Naqadar baxtlisiz-a, ey, Abdurahmon ibn Avf?!
Tabuk g‘azoti kuni Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tahorat olishga chiqdilar. Rasulimiz tahorat olayotgan paytlarida namoz vaqti kirib qoldi. Shunda, sahobiylar namozga qoim bo‘ldilar, ularga Abdurahmon ibn Avf roziyallohu anhu imomlikka o‘tdi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tahorat olib bo‘lib, kelib qarasalar namoz boshlangan, shunda jamoatga qo‘shilib bir rakaatga ulgurdilar va qolganini o‘zlari o‘qib oldilar. O‘qib bo‘lgach: nabiy vafot etmasdan turib, solih ummatlaridan birining ortida namoz o‘qidi, dedilar.
Ey, Abdurahmon ibn Avf naqadar baxtli sahobasiz-a?! Siz, nafaqat, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ortlaridan namoz o‘qidingiz balki Rasululloh alayhissalom ham sizning ortingizdan namoz o‘qidilar va sizni solih ummatim deb atadilar.
Alloh taolo Abdurahmon ibn Avf roziyallohu anhudan rozi bo‘lsin!
“Sifatus Sofva” kitobidan
Yahyo ABDURAHMANOV
tarjimasi
O‘MI Matbuot xizmati
Qiyomat kuni dahshatli emas!
Qiyomat kuni ba’zilar o‘ylaganidek dahshatli emas, balki u Kun ahdiga sodiq bo‘lgan va o‘sha Kun uchun amal qilganlar uchun ajoyib va go‘zal kun bo‘ladi: “Ularni buyuk dahshat mahzun qilmas” (Anbiyo surasi, 103-oyat).
Ular qayta tirilganlarida va farishtalar ularni kutib turganini ko‘rganlarida, u Kun ajoyib kun bo‘ladi: “Farishtalar ularni: «Bu sizlarga va’da qilingan kuningizdir», – deya kutib olurlar” (Anbiyo surasi, 103-oyat).
Ular shodlikdan butun olamga jar solganda u Kun ajoyib kun bo‘ladi: “Mana, mening kitobimni o‘qib ko‘ringlar!” (Haaqqo surasi, 19-oyat).