بسم الله الرحمن الرحيم
TADBIRKOR – FAROVONLIKKA MADADKOR
(“Faol tadbirkorlik, innovatsion g‘oyalar va texnologiyalarni qo‘llab- quvvatlash yili”)
Muhtaram jamoat! Dinimizda halol kasbga targ‘ib qilingan bo‘lib, tanballik, dangasalik, ishyoqmaslik kabi jamiyatga zarar keltiruvchi illatlardan qaytarilganmiz. Hatto halol rizq yo‘lida qilinadigan sa’yu harakatlar uchun ulkan savoblar va’da qilingan.
Payg‘ambarimiz s.a.v.dan vorid bo‘lgan hadislarning birida:
عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ رضي الله عنه قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم : "طَلَبُ كَسْبِ الْحَلاَلِ فَرِيْضَةٌ بَعْدَ الْفَرِيْضَةِ "
(رواه الإمام البيهقي في "شُعَب الإيمان").
ya’ni: Abdulloh ibn Mas’ud r.a.dan rivoyat qilingan hadisda Rasululloh (s.a.v.) aytadilar: “Halol kasb qilish farzdan keyingi farzdir” (Imom Bayhaqiy bu hadisni “Shu’abul-imon” kitobida keltirganlar). Imom Muhammad ash-Shayboniy ilm talab qilish qanday farz bo‘lsa, halol kasb talab qilish ham xuddi shunday farzdir, deganlar.
Kishi birovga muhtoj bo‘lmaslik uchun mehnat qilar ekan, ham o‘zining insonlik sharafini himoya qiladi, ham Yaratganning amriga bosh egadi. Zero, mo‘minga Allohning amri, Rasulining s.a.v. ko‘rsatgan yo‘llari halol mehnat qilmoqlikdir. Rasul akram s.a.v. shunday marhamat qilganlar:
عَنِ الْمِقْدَامِ رَضِي اللَّه عَنْه عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "مَا أَكَلَ أَحَدٌ طَعَامًا قَطُّ خَيْرًا مِنْ أَنْ يَأْكُلَ مِنْ عَمَلِ يَدِهِ"
(رواه الإمام ابن ماجه).
ya’ni: Miqdom r.a.dan rivoyat qilingan hadisda Rasululloh s.a.v. aytadilar: “Kishi o‘z qo‘l mehnati bilan topganidan ko‘ra yaxshiroq va pokizaroq taom yemaydi” (Imom Ibn Moja rivoyati). Payg‘ambarimiz s.a.v. bir kishining misolini keltirib aytdilar:
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "الرَّجُلَ يُطِيلُ السَّفَرَ أَشْعَثَ أَغْبَرَ يَمُدُّ يَدَيْهِ إِلَى السَّماءِ يا رَبِّ يا رَبِّ وَمَطْعَمُهُ حَرَامٌ وَمَشْرَبُهُ حَرَامٌ وَمَلْبَسُهُ حَرَامٌ وَغُذِيَ بِالْحَرَامِ فَأَنَّى يُسْتَجَابُ لَهُ؟" (رواه الإمام مسلم).
ya’ni: Rasululloh s.a.v. aytadilar: “Uzoq haj safariga chiqib, soch-soqoli to‘zib, changga botgan holda ikki qo‘lini osmonga ko‘tarib, “Ey Rabbim, ey Rabbim”, deydi, duo qiladi, vaholanki yegani ham harom, ichgani ham harom, kiygani ham harom, haromdan oziqlangan… Qayerdan ham duosi ijobat bo‘lsin?!” (Imom Muslim rivoyati).
Muhtaram azizlar! Ulamolar tirikchilik va kasb-kor qilish orqali mol topishni bir necha daraja va martabalarga bo‘lgan.
Birinchisi – farz daraja bo‘lib, bu kishining o‘zi va oilasining zaruriy ehtiyojlarini qondirish hamda qarzlarini uzishga yetadigan miqdorda ishlab pul topishidir.
Ikkinchisi – mustahab daraja bo‘lib, bu faqir-kambag‘allarga ham yordam qo‘lini cho‘zish, do‘st-yor va yaqinlariga muruvvat ko‘rsatish maqsadida mol-dunyo orttirishga harakat qilishdir. Nabiyyimiz s.a.v. aytadilar:
عَن ابْنِ عُمَر رضي الله عنهما قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم: "أَحَبُّ النَّاسِ إِلَى اللَّهِ أَنْفَعُهُمْ لِلنَّاس".
ya’ni: “Odamlarning ichida Allohga eng mahbubi odamlarga ko‘proq manfaati yetadiganidir.
Uchinchisi – muboh darajadagi kasbu kor. Bu farovon hayot kechirish uchun ziyoda mol orttirmoq. Bu ham agar haloldan bo‘lsa joizdir. Rasululloh s.a.v. marhamat qildilar:
عَنْ أبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ قَالَ: "مَنْ طَلَبَ الدُّنْيَا حَلالا اسْتِعْفَافًا عَنِ الْمَسْأَلَةِ وَسَعْيًا عَلَى الْعِيَالِ وَتَعَطُّفًا عَلَى الْجَارِ لَقِيَ اللَّهَ تَعَالَى وَجْهُهُ كَالْقَمَرِ لَيْلَةَ الْبَدْرِ"
ya’ni: “Kim odamlarning qo‘liga qaram bo‘lmaslik, oilasini boqish va qo‘ni-qo‘shnilariga muruvvat qilish uchun halol mol-dunyo talab qilsa, yuzi to‘lin oy kechasidagi oy kabi porlagan holda Allohga yo‘liqadi”.
To‘rtinchisi – makruh daraja bo‘lib, bu manmanlik, kekkayish, kibru havo va maqtanish uchun garchi haloldan bo‘lsa ham mol-mulk topish. Nabiy s.a.v. dedilar:
" وَ مَنْ طَلَبَ الدُّنْيَا حَلالا مُفَاخِرًا مُرَائِيًا مُكَاثِرًا لَقِيَ اللَّهَ تَعَالَى وَهُوَ عَلَيْهِ غَضْبَانُ"
ya’ni: “Kim mol-dunyoni maqtanish, ko‘z-ko‘z qilish va boshqalardan ko‘pligi bilan faxrlanish uchun talab qilsa, Alloh taologa Unga g‘azab qilgan holida yo‘liqadi”.
Erta bilan halol rizq topaman, shu orqali bolalarimni boqaman, degan ezgu va pokiza niyatlarda ishiga yo‘l olgan insonga Alloh huzurida ulug‘ ajrlar yoziladi. Shuning uchun Nabiy s.a.v. bunday deganlar:
عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُا ، قَالَتْ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : " مَنْ بَاتَ كَالًّا مِنْ طَلَبِ الْحَلالِ بَاتَ مَغْفُورًا لَهُ "
(رواه الإمام ابن عساكر)
ya’ni: “Kim halol mehnat qilib, horib charchagan holda tunasa, gunohlari kechirilgan holda tunaydi” (Imom Ibn Asokir rivoyati).
Banda halol mehnat qilib, ahli-ayolimning nafaqasi zimmamdagi vojib amal, deb ixlos bilan bozorga qadam qo‘yib kirib borar ekan, Rasululloh s.a.v. ta’lim bergan quyidagi duoni o‘qishi maqsadga muvofiq bo‘ladi. Binobarin, bunda duo qiluvchi uchun ko‘plab foydalar bor. Umar ibn Xattob r.a.dan rivoyat qilinadi, Rasululloh s.a.v. bunday dedilar:
عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "مَنْ دَخَلَ السُّوقَ فَقَالَ لاَ إلَهَ إلاَ اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِيْ وَ يُمِيْتُ وَهُوَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ، كَتَبَ اللهُ لَهُ أَلْفَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَمَحَا عَنْهُ أَلْفَ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَرَفَعَ لَهُ أَلْفَ أَلْفِ دَرَجَةٍ"
(رواه الإمام الترمذي).
ya’ni: “Kimki bozorga kirib, “La ilaha illallohu, vahdahu la sharika lahu, lahul mulku va lahul hamdu, yuhyi va yumitu va huva hayyul la yamutu biyadihil xoyru va huva ala kulli shay’in qodir”, - desa Alloh unga ming-ming yaxshiliklar yozadi, ming-ming xatosini o‘chiradi, uni ming-ming darajaga ko‘taradi” (Imom Termiziy rivoyati).
Darhaqiqat, rizqni beruvchi Alloh ekanligiga hech qanday shubha yo‘q. Rizqni qancha miqdorda berish Alloh taologa havola, bandaning vazifasi esa harakat qilish bo‘ladi. Bu haqda Alloh taolo bunday marhamat qiladi:
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ
(سورة سباء/39).
ya’ni: “Ayting: “Albatta, Rabbim bandalaridan O‘zi xohlaganiga rizqni keng qilur va (O‘zi xohlaganiga rizqni) tang qilur. Biror narsani (muhtojlarga xolis) ehson qilsangiz, bas, (Alloh) uning o‘rnini to‘ldirur. U rizqlantiruvchilarning yaxshisidir” (Saba’ surasi, 39- oyat).
Biz niyatimizni to‘g‘ri qilib, Alloh taolodan so‘rab halol kasbu-hunar qilsak, bergan rizqiga shukrona qilsak, inshoalloh, turmushimiz yanada farovon bo‘ladi.
Alloh taolo tadbirkorlarimizning kasbu korlariga baraka berib, xalqimiz turmushida farovonlikni yanada ziyoda aylasin. Omin!
Muhtaram jamoat! Mav’izamizning hanafiy mazhabimizdagi fiqhiy masalalar qismida namozga kech kelib qo‘shilgan kishiga (masbuqga) tegishli ba’zi amallar haqida suhbatlashamiz.
Namozga kech kelib, imomga iqtido qilgan kishi, imomni namozning qayerida topsa shu yeridan boshlab iqtido qiladi.
Agar imom tovush chiqarib (jahriy) qiroat qilayotgan bo‘lsa, “Takbiri tahrima”ni aytib, (ya’ni, “Allohu akbar” deb) sanoni (“Subhanakallohumma...”) o‘qimasdan, unga ergashadi. Imom namozni tugatganidan keyin, yetolmagan rakatlarni o‘zi o‘qib oladi.
Agar imomga maxfiy namozda iqtido qilgan bo‘lsa, kelib qo‘shilgan kishi sanoni o‘qiydi.
Jamoatga kech qolib kelib, imomni ruku’ yoki sajda holatida topgan kishi qaraydi: agar sanoni o‘qib ham, imom bilan birga rukuni yoki sajdani qila olishiga ko‘zi yetsa, sanoni tik turgan holida o‘qiydi va imomga ergashadi. Bunga ko‘zi yetmasa, sanoni o‘qimay, ruku yoki sajdaga boradi.
To‘rt rakatli namozning to‘rtinchi rakatiga yetgan kishi imom bilan bir rakat o‘qiydi, imom salom berganidan keyin turib, bir rakatni Fotiha va zam sura bilan o‘qiydi. Ruku’ va sajda qilganidan keyin tashahhudga o‘tiradi. Tashahhuddan so‘ng turib, yana Fotiha va zam sura o‘qiydi, ruku’-sajda qiladi va to‘rtinchi rakatga turadi. To‘rtinchi rakatda faqat Fotihani o‘qiydi, ruku’-sajda qilib, tashahhudga o‘tiradi va salom berib namozni tugatadi.
Kech qolib kelgan kishi shom namozining oxirgi rakatiga yetib kelgan bo‘lsa, imom salom berganidan keyin, turib ikki rakat o‘qiydi. Bunda har bir rakatdan keyin tashahhudga o‘tiradi va har rakatida Fotiha va zam sura o‘qiydi. Natijada shom namozini uchta qa’da bilan tugatgan bo‘ladi.
(Mazkur masalalar “Fatavoyi hindiyya” kitobidan olindi).
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Alloh taoloning go‘zal ismlaridan biri “As-Sattor”dir. Marhamatli robbimiz ushbu sifati bilan bandalarning ayblarini bu dunyoda yashirib, kamchiliklarini yopuvchidir. Oxiratda esa o‘zining fazli va rahmati bilan kechirib yuboradi. Chin, haqiqiy musulmon ham robbimizning ushbu go‘zal sifati bilan xulqlanib, birodarlarining ayblarini qidirmasdan, balki bilgan ayblarini ham yashiradi. Zero, Alloh taolo bu dunyoda musulmonlarning ayblarini yashirgan bandasini qiyomat kuni odamlar oldida sharmandalikdan asraydi.
Bu haqda suyukli, mehribon payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bunday marhamat qilganlar:
وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «لَا يَسْتُرُ عَبْدٌ عَبْدًا فِي الدُّنْيَا إِلَّا سَتَرَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Banda boshqa bir bandaning aybini shu dunyoda berkitar ekan, Alloh qiyomat kuni uning aybini berkitadi”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Bandalarning ayblarini yashirish deganda, banda bilan Robbining o‘rtasida sodir bo‘lgan ayblar tushuniladi. Allohga nisbatan banda tomonidan gunoh, biror ayb sodir etilganda, ularni fosh etib, sharmanda qilinmaydi, balki Alloh taoloning marhamati, kechirimli ekaniga suyanib, fazlidan umid qilinadi. Shu niyatda musulmon birodarining aybini yashirish ijobiy xislat sanaladi.
Ammo, haqiqat berkitilib, odamlarning huquqlari zoye qilinganini ko‘rganda, buni yashishirish, oshkor qilmaslik fazilat sanalmaydi, aksincha razolat sanaladi. Ammo bandalarning haq-huquqlari poymol bo‘lganda aybu kamchiliklar yashirilmasdan, ro‘yirost gapiriladi. Garchi o‘zining yaqinlari tomonidan sodir etilgan bo‘lsa ham. Bu ham o‘z navbatida go‘zal fazilatdir.
Hadisdan biz o‘rgangan foydali o‘gitlar:
1. Musulmon kimsa birodarining ayblarini yashirib, odamlar oldida sharmanda qilmaydi.
2. Bu dunyoda birodarining aybini yashirsa, buning mukofoti qiyomat kunida Alloh uning ham aybini yashirishini bilgan banda albatta bu amalini oxiratiga zaxira qilib qo‘yadi.
3. Musulmon kishi odamlarning aybini yashiradi, chunki bu amalni Alloh yaxshi ko‘radi.
4. Odamlarning aybini yashirar ekan, ularning uyat narsalarini ham fosh qilmasligi undan ham muhim. Inson bu bilan o‘zi yashab turgan jamiyatda parokandalik, qo‘shnilar, qarindoshlar orasida xusumat, janjalning oldini olgan bo‘ladi.
5. Odamlarning huquqlari zoye qilinganini ko‘rib, haqiqatni yashirish, haqiqatni oshkor qilmaslik fazilat emas, aksincha razolat sanaladi.
6. Insonlarning haq-huquqlarini poymol qilayotgan kishi garchi o‘zining yaqinlari, aka-uka, qarindoshlari bo‘lsa ham uning aybu-kamchiliklari yashirilmasdan, o‘ziga ro‘yirost gapiriladi.
Beknazar Muhammad Shakur,
Hadis ilmi maktabi katta o‘qituvchisi.