Sayt test holatida ishlamoqda!
12 Yanvar, 2025   |   12 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:34
Shom
17:18
Xufton
18:37
Bismillah
12 Yanvar, 2025, 12 Rajab, 1446

Sumalakka tosh tashlab qilingan niyat ro‘yobga chiqadimi?

19.03.2018   6183   5 min.
Sumalakka tosh tashlab qilingan niyat ro‘yobga chiqadimi?

Bahorning shoh taomlaridan bo‘lmish – sumalakni hamma suyib iste’mol qiladi. Chunki u o‘z tarkibida bir qancha darmondorilarni, inson jismiga quvvat baxsh etadigan xususiyatlarni mujassam etgan. Qolaversa, ko‘klam boshi “ilik uzildi” palla ekanini hisobga olib, jismonan tetik, bardam, serg‘ayrat, baquvvat va sog‘lom bo‘lish uchun xalqimiz azal-azaldan sumalak qilishga odatlangan. Bu tadbir doimo o‘zining ijobiy samarasini berib kelgan.
Ammo keyingi paytlarda to‘qchilik, farovonlik, moddiy tarafdan keng-mo‘lchilik sababli ne’matlarga nisbatan noshukurchilik va isrofgarchilik holatlari avjiga chiqqani ham ayni haqiqat. Bu salbiy holatni ziyofat, to‘y-tomosha, ma’raka-marosim va boshqa tadbirlarda ham ko‘rish mumkin. Sumalak va unga tegishli jarayonlar-da mazkur salbiy holatlardan xoli emas.
Birinchidan, diniy savodsizlik tufayli sumalakni muqaddas taom sifatida ardoqlash va uni tayyorlash jarayonini ibodat darajasiga ko‘tarish yoki mazkur holatni ilohiylashtirish holatlari ham bor. Shuning uchun bo‘lsa kerak, sumalakning paydo bo‘lish tarixi to‘g‘risida har xil to‘qima xabar va “hadis”lar tarqalgan. Shunday voqealardan biri – sumalak aslida “semalak”, ya’ni “uch farishta” deb atalib, uni Fotima onamiz roziyallohu anho o‘g‘illari Imom Hasan va Imom Husayn roziyallohu anhumolar uchun tayyorlab bergani haqidadir. Ona uyda hech vaqo yo‘qligi bois o‘choqqa o‘t yoqib, qozonga suv solib, uni qaynatish jarayonida kavlab turgan. Va o‘g‘illarini tinchlantirish uchun qozondan shaqur-shuqur tovush chiqib tursin, deb bir necha toshni ham tashlagan. Bu jarayon yarim tungacha davom etib, alal-oqibat har ikkala o‘g‘il charchab uxlab qoladi. Ona ham toliqib uyquga ketadi. Shu payt osmondan uchta farishta tushib, qozonga sumalak uchun ishlatiladigan barcha masalliqlarni solib, uni tayyorlashgan. Erta tongda esa ona-bolalar uyg‘ongan va qozondagi tayyor sumalakni iste’mol qilishgan.
Hech qanday hadis yoki asos bilan dalillanmagan mazkur rivoyat aslida to‘qima bo‘lib, amalda sumalak barcha taomlar kabi oddiygina bahoriy taomdir. Uning boshqa taomlardan hech qanday muqaddaslik va ustunlik jihati yo‘q. Chunki uning tarkibida mavjud xususiyatlar boshqa taomlarda ham bor.
Ikkinchidan, sumalakni tayyorlash jarayonida o‘ziga xos talablar, masalan, ayol-qizlarning uzrli bo‘lmasliklari, sumalakka ma’lum adaddagi toshlarni tashlash va uni kavlash jarayonida bo‘ladigan har xil e’tiqodiy adashishlar (alohida niyat qilish, shu paytda qilingan niyatlarning ro‘yobga chiqishi, orzu-havaslarning amalga oshishi, turmushga chiqmagan qizlar bo‘lsa, baxti ochilishi, befarzandlarning bola ko‘rishi, arazlashib qolganlarning yarashishi, sumalakning ustki qismida qandaydir surat, shakl va yozuvlarning paydo bo‘lishi, yana bulardan tashqari qanchadan-qancha bid’at-xurofotlar), hattoki sumalakka qarab turib fol ochish holatlari ham paydo bo‘layotgani nihoyatda achinarlidir. Aslida niyat ro‘yobga chiqishi uchun qaysidir taomga tosh tashlashda hech qanday mantiq yo‘q. Bu taom tagiga olmasligi uchun qilinadigan bir amal, xolos. Axir, umri davomida biror qozonga tosh tashlamagan, biroq ko‘plab niyati ro‘yobga chiqqan kishilar juda ko‘p.
Uchinchidan, sumalak tayyorlash jarayonida ko‘p odam yig‘ilishi natijasida esa ziyofat, o‘yin-kulgi, isrofgarchilik, dabdabavozlik, shuningdek, bu borada kimo‘zarga o‘ynash ham avjlanib bormoqda. Ba’zi hollarda esa beparvolik, loqaydlik tufayli yong‘in hodisalari sodir bo‘layotgani va qanchadan-qancha moddiy zararlarni keltirib chiqarayotgani-da hech kimga sir emas. Ba’zan qarov yo‘qligi bois yosh bolalarning sumalak qaynab turgan qozonga tushib ketgani haqida ham eshitib qolamiz.
To‘rtinchi – eng achinarlisi va eng yomoni esa “Sumalak bahona – diydor g‘animat” qabilida ish ko‘radigan, qorong‘ida topishadigan ma’naviy ko‘rlar uchun bu tadbirlar ayni muddao bo‘lmoqda. Keksa onaxonlar sumalak tayyorlash, erkaklar o‘tin yorish va o‘choqqa o‘t qalash bilan ovora bo‘lib turganlarida, ularning o‘g‘il-qizlari qorong‘i, pana joylarda bir-birlarining pinjiga kirib, ko‘ngilxushlik bilan mashg‘ul bo‘ladilar.

Albatta, bunday fursatdan “unumli” foydalanadigan yana bir toifa kishilar borki, ularning har qanday ziyofat, yig‘in, tadbir yoki o‘tirishlardan asosiy ko‘zlagan maqsadlari yagona. U ham bo‘lsa, o‘rtaga pul tashlab, mast qiluvchi ichimliklarni sotib olib, kayfu safo bilan ovora bo‘lishdir. Albatta, bunday ichimliklar o‘zining ishini qilmay qo‘ymaydi. Janjal-to‘polon, ko‘ngilxiralik yuzaga keladi.
Maqsadimiz – barchaning sevimli taomi bo‘lgan sumalakni qoralash emas, balki u bahona sodir etilayotgan bedodlik, odobsizlik, ma’naviyatsizlik, iymonsizlik va milliyligimiz, or-nomusimizga mutlaqo to‘g‘ri kelmaydigan bid’at-xurofotlar, sodir etilayotgan hodisalar haqida eslatib qo‘yishdir. Shunday ekan, sumalak tayyorlash jarayoniga ham ota-bobolarimiz kabi yondashaylik: bu marosim to‘s-to‘polon, kayf-safo bilan emas, ahillik, inoqlik bilan o‘tsin. Har xil xurofiy urf-odatlarni tatbiq etmaylik. Isrofdan tiyilaylik.


Is'hoqjon BЕGMATOV, “Qashkadaryo” nashri
O‘zbekiston musulmonlar idorasi matbuot xizmati

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Jannat va do‘zaxning yaratib qo‘yilgani bayoni

10.01.2025   4603   10 min.
Jannat va do‘zaxning yaratib qo‘yilgani bayoni

 - 60وَلِلْجَنَّاتِ وَالنِّيرَانِ كَوْنٌ عَلَيْهَا مَرَّ أَحْوَالٌ خَوَالِي

.Ma’nolar tarjimasi: Jannatlar va do‘zaxlar (hozirda) bordir, ularga (yaratib qo‘yilganlariga) o‘tmish yillar o‘tib ketgandir


Nazmiy bayoni:

Jannatlar, do‘zaxlar mavjud erurlar,
Ular uzra o‘tgan ko‘p o‘tmish yillar.


Lug‘atlar izohi:

لِ – “shibhi mulk” (mulk ko‘rinishidagi) ma’nosini ifodalovchi jor harfi bo‘lib, ismi ma’no bo‘lgan كَوْنٌ va ismi zot bo‘lgan جَنَّاتِ larning orasida kelgan.

الْجَنَّاتِ – jor va majrur xabari muqaddam.

النِّيرَانِ – lug‘atda “alangalar” ma’nosini anglatadi.

كَوْنٌ – xabaridan keyin keltirilgan mubtado. كَانَ fe’lining masdari bo‘lib, lug‘atda “voqelikda bor bo‘lish” ma’nosiga to‘g‘ri keladi.

عَلَيْهَا – “isti’lo” (ustun bo‘lish) ma’nosidagi jor harfi.

مَرَّ – ko‘plab sharhlarda مَرَّ ni masdar qilib ma’no berilgan. Ammo tahqiqlarga ko‘ra uning fe’l ekani mo‘tabar hisoblanadi.

اَحْوَالٌ – foil. Lug‘atda “to‘liq bir yil” ma’nosini anglatuvchi حَوْل ning ko‘plik shaklidir.

خَوَالِي – bu kalima خَالِيةٌ ning ko‘plik shakli bo‘lib “o‘tmishlar” ma’nosini anglatadi. اَحْوَالٌ ning sifati.


Matn sharhi:

Ahli sunna val-jamoa e’tiqodiga ko‘ra jannatlar va do‘zaxlar hozirda yaratib qo‘yilgan, ular hech qachon yo‘q bo‘lib ketmaydi.

Qadariylar va mo‘taziliylar jannat va do‘zaxning hozirda yaratib qo‘yilganini inkor qilishgan. Ular: “Agar jannat va do‘zax mavjud bo‘lsa, oyati karimalarda xabar berilganidek, yo‘q bo‘lib ketishlari lozim bo‘lib qoladi, shuning uchun ular qiyomat kunida yaratiladi”, – degan e’tiqodda bo‘lishgan. O‘zlarining bu qarashlariga quyidagicha dalillar keltirishgan:

“Uning “yuzi”dan boshqa barcha narsa halok bo‘luvchidir”[1].

Ya’ni Alloh taolodan boshqa har bir narsa halok bo‘lguvchidir. Boshqa bir oyatda ham barcha jonzotning foniy bo‘lib, faqat Alloh taoloning O‘zi boqiy qolishi xabar berilgan:

(Yer) yuzidagi barcha mavjudot foniydir. Ulug‘lik va Ikrom egasi bo‘lmish Robbingning O‘zi boqiydir”[2].

Ushbu oyatlardagi كُلٌ kalimasi عَامٌّ va جَمِيِعٌ kabi umumiylikni ifodalovchi kalimalarning eng kuchlisi bo‘lib, u chegaralanmagan ko‘plikka dalolat qiladi. Modomiki, bu kalimani mazkur ma’nosidan boshqa ma’noga o‘zgartiruvchi dalil bo‘lmasa, u asl holida turadi. Shunga ko‘ra jannatu do‘zaxlar hozirda yaratib qo‘yilgan bo‘lganida ular ham, ichidagilar ham qiyomat kunidan oldin boshqa maxluqotlar qatori yo‘q bo‘lib ketishi lozim bo‘lib qolardi. Ularning esa halok bo‘lmasliklari xabar berilgan. Shuning uchun ham ular qiyomat kunida abadiy yo‘qolmaydigan qilib yaratiladi, – deyishgan.

Jannat va do‘zaxning yaratib qo‘yilganiga dalillar

Mazkur toifalarning keltirgan dalillariga batafsil javoblar berilgan:

Avvalo, jannat va do‘zaxning hozirda yaratib qo‘yilganiga juda ko‘plab dalillar bor:

1. Qur’onda jannat va do‘zax haqida kelgan oyatlarda o‘tgan zamonni ifodalovchi so‘zlar bilan xabar berilgan:

“Robbingizning mag‘firatiga va Allohga hamda Uning payg‘ambarlariga iymon keltirganlar uchun tayyorlab qo‘yilgan, kengligi osmon va yerning kengligicha bo‘lgan jannatga musobaqalashing”[3].

Ushbu oyatda jannatning tayyor qilib qo‘yilgani xabar berilgan. Quyidagi oyatda esa do‘zaxning tayorlab qo‘yilgani xabar berilgan:

“Kofirlar uchun tayyorlab qo‘yilgan do‘zaxdan saqlaningiz!”[4].

Mazkur oyati karimalarda jannat va do‘zax haqida “tayyorlab qo‘yilgan” deya o‘tgan zamonni ifodalovchi so‘z bilan keltirilishi ularning hozirda mavjud ekaniga dalolat qiladi.

2. Qur’onda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning Jabroil alayhissalomni ikkinchi marta asl holatda “Sidratul muntaho”ning oldida ko‘rganlari va uning oldida Ma’vo jannati borligi xabar berilgan. Bu esa jannatning yaratib qo‘yilganiga yorqin dalildir:

“Qasamki, (Muhammad Jabroilni ilk bor Yerda ko‘rgach, yana) ikkinchi bor ko‘rdi. “Sidratul-muntaho” (daraxti) oldida. “Ma’vo jannati” ham o‘sha (daraxt)ning oldidadir”[5].

3. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “Sidratul muntaho”ga borganlaridan so‘ng jannatga kirganlarini aytib, uning qanday ekanini tasvirlab berganlar:

ثُمَّ دَخَلْتُ الْجَنَّةَ فَإِذَا فِيهَا جَنَابِذُ اللُّؤْلُؤِ وَإِذَا تُرَابُهَا الْمِسْكُ.

“... So‘ngra jannatga kirdim, u yerda marvarid gumbazlar bor ekan, uning tuprog‘i mushk ekan” (Imom Buxoriy rivoyat qilgan).

4. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam quyosh tutilgan vaqtda namoz o‘qiganlari haqidagi rivoyatda u zotning jannatni ham, do‘zaxni ham ko‘rganlari, hatto jannatdan bir shingil meva olaymi, deb o‘ylaganlari ham ochiq- oydin kelgan:

عَنْ عُرْوَةَ قَالَ قَالَتْ عَائِشَةُ خَسَفَتْ الشَّمْسُ فَقَامَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَرَأَ سُورَةً طَوِيلَةً ثُمَّ رَكَعَ فَأَطَالَ ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ ثُمَّ اسْتَفْتَحَ بِسُورَةٍ أُخْرَى ثُمَّ رَكَعَ حَتَّى قَضَاهَا وَسَجَدَ ثُمَّ فَعَلَ ذَلِكَ فِي الثَّانِيَةِ ثُمَّ قَالَ إِنَّهُمَا آيَتَانِ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ فَإِذَا رَأَيْتُمْ ذَلِكَ فَصَلُّوا حَتَّى يُفْرَجَ عَنْكُمْ لَقَدْ رَأَيْتُ فِي مَقَامِي هَذَا كُلَّ شَيْءٍ وُعِدْتُهُ حَتَّى لَقَدْ رَأَيْتُ أُرِيدُ أَنْ آخُذَ قِطْفًا مِنْ الْجَنَّةِ حِينَ رَأَيْتُمُونِي جَعَلْتُ أَتَقَدَّمُ وَلَقَدْ رَأَيْتُ جَهَنَّمَ يَحْطِمُ بَعْضُهَا بَعْضًا حِينَ رَأَيْتُمُونِي تَأَخَّرْتُ وَرَأَيْتُ فِيهَا عَمْرَو بْنَ لُحَيٍّ وَهُوَ الَّذِي سَيَّبَ السَّوَائِبَ. رَوَاهُ البُخَارِيُّ

Urva roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Oisha roziyallohu anho dedilar: “Quyosh tutilgan edi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam turdilar-da uzun sura o‘qidilar, so‘ngra ruku’ qilib, uzoq vaqt ruku’da qoldilar, boshlarini ko‘targanlaridan keyin boshqa bir surani o‘qiy boshladilar, so‘ngra ruku’ qildilar, ushbu rakatni ado etib sajda qildilar, keyin ikkinchi rakatda ham shunday qildilar. So‘ngra: “Ikkalasi Allohning belgilaridan ikki belgidir, agar o‘shani ko‘rsalaringiz, to sizlardan ochilib ketgunicha namoz o‘qinglar. Men ushbu turgan joyimda menga va’da qilingan barcha narsalarni ko‘rdim. Hatto mening oldinga yurganimni ko‘rgan paytlaringizda, jannatdan bir shingil meva olaymi ham degan edim. Mening orqaga chekinganimni ko‘rgan paytlaringizda, ba’zisi ba’zisini buzib vayron qilayotgan do‘zaxni ko‘rdim. Uning ichida Amr ibn Luhayni ko‘rdim. U ibodat ma’nosida tuyani qarovsiz tashlab qo‘yishni birinchi bo‘lib boshlagan edi”, – dedilar”. Buxoriy rivoyat qilgan.

Adashgan toifalarning كُلٌ kalimasini ma’nosidan buruvchi dalil bo‘lmasa, u asl holida turaveradi, degan so‘zlariga esa quyidagicha javob berilgan:

 Yuqoridagi dalillardan jannat va do‘zaxning hozirda mavjud ekanligi sobit bo‘ldi. Mavjudligi aniq bo‘lgan jannatning tugashi yo‘q ekani ham xabar berilgan:

“Albatta, bu Bizning (jannat ahliga beradigan) rizqimizdirki, unda tugash bo‘lmas”[6].

Jannatdagi ne’matlarning doimiyligi ham bayon qilib qo‘yilgan:

“Taqvolilar uchun va’da qilingan jannatning misoli, uning ostida anhorlar (doimo) joriy, mevalari va soyalari boqiydir”[7].

Hadisi sharifda jannat ne’matlarining doimiyligi haqida shunday xabar berilgan:

عَنْ أَبِي سَعِيدٍ وَأَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ إذَا دَخَلَ أهْلُ الجَنَّةِ الجَنَّةَ يُنَادِي مُنَادٍ إِنَّ لَكُمْ أنْ تَحْيَوْا فَلا تَمُوتُوا أَبَداً إنَّ لَكُمْ أنْ تَصِحُّوا فلا تَسْقَمُوا أبداً وإنَّ لَكمْ أنْ تَشِبُّوا فلا تَهْرَمُوا أبداً وإنَّ لَكُمْ أَنْ تَنْعَمُوا فَلا تَبْأسُوا أَبَداً. رَوَاهُ مُسْلِمٌ

Abu Said va Abu Hurayra roziyallohu anhumolardan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Qachon jannat ahli jannatga kirsalar, bir nido qilguvchi: “Albatta, yashashlaringiz sizlar uchun, hech qachon o‘lmaysizlar. Albatta, sog‘lom bo‘lishlaringiz sizlar uchun, hech qachon kasal bo‘lmaysizlar. Albatta, yosh bo‘lishlaringiz sizlar uchun, hech qachon qarimaysizlar. Albatta, huzur-halovatda yashashlaringiz sizlar uchun, hech qachon baxtsiz bo‘lmaysizlar”, – deya nido qiladi”, – dedilar”. Imom Muslim rivoyat qilgan.

Jannatdagi ne’matlar abadiy bo‘lganidek, do‘zaxdagi azoblar ham abadiyligi haqida shunday xabar berilgan:

“Albatta, ahli kitob va mushriklardan iborat kofirlar jahannam o‘tida bo‘lib, o‘sha joyda mangu qolurlar” .

Xulosa qilib aytganda, jannat ham, do‘zax ham hozirda mavjud, hech qachon yo‘q bo‘lib ketmaydi. Ular Alloh taoloning yo‘qdan bor qilishi bilan vujudga kelgani kabi, U zotning yo‘q qilib yubormasligi bilan doimiy bor bo‘lib turadi.


Keyingi mavzu:
Mo‘min bandaning do‘zaxda abadiy qolmasligi bayoni

 


[1] Qasos surasi, 88-oyat.
[2] Ar-Rohman surasi, 26, 27-oyatlar.
[3] Hadid surasi, 21-oyat.
[4] Oli Imron surasi, 131-oyat.
[5] Najm surasi, 13–15-oyatlar.
[6] Sod surasi, 54-oyat.
[7] Ra’d surasi, 35-oyat.