ro‘zasini sizlarga farz qildi. Bu oyda jannat darvozalari ochilib, jahannam darvozalari yopilib, shaytonlar zanjirband qilinadi. Bu oyda bir kecha borki, u ming oydan ko‘ra yaxshiroqdir. Kim u kechaning xayrlaridan mahrum qolsa, (ko‘p narsadan) mahrum bo‘libdi» (Imom Ahmad va Imom Nasoiy rivoyatlari).
Ramazon oyi Islom ummati ta’biriga ko‘ra uchta asosiy vazifani bajaradi:
1) Bu muborak oy sabab qalblar gunohlardan poklanadi.
2) Masjidlarda musulmonlarning birligi namoyon bo‘ladi.
3) Haddidan oshgan nafslar jilovlanadi va tarbiyalanadi.
Musulmon kishi Ramazon oyini qanday kutib oladi?
1) Xolis niyat qilish. Allohning huzuridagi ajr savobga erishish va gunohlarini mag‘firat qilinishi uchun imon va ishonch ila ruza tutishni niyat qilmoqlik.
2) Alloh taolodan muborak Ramazon oyiga sog‘-salomatlik, tinchlik-ofiyatlikda yetishni va bu oyda ibodatlarni ado etishga quvvat va himmat so‘ramoqlik.
3) Ramazon ro‘zasi va bu fazilatli oyga taalluqli bo‘lgan barcha shar’iy xukmlarni puxta o‘rganmoqlik.
4) Bu fazilatli oy boshlanishidan oldin insonlarni avf etish va barchaga birdek marhamatli bo‘lmoqlik.
5) Har qanday talashib-tortishishlarni tark etish. Urush-janjallardan o‘zini olib qochmoqlik.
6) Alloh taologa tavbai-nasuh, istig‘for ila, shuningdek, umrini haq yo‘ldan yiroq bo‘lib, gunoh-ma’siyatda o‘tkazgan vaqtlariga nadomat bilan yuzlanmoqlik.
7) Ramazon oyi inson o‘zini yaxshi tarafga o‘zgartirishi uchun ayni farsat ekanligini anglab yetishi. O‘zini isloh qilish, xatolarini tuzatishga azmu qaror qilmoqlik. Ramazon oyidan keyin ham shu yo‘sinda bardavom bo‘lmoqlik.
8) Bu muborak oyda solih amallarni ko‘paytirish. Qur’on tilovati, kundalik zikrlar, sadaqa va e’tikof kabi ezgu amallar bilan ziynatlanmoqlik.
9) Ota-onaga yaxshilik qilish. Ularning huzurida yo‘l qo‘ygan kamchiliklari uchun afv etishlarini so‘rash. Shuningdek, qarindosh-urug‘lar bilan silai rahm qilmoqlik.
10) Qarz va omonat kabi haqlar bo‘lsa, egalariga qaytarish.
11) Ezgu amallarga chorlaydigan va namuna bo‘ladigan solih insonlar bilan hamroh bo‘lish.
12) Ramazon oyi hilolini (yangi chiqqan oy) kuzatish.
13) Hilolni ko‘rsa, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam duo qilganlari kabi duo qilish.
كانَ رسولُ اللهِ إذا رأى الهلالَ قالَ: اللهُ أكبرُ، اللَّهمَّ أَهِلَّهُ علينا بالأمنِ والإيمانِ ، والسَّلامةِ والإسلامِ ، والتَّوفيقِ لما تحبُّ، وَترضَى ، ربُّنا وربُّكَ اللهُ
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam yangi chiqqan oyni ko‘rsalar: «Alloh ulug‘dir, ey Rabbim, bizga bu oyni omonlik, iymon, salomatlik, islom, tavfiq, O‘zing yaxshi ko‘radigan va rozi bo‘ladigan oy qil. (Ey hilol!) Mening rabbim ham, seni rabbing ham Allohdir» (Imom Dorimiy rivoyati).
14) Ramazon oyining ahamiyatini his qilish. Shuningdek, Alloh taoloning bu fazilatli oyda kunduzlari ro‘zador, kechalari tungi namozlarni ado etuvchi mo‘minga berajak ulug‘ ajr-savoblari, rahmat va mag‘firatlarini mulohaza qilish.
15) Ramazon oyida vaqtdan unumli foydalanish uchun o‘ziga kun tartibini tuzib olish. Muhim amallarni belgilab olish. Do‘stlar bilan uzundan-uzoq suhbatlar, televizor ko‘rish kabi ruhsat berilgan ishlarda ham isrofga yo‘l qo‘ymaslik.
16) Sahobalar kabi bu duolar mustajob bo‘ladigan muborak oyning kirib kelayotganiga xursandchiligini izhor qilishi. Unda hasrat, shikoyat va noroziligini izhor qilmaslik. Ayniqsa, Ramazon oyi yoz fasliga to‘g‘ri kelib qolsa…
Alloh barcha mo‘minlarni o‘zi suygan va o‘zi rozi bo‘ladigan amallarga muvaffaq aylasin!
Avazxo‘ja BAXROMOV
Toshkent tumani “Xolmuhammad ota” jome masjidi
imom-xatibi
"Li iylafi quraysh" surasi, Quraysh qabilasiga berilgan ne’matlarga urg‘u beradi.
Bu suraning nozil bo‘lishi sababini o‘rganganda, Allohdan yanada qo‘rqish hissi paydo bo‘ladi. Bu sura hayotdagi muhim muammolardan biri - ne’matga odatlanib, uni qadrsizlantirish haqidadir.
Alloh qurayshliklarni ikki mavsum - qish va yozdagi savdo safarlari orqali tirikchiliklarining yaxshi ketishiga odatlanib qolganliklari, lekin ular bu ne’matlarning haqiqiy Egasini tan olib, shukr qilmaganlarini aytadi.
Johiliyat davrida Quraysh qabilasi faqirlik va ocharchilikda yashagan, hayotlari juda nochor va qiyin bo‘lgan. Hattoki, qashshoqlik kuchayganida, ba’zilar o‘z oilasini olib, “xubo” deb atalgan joyga borishar va o‘sha yerda ochlikdan hammasi halok bo‘lguniga qadar qolishardi. Bu odat johiliyat davrida “i’tifar” deb nomlanar edi.
Makkaning katta tojirlaridan bo‘lgan Hoshim ibn Abdumanofga bir kuni Bani Mahzum qabilasining barcha a’zolari juda qattiq ochlikda qolib, halok bo‘lish arafasida ekani haqidagi xabar yetadi. U Allohning bayti Ka’baning xizmatida turgan odamlarning shunday qashshoqlik va o‘ta johilona ahvolda ekanliklaridan o‘kindi va qattiq g‘azablandi.
Shu sababdan Hoshim ibn Abdumanof bu yomon odatni o‘zgartirishga qaror qildi va quyidagilarni amalga oshirdi:
– Sizlar Allohning baytini xizmatida bo‘laturib butun arablarga o‘zingizni sharmanda qiladigan yomon odatlarni joriy qilgansizlar, dedi va bir qabilani bir nechta urug‘larga bo‘lib tashladi. Har bir urug‘dagi boy kishilardan o‘z qarindoshlari bilan mol-mulkini teng bo‘lishishni talab qildi. Shunday qilib, kambag‘al ham boy bilan teng bo‘ldi.
Shundan keyin u Quraysh qabilasiga tijorat usullarini o‘rgatdi va ularni yilda ikki marta tijorat safariga chiqish yo‘llarini belgilab berdi. Yozda meva-sabzavotlar savdosi uchun Shomga, qishda esa, qishloq xo‘jaligi mahsulotlari savdosi uchun Yamanga safarlarini tashkil qildi.
Shunday qilib, Shom va Yamanning barakasi Makkaga olib kelindi va qurayshliklarning iqtisodiy holati yaxshilandi. Shu bilan birga, “i’tifar” odati ham yo‘q bo‘ldi. Biroq, vaqt o‘tishi bilan Quraysh qabilasi Allohning bu ne’matlariga shukr qilish o‘rniga, ularga odatlanib qoldi va ne’matni qadrlamay qo‘ydi. Ne’matga noshukurlik qilish – bu unga odatlanib, uni ne’mat deb bilmaslikdir.
Quraysh qabilasi Alloh tomonidan tushirilgan ne’matlarga odatlanib, uni qadrsizlantirgani uchun Alloh ularga bu surani tushirdi: "Mana shu Bayt (Ka’ba)ning Parvardigoriga (shukrona uchun) ibodat qilsinlar. Zero, U ularni ochlikdan (qutqarib) to‘ydirdi va xavfu xatardan omon qildi".
Homidjon domla ISHMATBЕKOV