Bugun “Hazrati Imom” jome masjidida Olmazor tumani qorilarining qiroatini tingladik. Yosh-yosh yigitlar, yuzidan nur yog‘iladi. Bir qiroat qildilarki, ko‘ngillar yayradi. Ularni ko‘rgan har kishi borki, farzandlarining ham ulardek xushovoz qorilar bo‘lishni orzu qiladi. Qanday ajoyib o‘g‘lonlar!..
Peshin namoziga turganimizda, adashmasam, ziynat qori Muhammad Loyiq Aminov azon chaqirdi. Muazzinning ushbu azondagi ohangi shu vaqtga qadar eshitgan azonlarimiz ohangiga unchalik o‘xshamas edi. Lekin juda ham go‘zal. Shunaqa uslub ham bor ekan-da, deb qoyil bo‘ldik.
Azonning kishi tabiatiga kuchli ta’sir ko‘rsatishini barcha birdek e’tirof qiladi. Chunki u erinib o‘tirgan kishini g‘ayratga undaydi, mast uyquda yotgan odamni uyg‘otadi, namoziga bee’tibor kimsalarni xijolat qiladi, dahriylarning boshiga to‘qmoqdek tegadi va yana biz bilmagan fazilatlar juda ham ko‘p uning.
Ana shu jihatlaridan kelib chiqib, mo‘min-musulmonlarning hayotida muhim ahamiyatga ega bo‘lgan azonning tarixiga bir ko‘z yugurtirib chiqsak foydadan xoli bo‘lmaydi, degan umiddamiz. Albatta. azonning tarixi obdon o‘rganilsa katta kitob ham bo‘ladi. Ammo biz iymonlashish niyatida bilganimizcha so‘z yuritishni niyat qildik.
Namozga qanday chaqirish maslahati
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam hijrat qilib Madinaga kelganlarida shahar aholisi u zotni katta xursandchilik bilan kutib oldi. Makkalik muhojirlar va madinalik ansor Alloh rizoligi yo‘lida do‘stu birodar bo‘ldi. Ansorlar muhojirlardan molini ham, jonini ham ayamadi, qo‘lidan nima yaxshilik kelsa hammasini qildi. Makkada mushriklarning qattiq zulmidan ezilgan muhojirlar ana shu yerga kelganidan keyin kun ko‘rgandek bo‘ldilar.
Shu tariqa, bu muazzam shaharda Islom dini keng yoyildi. Musulmonlarning boshi uzra soya solib turgan xatarlar ortda qola boshlagach, ularga namoz, zakot, ro‘za farz qilindi, had (jazo turi) joriy qilindi, halol va haromning chegaralari belgilab berildi.
Dastlabki kezlarda musulmonlar namozga hech qanday chaqiriqsiz to‘planib kelaverardi. Ammo bunda ba’zilar namozga kechikib qolmaslik uchun vaqtli kelib juda ko‘p vaqt sarflasa, ba’zilar kechikib qolar edi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam yahudiylar ibodatlariga chaqiradigandek karnay chaldirmoqchi bo‘ldilar, so‘ng bu fikrdan qaytdilar, so‘ngra musulmonlarni chaqirish uchun zang chalmoqchi bo‘ldilar.
Umar roziyallohu anhu va Abdulloh ibn Zaydning tush ko‘rgani
Ibn Hishomdan Atoga ibn Jurayj bunday degani rivoyat qilinadi: «Ubayd ibn Umayr al-Laysiydan shunday deganini eshitdim: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam va sahobalar namozga zang chalib chaqirishga ittifoq qildilar. Shunga muvofiq Umar ibn Xattob roziyallohu anhu zang uchun ikkita yog‘och sotib olmoqchi bo‘lib yurgan kunlarda bir kecha tushida namozga azon aytish kerakligi ishora qilinadi. So‘ng ko‘rgan tushini Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga aytmoqchi bo‘lib borganida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga vahiy kelib bo‘lgan va Bilol roziyallohu anhu azon aytayotgan edi. Umar tushi haqida xabar bergach, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam unga: «Vahiy sendan ilgarilab ketdi (oldin keldi)», dedilar.
O‘sha kunlarning birida Abdulloh ibn Zayd ibn Sa’laba ibn Abdu Rabbih Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzuriga kelib: «Ey Allohning Rasuli! Bu kecha tushimda oldimdan egniga yashil kiyim kiygan, qo‘lida zang tutgan bir kishi o‘tdi. Men undan: «Ey Allohning bandasi! Bu zangni sotmaysanmi?» deb so‘radim. U: «Buni nima qilasan?» dedi. Men: «Bu bilan namozga chaqiramiz», dedim. U: «Senga bundan ham yaxshiroq narsani o‘rgataymi?» dedi. Men: «U nima ekan?» dedim. U: «Sen bunday degin: Allohu akbar! Allohu akbar! Allohu akbar! Allohu akbar! Ashhadu alla ilaha illalloh! Ashhadu alla ilaha illalloh! Ashhadu anna Muhammadar Rasululloh! Ashhadu anna Muhammadar Rasululloh! Hayya ala-s-solah! Hayya ala-s-solah! Hayya ala-l-falah! Hayya ala-l-falah! Allohu akbar! Allohu akbar! La ilaha illalloh! deb o‘rgatdi», dedi.
Azonni birinchi bo‘lib Bilol roziyallohu anhu chaqirgan
Abdulloh ibn Zayd Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga aytib bergach, Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: «Alloh xohlasa, bu rost tush. Borgin-da, uni Bilolga o‘rgat va u azon aytsin. Chunki uning ovozi senikidan balandroq», dedilar. Bilol azon aytgach, uyida o‘tirgan Umar buni eshitdi va darhol to‘nini sudragancha Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning oldilariga kelib: «Ey Allohnig Payg‘ambari! Sizni haq bilan yuborgan Zotga qasamki, xuddi shu narsani men ham tushimda ko‘rdim», dedi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Allohga hamd bo‘lsin!» dedilar.
Muazzinlarning darajasi
Muazzinlarning martabasi qanchalik bo‘lishi haqida ko‘p hadislar rivoyat qilingan. Ammo gapimiz cho‘zilib ketmasligi uchun Muoviya roziyallohu anhudan rivoyat qilingan mana bu hadis bilan kifoyalanamiz. “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Qiyomat kuni muazzinlar eng bo‘yi uzun kishilar bo‘ladi (ya’ni darajalari baland kishilar bo‘lishadi)», dedilar” (Imom Muslim rivoyati).
Muazzinning qanchalik mahorat ila yoqimli ovozda azon chaqirishi insonlarning kayfiyatiga ham jiddiy ta’sir ko‘rsatadi. Chiroyli chaqirilgan azon odamlarni qanchalik xursand qilsa, o‘rniga keltirmasdan azon chaqirgan kishi ularni ranjitadi.
Mo‘tabar manbalarning birida o‘qigan edim. Bir zamonlar qaysidir qishloqda bir muazzin bo‘lgan ekan. U shunchalar bemaza ovozda azon chaqirar ekanki, odamlar qaniydi azonni shu odam chaqirmasa deb orzu qilar ekan. Qishloqning donishmandi uning azon chaqirishidan qutulishning chorasini topibdi. U aytgan fikrga barcha rozi bo‘libdi. Muazzinga agar boshqa qishloqqa ko‘chib ketsang, senga butun qishloq xalqi bir dinordan beramiz, deyishibdi. U taklifga jon deb rozi bo‘libdi. Uyini sotib qishloq aholisi yig‘ib bergan pulni cho‘ntakka joylab boshqa qishloqqa ko‘chib ketibdi. U odam ko‘chib borgan qishlog‘ida ham azon chaqiribdi. Keyin oradan uch-to‘rt kun o‘tib qishlog‘iga kelib o‘sha donishmandga uchrab: “U qishloqning odamlari agar boshqa joyga ko‘chib ketsang, ikki dinordan yig‘ib beramiz, deyapti, nima qilsam ekan?” deb maslahat so‘rabdi. Donishmand unga: “Ko‘nma, ular ikki barobardan ham ko‘p beradi”, debdi.
Hazrat Navoiy ham “Mahbub ul-qulub” asarida xushovoz muazzinlarni va ularning aksi bo‘lgan azonchilarni quyidagicha ta’riflagan:
“Muqriylar zikrida
Muazzineki, haq ibodatig‘a nido qilg‘ay, jon anga fido, agar yaxshi vast birla ado qilg‘ay. Agar poklik va niyoz bu ishga mulhaqdur, omu xos ko‘ngliga maqbuli mutlaqdur. Bu nido yomonlarni fisq kunjidin masjid sori boshqarur andoqki, fusungar yilonni tarona bila teshukdin chiqarur. Agar muqriy lavanddur, bad ovozi kulg‘udidur, lahni nosoz, badani vuzu’ qaydidin nopok va xush vaqt rioyatidin bebok. Ruhi toat zavqidin bexabar va uni savt ul-hamirdin ankar. Man’ va nahy tufrog‘in og‘zig‘a urmoq avlo, balki toq minordan uchurmoq avlo.
Ruboiy:
Muqriyki, erur pokro‘ va zohidvash,
Alxoni xush va husni adosi dilkash.
Jon anga fidoki, ruh etar andin g‘ash,
Agar bo‘lsa muning aksi nafas urmasa xash”.
Azonning chaqirilishi daqiqalar orasida ham uzilmaydi
Birlashgan Arab Amirliklari olimlari Yer sharida bir kecha-kunduzda bir daqiqa ham azon ovozi tinmay yangrashini ilmiy asosda isbotlashdi. Matematik olim Al-Fadil bunday deydi: "Sayyoramiz 360 vaqtlik meridianga ega. Bir meridiandan ikkinchi meridian vaqti 4 daqiqa farq qiladi. azon aytilishi qoidasiga ko‘ra, to‘g‘ri aytilgan azon uchun ham 4 daqiqa vaqt sarflanadi. Shunga ko‘ra, bir meridianda azon aytib tugatilishi bilan keyingi meridianda azon aytish boshlanadi. Shu tariqa azon Yer yuzida 1440 daqiqa yoki 24 soat aytilishi davom etadi.
Taklif
Yaratganga shukr yurtimizda Qur’on musobaqasi chiroyli tarzda o‘tyapti. Ushbu musobaqa yakuniga yetganidan so‘ng muazzinlar musobaqasi o‘tkazilsa bo‘lmasmikan. Siz nima deysiz?
Damin JUMAQUL
O‘MI Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Bugungi kunda uchrayotgan muammolarimiz nimalardan iborat ekaniga e’tibor beraylik. Islom insonlarning turmush tarziga, hayotiga, rioya qilib yashaydigan dasturiga aylanishi uchun nima qilish kerak? Islomiy ilmlarni qanday qilib yoyish haqida o‘ylash kerak, buning uchun mumkin bo‘lgan hamma imkoniyatni, vositalarni ishga solish kerak. Xo‘sh, hozirgi kunda Qur’on ilmlarini, tajvid ilmlarini ommaga yoya olyapmizmi?
Ha, alhamdulillah. Biz bundan xursandmiz, bular eng yaxshi, eng go‘zal ilmlar. Lekin har bir musulmon erkak va ayolga farzi ayn bo‘lgan ilmi holni ham yoyishimiz shart. Afsuski, bugungi kunda undan ancha uzoqlashib qoldik. Bundan boshqa ilmlarni bilish sunnat, mustahab hisoblanadi, ya’ni farz emas. Masalan, Urdunda kim dinga amal qilmoqchi bo‘lsa, borib, tajvid o‘rganadi. Tajvidni o‘rgatadigan minglab markazlar bor. To‘rt ming-besh ming atrofida. Lekin fiqhni o‘rgatadigan markazlar deyarli yo‘q. Holbuki, barcha mazhablarning ittifoqiga ko‘ra, tajvid ilmini puxta egallash farz emas, sunnat, mustahab amal sanaladi.
Musulmonlar duch kelayotgan muammo aynan shunda: to‘g‘ri qiroat qilish uchun tajvid ilmlarini o‘rganadi, lekin tahorat, namoz, ro‘za fiqhi, er-xotinlik munosabatlari fiqhi, savdo-sotiq fiqhi kabi ilmlarni o‘rganmaydi, chunki eng muhim ilmlarni, farzi aynning ahamiyatini unutib qo‘yyapmiz. Musulmonlarning bugungi ahvolga tushib qolishiga sabab Islom ilmlarini, biz yuqorida aytib o‘tgan ilmi holni o‘rganmay qo‘yishlaridir. Ahvolni isloh qilish uchun bunga katta e’tibor berishimiz, bu ilmni musulmonlar orasida yoyishimiz, ularning saviyasini ko‘tarishimiz, buning uchun qilinadigan ishlarni chuqur o‘ylashimiz kerak.
«Abu Hanifa rahimahulloh faqatgina dalildan kelib chiqib gapirganlariga aniq ishonamiz», deymiz. Holbuki, mazhabda u kishining barcha fikrlariga ham suyanavermaymiz. Buning sababi nimada?
Bu savolga javob shunday: Abu Hanifa rohimahulloh faqat va faqat dalildan kelib chiqib gapirganlar. Agar biror masalada dalilsiz gapirib yuborganlarida, fosiq bo‘lib qolardilar. Lekin nima uchun biz u kishining ko‘plab qavllarini qabul qilmaganmiz? Agar kimdir: «Abu Hanifaning barcha so‘zlari dalillarga suyangan, deyapsizlar, unda nega «Abu Hanifaning 100 dan 50 foiz so‘zlarini qabul qilmaganmiz», deysizlar?» desa, bu chigallikka shunday javob beramiz: «Avvalo, Abu Hanifa rahimahullohning birorta so‘zini olmasak, bundan u kishida bu masalada dalil bo‘lmagan, degan gap kelib chiqmaydi. Bir masalaga fiqhiy hukm berishda ikkita bosqich bo‘ladi: tanzir va tatbiq bosqichlari. Tanzir – masalaning nazariy jihati bo‘lsa, tatbiq uni amalda qo‘llash demakdir.
Tanzir bosqichi shariatda bir masalaga hukm berish faqat va faqat mutlaq ijtihod darajasiga yetgan, o‘zida mutlaq mujtahidning barcha shartlarini mujassam etgan, mutlaq mujtahidning usullarini, ya’ni hukm olish qoidalarini to‘liq egallagan zotdangina qabul qilinadi. Kimki bu shartlarni to‘la qamrab olmagan, ijtihod darajasiga yetmagan bo‘lsa, uning gapi e’tiborga olinmaydi. Shuning uchun hozirgi kunda zamondosh odamlarning Qur’on va Sunnatdan yangi hukm istinbot qilishga taalluqli gaplari umuman qiymatga ega emas, chunki ulardan birortasi mutlaq ijtihod darajasiga chiqa olmagan.
Bu gap mening da’voim emas! Ummatning tarixiga qarasak, birinchi, ikkinchi va uchinchi asrlarda son-sanoqsiz mutlaq mujtahidlar bo‘lgan. Lekin ummat ulardan to‘rttasining so‘zini olib, boshqalarinikini qabul qilmagan. Albatta, bu umumiy gap, tafsilotini keyinroq aytib o‘tamiz.
Ummat mazkur ko‘plab mutlaq mujtahidlar orasidan ma’lum zotlarning so‘zini qabul qilgan. Yuqorida ta’kidlaganimizdek, umumiy qilib aytganda, ular to‘rt kishi. Ularning usullari, ya’ni dalil olish qoidalari boshqalarnikidan ustunroq, kuchliroq bo‘lgan, ular eng oliy ijtihod darajasida bo‘lishgan. Ularning zamonidagi boshqa mujtahidlarning ijtihodi ularnikidan quyiroq bo‘lgani uchun ummat ularni qabul qilmagan. Ushbu to‘rt imomdan keyin, ulamolar aytganidek, imom Tabariy rohimahullohdan boshqa hech kim mutlaq ijtihodni da’vo qilmagan. Ammo Tabariyning bu da’vosiga ham rozi bo‘linmagan, ya’ni mutlaq mujtahidlik da’vosi rad etilgan. Buni imom Laknaviy rohimahulloh aytganlar.
Demak, ulamolardan faqat imom Tabariygina buni da’vo qilganlar. To‘rtinchi, beshinchi, oltinchi, yettinchi, sakkizinchi asrlarda boshqa da’vogarlar yo‘q. To‘g‘ri, qishloqlarda, tog‘u toshlarda turib, ilmsiz bo‘lsa ham, nimalarnidir da’vo qiladiganlar topilgan, lekin ularga hech kim e’tibor bermagan, so‘zini qabul qilmagan. Shunday qilib, mazkur to‘rt mazhabdan boshqa e’tirof qilinadigan, mazhab sifatida tanilgan, amal qilib kelinayotgan va hukmi yuritiladigan mazhab yo‘q.
«Hanafiy mazhabiga teran nigoh» kitobidan