Alloh taolo Qur’oni Karimda Muso alayhissalom davrida Misrda rahbarlik qilgan kimsani Fir’avn deb atagan. Ya’ni o‘sha paytda Misrda rahbarlik qilganlarni umumiy ravishda fir’avnlar deb atagan.
Alloh taolo marhamat qiladi:
وَنَادَى فِرْعَوْنُ فِي قَوْمِهِ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَيْسَ لِي مُلْكُ مِصْرَ وَهَذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِي مِن تَحْتِي أَفَلَا تُبْصِرُونَ
“Fir’avn o‘z qavmiga: “Ey qavmim! Misr mulki va mana bu ostimdan oqib turgan anhorlar meniki emasmi?! Ko‘rmayapsizlarmi?!” (Zuxruf surasi, 51-oyat).
Tarixdan ham ma’lumki, qadimgi asrlarda Misrda hokimlik qilganlarni fir’avnlar deb atalgan. Tarix qadimiy Misr yetakchilarini fir’avnlar deyapti. Qur’oni Karim ham ularni fir’avnlar deb atadi.
Ammo Yusuf surasini o‘qisak, unda Yusuf alayhissalomning Misrda boshlaridan o‘tgan qissalari zikr qilingan. Qur’oni Karim o‘sha paytdagi Misr rahbariga fir’avn atamasini ishlatmagan. Balki uni malik (shoh, podshoh) deb atagan.
Alloh taolo bu haqida shunday degan:
وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي فَلَمَّا كَلَّمَهُ قَالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مِكِينٌ أَمِينٌ
“Podshoh: “Uni menga keltiringlar, uni o‘zimga xos kishilardan qilib olaman", dedi. U bilan gaplashganda esa: “Albatta, sen bugungi kunda huzurimizda makonatli va ishonchli kishilardansan”, dedi”. (Podshohga Yusufning (a.s.) pok ekanliklari ma’lum bo‘lganidan so‘ng, uni qamoqdan chiqarib olib kelishni va u zotni o‘ziga xos kishilardan qilib olishini aytdi.) (Yusuf surasi, 54-oyat).
Yana bir oyatda bunday degan:
وَقَالَ الْمَلِكُ إِنِّي أَرَى سَبْعَ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعَ سُنبُلاَتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ يَا أَيُّهَا الْمَلأُ أَفْتُونِي فِي رُؤْيَايَ إِن كُنتُمْ لِلرُّؤْيَا تَعْبُرُونَ
“Podshoh: “Men tushimda yettita semiz sigirni yettita oriq sigir yeyayotganini va yettita yashil boshoqni va shuncha qurug‘ini ko‘rmoqdaman. Ey a’yonlar, agar tush ta’birini qiladigan bo‘lsangiz, menga tushimning fatvosini bering”, dedi”. (Misr podshohining “ko‘rmoqdaman” deb aytishidan mazkur tushni bir emas, bir necha marta ko‘rganligi ma’lum bo‘ladi. U faqat shu tushni ko‘raverganidan keyin a’yonlarini to‘plab, ularga tushini aytgan va ta’bir qilishlarini so‘ragan.) (Yusuf surasi, 43-oyat).
Demak, Qur’ondan shu narsani bildikki, Yusuf alayhissalom Misrda yashaganlar. U kishi Misrda yashagan paytlarida Misr rahbarining nomi boshqacha bo‘lyapti. Qur’on ularni fir’avnlar demadi, balki, malik dedi.
Davrlar o‘tib, “Rashid toshi” (1799 yilda Misrda, Iskandariyadan uzoq bo‘lmagan Rozetta (hozirda Rashid) shahridan topilgan granit plita. Unda ma’no jihatidan bir xil bo‘lgan uchta matn bitilgan. Shulardan ikkitasi qadimgi Misr tilida, bittasi qadimgi grek tilida. 1802 yildan “Rashid toshi” Britaniya muzeyida saqlanadi. Toshning balandligi 114,4 sm, kengligi 72,3 sm va qalinligi 27,9 sm. Og‘irligi taxminan 760 kg) kashf qilinib, undagi qadimgi Misr yozuvi o‘rganilgach, Yusuf alayhissalom Misrda Giksoslar Misrni ishg‘ol qilgan paytda yashaganlari ma’lum bo‘ldi.
Giksoslar turli qabilalardan tashkil topgan sahroyi ko‘chmanchilar nomi bo‘lib, ular Misrni bosib olib, hukmronlik qilishgan. Ular fir’avnlardan bo‘lishmagan. Ularning hokimlarini, rahbarlarini Malik (shoh, podshoh) deb yuritilgan. Fir’avn deb yuritilmagan. Misrliklar giksoslarni quvib chiqargandan keyin yana fir’avnlar hokimiyat tepasiga kelishgan.
Xo‘sh, kim Muhammad sollallohu alayhi vasallamga o‘sha patda hech kim bilmagan bu tarixiy haqiqatlarning xabarini bergan?! Vaholanki, olam bu ma’lumotlarni “Rashid toshi” kashf etilganidan keyingina bildi.
Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam Yusuf alayhissalomning giksoslar davrida, Muso alayhissalomning fir’avnlar davrida yashaganlarini qayerdan bildilar?! Albatta, bu xabarni u kishiga Alloh subhanahu va taoloning O‘zi bildirgandir!
Shayx Muhammad Mutavalliy
Sha’roviy rahimahullohning
“Al-Adilla al-maaddiyya ala vujudillah”
nomli asaridan Nozimjon Iminjonov tarjimasi
O‘MI Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Musulmonlar doimo ust-boshlariga pokiza va viqor beradigan kiyimlar kiyib keladi. Islom dini, ham tashqi, ham ichki poklikni shari’at talablariga muvofiq joriy qilgan. Alloh taolo go‘zaldir, go‘zallikni yaxshi ko‘radi. Salla ana shu tashqi ko‘rinishdagi go‘zallikning bir qismi bo‘lib, boshqa kiyimlarga qaraganda o‘ziga xos madaniyatni anglatadi. Salla musulmonlarning uzoq tarixga ega bosh kiyimi hisoblanadi. U boshga o‘raladigan mato bo‘lib, kishilar uni vaziyatga va jamiyatdagi urfga ko‘ra o‘rab yurishgan. Garchi uni o‘rashning bir necha usullari mavjud bo‘lsa ham, ma’lum shakli va rangi talab qilinmaydi.
Salla issiqdan, sovuqdan va chang to‘zondan himoyalanadigan bosh kiyimi bo‘lib, bu haqda mashhur tobe’iyn, «Nahv» fani asoschilaridan biri Abulasvad Duvaliy aytgan: “Salla jangda qalqon, issiqda soyabon, sovuqdan himoya, voizga viqor, turli tasodiflardan saqlovchi, inson qomatiga ziynatdur”. Qadimdan salla erkaklarning muruvvatini va qavm orasidagi obro‘-e’tiborini bildirgan.
Hatto hazrati Umar roziyallohu anhu, salla arablarning tojidur, deganlar. Salla kiyish borasida kelgan hadislar shari’at talab darajasida joriy qilishga yetadigan quvvatli emas, lekin Rasululloh alayhissalomning qavmlari odatiga ko‘ra salla o‘raganliklari siyratlari va kundalik holatlari borasida kelgan rivoyatlarda aytilgan bo‘lib, ulardan ba’zilarini keltirib o‘tamiz:
عن إبن عمر رضي الله عنهما مرفوعا: ” عليكم بالعمائم فإنها سيما الملائكة وأرخوها خلف ظهوركم”
Ibn Umar roziyallohu anhudan Nabiy alahissalomgacha yetib borgan sanad bilan rivoyat qilingan hadisda: “Sallalarni lozim tutinglar, zero bu farishtalarning siymosidur va uning peshini ortingizga tashlab olinglar”, deganlar.
عن ابن عباس رضي الله عنهما مرفوعا: اعتموا تزدادوا حلما
.Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilingan hadisda Nabiy alahissalom: “Salla kiyinglar, halimligingiz ziyoda bo‘ladi”, dedilar
عن ركانة قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: فرق بيننا وبين المشركين العمائم على القلانس
Salla o‘rash borasida O‘zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo markazi 833-cavolga javob bergan. Javobda shunday deyilgan:
“O‘tmishda ahli ilm va fazilatli kishilar va ko‘pchilik ma’rifatparvar ajdodlarimiz sallada yurishni odat qilganlar. Lekin shuni ham ta’kidlab o‘tishimiz kerakki, Rasuli akram alayhissalomning ushbu kiyinish odatlari shari’at buyrug‘i sifatida qabul qilinmagan. Biror bir olim salla kiymagan kishi gunohkor bo‘lishini aytmagan. Balki, Islom kelganida erkaklar sallada yurishlari urf-odatlardan biri bo‘lib, bu borada kofir ham musulmon ham barobar bo‘lgan. Bu haqda Iordaniya fatvo hay’ati ulamolari shunday deyishadi:
وأما لبس النبي صلى الله عليه وسلم العمامة وحمله العصا فهو فعل عادي وقع على عادة العرب ذلك الزمن، وليس فعلا تشريعيا يدل على الاستحباب ولا يتأسى به الناس.
“Payg‘ambarimiz alayhissalomning salla kiyishlari va hassa tutishlari odatiy fe’llaridan bo‘lib, o‘sha zamon arablarining urflariga binoan qilinar edi. Bu ishlar mustahablikka dalolat qiladigan va odamlar o‘rnak oladigan shar’iy hukmlardan emas”.
Bosh kiyimlaridan yana biri bu do‘ppidir. Har bir millatning o‘ziga xosligini bildirib turuvchi libosi bo‘lib, millatning madaniyati va ba’zi o‘rinlarda diniga ham dalolat qiladi. Shuning uchun ham har bir millat o‘zligini saqlab qolish uchun milliy kiyimlar, milliy urf-an’analar, bayramlarini saqlab qolishga harakat qiladi. Ayniqsa bosh kiyim boshqa liboslardan ko‘ra o‘ziga xos o‘rin tutadi, chunki inson tanasidagi a’zolar ichida bosh eng aziz a’zo hisoblanadi. Shu e’tibordan bosh kiyimni oyoq ostida qolib ketmasligiga alohida e’tibor qaratiladi.
Shar’iy kitoblarimizga ham do‘ppi masalasi kiritilgan bo‘lib, ulamolarimiz ba’zi oyatlar va hadislardagi ma’nolarning dalolatidan sababsiz bosh kiyim kiymay namoz o‘qish makruh deb aytganlar.
Alloh taolo A’rof surasi 26-oyatida: “Ey, Odam bolalari, batahqiq, sizlarga avratingizni to‘sadigan libos va ziynat libosini nozil qildik. Taqvo libosi, ana o‘sha yaxshidir. Ana o‘shalar Allohning oyat-belgilaridandir. Shoyadki eslasalar”.
Shayx Polonpuriy hazratlari oyatdagi taqvo libosi taqvodor kishi kiyadigan libosi deb tafsir qilgan.
A’rof surasining 31-oyatida: “Ey, Odam avlodi! Har bir masjid (namoz) oldidan ziynatlaringizni (kiyib) olingiz!”.
Mufassirlar ushbu oyatdagi ziynatdan murod – kishi uchun viqor bag‘ishlaydigan kiyimlar ekaniga ittifoq qilishgan.
Bosh kiyimsiz namoz o‘qish borasida O‘zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo markazi 109-cavolga javob bergan:
“Ko‘plab mo‘tabar ulamolar bundan bir necha asr muqaddam o‘z kitoblarida ushbu masalaga to‘xtalib, uning hukmini ochiq-oydin yozib ketganlar. Jumladan: Alloma Haskafiy o‘zining “Durrul muxtor” kitobida namozdagi makruh amallarni sanab, shunday degan:
وَصَلَاتُهُ حَاسِرًا رَأْسَهُ لِلتَّكَاسُلِ, وَلَا بَأْسَ بِهِ لِلتَّذَلُّلِ ، وَلَوْ سَقَطَتْ قَلَنْسُوَتُهُ فَإِعَادَتُهَا أَفْضَلُ إلَّا إذَا احْتَاجَتْ لِتَكْوِيرٍ أَوْ عَمَلٍ كَثِيرٍ
“Namozxon (bosh kiyim kiyishga) erinchoqlik qilib, yalangbosh holda namoz o‘qishi namozning makruhlaridandir. Agar o‘zini xokisor tutish uchun shunday qilsa, zarari yo‘q. Agar bosh kiyimi (namoz asnosida boshidan) tushib ketsa uni qaytarib olishi afzaldir. Lekin, uni o‘rashga yoki ko‘p harakat qilishga ehtiyoj bo‘lsa, bunday qilmaydi”.
Qolaversa, bosh kiyim bilan namoz o‘qish odob, namozga hurmat hisoblanadi. Shuning uchun namozni bosh kiyim bilan o‘qish afzal”.
Murtazoyev Arabxon,
Toshkent Islom instituti talabasi.