Bir kishi ayolini bolalarining ko‘z o‘ngida urdi va ularning qalbiga qo‘rquv va xavf soldi. Ayoli xafa bo‘lib turganda, eri uning yuziga tarsaki tushirdi.
Shunda ayoli:
– Hozir borib sizning ustingizdan arz qilaman, – dedi.
Er:
– Senga kim aytdi, meni seni ko‘chaga chiqishinga izn beradi deb?! – deb dag‘dag‘a qildi.
Ayol:
– Eshik va derazalarni berkitib quysam, qayoqqa ham borardi, deb o‘ylayapsizmi? Siz baribir meni arz qilishimdan to‘xtatib qola olmaysiz, – dedi.
Er uning qat’iyatidan hayratlanib:
– Nima qilmoqchisan o‘zi? – deb so‘radi.
Ayol:
– U bilan bog‘lanaman, – dedi.
Er:
– Qo‘l telefoning menda, xohlaganingni qil! – deb javob qildi.
Ayol hammomga qarab yura boshladi. Buni ko‘rgan er, ayolim hammomning derazasidan oshib qochmoqchi bo‘lsa kerak deb uyladi-yu, tashqari tomondan deraza ro‘parasiga qarab yurdi. Derazadan qochib ketadi degan gumon bilan bir oz muddat u yerda turdi. U yerdan chiqmaganini ko‘rgandan keyin, hammom eshigi oldiga keldi. U yerda yuzlaridan suv tomib turgan va tabassum ila chiqib kelayotgan xotiniga duch keldi.
Ayoli unga:
– Men faqat Uning nomi bilan qasam ichiladigan Zotgagina shikoyat qilaman. Siz bekitib qo‘ygan eshik va derazangiz hamda qo‘limdan olib qo‘ygan telefoningiz ham meni unga arz qilishimdan to‘sa olmaydi. Zero, Alloh taoloning eshiklari hech qachon yopilmaydi, – dedi.
Bu so‘zni eshitgan kursiga cho‘kib fikr yurita boshladi. Ayoli esa xotirjam namoz o‘qiy boshladi va sajdada uzoq muddat qolib ketdi. Er bu holatni zimdan kuzatib turardi. Ayol namozni tugatib, qo‘llarini osmonga ko‘tarib uzoq duo qila boshladi. Buni ko‘rib turgan er ayoliga:
– Sajdada mening zararimga qilgan duoingning o‘zi kifoya qilmaydimi? – dedi.
Ayol unga mayin ovozda:
– Menga qilgan salbiy muomalangizga kifoya qiladimi? – dedi.
Er:
– Allohga qasamki, men bu so‘zim bilan g‘azablangan vaqtimni nazarda tutmadim, – dedi.
Ayol:
– Shuning uchun men ham duodan to‘xtamadim. Aslida duoni sizga emas, balki shaytonning zarariga qildim. Men ahmoq emasmanki, ko‘zimning oqu qorasi bo‘lgan jufti halolimning zarariga duo qilsam, – dedi.
Bu so‘zni eshitib, er o‘zini tutib tura olmasdan yig‘lab yubordi va ayolining duo qilib turgan qo‘lidan o‘pib,
– Allohga qasamki, bundan keyin senga hech qachon ozor bermayman, – dedi.
Xulosa: ushbu ayol Alloh taolo va uning Rasuli bizga amr qilgan soliha ayolning aynan o‘zidir.
Abdushukur Murodov
O‘MI Matbuot xizmati
فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا
“Amrimiz kelgan paytda rahmatimiz ila Solihga va u bilan birga iymon keltirganlarga najot berdik” (Hud surasi, 66-oyat).
“Rahmatimiz ila” degan joyini taammul qiling.
Ziqlik ketidan xursandchilik keldimi, demak Allohning rahmati bilan.
Bemorlik ketidan shifosi keldimi, dori yo shifokor emas, Allohning rahmati bilan bo‘libdi.
Ishsizlik ketidan jo‘yali ish chiqdimi, diplom yo tajribangizdan emas, balki Allohning rahmati bilan ekan.
Umidingiz uzilganda farzandli bo‘ldingizmi, zo‘r shifoxonadan emas, Allohning rahmatidandir.
Bu dunyo sabablari Alloh izn bermasa, hech narsaga yaramaydi.
Ko‘rib turibmizku, minglab kasallar davolansa ham tuzalmayapti.
Qancha oliy ma’lumotlilar ishsizlikdan aziyat chekyapti.
Oila hammada bor, lekin farzand...
Huzuringizdagi barcha ne’matning muallifi Allohdir. Shunday ekan fazl qilgan Zotning fazlini e’tirof eting.
Sharqoviy. “Qurondan maktublar”.