Sayt test holatida ishlamoqda!
16 May, 2025   |   18 Zulqa`da, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:28
Quyosh
05:04
Peshin
12:24
Asr
17:25
Shom
19:39
Xufton
21:08
Bismillah
16 May, 2025, 18 Zulqa`da, 1446

“Jannat rayhonlari”ni pulga sotganlar

14.02.2018   9161   5 min.
“Jannat rayhonlari”ni pulga sotganlar

“Darhaqiqat, sizlar (farzandlar) jannat rayhonlarisiz”

(Umar ibn Abdulaziz rivoyati). 

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Aqro’ ibn Horis Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni ko‘rib qoldi. U zot (nevarasi) Hasan yoki Husaynni o‘payotgan edilar. Aqro’ “Mening o‘n nafar farzandim bor ulardan birortasini o‘pmaganman”, dedi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim rahm qilmasa, rahm qilinmaydi”, dedilar”.

Alloh taolo ato etgan ne’matlarning ichida biri borki, u bo‘lmasa, insonning, xossatan, bolajon o‘zbek xalqining uyida quvonch bo‘lmaydi. U – farzand ne’matidir. Ana shu ne’mat xalq ifodasida “Bolali uy bozor – bolasiz uy mozor”, deb ta’riflanadi.

Biroq Alloh taolo ushbu ne’matni hammaga ham ato qilavermaydi. Ba’zilarni ko‘p yillar kutdirib ko‘z yoshlarini qonga aylantirib, ana undan keyin beradi. Ba’zilarni esa butkul “tirnoq”qa zor qilib qo‘yadi. Boshqalari esa shunday buyuk ne’matning qadriga yetmaydi.

Kuni kecha daryo.uz saytida uch nafar ayol 20 kunlik chaqaloqni sotmoqchi bo‘layotganda qo‘lga olingani haqida xabar berildi. Undan bir oz oldin turli saytlarda yangi tug‘ilgan chaqalog‘ini sotmoqchi bo‘lgan ota-ona qamalgani, 24 yoshli ona 4 yoshli, 23 yoshli ona 3 yoshli qizchasini, yana bir eri tashlab ketgan 30 yoshli ayol bir necha oylik chaqalog‘ini “boqa olmayman” deb sotmoqchi bo‘lgani va 16 yoshli o‘zi hali go‘dak bo‘lgan ona ham o‘z farzandini sotishga uringan vaqtda qo‘lga olingani haqida xabar berilgan edi.

Aslida odam savdosi hamma zamonlarda eng o‘tkir muammolardan biri bo‘lib kelgan. Biroq bu illat bizning o‘zi yemay bolasiga yedirgan, o‘zi kiymay bolasiga kiydirgan bolajon xalqimizda hech qachon bo‘lmagan. Aksincha, xalqimiz og‘ir davrlarda ham boshqa millatlarning 400 mingdan ortiq farzandini bag‘riga olib, mehrini berib katta qilgan. Hozir esa ba’zilarga o‘zi dunyoga keltirgan farzandi ham ortiqchalik qilayotganga o‘xshaydi. Nima xalqimiz o‘sha vaqtlarda Alloh taoloning “Roziq” – “Rizq beruvchi” sifatiga ishongan-u, biz moddiyatga shu qadar berilib ketganimizdan ishonmay qo‘ydikmi?

Alloh taolo An’om surasining 151-oyatida: “Keling, Rabbingiz sizlarga harom qilgan narsalarni tilovat qilib beraman: “Unga hech narsani shirk keltirmang! Ota-onangizga yaxshilik qiling. Ochlikdan qo‘rqib, bolalaringizni o‘ldirmang. Biz sizlarni ham, ularni ham rizqlantirurmiz... Fahsh – buzuq ishlarning oshkorasiga ham, maxfiysiga ham yaqinlashmang... “Ushbularni sizga amr qildikki, shoyad aql yuritsangiz”,  deb ayt”, deya marhamat qiladi.

Darhaqiqat, johiliyat davrida odamlar farzandlarini “boqa olmayman” deb o‘ldirib yuborar edi. Endi esa ma’rifat-madaniyat cho‘qqisiga chiqqan davrga kelib o‘sha bahona bilan sotishga o‘tib olishdimi?! Axir Alloh taolo “ularni ham rizqini O‘zimiz beramiz” demoqda-ku! Bu hodisalar odamlarimizning asl milliyligidan naqadar uzoqlashgani va ularning diniy savodi ustida hali ko‘p mehnat qilishimiz kerakligidan dalolat beradi.

Buning yana bir sababi esa o‘ylamasdan zinoga qo‘l urib, homilador bo‘lib qolishdir. So‘ng ular bu sharmandalikni berkitish uchun farzandini yo ko‘chaga tashlab ketish yoki sotib yuborib, undan qutulishgacha yetib boradi. Alloh taolo yuqoridagi oyatda “Fahsh – buzuq ishlarning oshkorasiga ham, maxfiysiga ham yaqinlashmang”, deb ularning yomon oqibatidan ogohlantirmoqda.

Nomusini boy bergan ayolning jamiyatda hech qanday qadr qiymati qolmagani kabi farzandini sotgan ayolning ham  bag‘rida bir o‘pirilish bo‘ladi va uni u keyin yuzta erga tegib chiqsa ham, mingta bola tug‘sa ham to‘ldira olmaydi – bag‘ri bo‘m-bo‘sh bo‘lib turaveradi.

Fiqhiy kitoblarning “Savdo-sotiq” bobida shunday masala keladi: “Hur – ozod insonni sotish qat’iyan mumkin emas. Chunki inson sotiladigan narsa emas. Ozod insonning ustidan egalik qilishga hech kimning haqqi yo‘q. Zero, Alloh taolo Isro surasining 70-oyatida: “Batahqiq, Biz bani odamni azizu mukarram qilib qo‘ydik”, deb marhamat qiladi. Biror kishi shunday savdo qilsa ham, uning savdosi botil bo‘ladi”, deb aytiladi.

Islom dini hur odamning savdosini biror holatni mustasno qilmasdan mutlaqo harom qilgan. Zero, Alloh taolo azizu mukarram qilib qo‘ygan insonni xor qilishga hech kimning haqqi yo‘q. Bu ishlar esa gunohi azimdir. Har bir ish uchun ertaga javob beriladi. U kunda esa “Kim rahm qilmagan bo‘lsa, rahm qilinmaydi”. Alloh taolodan ularga tavfiq berishini so‘raymiz.

O‘MI matbuot xizmati

 

 

 

 

 

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Allohga bergan ahdimizga xiyonat qilidik

12.05.2025   4583   3 min.
Allohga bergan ahdimizga xiyonat qilidik

Bismillahir Rohmanir Rohiym

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Hikoya qilishlaricha, Abu Yazid Bastomiy ilm talab qilish uchun Bog‘dodga bormoqchi bo‘ldilar. Onalari u kishiga qirq dinor berdilar. U pullar u zotga otalaridan meros qolgan edi. Onalari o‘g‘illariga: «Qo‘lingni qo‘lim ustiga qo‘y va menga rostgo‘ylikni lozim tutib, hech qachon yolg‘on gapirmaslikka so‘z ber!» dedilar. U kishi onalariga mazkur ishlar yuzasidan so‘z berdi. Bog‘dodga boradigan karvon bilan birga yo‘lga chiqdilar.

Yo‘lda borishar ekan, to‘satdan ro‘paralaridan yo‘lto‘sar qaroqchilar chiqib, karvondagi hamma narsani talay boshladi. Bastomiyning ustilardagi juldur kiyimni ko‘rib, u kishidan: «Senda ham biror narsa bormi?» deb so‘rashdi. U zot: «Ha, menda qirq dinor bor» deb javob berdilar. Qaroqchilar u kishining gaplarini eshitib, masxara qildilar, ahmoq deb o‘ylab, u zotni tark etdilar.

Keyin ular g‘orga, ya’ni o‘zlarining qarorgohlariga qaytdilar. U yerda ularning kattalari bor bo‘lib, karvondan talab olingan narsalarni kutib o‘tirgan edi. Ularni ko‘rgach: «Karvondagi hamma narsani oldinglarmi?» deb so‘radi. Ular: «Ha, oldik. Ammo bir yigit bundan mustasno. Biz undan nimasi borligini so‘radik. U: «Menda qirq dinor bor» dedi. Biz uning qilgan ishiga e’tibor bermay, uni tark etdik. Chunki, biz uni aqli zaif deb o‘yladik» deb javob berishdi.

Shunda boshliqlari: «Uni darhol huzurimga olib kelinglar!» deb buyurdi.

Bastomiy o‘g‘rilar boshlig‘ining oldiga kelgach, boshliq u zotdan: «Senda biror narsa bormi?» deb so‘radi. U kishi: «Ha, yonimda qirq dinor bor» deb javob berdilar. O‘g‘rilar boshlig‘i hayron bo‘lib: «Qayerda u?» dedi. Bastomiy yonlaridan pullarni chiqarib, o‘g‘rilar boshlig‘iga berdilar. Buni ko‘rgan boshliq: «Sen majnunmisan, ey yigit? Nega pullaring borligini aytib, ularni o‘z ixtiyoring bilan beryapsan?» deb so‘radi.

Shunda u zot: «Men o‘z shahrimdan chiqmoqchi bo‘lganimda, hech qachon yolg‘on gapirmaslikka onamga so‘z berganman, ahdlashganman. Shuning uchun onamga bergan ahdimni buzmayman» deb javob berdilar. Bu gaplarni eshitgan o‘g‘rilar boshlig‘i: «Laa havla va laa quvvata illa billah». Sen onangga bergan ahdingga xiyonat qilishdan qo‘rqyapsan-u, biz esa, Allohga bergan ahdimizga xiyonat qilishdan qo‘rqmaymizmi?» dedi.

Keyin qaroqchilar boshlig‘i karvondan olingan barcha mol-mulklarni qaytarib berishga amr qildi va: «Ey yigit, men sening oldingda, sen sababli tavba qilaman» dedi. Bu gapni eshitgan barcha o‘g‘rilar: «Siz bizni yo‘lto‘sarlikda boshlig‘imiz edingiz. Bugun esa, tavbada bizning boshlig‘imiz, kattamizsiz. Biz ham barchamiz Allohga tavba qildik» dedilar. Hammalari qilgan xatolari uchun tavba qildilar, tavbalari go‘zal bo‘ldi.