Abdurrohman ibn Mus’ab aytadi: “Kufada bir kishi bor edi. Uning ismi Asad ibn Solhab bo‘lib, obidlardan edi. Bir kuni u Furot daryosi bo‘yida turganida, o‘sha yerdagi bir kishining
إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ
“Albatta, jinoyatchilar jahannam azobida abadiy qolurlar”.
لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ
“U ulardan yengillatilmas va ular u (azob)da noumid holda qolurlar” (Zuxruf surasi, 74-75-oyatlar). (Ya’ni, azob ahli jahannamdan hech yengillatilmaydi. Ular o‘sha azob ichida noumid bo‘lgan hollarida abadiy qolib ketadilar.) deb tilovat qilganini eshitidiyu, suvga yiqilib, vafot etdi. Alloh rahmatiga olsin!”
Abu Is'hoq Sa’labiyning “Qotla-l-Qur’an” nomli
asaridan Nozimjon Iminjonov tarjimasi
O‘MI Matbuot xizmati
Imom Termiziy va imom Dorimiyning “Sunan”lariga ko‘ra, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Qiyomat kunida bandaning qadami to to‘rt narsadan so‘ralmaguncha joyidan qimirlamaydi: umrini qanday o‘tkazgani, yoshlikda nima amal qilgani, molini qayerdan topib, qayerga sarflagani (haqida va) olgan ilmiga qay darajada amal qilgani to‘g‘risida”, dedilar.