Odamlarning yaxshisi o‘z qalbida yaxshilikka yo‘l ochgani va yomonlikni hamda ochko‘zlikni haydab chiqarganidir.
Muhammad ZЕHNIY
Amerikalik mashhur sprot yulduzi yangi, cho‘g‘dek qip-qizil “yaguar” sotib oldi. Bir kuni mashinasiga yastanib o‘tirib olib, musiqani baland ovozda qo‘yib rohatlanib ketayotganda mashina oynasiga “chars” etib kichik tosh tegdi. U mashinani chetga olib qarasa, oynaga tosh tekkan joyda dog‘ga o‘xshagan iz qolibdi.
Mashinadan tushib tosh otgan bolaga: “Nima qilganing bu, ahmoq?! Bu mashina qancha turishini bilasanmi?! deb baqirdi
Bola qo‘rquvdan titrab: “Amakijon, meni kechiring. Bunday qilmoqchi emasdim. Nogiron akam aravachasidan yiqilib tushdi. Aravachaga ko‘tarib o‘tqazishga kuchim yetmadi. Bir necha soatdan beri shu yerda turibmiz. Ammo birorta mashina to‘xtamadi. Axiyri, shunday qilishga majbur bo‘ldim, meni kechiring”, dedi.
Sport yulduzi shunda uning sherigini ko‘rdi. U zax yerga o‘tirib olgan, yonida nogironlik aravachasi turardi. Ilk bor o‘zidan uyaldi. Yig‘layotgan bolaga yaqinlashib, boshini siladi, akasini ham yupatgan bo‘ldi. O‘zini aybdor his etib ularni manziliga eltib qo‘ydi. Bolalar xursand bo‘lganidan takror-takror rahmat aytishdi.
U bolalar bilan xayrlasharkan, mashinasining tosh tekkan joyini hech qachon ta’mirlatmaslikka qaror qildi. Chunki aynan ana shu kichik dog‘ unga har odim odamiylik masnadini eslatib turadi...
Shu voqeani o‘qidim-u xayolga cho‘mdim. Nega atrofdagilarga bu qadar befarq bo‘lib boryapmiz! Bir chimdim mehrni, yaxshilikni bir-birimizdan nega qizg‘anamiz, bunda nima ma’no bor?.. O‘sha sport yulduzi mashinasiga otilgan tosh tufayli buni anglab yetibdi. Biz-chi, biz qachon anglab yetamiz?! Yoki biz ham qimmatbaho mashina olaylig-u, unga ham tosh otsinlarmi!..
Anushervoni odil har yili navro‘z kuni quyuq ziyofat tashkil qilib xalqni da’vat qilardi. Bir yil navro‘z ziyofatiga kelganlar orasida ikkita o‘zga yurtlik mehmon bor. Ulardan biri baland ovozda quyidagi nazmni o‘qidi:
Yaxshiligim qaytsin desang sen,
Yaxshilik qil, yaxshi o‘y o‘yla.
Ikkinchisi esa quyidagi baytni o‘qidi:
Yomonligim qaytmasin desang,
Yomon bo‘lma, o‘y surma yomon.
Bu baytlar Anushervonga yoqib qoldi. U birinchi baytni o‘qiganga ming dirham, ikkinchi baytni o‘qiganga besh yuz dirham berishni buyurdi. A’yonlaridan biri bundan ajablanib Anushervondan: “Ey odil podshoh, ularning baytlari ma’nosi bir-ku, nega tuhfani ikki xil berdingiz?” deb so‘radi.
Anushervon: “Ifodada tavofut bor, birinchisining so‘zi yaxshilik haqida bo‘ldi, ikkinchisi esa yomonlikni eslatdi. Kimning yuragida yaxshilik bo‘lsa, doimo yaxshilikni zikr qiladi; kimning ko‘nglida yomon o‘ylar bo‘lsa, yomonlikdan gapiradi”, dedi.
Ajdodlarning ana shunday ulug‘vor xislatlarini qalbimizga mustahkam joylab, yoshlarimizga islomiy tarbiya xususiyatlarini tushuntirish, ularning qalbiga diniy bilimlarni yetkazish – har bir ota-ona, murabbiy, buva-buvilarning asosiy vazifasidir.
Muhammad Zehniy: “Jolinus vafot etganda uning cho‘ntagidan bir xat chiqdi. Unda quyidagi so‘zlar yozilgan edi: “Yaxshi odam ushbu dunyoni tark etsa-da, biroq u tirik hisoblanadi. Yomon odam tirik bo‘lsa-da, baribir, o‘liklar qatoridadir”, deb yozgan edi.
Nargiza ABDUG‘ANI qizi,
Xadichai kubro ayol-qizlar o‘rta maxsus
islom bilim yurti katta o‘qituvchisi
O‘MI Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Oisha onamiz roziyallohu anhoning barcha sifatlari ham kamolot sifatlariga daxldor ekaniga shubha bo‘lishi mumkin emas. U kishining buyuk hayotlarini diqqat bilan o‘rgangan ulamolar Oisha onamiz roziyallohu anhoda boshqalarda bo‘lmagan qirqta komilalik sifatlari bor ekanini ta’kidlaydilar. Ana shuning uchun ham bu haqda bir-ikki og‘iz so‘z aytmoqni ravo ko‘rdik.
Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanmiz, bu sifatlar ro‘yxatining boshida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan vorid bo‘lgan hadisi shariflar turishini aytib o‘tmog‘imiz lozim. U zot Oisha onamiz roziyallohu anho haqlarida ajoyib madhlarni aytganlar.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha! Mana bu Jabroil, u senga salom aytmoqda», dedilar.
«Va alayhissalomu va rohmatullohi va barokatuhu! Ey Allohning Rasuli, siz men ko‘rmagan narsani ko‘rasiz», dedim».
Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa kimga salom aytganlar?
Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa birgina insonga – Oisha onamiz roziyallohu anhoga salom aytganlar.
Mana shu ulug‘ maqomning o‘zi bir olamga tatiydi.
Abu Muso roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
Nabiy sollallohu alayhi vasallam:
«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar. Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi.
Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir», dedilar».
Ikkisini Buxoriy, Muslim va Termiziy rivoyat qilganlar.
Ushbu hadisi sharifda aslida ayollarning, xususan, Maryam onamiz, Osiyo onamiz va Oisha onamizning boshqa ayollardan ustun bo‘lgan fazllari haqida so‘z boradi.
«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar».
Erkaklardan barkamol bo‘lganlar ro‘yxatining avvalida Payg‘ambar alayhissalomlar turadilar. Ulardan boshqa barkamol erkaklar ham bor. Bu haqiqat hammaga ma’lum.
«Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi».
Bu ikki ulug‘ zotning barkamol bo‘lganliklari Qur’oni karimda ularning birgalikda, xos zikr qilinishlaridan ham bilib olinadi.
Alloh taolo «Tahrim» surasida:
«Alloh iymon keltirganlarga Fir’avnning xotinini misol qilib keltirdi. O‘shanda u: «Robbim! Menga O‘z huzuringda, jannatda bir uy bino qilgin. Menga Fir’avndan va uning ishidan najot bergin va menga zolim qavmdan najot bergin», deb aytdi», degan (11-oyat).
Fir’avnning xotini o‘sha paytdagi eng katta podshohning ayoli edi. Yemak-kiymakda to‘kin edi. Nimani xohlasa, shuni qilishi mumkin edi. Qasrlarda, turli ne’matlar ichida farog‘atda yashashiga qaramasdan, u kofir va zolim eriga hamda qavmiga qarshi chiqdi. Allohga iymon keltirdi. Allohdan jannatda uy qurib berishini so‘radi. Bu hol esa dunyo hoyu havasidan ustun kelishning oliy misolidir.
Mo‘minlarning ikkinchi misoli Maryam binti Imrondir.
«Va farjini pok saqlagan Imron qizi Maryamni (misol keltirdi). Bas, unga O‘z ruhimizdan pufladik va U Robbining so‘zlarini hamda kitoblarini tasdiq qildi va itoatkorlardan bo‘ldi» (12-oyat).
Imronning qizi Maryam Allohga sof e’tiqodda bo‘lganlar va o‘zlarini ham sof tutganlar. Yahudiylar tuhmat qilganlaridek, nopok bo‘lmaganlar. Alloh taolo Jabroil farishta orqali ana shu pok jasadga o‘z ruhidan «puf» deyishi bilan Iyso alayhissalomni ato qilgan.
«Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir».
Endi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning zavjai mutohharalari – Oisha onamizning fazllari haqida so‘z ketmoqda. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam u kishining boshqa ayollardan fazllarini sariyd deb nomlanadigan taomning o‘sha vaqtdagi boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshatmoqdalar.
O‘sha paytda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam va sahobai kiromlar yashab turgan jamiyatning sharoiti va taomiliga ko‘ra, sariyd boshqa taomlardan afzal taom hisoblanar edi.
Xuddi shunga o‘xshab, Oisha onamiz ham boshqa ayollardan afzal edilar.
Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?!
Ushbu maqomga bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘ldilar.
Termiziy va Buxoriy Amr ibn Os roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam meni Zotus-Salosil askariga boshliq qildilar. Qaytib kelganda:
«Ey Allohning Rasuli, odamlarning qaysinisi siz uchun eng mahbubdir?» dedim.
«Oisha», dedilar.
«Erkaklardan-chi?» dedim.
«Uning otasi», dedilar.
«So‘ngra kim?» dedim.
«So‘ngra Umar», dedilar va bir necha odamlarni sanadilar. Bas, meni oxirlarida qilib qo‘ymasinlar, deb, sukut saqladim».
Allohning Rasuli uchun odamlarning qaysinisi eng mahbub ekan?
Allohning Rasuli uchun odamlar ichida Oisha onamiz roziyallohu anho eng mahbub ekanlar.
Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?
Ushbu maqomga bu dunyoda Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘libdilar.
Imom Abu Ya’lo «Musnad»larida Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qiladilar:
«Menga hech bir ayolga berilmagan to‘qqiz narsa berilgan:
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam menga uylanishga amr qilinganlarida Jabroil alayhissalom suratimni olib tushib, u zotga ko‘rsatgan.
– U zot menga bokira holimda uylanganlar. Mendan boshqaga bokira holida uylanmaganlar.
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam boshlari mening quchog‘imda turgan holda vafot etdilar.
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam mening uyimda dafn qilindilar.
– Farishtalar mening uyimni o‘rab olgan edilar. U zotga men u kishining ko‘rpalarida turganimda vahiy nozil bo‘lar edi. U zot meni o‘zlaridan uzoqlashtirmas edilar.
– Men u zotning xalifalari va siddiqlarining qiziman.
– Mening oqlovim osmondan nozil bo‘lgan.
– Men pokning huzurida pok yaratilganman.
– Menga mag‘firat va karamli rizq va’da qilingan».
Imom Qurtubiy o‘z tafsirlarida Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanlar, jumladan, quyidagilarni aytganlar:
«Ba’zi ahli tahqiqlar ayturlar:
«Yusuf alayhissalom fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini beshikdagi go‘dakning tili bilan oqladi.
Maryam fohishalikda tuhmat qilinganida Alloh u kishini o‘g‘illari Iyso alayhissalomning tili bilan oqladi.
Oisha fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini Qur’on bilan oqladi. Alloh u kishi uchun go‘dakning oqlashini yoki nabiyning oqlashini ravo ko‘rmadi. Alloh u kishini tuhmatdan O‘z kalomi ila oqladi».
Alloh taolo bu dunyoda kimni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlabdi?
Alloh taolo bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anhoni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlagan.
"Nubuvvat xonadoni xonimlari" kitobidan.