Sayt test holatida ishlamoqda!
23 Dekabr, 2024   |   22 Jumadul soni, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:21
Quyosh
07:46
Peshin
12:27
Asr
15:17
Shom
17:01
Xufton
18:21
Bismillah
23 Dekabr, 2024, 22 Jumadul soni, 1446

Parij jomesi – fransuzlarning musulmonlarga minnatdorligi timsoli

18.04.2018   2317   7 min.
Parij jomesi – fransuzlarning musulmonlarga minnatdorligi timsoli

Parij jome masjidi fransuzlar va Fransiyada yashovchi musulmonlar uchun ulkan ramziy ma’noga ega. Parijda qurilajak birinchi masjidning uzoq davom etgan muzokaralarida fransuzlarning Islomga oid noto‘g‘ri qarashlari singishi va musulmonlarni risoladagidek odamlar deb hisoblay boshlashi tarixi aks etgan.

Fransuzlarning musulmonlar bilan ilk munosabatlari VIII asr boshlarida boshlangan, o‘shanda Islom qo‘shinlari qo‘shni Ispaniyadan kela turib avval 717 yili Akvitaniyani, oradan ikki yil o‘tib Narbonnani egallab oldi.

Mamlakat ichkarisiga g‘olibona yurishlar 732 yil «Jafokashlar to‘dasi jangi» yoki «Puate jangi» nomi bilan mashhur muhoraba natijasida to‘xtatib qolindi. Ammo 888 yil musulmonlar Fransiyaning Provans viloyatida o‘zlarining jajji amirligini tashkil qilishga muvaffaq bo‘ldi, u Jalol al-Halol nomi bilan ataldi (Yevropa adabiyotlarida Fraksinet deb tilga olinadi), 80 yildan ortiq hukm surdi va Rekonkista davrida mahv etildi.

Musulmonlar bilan shunchalik uzoq tanishlikka qaramay, Fransiya musulmonlari uchun yirik ibodat majmuasini qurish g‘oyasi faqat XIX asr o‘rtalariga kelib tug‘ildi va faqat XX asrning birinchi choragida ro‘yobga chiqdi.

 

 

Masjid qurilishiga doir ilk loyihalar Marokashning Fransiyadagi elchixonasi tomonidan 1842 yildayoq tavsiya etilgan. Bunday takliflar 1878 va 1885 yillarda ham takrorlandi, lekin Fransiya hukumati tomonidan javobsiz qoldirildi. 1846 yil Sharqshunoslar jamiyati hukumatga avval Parijda, keyin Marselda masjid qurilishi loyihasini taqdim etdi. Bu taklif Jazoirni tinchlantirish uchun o‘rtaga tashlangan edi. Ammo taklif Adliya vazirligi tomonidan rad etildi va loyiha 10 yilga muzlatib qo‘yilgan.

1856 yili Usmonli imperiyasi iltimosiga ko‘ra 85-diviziyadan qurbon bo‘lgan musulmon askarlarini dafn qilish uchun Parij sharqidan 800 kv metrga teng kichik maydon ajratib berildi. O‘sha yerda kichik bir bino qurilib, masjid deb ataldi. Binoda asosan dafn anjomlari saqlanar va tilovatlar qilinardi. U Parijdagi ilk masjid edi. Xuddi shunga o‘xshash Marselda qurilgan bino esa Fransiyadagi birinchi masjid sanaladi. Afsuski, u inqilob payti vayron qilingan. Usmonli imperiyasi esa masjidni restavratsiya qilish va kengaytirish uchun mablag‘ ajratdi va 1914 yili gumbazli, minorali va zarur yondosh binolarga ega masjidning yangi loyihasini taqdim etdi. Lekin boshlanib ketgan Birinchi jahon urushi loyihaning amalga oshishiga to‘sqinlik qildi. Bu haqda "info.islom" nashri ma’lum qilgan.

Mazkur hodisalar bo‘lib turgan bir vaqtda fransuz tadqiqotchisi, publitsisti, jamoat arbobi va Fransiyaning Afrika jamiyati rahbari Pol Burdari Parijda masjid qurish g‘oyasini faol targ‘ib eta boshlaydi. Maqolalari va taniqli shaxslar bilan suhbatlarida u masjid qurilishini Fransiyani himoya qilaman deb jon bergan o‘n minglab musulmonlar ruhi oldidagi qarzni uzish bilan tenglashtirardi. U yigirma yildan ortiq davom etgan masjid qurilishi targ‘ibotiga qator fransuz siyosatchilari, din va jamoat arboblarini, shuningdek, hurmatli dvoryanlarni ham jalb qildi, ular masjidning loyihalashtirilishi va davlat strukturalariga olib kirilishi hamda qurilishiga katta hissa qo‘shadilar.

Va nihoyat, Burdarining harakatlari natija berdi, 1920 yilning avgustida Fransiya hukumati masjid, kutubxona va majlislar zalidan iborat majmua qurilishi uchun 500 ming frank mablag‘ ajratdi. Shuningdek, masjid qurilishi uchun eng munosib joy deya O‘simliklar bog‘i hududi belgilandi.

Bo‘lajak masjid poydevoriga birinchi tosh 1922 yili qo‘yildi, qurilish ishlari esa 1923 yili boshlandi. Loyiha muallifi – fransuz me’mori, rassomi va yozuvchisi Moris Transhat de Lyunel bo‘lib, u uzoq yillar Marokashda ishlagan va bu mamlakat madaniy yodgorliklarining saqlanib qolishiga katta hissa qo‘shgan shaxs edi. Qurilish ishlari esa Lyunelning loyihasi asosida Rober Furne, Moris Mantu va Sharl Yube tomonidan amalga oshirildi.

1923 yil musulmonlar ishlari bo‘yicha idoralararo komissiya 1914 yil Usmonli hukumati tomonidan taqdim etilgan loyihani ko‘rib chiqadi va O‘simliklar bog‘i yaqinida katta masjid qurilayotgani bois usmonlilar qabristonidagi eski masjidni tiklash maqsadga muvofiq emas degan qaror chiqaradi.

 

 

Shunday qilib, 1926 yil Parijning beshinchi okrugidagi Jarden-de-Plant (O‘simliklar bog‘i) hududida 33 metrlik minoraga ega Jome masjidi paydo bo‘ladi. Musulmon Andalusiyasiga xos «mudajjan» me’morchilik uslubida qurilgan bino darvozalari 1926 yilning 15 iyul kuni ochildi. Ochilish marosimida Fransiya prezidenti Gaston Dumerg va Marokash sultoni Mulay Yusuf ishtirok etgan.

Parij jome masjidi loyihasini yaratar ekan Lyunel musulmon me’morchiligining ikki durdonasidan ilhomlangandi. Birinchisi, Marokashda 859 yili Fotima al-Faxriy tomonidan asos solingan Al-Qarauyyin masjidi bo‘lib, u Islom dunyosining eng qadimiy diniy va ta’limiy muassasalaridan sanaladi. Ikkinchisi, Tunisdagi az-Zaytuna masjidi, uning viqoridan ilhomlanib keyinchalik Kordovadagi katta masjid ham qurilgan. Parijdagi masjidning ichki bezaklari ustida Shimoliy Afrikalik ustalar ishlashgan.

Binoning o‘zi 7500 kv metr hududni egallaydi. Masjiddan tashqari bu yerda kutubxona, madrasa, anjumanlar zali, restoran, choyxona, hammom va do‘kon ham bor. Hududning deyarli yarmi bog‘dir. Masjid bir vaqtning o‘zida bir ming kishini sig‘dira oladi, erkaklar va ayollar uchun alohida namozxonalar hamda tahoratxonalar, imkoniyati cheklangan insonlar uchun kirish yo‘llari bor. Masjid qoshida musulmon instituti faoliyat yuritadi, u «halol» sertifikati berish vakolatiga ega. 1983 yildan boshlab bino tarixiy yodgorlik sanaladi, shuningdek, «Yigirmanchi asr merosi» degan alohida maqomga ega.

Qiziqarli faktlar

- Ikkinchi jahon urushi payti Parij Jome masjidi musulmonlarning natsist istilochilarga qarshi kurashi markazi bo‘lgan. Fransiyalik rejissyor Ismoil Farruxiy (kelib chiqishi marokashlik) bu haqida «Ozod insonlar» nomli film suratga olgan.
- Turli ma’lumotlarga ko‘ra, urush payti 500 nafardan 1600 nafargacha yahudiy shu yerdan panoh topgan. Ularga boshpana va ovqatdan tashqari musulmon degan guvohnoma ham berilgan.
- Bugungi kungacha masjidda bor-yo‘g‘i 6 marta imom almashgan. Uchinchi imom Xamza Abubakrdan boshlab barcha imomlar rektor lavozimiga ega.
- Masjidga imomlarni tayinlashda yetakchi rol Jazoir hukumatiga tegishli, shuningdek, u masjid budjetining uchdan bir qismiga homiylik qiladi.
- Masjidning och eman rangli, bronza bilan ishlov berilgan kirish darvozasi namoz vaqtlari va juma namozidan tashqari har kuni nafaqat musulmonlar, balki sayyohlar uchun ham ochiq. Sayyohlar va arab ekzotikasi muxlislari masjid qoshidagi «Sharq darvozasi» nomli restoranda an’anaviy Jazoir va Marokash taomlaridan tatib ko‘rishlari mumkin.

O‘MI Matbuot xizmati

Dunyo yangiliklari
Boshqa maqolalar
Maqolalar

«Buyuk» geografik kashfiyotlar

23.12.2024   1239   6 min.
«Buyuk» geografik kashfiyotlar

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Bu kashfiyotlarga sabab bo‘lgan shart-sharoitlar uchta asosiy banddan iborat:

1. Yevropa mamlakatlari Sharq bilan savdo-sotiq qilishda duch kelgan qiyinchiliklar.

2. Pul metali sifatida oltin tanqisligi.

Yevropaning iqtisodiy taraqqiyoti tobora ko‘proq pul talab qilar edi. Bu taraqqiyotning asosiy yo‘nalishi tovar xo‘jaligining, savdo-sotiqning o‘sishi edi. Buyuk geografik kashfiyotlarga sabab bo‘lgan yana bir muhim omil ham shunga bog‘liq: Yevropada shakllanib borayotgan kuchli absolyutist (mutlaq) monarxiyalarga dabdabali saroylar, yollangan armiyani ta’minlash uchun ulkan mablag‘lar kerak bo‘layotgan edi. Ana shu davlatlar yirik dengiz ekspeditsiyalarini tashkil etishi mumkin edi. Bundan tashqari, yakka shaxslarning bu qadar xarajatlarga imkoni yo‘q edi. Shuning uchun bu kashfiyotlarda feodal tarqoq mamlakatlar emas, aynan markazlashgan davlatlar (Ispaniya, Portugaliya, Angliya) asosiy o‘rin tutgani tasodif emas. Biroq, bunday ekspeditsiyalar uchun savdogarlar ham mablag‘ ajratar edi. Shuningdek, katolik cherkovi ham qo‘shimcha yerlar, katta daromadlar va yangi qavmlarga ega bo‘lish istagida bunday istilolarga «oq fotiha» berar edi.

Bunday davr uchun muqarrar bo‘lgan feodal mulklarning parchalanish jarayoni Yevropa mamlakatlarida har qanday yo‘l bilan uzoq qit’alarda boylik va yerlarni qo‘lga kiritishga intiluvchi ko‘plab avantyuristlarning paydo bo‘lishiga olib keldi. Bular qaramlik va qashshoqlikdan qutulishni orzu qilib yurgan zodagonlar va dehqonlar edi.

3. Fan-texnikaning, ayniqsa kemasozlik va dengiz navigatsiyasining rivojlanishi. XV asrda yangicha tuzilishga ega bo‘lgan kemalar – karavellalar paydo bo‘ldi. Uning to‘shi (kil, pushtak) bor bo‘lib, yelkanlar bilan shunday jihozlangan ediki, yonboshdan esgan shamolda ham yura olara edi. Shuningdek, o‘sha davrga kelib kompasdan tashqari astrolyabiyalar, ya’ni kenglikni aniqlovchi asboblar hamda anchagina ishonchli xaritalar – portolanlar ham paydo bo‘lgan.

Buyuk geografik kashfiyotlar oxir-oqibatda mustamlaka tizimining vujudga kelishiga olib keldi. Agar XVI asrda Yevropada kapitalizm rivojlana boshlagan bo‘lsa, agar Yerovpa iqtisodiy jihatdan boshqa qit’alarning xalqlaridan o‘zib ketgan bo‘lsa, bunga mustamlakalarning talon-taroj qilinishi va ayovsiz ekspluatatsiya qilinishi ham sabab bo‘lgan.

Mustamlakalar darhol kapitalistik usullar bilan ekspluatatsiya qilina boshlamagan, ular darhol xom ashyo manbaiga va yangi bozorlarga aylanmagan. Avval ular obdon talon-taroj qilingan, birlamchi kapital (sarmoya) to‘plash manbai bo‘lib xizmat qilgan. Ispaniya va Portugaliya mustamlakalarni feodal usullar bilan ekspluatatsiya qilgan birinchi mustamlakachi davlatlar bo‘lishgan.

Bu yerlarda zodagonlarga odatdagi qishloq xo‘jalik mahsulotlari emas, balki oltin, kumush yoki hech bo‘lmaganda Yevropada qimmat baholarga sotish mumkin bo‘lgan anvoyi mevalar kerak edi. Ular hindularni oltin va kumush konlarda ishlashga majburlashar, bo‘ysunmaganlarni butun-butun qishloqlari bilan yo‘q qilib yuborishar edi. Guvohlarning aytishicha, konlar atrofida chirib yotgan yuzlab murdalarning badbo‘y hidi anqib yotar edi. Shakarqamish va qahva plantatsiyalarida ham yerlik aholi ana shunday usullarda ekspluatatsiya qilinar edi.

Yerlik aholi bunday og‘ir mehnatga bardosh bera olmay, yoppasiga qirilib bitar edi. Ispanlar Espanola (Gaiti) orolida ilk bor paydo bo‘lgan paytda u yerda millionga yaqin aholi yashar edi, biroq XVI asrning o‘rtalariga kelib ular bitta qo‘ymay qirib tashlandi. Ispanlarning o‘zi ham XVI asrning birinchi yarmida amerikalik hindularni qirib tashladik, deb hisoblashar edi.

Biroq, ispanlar ishchi kuchini yo‘q qilib, o‘z mustamlakasining xo‘jalik asosiga putur yetkazishdi. Yetishmayotgan ishchi kuchini to‘ldirish maqsadida Amerikaga afrikalik qoratanlilarni olib kelishga to‘g‘ri keldi. Shunday qilib, mustamlakalar paydo bo‘lishi bilan quldorlik qayta tiklandi.

Ispanlar tomonidan Amerika yerlarining mustamlaka qilinishi konlarga, shakarqamish va tamaki plantatsiyalariga haydab kelingan son-sanoqsiz yerlik aholini majburlab ishlatish yo‘li bilan, bo‘ysunmaganlarni ommaviy qirg‘in qilish yo‘li bilan amalga oshirildi (Yamayka orolida XVI asrning birinchi yarmida 50 mingdan ortiq yerlik aholi halok bo‘lgan, Peru va Chilida esa XVI asrning ikkinchi yarmida hindularning soni besh baravar kamayib ketgan), oqibatda bir necha o‘n yildan so‘ng ishchi kuchi keskin kamayib ketdi. Mustamlakachilar Afrikadan qullar olib kela boshlashdi. Jismonan chidamliroq bo‘lgan qoratanlik afrikaliklar ispan mustamlakalaridagi asosiy ishchi kuchiga aylandi.

Qul savdosi serdaromad ish chiqib qoldi: Afrikada qabila boshliqlarini ichirib, suv tekin taqinchoqlar bilan aldab, qullarni juda arzonga sotib olish va Amerikada ularni 20-30 baravar qimmatga sotish mumkin edi. Ba’zan qullar umuman sotib olinmas, balki ularni kuch ishlatib, tutib olib, kemaga yuklashar va Amerikaga olib ketishar edi. Ispan mustamlakalariga har yili 6-8 ming qoratanli qullar olib kelinar edi. (Manba: allbest.ru).

(Bu ishlarning barchasi Yevropa uyg‘onishining gumanizm – insonparvarlik shiori ostida amalga oshirilganmi?)

Yevropada dinga bo‘lgan munosabatda ham keyinroq o‘zgarish yuz berdi. Bir guruh dinsiz bo‘lib ketdi. Bir guruh dinni cherkovga qamab olib, bu har kimsaning o‘z ishi deyish bilan kifoyalandi. Ammo Darvinning asl shogirdlari dinni Karl Marks boshchiligida xalq uchun afyun deb e’lon qildilar va uni batamom yo‘q qilib yuborishga bel bog‘ladilar.  Karl Marksning xayolini Lenin va uning safdoshlari Rossiyada va unga qaram bo‘lgan diyorlarda hayotga tatbiq qildilar. Lenin tuzgan davlat dunyo tarixida kufrni o‘ziga shior qilib olgan birinchi davlat bo‘ldi. Ular dunyoning o‘zlariga qaram bo‘lgan barcha yurtlarida «ilmiy ateizm» asosida dinga va dindorlarga qarshi qatag‘on o‘tkazdilar. Son-sanoqsiz ibodatxonalar yer bilan yakson qilindi. Diniy xodimlar va ulamolar qatl qilindi, qamaldi va surgun qilindi. Diniy kitoblar va dinga bog‘liq madaniyat durdonalarni olovga yoqildi. Ilmiy ateizm ta’limotlari dunyodagi yagona to‘g‘ri e’tiqod sifatida barchaga majburiy ravishda talqin qilindi. 

«Olam va odam, din va ilm» kitobi asosida tayyorlandi

Maqolalar