Oila — jamiyatning bir bo‘lagi. Jamiyat ravnaqi oila ravnaqi bilan chambarchas bog‘liq. Demak, oilalar mustahkamligiga davlat siyosati darajasida qaralayotgani bejiz emas. Turmushimiz tobora farovonlashayotgan paytda oilalar mo‘rtlashayotgani tashvishlanarli holat. Ushbu masala yuzasidan ko‘plab yurtdoshlarimiz bilan muloqot qilar ekanmiz, ular keltirayotgan sabablar ham turlicha.
Ba’zilar ajrimlarni globallashuv bilan bog‘laydi. Insonlarning haddan tashqari erkinlashib ketayotgani oqibatida ko‘pchilik faqat o‘zini o‘ylaydigan, mas’uliyatsiz bo‘lib qolgan, degan fikrlar ham ko‘p bildirildi. Nazarimda, bu muammo ma’naviyatimizdagi ayrim nuqsonlar bilan bog‘liqday.
Ajrimlarga faqat kelinlar aybdor, degan fikrdan mutlaqo yiroqmiz. Qizlar turmushga chiqqanidan keyin yangi oilada o‘z o‘rnini topishi oson emas. Ota uyida erkalanib yurgan qiz bu yerda e’tibor markazida bo‘ladi. Uy yumushlarining barchasi uning zimmasiga yuklanadi. Undan boshqa hamma televizor tagida oyog‘ini cho‘zib o‘tiradi. Xonadonda alpomishday yigit yo barchinoyday qiz bo‘lsa-da, ularning uy yumushlarini bajarishi «qoida»larga to‘g‘ri kelmaydi. Hammasini kelin qilishi kerak! Yo‘qsa, kelinning «tarbiyasi buzilib» ketishi mumkin. Afsuski, bunday fikrlovchilar ko‘pchilik. Ham ishlash yoki o‘qish, ham oila yumushlarini bajarish ba’zan yosh kelinga og‘irliq qiladi. Ana shunday vaziyatda oilalarda turli mojarolar, muammolar kelib chiqadi.
Agar e’tibor berilsa, oilalarni yetmish-sakson foiz holatda qaynota va qaynona boshqaradi. Ayrim qaynota va qaynonalarning eskicha fikrlashi, «bu davrda boshqacha edi», «biz o‘nta bolani tug‘ib, dalaga ishga chiqib ketaverganmiz», «biz kechasi non yopib, kunduzi davlatning ishini qilganmiz» kabi ta’na-dashnomlari, yosh oilalar hayotiga asossiz aralashishi, «onangni desang, eringdan kechasan» yoki aksincha, «meni desang, kelinni taloq qil» qabilidagi noo‘rin talablari yoshlarning ixtiyorsiz ajrashib ketishlariga sabab bo‘layotgani sir emas. Qaynonalarning bunday malomatlari, aslida, o‘sha davr qiyinchiliklari, xotin-qizlarga nisbatan ayovsiz munosabatda bo‘linganini aks ettirmaydimi? Buning oqibatida o‘tgan asrning 70-80-yillarida, 90-yillar boshlarida onalar va go‘daklar o‘limi ko‘plab sodir bo‘lmaganmi? Qolaversa, qaynona qiyinchilik ko‘rgani uchun kelinni ham shunga mahkum qilishi na mantiqqa, na haqiqatga to‘g‘ri keladi.
Bugun davr o‘zgargan. Onalik va bolalik davlat muhofazasiga olingan. Endilikda buni har bir ota-ona, oila sohibi anglab yetishi va unga rioya qilishi talab qilinadi.
Ayrim oilalarda moddiy farovonlikka erishish asosiy maqsad sifatida belgilangani, nafaqat yoshlar, balki kattalar orasida ham molparastlikning avj olgani ma’naviy qadriyatlarning yemirilishiga sabab bo‘lmoqda. Ba’zilar orzu-havas deganda faqat chiroyli to‘y qilib, qimmatbaho kiyimlar kiyib, tansiq taomlar yeyishni tushunadi. Bugun har bir xonadonda ikki-uchtadan televizor, muzlatgich va boshqa maishiy jihozlar bor. Qimmatbaho mebellar, mashina va boshqa buyumlarni ko‘z-ko‘z qilishni yaxshi ko‘ramiz. Biroq hamma xonadon ham kitob javoniga ega emas. Hatto bironta kitob bo‘lmagan oilalarning uchrashi g‘oyat achinarli. Hayotdagi ko‘plab misollar baxt boylik bilan o‘lchanmasligini asoslab turibdi. Aksincha, ma’naviy qashshoqlik baxtsizlik sari boshlovchi yo‘ldir. Ma’naviyatsizlik oilada nosog‘lom muhitni yuzaga keltiradi. Buning oqibatida iqtisodga ham darz ketadi. Yanada achinarlisi, oila ma’naviy hayotidagi kamchilik va nuqsonlar jamiyatda ma’naviy muammolarni yuzaga keltirmoqda.
— Bizningcha, oilaviy ajrimlarga sabab yoshlarni oila qurishga to‘g‘ri tayyorlamayotganimiz, — deydi xalq deputatlari Xorazm viloyati kengashi deputati Sayyora Xudoyberganova. — Qiz bola dunyoga kelsa, bolaligidan boshlab uni kelinlikka tayyorlaymiz. Ammo bu tayyorgarligimiz odatda qizga sep yig‘ish, uy yumushlarini bajarishni o‘rgatishdan iborat bo‘ladi. Afsuski, qiz bolaning ma’naviy, axloqiy, jismoniy salomatligiga kamdan-kam e’tibor qaratamiz. Muomala madaniyatiga ega bo‘lmagan, qo‘lida biron hunari yo‘q, hayotning achchiq-chuchuklarini sabr-bardosh bilan yengib o‘tishga ma’naviy salohiyati yetmaydigan, tibbiy bilimlari yetarli bo‘lmagan qiz yaxshi kelin bo‘lishi dargumon.
Ayrim yigitlarimiz haqida ham xuddi shunday fikr bildirish mumkin. Biron kasbning etagini tutmagan, internet tarmoqlarida turli behayo videolavhalar tomosha qilib vaqtini o‘tkazib kelgan, ota-onasining hisobiga turmush kechiruvchi arzanda oilaning qadriga yetarmidi?
Muqaddas dinimizda oila nihoyatda qadrlanadi. «Oila buzilsa, arsh titraydi» deyishadi.
— Qur’oni karimda er-xotin haqida «…Ular sizlar uchun libos, sizlar ular uchun libosdirsiz…», deyilgan («Baqara» surasi, 187-oyat). Er-xotin bir-birovini to‘ldirib turadi, bir-birini tarbiyalaydi. Turli yomon illatlardan asraydi. Oila kishini mas’uliyatli bo‘lishga, tejamkorlikka o‘rgatadi, — deydi Shovot tumanidagi Yusuf Hamadoniy majmuasi imom-xatibi Sulaymon Rahmatullayev. — Bir-birini tushunib, qo‘llab-quvvatlab yashovchi oila sohiblari uzoq umr kechiradi. Nikohning ulug‘ ne’mat ekani haqida Payg‘ambarimiz Myhammad (sollallohu alayhi va sallam) shunday deganlar: «Kishi oila qursa, dinining yarmini mukammal qilgan bo‘ladi, qolgan yarmining mukammal bo‘lmog‘i uchun taqvo-tazarru qilsin».
— Nazarimda, oilaviy ajrimlarga ba’zi erkaklarimizning mas’uliyatsizligi ham sabab bo‘lmoqda, — deydi uzoq yillar o‘qituvchi bo‘lib ishlagan mehnat faxriysi Habibulla Boltaboyev. — Ayrim erkaklar hech qayerda ishlamaydi. Ro‘zg‘orning butun tashvishlarini ayolining zimmasiga yuklab qo‘yadi. Farzand tarbiyasiga ham qarashmaydi. Vaqtini televizor ko‘rib, qarta o‘ynab yoki boshqa tayinsiz yumushlar bilan o‘tkazadi. Bu ayolni ham ma’nan, ham jismonan toliqtiradi.
Suhbatdoshlarimizning fikricha, er yoki xotinning uzoq muddat chet davlatlarda bo‘lishi ham oraga sovuqchilik tushishi, oilalar darz ketishiga olib kelmoqda. Haddan tashqari rashk qilish, bir-biriga ishonchsizlik ham ajralish sabablaridan biri.
Oilaviy ajrimlardan eng ko‘p jabr chekadiganlar farzandlardir. Ruhiy iztiroblar bolaning sog‘lom voyaga yetishiga salbiy ta’sir qiladi. Qalbi butun umrga kemtik bo‘lib qoladi. Buning oqibatida u turli illatlarga oshno bo‘lishi, jinoyat ko‘chasiga kirishi mumkin.
Ko‘rib turganimizdek, oilaviy ajrimlar jamiyat uchun faqat zarar keltiradi. Shu bois ushbu muammoning oldini olishga e’tibor kuchaytirilmoqda. Bu jarayonda kam ta’minlangan, ehtiyojmand oilalar moddiy qo‘llab-quvvatlanmoqda, notinch oilalar o‘rganilib, yarashtirilmoqda, muammolarini hal qilishga ko‘maklashilmoqda. Ishsiz fuqarolar bandligini ta’minlash choralari ko‘rilmoqda.
Bu ishlar yaxshi, albatta. Lekin bular yetarlimi? Oilaviy ajrimlarga ma’naviy qashshoqlik sabab bo‘layotgani uchun yoshlar ma’naviyatini yuksaltirishga e’tiborni yanada kuchaytirish kerak. Oila jamiyatning bo‘lagi sanalar ekan, uni buzgan inson jamiyat oldida javob berishi lozim. Qonunchiligimizda ajrashish istagidagi shaxs o‘z xatti-harakati bilan jamiyatga keltirayotgan moddiy va ma’naviy zararni qoplashi bilan bog‘liq me’yorlar kiritish maqsadga muvofiq. Nazarimizda, qonunchiligimizda qaynona va qaynotaning huquqiy maqomlari aks ettirilmagani, Oila kodeksida ularning o‘rni qonuniy belgilanmagani, qolaversa, milliy urf-odatlarimiz ularning cheksiz haq-huquqlarga ega bo‘lishlariga imkon beradi. Balki dunyo qonunchiligida ham ushbu maqomlar belgilanmagan bo‘lishi mumkin. Biroq keyingi paytlarda oilalarda yuz berayotgan mojarolar, kelishmovchiliklar, ajrimlarda aksariyat qaynota va qaynonalarning «hissasi» borligi ushbu tushunchalarga qonuniy ta’rif berilishi hamda ularning huquq-majburiyatlarini aniq va ravshan ko‘rsatib o‘tishni taqozo qilmoqda. Shu bilan birgalikda inson oilada yashashdan manfaatdor bo‘lishiga erishish zarur. Erdan ajrashgan dugonasi emin-erkin yayrab yashayotganini ko‘rgan, o‘zi tayinsiz erkak, qattiqqo‘l qaynonaning ta’na-yu dashnomlariga bazo‘r chidab kelayotgan ayol dugonasidan ibrat olmasligi uchun uni qo‘llab-quvvatlashimiz kerak. Ommaviy axborot vositalari orqali oilaviy an’analar, sulolalar targ‘ibotini kuchaytiraylikki, toki yoshlar oila-baxt ekanini his qilsin. Ellik yil va undan ziyod tarixga ega oila sohiblari moddiy-ma’naviy qo‘llab-quvvatlansa, yoshlarning ulardan ibrat olishga rag‘bati oshadi. Qolaversa, nafaqat korxona yoki tashkilotdagi faoliyati, balki oilada barqaror muhitni shakllantirgan, ahil-inoq yashab, jamiyatga o‘rnak bo‘layotgan, ilmli, ziyoli, iste’dodli farzandlarni tarbiyalab, voyaga yetkazgan insonlarni ham mahalla fuqarolar yig‘inlari tomonidan davlat mukofotlariga tavsiya qilish orqali ham oilaning nufuzini yanada oshirish mumkin. Kasaba uyushmalari mamlakatimizdagi eng katta jamoat tashkiloti sifatida oilalar mustahkamligi uchun hammadan ko‘proq hissa qo‘sha oladi. Oilaviy sayohatlar, teatr va konsertlarga oilaviy tashriflar, oilaviy sport musobaqalari va kitobxonlik, an’analar bilan bog‘liq turli tanlovlarni uzluksiz tashkil qilish besamar ketmaydi, albatta. Niyatimiz esa xolis: oilalar mustahkam bo‘lsin, ajrimlar barham topsin!
Muhabbat TO‘RABOYEVA,
«Ishonch» muxbiri
Kibr, o‘zini boshqalardan yuqori deb hisoblash, ulardan ustun qo‘yish, o‘zini boshqalarga nisbatan yuksak ko‘rish va ularga nisbatan mag‘rurlik qilishdir. Bu, ko‘pincha odamlarning boshqa kishilarni pastga urish, ular bilan adolatli munosabatda bo‘lmaslik va o‘zini juda katta ko‘rsatish kabi xulq-atvorlarni o‘z ichiga oladi.
Saodat kaliti hushyorlik va fahmu farosatdadir. Badbaxtlik manbasi kibr va g‘aflatdadir.
Banda uchun Alloh taoloning ne’matlari ichida iymon va ma’rifatdan ulug‘i yo‘qdir. Unga erishish uchun bag‘rikenglik va qalb ko‘zi o‘tkirligidan boshqa vasila yo‘qdir.
Kufr va ma’siyatdan kattaroq balo va ofat yo‘qdir. Mazkur ikki narsaga chaqirishda qalb ko‘rligi va jaholat zulmatidan boshqa narsa yo‘qdir.
Ziyrak kishilar Alloh taolo ularni hidoyatini iroda qilgan va qalblarini Islomga keng qilib qo‘yganlardir.
Mutakabbirlar Alloh taolo ularni zalolatini iroda qilgan va qalblarini xuddi osmonga chiqayotgandagi kabi tor va tang qilib qo‘yganlardir. Mutakabbir o‘z hidoyatiga kafil bo‘lishi uchun qalb ko‘zi ochilmagan kishidir.
Alloh taolo: “Mo‘minlardan ixtiyoriy ehson qiluvchilarini va zo‘rg‘a topib-tutuvchilarini istehzo ila masxaralaydiganlarni Alloh “masxara” qiladi va ular uchun alamli azob (bor)dir” (Tavba surasi, 79-oyat), deb aytgan.
Yana: “Ey mo‘minlar! (Sizlardan) biror millat (boshqa) bir millatni masxara qilmasin! Ehtimolki, (masxara qilingan millat) ulardan yaxshiroq bo‘lsa. Yana (sizlardan) ayollar ham (boshqa) ayollarni (masxara qilmasin)! Ehtimolki, (masxara qilingan ayollar) ulardan yaxshiroq bo‘lsa. O‘zlaringizni (bir-birlaringizni) laqablar bilan atamangiz!” (Hujurot surasi, 11-oyat);
“(Kishilar ortidan) g‘iybat qiluvchi, (oldida) masxara qiluvchi har bir kimsaning holiga voy!” (Humaza surasi, 1-oyat).
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Bir-birlaringizga hasad qilmanglar va savdoda soxtalik bilan kelishib, narxlarni oshirmanglar. Bir-birlaringizga g‘azab qilmanglar hamda orqa o‘girib, munosabatlarni buzmanglar. Ba’zilaringiz ayrimlaringiz savdosi ustiga savdo qilmasin. Allohning bandalari, birodar bo‘linglar. Musulmon musulmonning birodaridir. Unga zulm ham qilmaydi, xo‘rlamaydi ham, past ham sanamaydi. Taqvo bu yerda”, deb, uch bora qalblariga ishora qildilar. “Musulmon birodarini past sanagan kishi yomon ekaniga dalolat qiladi. Har bir musulmonning boshqa musulmonga qoni, moli va obro‘sini (suiiste’mol) qilishi haromdir”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Imom Navaviy rahimahulloh: “Tadabbur qilgan kishiga bundan-da foydasi ko‘p, manfaati ulug‘ va yaxshiroq hadis bo‘lmasa kerak”, dedilar.
Ibn Mas’ud roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Qalbida zarra miqdoricha kibri bor kishi jannatga kirmaydi”, dedilar. Shunda bir kishi: "Yo Rasululloh, kishi chiroyli kiyim va chiroyli poyabzal kiyadi (bu ham kibr bo‘ladimi?)" deganida, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Albatta, Alloh chiroylidir. Chiroylini yaxshi ko‘radi. Kibr esa haqni buzish va kishilarga past nazar bilan qarash”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Biz «yuz o‘girma» deb tarjima qilgan ma’no oyatda «tuso’’ir» deb kelgan. Bu ma’no, aslida, tuyada uchraydigan bir kasallikka nisbatan ishlatilar ekan. O‘sha kasallikka mubtalo bo‘lgan tuya doimo boshini pastdan-yuqoriga harakatlantirib, yonboshga siltab turar ekan. Mutakabbirlik bilan burnini jiyirib, yuzini odamlardan o‘giradigan kishilar ana o‘sha kasal tuyaga o‘xshatilmoqda.
«Odamlardan takabbur-la yuz o‘girma».
Ha, musulmon kishi uchun odamlarni kamsitish, ularni past sanash juda yomon illat. Hatto yurish-turishda ham kibru havodan, takabburlikdan saqlanish kerak.
«…va yer yuzida kibr-havo ila yurma».
Bu juda yomon narsa. Boshqalarga kibr og‘ir botadi. Eng muhimi: «Albatta, Alloh, xech bir mutakabbir va maqtanchoqni sevmas».
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhudan naql qilingan rivoyatda: «Kimning qalbida zarracha mutakabbirlik bo‘lsa, Alloh uni do‘zaxga yuztuban tashlaydi», deyilgan.
Shuningdek, ibn Abu Laylo rivoyat qilgan xadisda: «Kim kiyimini ko‘z-ko‘z qilib, maqtanchoqlik ila sudrab yursa, Alloh taolo unga nazar solmaydi», deyilgan.
Rasulullloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Ilm o‘rganing, ilm uchun sakinat va viqorni ham o‘rganing. Va sizlarga ilm o‘rgatayotganlarga tavoze’ bilan o‘zingizni past tuting!” (Imom Tabaroniy “al-Avsat”da rivoyat qilgan).
Muallimga kibr qilish, uni mensimaslik tuban xulq hamda nifoq alomatlaridan hisoblanadi. Imom Tabaroniy “Al-Kabir”da rivoyat qilgan hadisi sharifda bunday deyiladi: “Uch toifa inson borki, ularni faqat munofiqgina xorlaydi: Islomda mo‘ysafid bo‘lgan qariya, ilm sohibi va odil rahbar”.
Ustoz va muallimga o‘zni past tutib, hokisor bo‘lish najot eshigi, ilm tahsil qilishning asosiy omillaridan biri hisoblanadi. Dinimiz shunga buyuradi, shunga o‘rgatadi. Bu ustozlarning shogirdlari ustidagi haqlaridandir.
Imom Navaviy rahimahulloh aytadilar: “O‘quvchi muallimiga itoatkor va royish bo‘lishi, uning so‘ziga quloq solib, o‘z ishlarida u bilan maslahatlashib turishi va oqil bemor samimiy va mohir tabib so‘zini qabul qilganidek u ham o‘z muallimining so‘zini qabul qilmog‘i lozim. Shuningdek, muallimiga ehtirom ko‘zi bilan boqishi, uning o‘z ishida komil iqtidor va malaka sohibi ekanligi va boshqa ustozlardan ustunligiga ishonishi lozim. Ana shunda undan manfaat olishi oson bo‘ladi”.
Olimlarimiz aytadilarki, talaba o‘z ustozining kamoli ahliyat va iqtidor sohibi ekanligiga, o‘z ishining mohir mutaxassisi ekanligiga e’tiqod qilib, ishonishi kerak. U haqda faqat yaxshi fikrda bo‘lishi lozim. Agarchi, ustozidan diyonatga ochiq-oydin ters keladigan xatti-harakatni ko‘rib qolsa ham uni faqat yaxshilikka yo‘yib, yaxshi gumonda bo‘lishi kerak. Aks holda uning barakasidan mahrum bo‘ladi.
Ibn Sinoning ustozi Kushyorning huzuriga bir kishi osmon ilmini o‘rganish maqsadida kelibdi. 2-3 oy o‘tsa hamki, ustozi ilm berishni boshlamaganidan so‘ng aytibdi:
– Hazrat, endi menga javob bersangiz. Uch oy bo‘ldi hamki dars bermadingiz. Vaqtingiz yo‘q shekilli…
Shunda ustoz:
– Men senga bajonidil dars berardim-u, lekin sen huzurimga kelganingdagi “bu ilmdan mening uncha-muncha xabarim bor”, degan kibr-havoying hali ham ketmadi. Men bir idishga qachonki u bo‘sh bo‘lsagina suv quyaman. Afsus, sening kallang havo bilan to‘lib qolgan ekan, – deb javob qilibdi.
Imom Qurtubiy rahimahulloh dedilarki: "Agar mutakabbir kishini ko‘rsang bilginki, uning namozi kam yoki undan butunlay mahrum bo‘lgan. Chunki kibr bilan ko‘p sajda qilish birga jamlanmaydi".
Rivoyat qilishlaricha: Bir kishinikiga mehmon kelib qoldi. Uyda mehmonga qo‘yadigan hech vaqo yo‘q edi. U bir litr qatiq olib kelib, besh litr suv qo‘shib, tuz va muz solib, ayron tayyorladi. Bir litr qatiq besh litr suvni qabul qilib, totli ichimlikka aylandi. Agar o‘sha qatiqqa bir tomchi benzin tushib ketganida uni ichib bo‘lmas edi.
Xuddi shuningdek, salgina takabburlik ham amalni buzib yuboradi. Mutakabbir kimsa Allohdan to‘siladi, xaloyiq tomonidan nafratga uchraydi. Alloh taolo bu haqda «Chunki ularga yolg‘iz Allohdan boshqa iloh yo‘q deyilgan vaqtda kibr-havo qilgan edilar», degan (Soffot surasi, 35 oyat).
Horisa ibn Vahb roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Javvaz ham, ja’zariy ham jannatga kirmaydi", dedilar.
* «Javvaz – muomalasi qo‘pol odam».
* Ja’zariy – mutakabbir, qilmagan ishi bilan faxrlanuvchi.
Ba’zi bir kishilar ibodat miqyosidagi ma’naviy va moddiy amallarni qilib, (haj, umra va masjid yoki yo‘l qurib) kibrlanib, maqtanib boshqa kishilarni bunday ishlarni amalga oshirmaganlikda ayblab, o‘zlarini ulardan yuqori olishadi. Aslida ana shu ishlar xalqni puliga bajarilgan bo‘ladi. Bunday kimsalar aslida eng razil va pastkashlardir.
Alloh taolo aytadi: “Boshqalar esa gunohlarini e’tirof qildilar…”. (Tavba surasi 102-oyat) Alloh taolo bizdan ma’sumlikni talab qilmadi. Aksincha, gunoh sodir bo‘lganida tavba va siniqlikni istadi.
Odam alayhissalom gunoh qilganida e’tirof qilib gunohiga istig‘for aytdi. Alloh uning tavbasini qabul qildi.
Iblis esa gunoh qilganida mutakabbirlik qildi, tavba qilmadi. Alloh undan yuz o‘girdi.
Kim gunoh qilib qo‘yib so‘ngra tavba qilsa qiyomatda Odam alayhissalom bilan tavba qiluvchilar karvonida bo‘ladi.
Kim gunoh qilib so‘ngra tavba qilmasdan mutakabbirlik qilsa Iblisning karvonida bo‘ladi.
Ortidan kibrni ergashtiruvchi bittagina gunoh, ortidan siniqlik, pushaymonlik va tavbani ergashtiruvchi mingta gunohdan og‘irroqdir.
Alloh taolo gunoh qilganida pushaymon bo‘lib tavba qiluvchilarga muhabbati o‘laroq O‘zini G‘ofur deya nomladi.
Bandalarini O‘z muhabbatiga targ‘ib qilish uchun O‘zini Vadud deya nomladi.
Sizni sindirib sizdagi ujbni ketkazadigan bitta gunoh, qalbingizni mag‘rurlanish va ujbga to‘ldiradigan toatdan yaxshidir, qaysidir ma’noda!
Ja’farxon SUFIYEV,
TII talabasi,
To‘raqo‘rg‘on tuman “Is'hoqxon to‘ra” jome masjidi imom-xatibi.