Islom – insonni ma’naviy kamolot sari yetaklaydigan, uning ruhiyatini poklab, qalbini sayqallaydigan dindir. Qur’oni karim va hadisi shariflar asrlar osha bashariyat duch kelayotgan muammolarning yechimini topishda muhim manba bo‘lib xizmat qilmoqda. Muqaddas dinimizning ushbu ikki mo‘tabar manbasi zamirida yashiringan hikmatlar, yechimlarni anglash anglash, ulardan to‘g‘ri xulosalar chiqarish insondan keng dunyoqarash, muayyan bilim hamda tafakkur talab etadi.
Hammamiz har kuni, har qadamda duch keladigan, ayrim hollarda tortishuv, bahs-munozaralarga ham sabab bo‘ladigan masalalardan biri, – bu, shubhasiz, iste’molchilar huquqlaridir. Barchamiz – iste’molchimiz. Shunday ekan, iste’molchi sifatida qanday huquqlarga egamiz? Majburiyatlarimiz nimalardan iborat?
Ushbu masalaga islomning munosabati xususidagi ba’zi savollar bilan O‘zA muxbiri Tolibjon Nizomov O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisi o‘rinbosari Shayx Abdulaziz MANSUR hazratlariga murojaat qildi:
– Assalomu alaykum, Shayx hazratlari! Muqaddas dinimizda iste’molchilar huquqlari to‘g‘risida nimalar deyilgan? Shular haqida to‘xtalsangiz.
– Bismillahir rohmanir rohiym. Alhamdu lillahi robbil olamiyn, vassolatu vassalamu ala ashrofil anbiyoi val mursaliyn. Alloh taologa beadad shukrlar bo‘lsin. So‘nggi yillarda mamlakatimizda barcha sohalarda juda katta o‘zgarishlar, ulkan islohotlar amalga oshirilmoqda. Ayniqsa, diniy va milliy qadriyatlarimizga davlat tomonidan qaratilayotgan alohida e’tibor hammani birdek xushnud etmoqda.
Ana shunday ijobiy o‘zgarishlardan biri bugungi suhbatimiz mavzusi – iste’molchilar huquqlarini himoya qilish bo‘lib, bu borada ko‘plab xayrli ishlar amalga oshirilayotirki, bu muqaddas dinimiz ko‘rsatmalariga hamohangdir. Dinimizning asosiy manbai – Qur’oni karimda ham ayni masalaga oid bir necha oyatlar bor. Ular bandalarni o‘zaro munosabatlarda, savdo-sotiq va tijorat ishlarida halol hamda pok bo‘lishga chaqiradi.
Bu dunyoning o‘tkinchi boyliklari, hoyu havas uchun bir-birini aldash, insoniylikni unutib, birovlarning mol-mulkiga ko‘z olaytirish yoki botil yo‘llar bilan boylikka ruju qo‘yish dinimizda qat’iy taqiqlangan.
Qur’oni karimda: “(Ey insonlar! Muomalada) vaznda adolat o‘rnatingiz va tarozida ziyonkorlik qilmangiz!” (ar-Rahmon surasi, 9-oyat).
Islom dini ta’limoti xalqimizning ongu shuuriga singib ketganki, bejizga ota-bobolarimiz: “Birovning haqiga xiyonat qilma”, deya yoshligimizdan qulog‘imizga quymagan. Halollikda, poklikda juda katta gap bor. Tarixga nazar tashlasak, Imom Buxoriy, Imom Termiziy, Alisher Navoiydek ajdodlarimizning buyuk mutafakkir bo‘lib yetishishi zamirida halollik, poklik mujassam, desak aslo xato bo‘lmaydi.
– Hazrat, ba’zan bozorga tushsak sotuvchilar mijozim bo‘lib qolsin, degan maqsadda xaridimizga 50-100 gramm qo‘shib beradi. Shu mumkinmi?
– Shu haqda mendan juda ko‘p so‘rashadi. Ba’zan ayrim kishilar: “Mahsulot xarid qilayotganimizda: “Mana, sizga og‘irroq qilib beryapman”, deb meva yoki boshqa mahsulotdan bir-ikki dona taroziga qo‘shib yuborishadi. Bu halolmi?, deb so‘rashadi Bu savolga ulamolarimiz: “Yo‘q, tarozini to‘g‘ri tortsin. Mahsulotni tortib bo‘lgandan so‘ng: “Bu – mendan hadya”, deb qo‘shmoqchi bo‘lgan narsasini bersin!”, deyishadi. Demak, agar ortiqcha narsasini taroziga qo‘yib bersa – harom.
E’tibor bering-a, ulamolar birovning haqidan hazir bo‘lishga, har bir narsani rozi-rizochilik bilan olishga o‘rgatyapti.
“Biror xalqning turmush tarzini bilmoqchi bo‘lsang, bozrolariga boq”, degan naql bor. Bu naql zamirida ikki narsa mujassam. Avvalo, bozorlar to‘kin-sochinlikni ifodalovchi markazlardir. Shu bilan birga, bozorlar orqali o‘sha xalqning halolligi va pokligi, olijanobligini bilib olish mumkin.
Alloh taolo bozorlarda adolatni o‘rnatish uchun alohida sura nozil qilgan. Bu sura “Mutaffifun” – “urib qoluvchilar” degan ma’noni anglatadi. Ya’ni tarozi va o‘lchovdan urib qolib, xaridor haqiga xiyonat qiluvchilar haqida.
Qur’oni karimda: “(Savdo-sotiqda o‘lchov va tarozidan) urib qoluvchi kimsalar holiga voy! Ular odamlardan (biror narsani) o‘lchab olgan vaqtlarida to‘la qilib oladigan, ularga o‘lchab yoki tortib bergan vaqtlarida esa urib qoladigan kimsalardir” (Mutaffifun surasi, 1–3-oyatlar).
Oyatda “holiga voy” deya ta’kidlangan toifadagi odamlarga bu dunyoda ham, oxiratda ham juda katta jazo borligini unutmaslik kerak.
Payg‘ambarimiz Muhammad (alayhissalom) “Mutaffifun” surasi nozil bo‘lganidan so‘ng bozorga borib, barcha odamlarni o‘zlariga qaratib mazkur oyatlarni baland ovozda o‘qib berganlar. Mufassirlar aytishadiki, shundan beri imoni butun, vijdoni bor savdogar tijoratiga aslo yolg‘on va xiyonat aralashtirmaydi.
“Sihohi sitta”, ya’ni “Olti ishonchli to‘plam” hadis kitoblarida (bular safi yana kengayib, 9 ta bo‘ldi) ham savdo-sotiqa oid sahih hadislar bor. Fiqh – islom huquqshunosligiga oid asarlarda ham alohida bir bob (bay’) borki, u to‘lig‘icha savdo-sotiqqa bag‘ishlangan.
– Iste’molchi sifatida menga juda qiziq tuyuladi: har gal ro‘zg‘orga ul-bul xarid qilish maqsadida bozorga borsam, sotuvchi hali “pochin” qilmagan bo‘lsa, mahsulotni arzonroqqa sotib, olgan pulini mahsulot ustiga “urib-urib” qo‘yadi. Shu ish joizmi?
– Tilimizga juda ko‘p xorijiy so‘zlar kirib qolganki, ular ishlatilaverib o‘zbekchalashib ketgandek, go‘yo. Shulardan biri, siz aytganingizdek, “pochin” so‘zidir. Asli “pochinyat” bo‘lgan bu so‘zning o‘zbek tilida juda ham chiroyli ekvivalenti bor – “bay’ boylash”. Qanday chiroyli-a! Shunday so‘zlarni iste’molga kiritishimiz kerak.
Agar sotuvchi hali “ba’y boylamagan” bo‘lsa, u bilan tortishib, mahsulotini arzonroq olishda hech qanday monelik yo‘q. Lekin olingan pulni mahsulotlarning ustiga urib qo‘yish irimdan boshqa narsa emas. Dinimiz esa irim-sirimni qattiq qoralaydi.
– Hazrat, to‘g‘ri aytdingiz. Ba’zida shunday holatlarni kuzatamizki, ayrim odamlar o‘zi foydalangan elektr energiyasi, tabiiy gaz yoki suvning pulini to‘lashdan bosh tortadi. Yana shundaylar ham borki, ular hisoblagichlarni orqaga aylantirmoqchi bo‘lishadi. Dinimizda shu haqda ham biror yechim bormi?
– Insonlarning bir-birida haqi bo‘ladi: qarz, oldi-berdi, omonat va hokazo. Dinimizda qarz va omonatni o‘z vaqtida, zarar yetkazmasdan egasiga qaytarish ta’kidlangan. Shunga o‘xshash davlatning o‘z fuqarolarida haqi bo‘ladi. Masalan, davlat tomonidan yetkazib berilayotgan elektr energiya, tabiiy, gaz, ichimlik suvi va boshqa mahsulotlarning haqini o‘z vaqtida to‘lab borish zarur. Chunonchi, bu ham xuddi birovning haqiga rioya qilgandek gap. Unutmasligimiz kerakki, biz to‘layotgan mablag‘lar aslida xalqning haqi. Demak, biz unga xiyonat qilmasligimiz kerak. Foydalangan mahsulotlarimizning haqqini o‘z vaqtida to‘lab, yuzimiz yorug‘ bo‘lib yuraylik.
– Mazmunli suhbatingiz uchun tashakkur!
O‘zbekiston musulmonlari idorasi matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Bu kashfiyotlarga sabab bo‘lgan shart-sharoitlar uchta asosiy banddan iborat:
1. Yevropa mamlakatlari Sharq bilan savdo-sotiq qilishda duch kelgan qiyinchiliklar.
2. Pul metali sifatida oltin tanqisligi.
Yevropaning iqtisodiy taraqqiyoti tobora ko‘proq pul talab qilar edi. Bu taraqqiyotning asosiy yo‘nalishi tovar xo‘jaligining, savdo-sotiqning o‘sishi edi. Buyuk geografik kashfiyotlarga sabab bo‘lgan yana bir muhim omil ham shunga bog‘liq: Yevropada shakllanib borayotgan kuchli absolyutist (mutlaq) monarxiyalarga dabdabali saroylar, yollangan armiyani ta’minlash uchun ulkan mablag‘lar kerak bo‘layotgan edi. Ana shu davlatlar yirik dengiz ekspeditsiyalarini tashkil etishi mumkin edi. Bundan tashqari, yakka shaxslarning bu qadar xarajatlarga imkoni yo‘q edi. Shuning uchun bu kashfiyotlarda feodal tarqoq mamlakatlar emas, aynan markazlashgan davlatlar (Ispaniya, Portugaliya, Angliya) asosiy o‘rin tutgani tasodif emas. Biroq, bunday ekspeditsiyalar uchun savdogarlar ham mablag‘ ajratar edi. Shuningdek, katolik cherkovi ham qo‘shimcha yerlar, katta daromadlar va yangi qavmlarga ega bo‘lish istagida bunday istilolarga «oq fotiha» berar edi.
Bunday davr uchun muqarrar bo‘lgan feodal mulklarning parchalanish jarayoni Yevropa mamlakatlarida har qanday yo‘l bilan uzoq qit’alarda boylik va yerlarni qo‘lga kiritishga intiluvchi ko‘plab avantyuristlarning paydo bo‘lishiga olib keldi. Bular qaramlik va qashshoqlikdan qutulishni orzu qilib yurgan zodagonlar va dehqonlar edi.
3. Fan-texnikaning, ayniqsa kemasozlik va dengiz navigatsiyasining rivojlanishi. XV asrda yangicha tuzilishga ega bo‘lgan kemalar – karavellalar paydo bo‘ldi. Uning to‘shi (kil, pushtak) bor bo‘lib, yelkanlar bilan shunday jihozlangan ediki, yonboshdan esgan shamolda ham yura olara edi. Shuningdek, o‘sha davrga kelib kompasdan tashqari astrolyabiyalar, ya’ni kenglikni aniqlovchi asboblar hamda anchagina ishonchli xaritalar – portolanlar ham paydo bo‘lgan.
Buyuk geografik kashfiyotlar oxir-oqibatda mustamlaka tizimining vujudga kelishiga olib keldi. Agar XVI asrda Yevropada kapitalizm rivojlana boshlagan bo‘lsa, agar Yerovpa iqtisodiy jihatdan boshqa qit’alarning xalqlaridan o‘zib ketgan bo‘lsa, bunga mustamlakalarning talon-taroj qilinishi va ayovsiz ekspluatatsiya qilinishi ham sabab bo‘lgan.
Mustamlakalar darhol kapitalistik usullar bilan ekspluatatsiya qilina boshlamagan, ular darhol xom ashyo manbaiga va yangi bozorlarga aylanmagan. Avval ular obdon talon-taroj qilingan, birlamchi kapital (sarmoya) to‘plash manbai bo‘lib xizmat qilgan. Ispaniya va Portugaliya mustamlakalarni feodal usullar bilan ekspluatatsiya qilgan birinchi mustamlakachi davlatlar bo‘lishgan.
Bu yerlarda zodagonlarga odatdagi qishloq xo‘jalik mahsulotlari emas, balki oltin, kumush yoki hech bo‘lmaganda Yevropada qimmat baholarga sotish mumkin bo‘lgan anvoyi mevalar kerak edi. Ular hindularni oltin va kumush konlarda ishlashga majburlashar, bo‘ysunmaganlarni butun-butun qishloqlari bilan yo‘q qilib yuborishar edi. Guvohlarning aytishicha, konlar atrofida chirib yotgan yuzlab murdalarning badbo‘y hidi anqib yotar edi. Shakarqamish va qahva plantatsiyalarida ham yerlik aholi ana shunday usullarda ekspluatatsiya qilinar edi.
Yerlik aholi bunday og‘ir mehnatga bardosh bera olmay, yoppasiga qirilib bitar edi. Ispanlar Espanola (Gaiti) orolida ilk bor paydo bo‘lgan paytda u yerda millionga yaqin aholi yashar edi, biroq XVI asrning o‘rtalariga kelib ular bitta qo‘ymay qirib tashlandi. Ispanlarning o‘zi ham XVI asrning birinchi yarmida amerikalik hindularni qirib tashladik, deb hisoblashar edi.
Biroq, ispanlar ishchi kuchini yo‘q qilib, o‘z mustamlakasining xo‘jalik asosiga putur yetkazishdi. Yetishmayotgan ishchi kuchini to‘ldirish maqsadida Amerikaga afrikalik qoratanlilarni olib kelishga to‘g‘ri keldi. Shunday qilib, mustamlakalar paydo bo‘lishi bilan quldorlik qayta tiklandi.
Ispanlar tomonidan Amerika yerlarining mustamlaka qilinishi konlarga, shakarqamish va tamaki plantatsiyalariga haydab kelingan son-sanoqsiz yerlik aholini majburlab ishlatish yo‘li bilan, bo‘ysunmaganlarni ommaviy qirg‘in qilish yo‘li bilan amalga oshirildi (Yamayka orolida XVI asrning birinchi yarmida 50 mingdan ortiq yerlik aholi halok bo‘lgan, Peru va Chilida esa XVI asrning ikkinchi yarmida hindularning soni besh baravar kamayib ketgan), oqibatda bir necha o‘n yildan so‘ng ishchi kuchi keskin kamayib ketdi. Mustamlakachilar Afrikadan qullar olib kela boshlashdi. Jismonan chidamliroq bo‘lgan qoratanlik afrikaliklar ispan mustamlakalaridagi asosiy ishchi kuchiga aylandi.
Qul savdosi serdaromad ish chiqib qoldi: Afrikada qabila boshliqlarini ichirib, suv tekin taqinchoqlar bilan aldab, qullarni juda arzonga sotib olish va Amerikada ularni 20-30 baravar qimmatga sotish mumkin edi. Ba’zan qullar umuman sotib olinmas, balki ularni kuch ishlatib, tutib olib, kemaga yuklashar va Amerikaga olib ketishar edi. Ispan mustamlakalariga har yili 6-8 ming qoratanli qullar olib kelinar edi. (Manba: allbest.ru).
(Bu ishlarning barchasi Yevropa uyg‘onishining gumanizm – insonparvarlik shiori ostida amalga oshirilganmi?)
Yevropada dinga bo‘lgan munosabatda ham keyinroq o‘zgarish yuz berdi. Bir guruh dinsiz bo‘lib ketdi. Bir guruh dinni cherkovga qamab olib, bu har kimsaning o‘z ishi deyish bilan kifoyalandi. Ammo Darvinning asl shogirdlari dinni Karl Marks boshchiligida xalq uchun afyun deb e’lon qildilar va uni batamom yo‘q qilib yuborishga bel bog‘ladilar. Karl Marksning xayolini Lenin va uning safdoshlari Rossiyada va unga qaram bo‘lgan diyorlarda hayotga tatbiq qildilar. Lenin tuzgan davlat dunyo tarixida kufrni o‘ziga shior qilib olgan birinchi davlat bo‘ldi. Ular dunyoning o‘zlariga qaram bo‘lgan barcha yurtlarida «ilmiy ateizm» asosida dinga va dindorlarga qarshi qatag‘on o‘tkazdilar. Son-sanoqsiz ibodatxonalar yer bilan yakson qilindi. Diniy xodimlar va ulamolar qatl qilindi, qamaldi va surgun qilindi. Diniy kitoblar va dinga bog‘liq madaniyat durdonalarni olovga yoqildi. Ilmiy ateizm ta’limotlari dunyodagi yagona to‘g‘ri e’tiqod sifatida barchaga majburiy ravishda talqin qilindi.
«Olam va odam, din va ilm» kitobi asosida tayyorlandi