Sayt test holatida ishlamoqda!
27 Iyun, 2025   |   2 Muharram, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:06
Quyosh
04:51
Peshin
12:31
Asr
17:41
Shom
20:03
Xufton
21:42
Bismillah
27 Iyun, 2025, 2 Muharram, 1447

Bir fiqhiy qoida sharhi

27.03.2018   9464   3 min.
Bir fiqhiy qoida sharhi

Ulamolar, «الأمور بمقاصدها» – «Ishlar maqsadlariga bog‘liqdir» degan fiqhiy qoidaning sharhida quyidagilarni keltiradilar. الأمور  ning birligi أمر bo‘lib, u fe’llar va so‘zlarni umumlashtiruvchi lafzdir. Qur’oni Karimda Alloh taolo shunday marhamat qiladi.

وإليه يرجع الأمر كله

 Barcha ish Ungagina qaytarilur (Hud surasi 123-oyat).

Mazkur qoidaning umumiy ma’nosi: Mukallaflarning aytadigan so‘zlari va qiladigan ish-harakatlari ularning niyatlari va maqsadlariga bog‘liqdir.

Ushbu qoida fiqhiy qoidalar ichida eng muhim qoidalardan biri hisoblanadi. Ulamolar bu qoidaga katta e’tibor qaratganlar. Zero, shar’iy hukmlarning katta qismi ushbu qoida atrofida aylanadi.

قال السيوطي في الأشباه: واتقن الإمام الشافعي وأحمد ابن حنبل وابن المهدي وابن المديني وأبو داود والدار قطني وغيرهم على أن حديث: «إنما الأعمال بالنيات». ثلث العلم. ووجه البيهقي كونه ثلث العلم: «بأن كسب العبد بقلبه ولسانه وجوارحه فالنية والقصد أحد أقسامها الثلاثة؛ لأنها قد تكون عبادة مستقلة وغيرها يحتاج إليها». ومن هنا فقد ورد: «نية المؤمن خير من عمله

Imomi Suyutiy “Al ashboh van nazoir” da aytadilar: “Imom Shofeiy, Ahmad ibn Hanbal, Ibn Mahdiy, Ibn Madiniy, Abu Dovud va Doruqutniy rohimahumullohlar “Albatta amallar niyatga bog‘liqdir” hadisini mukammal darajada o‘rganib, bu hadisni “ilmning uchdan biri” deganlar. Bayhaqiy rahmatullohi alayh bu hadisni ilmning uchdan biri ekanligini shunday asoslaganlar: “Bandaning kasbi (amali) uning qalbi, tili va a’zolari bilan sodir bo‘ladi. Niyat va qasd qilishi ushbu uch qisimning biridir. Zotan niyat mustaqil ibodat bo‘lib, boshqa amallar unga muhtoj bo‘ladi. Shuning uchun hadisi sharifda:

نية المؤمن خير من عمله

“Mo‘minni niyati uning amalidan yaxshidir” deyilgan.

Ushbu fiqhiy qoidaning asli ikki shayx va boshqa muhaddislar Umar ibn Hattob roziyallohu anhudan rivoyat qilingan sahih xadisdir.

عن عمر بن الخطاب – رضي الله عنه – قال: سمعت رسول الله – صلى الله عليه وسلم – يقول: «إنما الأعمال بالنيات وإنما لكل امرئ ما نوى …

 Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: “Albatta, amallar niyatga bog‘liqdir. Albatta, har bir kishiga niyat qilgan narsasi bo‘ladi…””

Ushbu fiqhiy qoidadan quyidagi masalalar chiqarib olinadi.

1) Bir kimsa tarnov tagiga suv to‘plash uchun chelak qo‘ygan. Agar uni boshqa joyga olib borib to‘kish yoki hech qanday sababsiz qo‘ygan bo‘lsa, chelakdagi suv uniki hisoblanmaydi. Agar uni to‘plab, o‘zi yoki hayvonlariga ichirish maqsadida qo‘ygan bo‘lsa, chelakdagi suv uning mulki hisoblanadi.

2) Bir kimsa to‘rni suvga hech maqsadsiz tashlab qo‘ygan bo‘lsa, unga ilingan baliq uniki bo‘lmaydi, agar uni baliq ovlash uchun tashlab qo‘ygan bo‘lsa, ilingan baliq uning mulki hisoblanadi.

3) Yo‘qolgan narsani birov topib olsa-yu egasiga qaytarishni niyat qilsa, uning qo‘lida u omonat hisoblanadi, agar uni o‘zi ishlatish maqsadida olsa, u g‘asb bo‘ladi.

Avazxo‘ja BAHROMOV

Toshkent tumani “Xolmuhammad ota”

jome masjidi imom-xatibi

O‘MI Matbuot xizmati

Fiqh
Boshqa maqolalar

Alloh sizning xatolaringizni kechishini istasangiz

23.06.2025   7467   3 min.
Alloh sizning xatolaringizni kechishini istasangiz

Afv – o‘ch olishga qodir bo‘la turib, toyilish va xatolardan o‘tib kechirib yuborish demakdir. Buning yana bir ma’nosi adovat va nafrat kabi illatlarni qalbdan ketkazish bo‘lib, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bu borada: “Qiyomat kunida jarchi nido qilib: “Allohning zimmasida savobi borlar tursin va jannatga kirsin”, deyiladi, dedilar. Sahobalar: “Allohning zimmasida ajri borlar kimlar?” – deb so‘rashdi. Nabiy alayhissalom: “Odamlarni afv qilib yuboruvchilar” [1], deb javob berdilar.

Agarda siz ham Allohning zimmasida ajri borlar qatorida bo‘lishni istasangiz sizga yomonlik qilgan, sizning haqqingiz borasida xato qilgan kishining xato va kamchiliklarini kechirib yuboring. Axir Alloh taolo: «...Bas, kimki afv etib (o‘rtani) tuzatsa, bas, uning mukofoti Allohning zimmasidadir. Albatta, U zolim (tajovuzkor)larni sevmas»[2], deydi.

Sizga nisbatan xato qilgan kishilarga yumshoq munosabatda va sabrli bo‘lish, sizni ulushingizdan mahrum qilganlarga ham ziqnalik qilmaslik, siz bilan aloqani uzmoqchi bo‘lganlar bilan ham aloqani ushlab qolish, uzilganlarini tezlik bilan qayta yo‘lga qo‘yish – bularning bari qandayin axloq ekanini ko‘ringki, ular o‘z sohibini qiyomat kunida yuksak martaba va maqomlarga erishtiradi.

Rivoyatlarda kelishicha, bir a’robiyni tuhmat qilgani sababli sultonning huzuriga keltirishibdi. U yo‘l-yo‘lakay «Mana mening kitobimni o‘qinglar» degan oyati karimani tilovat qilib boribdi. Atrofdagilardan biri unga qarata: “Bu qiyomat kuni aytiladi, bugun emas”, debdi. A’robiy javob berib: “Xudo haqqi, bu kun qiyomat kunidan-da yomonroq. Chunki qiyomat kunida mening yomonliklarim bilan birga yaxshiliklarim ham ko‘rsatiladi va hisobga olinadi. Bugun mening yomonliklarimni e’tiborga olyapsizlar-u, yaxshiliklarimni inobatga olarmi­dingiz?!” – debdi.

Siz otasiz! Farzandingiz bir marotaba xatoga yo‘l qo‘ydimi, bunday vaziyatda uning barcha yaxshiliklarini unutib yubormang.

Mabodo do‘stingiz sizga nisbatan bir gal xato ish qilib qo‘ysa, siz u bilan birga yelkama-yelka turib o‘tkazgan yaxshi kunlaringiz va uning chiroyli do‘stligi va sadoqatini esdan chiqarmang.

Muhammad ibn Abu Bakr rahmatullohi alayh bunday dey­dilar: “Ey inson! Sen va Robbing o‘rtasida O‘zidan bosh­qasi bilmaydigan xato va kamchiliklaring bor. Alloh ularni kechirib yuborishini xohlaysan. Agar rostdan ham shu gunohlaring afv etilishi ishtiyoqida bo‘lsang, u holda U Zotning bandalaridan o‘tgan xatolarni kechir va afv et. Alloh sening xatolaringdan kechishini istasang, sen ham bandalarining xatolarini o‘tib yubor”.

 

Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.

 


[1]  Imom Tabaroniy hasan sanad bilan rivoyat qilgan.
[2]  Shuro surasi, 40-oyat.