Sayt test holatida ishlamoqda!
22 Aprel, 2025   |   24 Shavvol, 1446

Toshkent shahri
Tong
04:07
Quyosh
05:33
Peshin
12:27
Asr
17:11
Shom
19:14
Xufton
20:34
Bismillah
22 Aprel, 2025, 24 Shavvol, 1446

Din hukmlarini tartiblashda go‘zal san’atlar

07.04.2018   8918   8 min.
Din hukmlarini tartiblashda go‘zal san’atlar

G‘usl so‘zi fuqaholar tilida badanni yuvish ma’nosidadir. Agar butun badanga suv oqizilmasa, badan yuvilgan hisoblanmaydi. Namlash yoki ho‘llash yuvish degani emas, yuvishda suv butun badan bo‘ylab oqishi kerak. G‘uslning rukni suvni badanning hamma tarafiga oqizib yetkazishdir. Suvning bir marta yetishi farzdir. Agar badanning ozgina joyiga, masalan, biror tuk tagiga suv yetmay qolsa ham, g‘usl qilinmagan bo‘ladi. Demak, butun badanga suv yetkazib yuvish g‘usldir. Alloh taolo: “Agar junub bo‘lsalaringiz, pok­laningiz – cho‘milingiz!” ya’ni, badanlaringizni poklangiz, degan (Moida surasi, 6). “Badanlaringizni poklangiz” buyrug‘i zohiru botinni qamrab oladi. Ya’ni, “badan”ning ustini ham, ichini ham, xullas, “qiynalmay tozalash mumkin bo‘lgan hamma joyini tozalash kerak”, deganidir. 

G‘USL   HUKMLARI   HAQIDA

G‘uslda badanning ichkarisidan hisob­langan og‘iz‑burunni chayqash farz. Demak, butun badanga suv yetkazish va og‘izni chayish, burunni achishtirib chayqash farz bo‘ldi. Agar og‘iz va burun chayqalmasa, butun badan necha marta yuvilsa ham, g‘usl ado bo‘lmaydi. Og‘iz va burunni chayqash tahoratda farz emas, sunnat edi. Buning sababi, og‘iz va burunga suv yetkazish qiyinligidan emas, balki tahoratda yuzni yuvish farz bo‘lgani uchundir. Og‘iz va burunning ko‘z tushadigan tashqi tomoni yuz hisoblansa ham, ichi yuz hisoblanmaydi. Alloh taolo “g‘usl qilishda butun badanlaringizni tozalanglar” deb buyurgan, badanning ichiyu tashqarisini – qiynalmay yuvish mumkin bo‘lgan hamma joyi­ni yuvish g‘usl hisoblanadi.

G‘uslda soqolning tagiga suv yetkazish shart bo‘lgani kabi uning oralariga ham suv yetkazish shart. Demak, soqolni ham to‘liq yuvish kerak. Shuningdek, sochi o‘rilmagan, balki ­yoyilgan ayol ham g‘uslda sochini to‘liq yuvishi va oralariga to‘liq suv yetkazishi shart. Faqih Abu Johir Bandoviy ham shunday deganlar. Chunki soch-soqolga shu holatda qiynalmasdan suv yetkazish mumkin. Ammo ayol kishining sochi o‘rilgan bo‘lsa, uni yoyib yuvish kerakmi? Bu to‘g‘rida ulamolarda ikki xil hukm bo‘ldi. Ba’zilari agar sochi o‘rilgan bo‘lsa ham, sochini yoyib uning oralariga suv yetkazish kerak, dedilar. Payg‘ambarimizdan :  “Har bir tuk ostida junublik bordir. Ogoh bo‘linglar, sochning har bir tukini ho‘llanglar va tuksiz badanni poklanglar” mazmunli hadis ham rivoyat qilingan. Ya’ni, tuk bo‘lmagan joylarini to‘liq yuvganingiz kabi badandagi tuklarni ham yuvinglar, soch-soqol kabi tuklarga ham suv yetsin, deb buyurdilar. Demak, agar ayol kishining sochi o‘rilgan bo‘lsa, uni yozib, oralariga suv yetkazib yuvishi shart, deydilar ayrim ulamolar. Ba’zi ulamolar, soch o‘rilgan bo‘lsa, uni ­yoyib, har bir soch orasiga suv yetkazish vojib emas, deyishadi. Mazhabimizning ulug‘laridan shayx imom Abu Bakr Muhammad ibn Fazl Buxoriy ham shu hukmni ixtiyor qilganlar. Shu hukm to‘g‘ridir. Bunga dalil shuki, Ummu Salama  onamiz: “Men boshimdagi kokilimni qattiq bog‘lab o‘raman, g‘usl qilganimda shuni yechib g‘usl qilishim kerakmi?”  deb so‘raganlarida Rasululloh : “Boshingdan va butun badaningdan suv quygin va o‘sha quygan suving soching tagiga yetib borsa,  kifoya qiladi”,  deyish bilan mana shu yengillikni berganlar. Chunki shariat ayol kishiga o‘rib bog‘langan sochini yechishga buyursa, unga tanglik-qiyinchilik bo‘lardi. Ammo o‘rilmagan sochga nisbatan aytiladigan “har bir soch orasiga suv yetsin” degan gapda hech qanday qiyinchilik yo‘q. Hadisdan shu ma’no chiqadi.

Yuqorida keltirilgan “har bir tuk tagida junublik bor, har bir tukni yuvinglar, har bir tukka suv yetsin” hadisidan: agar soch yoyilgan bo‘lsa, shunday qilinglar, degan ma’no kelib chiqadi. Ummu Salama  onamizdan rivoyat qilingan keyingi hadis esa o‘rilgan sochni g‘uslda yoyish shart emasligiga dalil bo‘lyapti. Demak, g‘usl vaqtida sochni yoyish shart emas, lekin har bir tola soch tagiga suv yetmasa, g‘usl bo‘lmaydi.

Kindikning ichiga ham suv yetkazish vojibdir. Kindikning ichi ham badanning tashqarisi hisoblanadi va g‘usl vaqtida u ham yuvilgan bo‘lishi kerak. Chunki kindikka qiynalmay suv yetkazish imkoni bor. Demak, kindik ichiga namlangan ho‘l barmoq kiritilsa, toza bo‘ladi va undagi bir dona tuk tagiga ham suv yetmay qolmaydi. Ayol kishi g‘usl qilganda tashqi jinsiy a’zosini yuvishi lozim. Chunki uni ham qiynalmay yuvish mumkin.

Dinimiz g‘usl vojib bo‘lmagan ba’zi hollarda ham yuvinishga buyuradi. Masalan, juma namoziga chiqishdan oldin g‘usl qilinadi. Zero, jamoat joyida, xususan, ruhiy poklik maskani – masjidda kishidan badbo‘y hid kelib turishi sunnatga xilofdir. Ayniqsa, bu holat yoz oylarida juda seziladi. Dinimiz barcha sohada poklikka buyurib tursayu, musulmon odam qanday unga zid ish qilishi mumkin? Islom ummati o‘zining so‘zi bilan ham, amali bilan ham, hatto badanidan chiqadigan hid bilan ham birovga ozor yetkazmasligi kerak. Birovga ozor tegishini istamagan kishi o‘ziga qarashi, so‘ngra buni boshqalarga ham nasihat qilib, tushuntirishi lozim. Chunki poklik dini bo‘lgan bizning dinimizda butun vujud va qalb pokligi har bir kishi uchun katta ahamiyat kasb etadi.

Yuvinib olish juda oson bo‘lib qolgan hozir­gi zamonda pok va toza yurish hamma uchun, ayniqsa, musulmon uchun oddiy hol bo‘lishi kerak. Holbuki, bizga poklikni o‘rgatayotgan bu din bir ming to‘rt yuz yil avval jazirama arab sahrosida har tomchi suv oltindan yuksak qadrlanadigan, hech qanday qulayliklar bo‘lmagan sharoitda ham butun badanni uch martadan yuvishga buyurgan. Payg‘ambarimizning  tahorat va g‘usl bobida o‘zlari bajarib ko‘rsatgan amallarini poklikning ummatga ibrat bo‘lib qolgan andozasi desa bo‘ladi. Shuningdek, Rasululloh (sallollohu alayhi vasallam) masjidga kirish odoblari bobida ko‘plab o‘gitlar berarkanlar, ayniqsa, xom sarimsoq yo piyoz yegan odamlarning u yerga yo‘lamasligini buyurganlar. Bunga sabab shuki, o‘sha hid bilan yonidagiga ozor beradi. Terlab yuvinmagan odamning hidi esa sarimsoq yegan odam hididan yomonroq bo‘ladi. Dinimiz mana shunga ham qarshi bo‘lib, toza bo‘lish kerakligini uqtiradi.

Islom poklik dini ekan, eng kichik narsada ham poklik bo‘lishi kerak. Masalan, o‘ng qo‘lda ovqat yeyish sunnat. Taom uchun qo‘l yuvildimi, endi uni faqat taomni ushlashga ishlatish kerak. Biror narsaga hojat bo‘lsa, ikkinchi – chap qo‘lni ishlatsa bo‘ladi. Tozalik talablariga chinakam rioya qilib yashaydigan musulmon kishining butun vujudidan esa poklik balqib turadi. Shuning uchun musulmon odam tozalikning eng yuqori maqomida bo‘lishi kerak. Ko‘zimizga juda arzimas  bo‘lib ko‘ringan ishda ham pok bo‘lish lozim.

Bu holatlarda g‘usl qilish farzdir: junub[1], hayz va nifosdan so‘ng. Alloh taolo junub holatda g‘usl qilish farzligini oyati karimada bildirgan: ,,Agar junub bo‘lsalaringiz, pok­laningiz, cho‘milingiz” (Moida surasi, 6). Yana bir oyati karimada: “Ey mo‘minlar to gapirayotgan gapingizni bilmaguningizcha mast holingizda namozga yaqin kelmanglar va yana safarda bo‘lmasangiz to cho‘milmaguningizcha junub holingizda (namozga yaqin kelmanglar) (Niso surasi, 43) deyilgan. Demak, junub kishi g‘usl qilmasdan pok hisoblanmaydi va masjidga kirmaydi, qilgan ibodati ham maqbul bo‘lmaydi.

 

Shayx Alouddin MANSUR

tarjimasi

O‘MI Matbuot xizmati

 

 

 

[1] Bu o‘rinda ehtilom va jinsiy yaqinlik nazarda tutilgan.

 

Fiqh
Boshqa maqolalar
Maqolalar

100 ta sirli ibora (3-qism)

22.04.2025   3092   14 min.
100 ta sirli ibora (3-qism)

100 ta SIR-ASRORLI IBORA

yoxud

ODAMLAR BILAN

MULOQOT (oila, uy, ishxona, jamoat joylari) DAGI

100 ta “SЕHRLI SO‘Z”ni

ULUG‘  USTOZ  ULAMOLARIMIZ  bayon  qilib  berganlar:

(3-qism)

DONO  XALQIMIZ  MAQOLLARIDAN:

  • O‘zingga ravo ko‘rmaganni

O‘zgaga ham ravo ko‘rma!

 

  • Shirin-shirin so‘zlasang,

Ilon inidan chiqar.

Achchiq-achchiq so‘zlasang,

Musulmon dinidan chiqar.

 

  • Kishining ko‘nglini og‘ritma zinhor –

Sening ham ko‘nglingni og‘rituvchilar bor!

 

  • Anjom – uy ziynati,

So‘z – inson ziynati.

 

  • Ko‘ngilni qo‘l bilan ovlamasang,

Til bilan ovla!

 

  • Bug‘doy noning bo‘lmasin,

Bug‘doy so‘zing bo‘lsin!

 

  • Puling bo‘lmasa, bo‘lmasin,

Shirin so‘zing bo‘lsin!

 

  • Bir yaxshi gap esdan chiqmas,

Bir – yomon gap.

 

  • Og‘ziga kelganni demak — nodonning ishi,

Oldiga kelganni yemak — hayvonning ishi.

 

  • Achchiq savol berib,

Shirin javob kutma.

 

  • Achchiq til – zahri ilon,

Chuchuk tilga – jon qurbon.

 

  • Aytar so‘zni ayt,

Aytmas so‘zdan qayt!

 

  • Tuzsiz oshning epi oson,

Tuzsiz gapning epi qiyin.

 

  • Aytilgan so‘z – otilgan o‘q.

 

  • Ariqni suv buzar,

Odamni – so‘z.

 

  • Bemorga shirin so‘z kerak,

Aqlsizga – ko‘z.

 

  • Bir tavakkal buzadi

Ming qayg‘uning qal’asin.

Bir shirin so‘z bitkazar

Ming ko‘ngilning yarasin.

 

  • Gap egasini topadi.

 

  • Gapi to‘mtoqning o‘zi to‘mtoq.

Gapi to‘ngning o‘zi to‘ng.

 

  • Dunyoni yel buzar,

Odamni – so‘z.

 

  • Duo bilan el ko‘karar,

Yomg‘ir bilan yer ko‘karar.

 

  • Duo olgan – omondir,

Qarg‘ish olgan – yomondir.

 

  • Yomon gap yer tagida uch yil yotar.

 

  • Yomon so‘zning qanoti bor.

 

  • Yomon so‘z egasiga qaytar.

 

  • Yomon til yo jonga urar,

Yo – imonga.

 

  • Yomonning yuzi qursin,

Gapirgan so‘zi qursin.

 

  • Zahar til suyakni yorar.

 

  • Iliq so‘z – shakar,

Sovuq so‘z – zahar.

 

  • Yo‘l quvgan xazinaga yo‘liqar,

So‘z quvgan – baloga.

 

  • Kishining o‘zi yetmagan yerga so‘zi yetar.

 

  • Kuch egmaganni so‘z egar.

 

  • Ko‘p gap – eshakka yuk.

 

  • Ovqatni tuz mazali qilar,

Odamni – so‘z.

 

  • Odam so‘zi bilan sinalar,

Osh – tuzi bilan.

 

  • Odam so‘zlashib tanishar,

Hayvon – hidlashib.

 

  • Oz gapir – soz gapir!

 

  • Olim so‘zi oz,

Oz bo‘lsa ham – soz.

 

  • Sabr qilgan moy oshar,

Olqish olgan ko‘p yashar.

 

  • Sevdirgan ham til,

Bezdirgan ham til...

 

  • Sel ariqni buzar,

Yomon so‘z – dilni.

 

  • “Sen” ham bir og‘izdan,

“Siz” ham...

 

  • Suydirgan ham til,

Kuydirgan ham til.

 

  • Suyaksiz til suyak sindirar.

 

  • So‘z nayzadan o‘tkir.

 

  • So‘z oyoqdan ilgari borar.

 

  • So‘z – chumchuq emas,

Og‘izdan chiqsa, tutib bo‘lmas.

 

  • So‘zdan so‘zni farqi bor,

O‘ttiz ikki narxi bor.

 

  • So‘zi nodurustning o‘zi nodurust.

 

  • So‘zlagandan so‘zlamagan yaxshiroq,

So‘zlab edim – boshimga tegdi tayoq.

 

  • So‘zning boyligi – odamning chiroyligi.

 

  • Tanballik – kulfat,

Mahmadanalik – ofat.

 

  • Til – aql bezagi.

 

  • Til – aql tarozusi.

 

  • Til – aql o‘lchovi.

 

  • Til bor – bol keltirar,

Til bor – balo keltirar.

 

  • Til – dil kaliti.

 

  • Til – dil tarjimoni.

 

  • Til tig‘i qilich tig‘idan o‘tkir.

 

  • Til yugurigi – boshga,

Oyoq yugurigi – oshga.

 

  • Til yaxshisi bor etar,

Til yomoni xor etar.

 

  • Til tig‘dan o‘tkir.

 

  • Tilga ixtiyorsiz – elga e’tiborsiz.

 

  • Tilga e’tibor – elga e’tibor.

 

  • Tilga ehtiyot – elga ehtiyot.

 

  • Tili nopok – o‘zi nopok.

 

  • Tili shirinning do‘sti ko‘p.

 

  • Tilni bog‘la dil bilan,

Dilni bog‘la til bilan.

 

  • Tig‘ jarohati bitar,

Til jarohati bitmas.

 

  • Tuya ham muomalaga cho‘kar.

 

  • To‘qson og‘iz so‘zning to‘qsonta tuguni bor.

 

  • Uzun til – boshga to‘qmoq,

Bo‘yinga – sirtmoq.

 

  • Uzun til – umr zavoli.

 

  • Fil ko‘tarmaganni til ko‘tarar.

 

  • Shakar ham tilda,

Zahar ham tilda...

 

  • Shirin so‘z shakardan shirin.

 

  • Shirin so‘z – qaymoqli ayron,

Achchiq so‘z – bo‘yniga arqon.

 

  • Shirinso‘z shoh kosasida suv ichar.

 

  • Shirin yuzingdan shirin so‘zing a’lo.

 

  • Egasiz qarg‘ish egasini topar.

 

  • Etigi yomon to‘r bulg‘ar,

Og‘zi yomon – el.

 

  • Yaxshi gapga quloq sol,

Yomon gapga uloq sol.

 

  • Yaxshi gapning ham qulog‘i bor,

Yomon gapning – ham...

 

  • Yaxshi naql – tomiri aql.

 

  • Yaxshi og‘izga – osh,

Yomon og‘izga – tosh.

 

  • Yaxshi so‘z boldan shirin.

 

  • Yaxshi so‘z bo‘ldiradi,

Yomon so‘z kuydiradi.

 

  • Yaxshi so‘z kuldirar,

Yomon so‘z o‘ldirar.

 

  • Yaxshi so‘z – ko‘ngil podshosi.

 

  • Yaxshi so‘z suyuntirar,

Yomon so‘z kuyuntirar.

 

  • Yaxshi so‘z to‘rga eltar,

Yomon so‘z – go‘rga.

 

  • Yaxshi so‘z – yurak yog‘i,

Yomon so‘z – yurak dog‘i.

 

  • Yaxshi so‘z qand yedirar,

Yomon so‘z pand yedirar.

 

  • Yaxshi so‘zga uchar qushlar el bo‘lar,

Yomon so‘zga pashsha kuchi fil bo‘lar.

 

  • Yaxshi so‘zdan – vafo,

Yomon so‘zdan – vabo.

 

  • Qizil tilim bo‘lmasa,

Qishlar edim elimda.

Yashil tilim bo‘lmasa,

Yayrar edim elimda.

 

  • Yaxshining so‘zi – oltin,

Yomonning so‘zi – bolta.

 

  • Yaxshining so‘zi toshni eritar,

Yomonning so‘zi boshni chiritar.

 

  • O‘n og‘iz so‘z ming og‘iz bo‘lar.

 

  • O‘ttiz tishdan chiqqan so‘z

O‘ttiz uruqqa tarqalar.

 

  • O‘q birni o‘ldirar,

So‘z – mingni.

 

  • Yomonlikka yaxshilik – er kishining ishidir.

Yomonlikka yomonlik – har kishining ishidir.

 

  • Qarg‘ishning ikki uchi bo‘lar.

 

  • Yaxshi so‘zning mazasini bilmagan

Yomon so‘zning izzasini bilmas.

 

  • Quloqdan kirgan sovuq so‘z

Ko‘ngilga borib muz bo‘lar.

 

  • Go‘sht-yog‘ berma,

Yaxshi til ber!

 

  • Yaxshi osh berguncha, yaxshi so‘z ber!

 

  • Yaxshi gap bilan ilon inidan chiqar,

Yomon gap bilan pichoq qinidan chiqar.

 

  • Do‘st orttiraman desang,

Shirin suhbat qil!

Dushman orttiraman desang,

Chaqirtikan bo‘l!

 

  • Qattiq gap qarindoshga ham yoqmas.

 

  • Yaxshining so‘zi – qaymoq,

Yomonning so‘zi – to‘qmoq.

 

  • Yaxshi-yaxshi desa,

Kunda tariqday yaxshilik qo‘shilar emish.

Yomon-yomon desa,

Kunda tariqday yomonlik qo‘shilar emish.

 

  • O‘zi sovuqning – so‘zi sovuq.

 

  • O‘ziga boqma – so‘ziga boq!

 

  • Taom lazzati o‘zida,

Odam lazzati – so‘zida.

 

  • Har mevaning po‘chog‘i bor,

Har so‘zning o‘lchovi bor.

 

  • Tilingda bo‘lsa boling –

Kulib turar iqboling.

 

  • Yomon til boshga balo keltirar.

Yaxshi til davlat, dunyo keltirar.

 

  • Mazlumlar dilini og‘ritma bir zum,

Balki bir kun o‘zing bo‘lasan mazlum...

                   

  • Gapning qisqasi yaxshi,

Qisqasidan hissasi yaxshi.

 

(3 – qism tugadi. Davomi bor...).

                                                                                                                                                Ibrohimjon domla Inomov

 

 

Ibratli hikoyalar