Mazhabimizni o‘rganamiz
Yakka tartibda rivoyat qilgan hadislarga furu’iy masalalarda amal qilish borasida Imom Abu Hanifa va as'hoblari hamda ulardan keyingi hanafiy olimlar Ray – fikr bildirish masalasida boshqa faqihlar (islom huquqi olimlari) va barcha muhaddislar qo‘ygan shartlarga amal qilishgan. Bu roviyning adolati va zabti, ya’ni hadisni xotirasida mustahkam saqlashidir. Hanafiy faqihlar “zabt” ma’nosining tafsirida boshqalarga qaraganda qattiqroq bo‘lishdi. Faxrul islom Imom Bazdaviy o‘zining “Usul” kitobida buni juda daqiq bayon qilgan. U shunday deydi: Zabt – mukammal bilishdan murod roviy hadisni juda yaxshi eshitgan bo‘lishi va undan iroda qilingan ma’noni yaxshi fahmlashi hamda eshitganini mukammal holda yodida saqlashi va eshitgan hadisni batafsil hifzida saqlashida sobit turishi, hadisni rivoyat etgunga qadar o‘ziga talabchan bo‘lishida bardavom bo‘lishidir. Bu holat ikki xil bo‘ladi:
birinchisi, hadis matni tartibi va lug‘aviy ma’nosini to‘la bilishi;
ikkinchisi, bunga qo‘shimcha ravishda mazkur hadisni fiqh va shariat nuqtayi nazaridan yaxshi bilishi ham qo‘shiladi. Bu mukammallik bo‘lib hisoblanadi.
Mutloq yaxshi bilish o‘z ichiga kamolotni oladi. Shuning uchun ham roviyning xilqiy g‘aflati, ya’ni bilmasligi yoki bilimsizligi roviy zabtida hadis tarkibi va ma’nosini mukammal bilish mavjud emasligiga hujjat bo‘ladi. Natijada qaysi hadis kuchliroq yoki undan murod nima ekanini bilishda fiqhni yaxshi bilgan roviyning rivoyati fiqhni yaxshi bilmagan roviyning rivoyatidan ustun bo‘ladi.
Yuqoridagi mazmundan ma’lum bo‘ladiki, hanafiy mazhab fuqaholari “zabt” ya’ni yaxshi bilish va anglashni nozik qirralarini yaxshi bilgan va roviyning faqih bo‘lishida “zabt” ma’nosini batafsil bayon qilishgan. Ammo ular roviyning rivoyatini qabul qilishda uni olish shart ekaniga e’tibor qilishmaydi. Balki roviyning hadisi ishonchliroq bo‘lishini shart qilishadi. Agar ikki rivoyat bir-biriga zid bo‘lsa: birinchi, faqih, ya’ni bilimdon roviy rivoyat qilgan bo‘lsa, ikkinchisini esa faqih bo‘lmagan roviy rivoyat qilgan bo‘lsa, hanafiy mazhabi fuqaholari faqih rivoyatini afzal biladilar, zero bu zabtliroqdir, bilishda kuchli, dinni ko‘proq biladi va anglaydi. Biz bu holatni ya’ni roviyning faqih bo‘lishi muhim ekanligini Imom Abu Hanifa, Imom Abu Zoiy rahimahulloh bilan bayon qilgan munozarasini o‘zining tilidan rivoyat qilamiz.
“Sufiyon ibn Uina rivoyat qilib, bunday dedi: Imom Abu Hanifa rahimahulloh Makkada tikuvchilar hovlisida Imom Avzoiy rahimahulloh bilan birga bo‘ldi. Imom Abu Zoiy Imom Abu Hanifaga dedi: “Nima uchun sizlar namozda rukuga borganda va undan ko‘tarilganda qo‘llaringizni ko‘tarmaysizlar?” Imom Abu Hanifa aytdi: “Shuning uchunki namozni boshlash vaqtidan tashqari ruku va undan turishdan tashqari Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qo‘llarini ko‘targanlari haqidagi hadislar sahih emas”. Imom Avzoiy: “Bu qanday? Menga Zuhriy u Salimdan, u otasidar rivoyat qilgan hadisda Rasululloh qo‘llarini ko‘targanliklarini bayon qilingan-ku?” dedi. Shunda Abu Hanifa aytdi: Bizga Hammod u Ibrohimdan, u Alqama va Avsdan, u Abdulloh ibn Mas’uddan rivoyat qilgan hadisdan Rasululloh alayhii vasallam namozni boshlashdan boshqa biron bir holatda qo‘llarini ko‘tarmaganliklari haqida rivoyat qilingani haqida bayon etilgan.
Shunda Imom Avzoiy rahimahulloh dedi: “Men sizga Zuhriydan, u Salimdan, u otasidan rivoyat qilgan hadisni aytsam, siz Hammoddan, u Ibrohimdan rivoyat qilgan hadisni keltirdingiz-a?” dedi. Imom Abu Hanifa dedi: Hammod Zuhriyga qaraganda faqihroq, Ibrohim Salimga qaraganda faqihroq, Alqama ham Abdulloh ibn Umardan kam emas, agarchi Abdulloh sahoba bo‘lsa ham Asvadning fazilati ko‘p.
Boshqa bir rivoyatda shunday keladi. Ibrohim Salimga qaraganda faqihroq. Abdulloh ibn Umar sahobalik fazilati bo‘lmaganda Alqama Abdulloh ibn Umardan ko‘ra faqihroq derdim. Abdulloh esa ibn Mas’uddir. Uning darajasiga esa zikr etilganlarning birontasi ham yetolmaydi.
Mazkur munozara shunga dalolat qiladiki, Imom Abu Hanifa rahimahulloh hadis ustivorligida roviyning faqih bilimdonligini mulohaza etgan. Shuning uchun ham faqihroq bilimdonroq roviyning rivoyatini yuqori darajaga qo‘ygan. Bir so‘z bilan aytganda, Imom Abu Hanifa rahimahulloh, o‘z asrida hadisni boshqalarga qaraganda yaxshiroq bilgan va tushungan. Hadis zabtiga doir shartlariga rioya qilganligi uchun ham hadis rivoyatlari ko‘p emas.
Ilmiy munozarada nomlari zikr etilgan faqehlarning muxtasar siyratlari:
Imom Zuhriy Qur’oni karim ilmlari, arablar nasabini yaxshi bilar edi. Uning xotirasi juda o‘tkir va mustahkam bo‘lgan. Shuning uchun u xotirani zaiflashtiradi deb nordon olma yemas, doim asalli sharbat ichardi. Uning ustoz va shogirdlari ziyoda ko‘p bo‘lgan.
U yetuk faqih, mufassir, muhaddis, olim sifatida o‘ziga o‘xshagan yetuk ilmli ko‘plab Umar, Usmon, Ali, Salmon, Abu Dardo, Xolid, Xuzayfa, Oisha, Sa’d, Ammor rahimahulloh kabi sahobalardan hadis rivoyat qilgan.
Alqama hijriy 62 sanada 90 yoshda vafot etgan. Vafoti oldidan shunday vasiyat qilgan edi: “Vafotim yaqinlashsa oldimda menga “La ilaha illalloh”ni aytib turadigan kishini hozir qilinglar, vafot etsam meni darhol qabrimga dafn etinglar, zero, vafotim xabari johiliyat xabariga o‘xshashidan qo‘rqaman.
Manbalar
Abdulhamid TURSUNOV,
O‘MI raisi maslahatchisi
Do‘stingiz sizga ayblaringizni aytishi, siz esa hushyor tortib, o‘zingizni o‘nglab olishingiz naqadar go‘zal!
Shu sabab Umar ibn Xattob roziyallohu anhu: “Ayblarimni ko‘rsatib qo‘ygan kishiga Alloh rahm qilsin”, degan edilar.
Ulug‘lardan biri aytadi: “Har gal ko‘rishganingizda sizdan bir ayb topadigan birodaringiz, har safargi uchrashuvda qo‘lingizga bitta tillo tanga qistirib qo‘yadigan birodardan ko‘ra yaxshiroqdir”.
Darhaqiqat, ayblaringizni ko‘rsatib qo‘yadigan kishi sizni hadya va mol-dunyoga ko‘mib tashlaydigan kishidan yaxshiroqdir.
Hotamul Asom aytadi: “Birodaringda birorta ayb ko‘rsang-u, uni berkitib, indamay qo‘yaverasang, shubhasiz, unga xiyonat qilibsan. Mabodo o‘zidan boshqaga aytadigan bo‘lsang, u holda g‘iybat qilibsan. Uning bu aybini yuziga solsang, do‘stligingni buzibsan. Shuning uchun ham unga yumshoqlik ila nasihat qil. Unga aybi nimada ekanini tushuntir. Biroq bu ishlarni odamlarning oldida qila ko‘rma!”.
Imom Shofe’iy aytadilar: “Birodariga maxfiy tarzda pand-nasihat qilgan kishi haqiqiy ma’noda nasihat qilibdi va uning obro‘sini saqlabdi. Kim birodariga oshkora (odamlarning oldida) nasihat qilsa, uni sharmanda qilibdi va obro‘sini to‘kibdi”.
Shoir aytadi:
Yolg‘iz paytim yomg‘ir ayla nasihating,
Olamonda aslo bunday qila ko‘rma!
Koyishdir ul jamoatda pand aytganing,
Quloq osmoqqa men hech rozi bo‘lmam!
Leonardo da Vinchi bunday degan: “Do‘stingga maxfiy holda tanbeh beravergin, biroq boshqalarning oldida uni maqtab qo‘y”.
Birodaringizning obro‘sini saqlang, zero, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday marhamat qilganlar: “Kim bir birodarining obro‘sini himoya qilsa, Alloh taolo qiyomat kuni o‘sha kishidan jahannam azobini daf qiladi” .
O‘z-o‘zidan ma’lum bo‘ladiki, do‘stingizdan ayrilmaslik uchun uning ba’zi kamchiliklarini kechirishingizga to‘g‘ri keladi.
Shoirlardan biri shunday degan edi:
Do‘stsiz yashamoqdan xavfsirab doim,
Yumib o‘taman kamu ko‘stiga ko‘zim.
Xolid ibn Safvondan “Birodarlaringiz orasida qay biri sizga mahbubroq?” – deb so‘rashganida, u kishi: “Qoqilishimni kechiradigan, kamchiliklarimni qabul qiladigan va xatolarimni berkitadigani”, deb javob bergan ekan.
Suqrot aytadi: “Do‘sting uchun o‘zingni qurbon qilishing juda ham oson, biroq bu qurbonlikka tom ma’noda haqli bo‘lgan do‘stni topish anchayin mashaqqatdir”.
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.