Mashhur mufassir, muhaddis va faqih Zafar Ahmad ibn Latif Usmoniy Tahonaviy 1892 yil Hind diyorining Devband shahrida dunyoga kelgan. Uch yoshida onasidan ayrilgan Ahmadni o‘z qaramog‘iga olgan mehribon buvisi ilm yo‘lida fidoiy ayol edi. U nabirasiga har tomonlama yaxshi tarbiya berib, kelajakda uning yetuk olim bo‘lib yetishishiga zamin yaratdi. Besh yoshida Devbanddagi “Dorul ulum” madrasasida husnixat, tajvid kabi boshlang‘ich ilmlarni o‘zlashtirib, yetti yoshida urdu, fors tilida hisob va riyoziy kitoblarni o‘rganadi. Shundan keyin u Tahona shahriga borib, ummatning hakimi laqabini olgan tog‘asi Mavlono Muhammad Ashraf Ali Tahonaviydan sarf, nahv va odobdan saboq oldi. Oradan bir oz o‘tgandan keyin tog‘asi urdu tilida “Bayon al-Qur’on” kitobini yozishga kirishib, Zafar Ahmadni Konburdagi o‘zi asos solgan “Jomiul ulum” nomli madrasaga o‘qishga joylaydi. Madrasada tog‘asining shogirdlari Muhammad Is'hoq Burduvoniy va Muhammad Roshid Kanburiylar qo‘l ostida hadis ilmini puxta o‘rganadi. Mazkur madrasada Imom Buxoriyning “Sahih al-Buxoriy”, Imom Muslimning “Sahih Muslim”, Abu Dovud, Imom Termiziy, Ibn Mojja va Imom Nasoiylarning “Sunan” asarlari, “Mushkot al-masobih”, “Mustalah al-hadis” kabi hadis ilmiga oid muhim manbalarni o‘rgandi. Bu ilm dargohida yuqori natijalarga erishgach, iqtidorli talabalar qatorida 1910 yili Zafar Ahmad Sahoranfurdagi “Mazohirul ulum” madrasasiga o‘qishga borib, “Bazlul majhud fi sharhi sunani Abu Dovud” (Abu Dovudning “Sunan”asari sharhiga bor kuch-g‘ayratni sarflash) kitobi muallifi Mavlono Xalil Ahmad Sahoranfuriy huzurida hadis ilmidan saboq oldi. Shuningdek, u diniy ilmlar qatorida mantiq, handasa va arifmetika kabi dunyoviy fanlarni ham yaxshi o‘zlashtirib oldi.
Noyob qobiliyat va o‘tkir zehn sohibi Zafar Ahmad mazkur madrasaga mudarris qilib tayinlanib, u yerda yetti yil fiqh, usul, mantiq, falsafa kabi fanlardan dars berdi.
Ilmda yuqori natijalarga erishgan va ummatning hakimi deb tanilgan tog‘asi unga “E’lous sunan” (hadislar sha’nini yuksaltirish) asarini yozishga ijozat berdi va unga yigirma yil vaqt sarfladi. Natijada hanafiy fiqhi bo‘yicha yigirma jilddan iborat eng muhim manba vujudga keldi.
Mazkur asar Abu Hanifaga va hanafiylik mazhabiga nisbatan qilinayotgan bo‘htonlarga barham berdi. Abu Hanifa go‘yo hadis va sunnatni yaxshi bilmagan, uning mazhabidagi hukmlar kitob va sunnatga asoslanmagan, balki shaxsiy ray’lar asosida chiqarilgan, hatto sahih hadislar ziddiga ham ray’ga asoslangan, deb noto‘g‘ri da’vo qiluvchilarga to‘liq raddiya bo‘ldi. Shuningdek, “E’lous sunan” asari orqali muallif hanafiylik mazhabining hukmlari Qur’on, hadis, ijmo’ va qiyosiy dalillarga asoslanganini isbotlab berdi.
Keyinchalik Mavlono Hakim buyrug‘iga binoan Imom Abu Hanifa va u kishining shogirdlari va shogirdlarining shogirdlari haqida “Injaul-vatan anil-izdiroi bi imomiz-zamon” (Vatanni zamon imomi bilan tahqirlashdan saqlash) hamda Imom Jassosning “Ahkam al-Qur’on” kitobiga asoslanib “Daloil al-Qur’on ala masail an-Nu’mon” (No‘mon masalalariga Qur’on dalillari) kitoblarini ta’lif qila boshladi. Bu kitob ikki jilddan iborat bo‘lib, Niso surasining oxirida tugallagan hamda faqih va olimlar: “An-nazaru fiyhi na’iymun muqiymun, vaz-zafaru bimislihi fathun aziymun” (Bu kitobga nazar rohatbaxsh va undan o‘tkazib bir kitob yozish buyuk ixtirodir) deb ta’rifladilar.
Zafar Ahmad rahmatullohi alayh yashagan davrda urdu tilida ta’lif qilgan “Al-matin fil-ixfaai bi omin”, (namozda Fotiha surasining oxirida “omin” kalimasini maxfiy ichida aytish bo‘yicha matn) “Shaqqul-g‘ayn an raful-yadayn” (namozda ikki qo‘lni ko‘tarish borasida haddan oshish), “Rohmatul-Quddus fi tarjimati bahjatin-nufuus”, “Fatihatul-kalam fi qiroati xalfal-imom” (Imomning ortidan qiroat qilish masalasi bo‘yicha kirish so‘zi) nomli kitoblari hanafiylik mazhabi hukmlari asosli ekanini isbotlab berdi
Birma davlatidagi “Rankun” madrasasida ikki yil ishlab, katta majlislarda ma’ruzalar qildi. Shundan so‘ng yana Tahona Buhunga qaytib, fatvo berish va ularni odamlarga tushuntirish ishlari bilan shug‘ullandi hamda “Daloil al-Qur’on” degan asarini davom ettirdi.
So‘ngra Pokistonning Dokha shahridagi universitetga hadis, fiqh va usul fanlari bo‘yicha mudarris lavozimiga tayinlandi. Mazkur universitetda sakkiz yil ishlab, mudarrislar sayyidi unvoniga musharraf bo‘ldi. Sharqiy Pokistonda Qur’on, hadis, fiqh va boshqa ilmlar bo‘yicha “Al-jomiatu al-Qur’aniyatu al-arabiyya” madrasasiga asos soldi.
Abu Hanifa rahmatullohi alayhi mazhabi fiqhining fidokor himoyachisi Zafar Ahmad at-Tahonaviy mana shunday sermahsul umr kechirib, umrining oxirida og‘ir xastalikka yo‘liqdi va sakson ikki yoshida vafot etdi. Alloh taolo u kishiga o‘z rahmati va rizosi yonidan joy bersin.
Muhammadsiddiq Usmonov tayyorladi
O‘MI Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Tong sahar to‘rt muchamizning sog‘, oilamiz tinch, tashqarida hech qanday xavfning xatarisiz uyg‘onish biz har doim ham e’tibor beravermaydiganimiz, shukrini ado etishni esimizdan chiqaradiganimiz ne’matlar sirasiga kiradi. Go‘yo asli shunday bo‘lishi kerakdek yashayveramiz. Yana bir tur ne’matlar borki, bizning e’tiborimizdan chetda. Bularga suv, havo kabi biz qadrlamaydigan, lekin bular bo‘lmasa, bir soat ham yashay olmaydigan ehtiyojlarimiz kiradi.
Bu ne’matlarning shukrini ado etmaslik, ya’ni qadriga yetmaslik oqibati nimalarga olib kelishi bugungi kunda namoyon bo‘lyapti. Pala-partish foydalanish sabab Orol dengizining qurishi nafaqat mintaqamizning, balki butun dunyoning muammosiga aylanib ulgurganiga ancha bo‘ldi. Biz uchun tekinga berib qo‘yilgan bu bebaho ne’matni qadrlamaslik orqasidan bugun insoniyat jiddiy muammolar qarshisida turibdi. Alloh taolo O‘zining kalomida berilgan ne’matlarni qadrlashni ta’kidlab, «Yeb-ichinglar, ammo isrof qilmanglar. Chunki U Zot isrof qiluvchilarni sevmas» (A’rof surasi, 31-oyat), deb buyurdi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tahorat qilayotgan buyuk sahobalardan biri Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhuning suvni ko‘proq ishlatayotganini ko‘rdilar va unga: «Hoy Sa’d! Bu qanday isrofgarchilik?!» dedilar. Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu: «Ey Allohning Rasuli! Tahoratda ham isrof bo‘ladimi?» dedi. U Allohning ibodati uchun tahorat qilayotganda suvni sal ko‘proq ishlatish isrof sanalmasa kerak, deb o‘ylagan ekan. Shunda u zot alayhissalom: «Ha, hatto oqib turgan daryoning yoqasida bo‘lsang ham», dedilar.
Biz esa «Suv – tekin» degan tushuncha bilan bir paytlar shaharlarimiz, qishloqlarimiz, mahallalarimizda zilol suvga to‘lib oqqan ariq-anhorlarni quritdik. Borlarini chiqindixonaga aylantirdik. Oqibatda ilgari odamlar bemalol ichavergan ariq suvlari hozir hatto qo‘l yuvishga ham o‘ylanib qolinadigan holga keldi.
Yaqin-yaqingacha poytaxtning shimoli-sharq tomonidan ko‘rinib, bahri dilingizni ochgan, xush kayfiyat bag‘ishlagan purviqor tog‘lar bugun ko‘rinmay qolganiga odamlar endi-endi ahamiyat bera boshlashdi. Daraxtlarning kamayishi, avtoulovlarning ko‘payishi, mavjud yashil hududlar qisqarib, o‘rniga rejasiz qurib tashlanayotgan uy-joy ekologiyaga, ona tabiatga ta’sir qilmay qolmadi. Qalin changli parda ortiga yashiringan tog‘lar xuddi bizni yordamga chaqirayotgan, vaqtida chora ko‘rilmasa, og‘ir oqibatlar yuzaga kelishidan ogohlantirayotgandek go‘yo.
Va achinarlisi bu og‘ir oqibatlar o‘zini ko‘rsata boshladi. 60 yillik tajribaga ega IQAir tashkiloti tomonidan tayyorlangan oxirgi yillik hisobotda qayd etilishicha, havoning ifloslanishi oqibatida bir yilda dunyo bo‘yicha 7 million aholi hayotdan bevaqt ko‘z yummoqda, milliardlab inson nafas yo‘llari kasalliklari hamda boshqa og‘ir dardlarga yo‘liqmoqda. IQAir sayti ma’lumotlariga ko‘ra, 2023 yil yakunlari bo‘yicha tuzilgan reytingga muvofiq, O‘zbekiston 134 davlat orasida 23-o‘rinni band etib turganini juda achinarli. Ro‘yxatdagi havosi eng iflos uchlikni Bangladesh, Pokiston va Hindiston egallagan (iqair.com/ru/world-most-polluted-countries).
Surunkali respirator kasalliklarining dunyo bo‘ylab tarqalishi va bu jarayonlarning asoratlarini o‘rgangan bir guruh britaniyalik olimlar inson o‘limiga sabab bo‘layotgan beshta asosiy omillardan biri nafas olish tizimi kasalliklar ekanini ma’lum qilishdi. Tibbiyot sohasiga oid yangiliklarni yoritadigan «The Lancet» nashri e’lon qilgan maqolada 1990–2019 yillarda nafas yo‘llari kasalliklarining tarqalishi 39,8 foizga, ushbu dardlardan vafot etganlar soni esa 28,5 foizga oshgani aytilgan. Bronxial astma eng ko‘p tarqalayotgan surunkali respirator kasallik sifatida qayd etilgan bo‘lib, nafas yo‘llarining kasallanishi, birinchi navbatda, chekish illati, shuningdek, havoning ifloslanishi hamda sanoat ishlab chiqarishining turli xildagi salbiy oqibatlari sabab yuzaga kelmoqda.
Yurtimizdagi maktablarning birida atrof-muhitni asrab-avaylash hamda boshqa ijtimoiy muammolarni bartaraf etish, ularning oldini olishga bag‘ishlangan tadbirda bir o‘quvchi yigit Ona Yerning odamlarga qilgan murojaatini o‘qib bergan edi. Siz ham bu murojaatga bir e’tibor berib ko‘ring-a:
«Ey odamzod, nimalar qilib qo‘yding, nimalar qilyapsan! To‘xta! Bo‘ldi! Yetar endi. Daraxtlarni kesib, qancha o‘rmonlarni yo‘q qilding, havoni, suvni bulg‘atding. Ko‘lu daryolarni quritding. Juda qizib ketdim. Yaratilganimdan beri bunaqa qizimaganman. Hammayog‘imni yondirib, ilma-teshik qilib tashlading-ku! Yana nima istaysan, odamzot?! Shaharlarda tuproq qolmadi! Hammayoqni toshdek beton bilan qoplab tashlading. Mening sabrim cheksiz emas. Zaxiralarim ham tugab boryapti. Meni asramasang, ertaga o‘zing qiynalasan. O‘zingni bos. To‘xta. Atrofga qara! Aql bilan ish tutib, menga ozgina yordam berib yuborsang, u yog‘iga o‘zimni o‘zim tiklab olaman. Yaxshiyam Alloh menga o‘zimni o‘zim sovutish qobiliyatini bergan. Lekin vaziyat shu zaylda davom etaversa, ya’ni tabiat shu tarzda ifloslantirilaversa, tiklanish qobiliyatim ham ish bermay qo‘yishi mumkin. Avvalgi holga qaytishi dargumonu, lekin vaziyatni yaxshi tomonga o‘zgartirish mumkin. Yaxshi insonlar hali bor bu dunyoda. Hammangiz birlashsangiz, qo‘lingizdan ko‘p narsa keladi, Xudo xohlasa».
O‘smir yigitning bu murojaati har birimizga ko‘zingizni oching, vaqt borida imkoniyatlarni ishga soling, deyayotgandek go‘yo...
Alloh hech bir narsani bekor yaratmagan. Har bir o‘simlikning, har bir jonivorning vazifasi bor. Shuningdek, ularning mavjudligi, yashashi bir-biriga chambarchas bog‘liq. Bu zanjirni uzish mumkin emas. Bordiyu hayvonot yoki nabotot olamining bir vakili yo‘q qilinsa, buning oqibati qachondir baribir sezilishi aniq.
Achchiq haqiqat shuki, bor tabiatdagi, ya’ni atrof-muhitdagi ko‘pgina resurslar yo‘qotib bo‘lingan. Ammo o‘sha narsalarning ko‘pini tiklash, qaytarish mumkin. O‘z navbatida, borini saqlab qolish ham juda muhim. Shunday ekan, Alloh bergan buyuk ne’matlar – suv, tuproq, havo, o‘simliklaru jonivorlarga bo‘lgan munosabatimizni o‘zgartiraylik, azizlar. Zero, bizdan keyingi avlod ham ozod va obod yurtda yashashga haqli.
«Hilol» jurnali 8(65)-sonidan