Ijtihod – islom fiqhida ijtihod qiyos va ijmoda qo‘llaniladigan metod (uslub) hisoblanadi. Ijtihod arab tilida اجتهد ijtahada fe’lining o‘zagi (masdari) bo‘lib, asliy harflari ج ح د bo‘lgan جهد jahada kalimasidan o‘zlashtirilgan. Agar جهد juhdunzamma bilan o‘qilsa “toqat” ma’nosida bo‘ladi. أفرغ جهده afrog‘o juhdahu – bor kuchini sarfladi, ya’ni toqatini degan ma’no kelib chiqadi. جهد jahdun fatha bilan o‘qilsa, “mashaqqat” ma’nosida bo‘ladi. أصاب جهدا أي مشقة – “qiyinchilik” yetti, ya’ni mashqqatga duchor bo‘ldi degan ma’noni ifodalaydi.
Arab tiliga oid mashhur “lisonul arab” kitobida: “جهد so‘zini faqat Hijozdagina zamma bilan aytilgan ulardan boshqalar uni fatha qilib aytishgan[1]”.
جهد jahada so‘zi o‘zbek tilida; 1) harakat qilmoq, intilmoq, mehnat qilmoq, zo‘r bermoq[2], جهده الأقصى juhduhu al-aqso — bor kuchi bilan harakat qilmoq, 2) toliqtirmoq va charchatmoq, degan ma’nolarni anglatadi.
Arab tilining yirik lug‘at olimi sanalgan alloma Majduddin Muhammad ibn Yoqub Feruzobodiy جهد jahada – bu “toqat” va “mashaqqat” deganidir. Masalan: جهد دابته jahada dabbatahu – degani “ot-uloviga me’yordan ortiq yuk qo‘ydi” ma’nosida ishlatiladi deb o‘z fikrini isbotlaydi[3]. Demak جهد jahada so‘zini mo‘tabar lug‘at kitoblari va olimlarning so‘zlariga tayanib, shuni aytish mumkinki, “jahd” yoki “juhd” kalimalari “harakat qilish, intilish va bir ishga qittiq tirishish” ma’no va mohiyatilarni o‘zida to‘la qonli aks ettiradi.
اجتهد ijtahada so‘zi o‘zbek tilida; 1) tirishqoqlik (qunt) bilan qilmoq, g‘ayrat (hafsala) bilan qilmoq, 2) mustaqil (erkin) qaror chiqarmoq va اجتهاد so‘zi 1) harakat qilish, intilish, hafsala, qunt, ishtiyoq, 2) oliy darajada bilimga ega bo‘lish va shariat sohasidagi ba’zi masalalarni mustaqil hal qilish huquqini olish, الإجتهاد فى الشرع shariat qonun qoidalarini ishonchli sharhlash, الإجتهاد فى المسائل القضائية al-itihadu fiy al-massaili al-qozoiyah yoki القضائي al-qozoiy yuridik masalalarni mustaqil hal etish huquqi, 3) mustaqil ijod, manbalarni erkin tadqiq etish; sarf fanida o‘rganiladigan إجتهد ijtahada bobining masdari (o‘zagi) bo‘lgan اجتهاد ijtihadun “Ijtihod”ning ma’nosi kuch va toqatni sarf qilish, yoki mashaqqatni talab qilib, uning mas’uliyatini bo‘yniga olishdir. Bu ikki ma’no ham bir-birini qo‘llab quvvatlaydi.
Ibn Asir rohmatullohi alayh aytadi: ijtihod — ish, vaziyat, holat va biror masalaning talabida kuch sarflash tushuniladi. U imkon va toqat so‘zlaridan olingan.
“Aqrobul mavadda” kitobi muallifi bunday ta’rif beradi: ijtihod – mehnatga (ish) lozim bo‘lgan ishni ro‘yobga chiqarish uchun bor imkoniyatni sarf qilishlikdir. أجتهد ajtahidu deb faqat qiyinchilik va mehnati og‘ir bo‘lgan ishlarga aytamiz. Misol uchun أجتهد في حمل الحجر ajtahidu fiy hamlil hajari (toshni ko‘tarishga tirishaman yoki harakat qilaman) deymiz. Lekin, أجتهد في حمل الخردلة ajtahidu fiy hamlil xordalati (bir parcha go‘shtni ko‘tarishga tirishaman yoki harakat qilaman) demaymiz.
A’loiy rohmatullohi alayh aytadi: “Ijtihod masdar bo‘lib, maqsadga yetish yo‘lida bor kuchini oxirigacha o‘sha ish uchun fido qilish ma’nosidadir. Bu so‘z faqatgina inson uchun qiyin va mashaqqat bo‘lgan hollardagina ishlatiladi”.
Ijtihodning istilohdagi ma’nosi borasida usulul fiqh ulamolari va faqihlar bir qancha turli ta’riflarni berganlar.
Yurtimiz ulamolaridan Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf rohmatullohi alayh o‘zlarining “usulul fiqh” kitobida ijtihodga quyidagicha ta’rif berganlar: “Ijtihod” so‘zi lug‘atda bor imkonini ishga solib harakat qilish, bizdagi “Jon-jahdi bilan urinish” ma’nosini anglatadi. Ijtihod hukumlarni tafsiliy dalillaridan chiqarib olish amaliyotidir. Ijtihod shariatda bor hamda barcha asr va zamonlarda matlub narsadir [4].
So‘zimizni “islom ensiklopediya”sida keltirilgan jumlalar bilan yakun yasaymiz: “Ijtihod” (arab tilida – g‘ayrat qilish, intilish) – faqih tomonidan shar’iy hukmni hosil qilish uchun barcha bilim va toqatini ishga solish. Ijtihod shar’iy hukmi kelmagan ishning maxsus qoidalarni ishga solib shar’iy hukmini aniqlash uchun qilinidi. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam tirikligida u kishidan boshqa odam ijtihod qilmagan. Bu mumkin ham emas yedi. Ijtihod yettinchi asr oxirida vujudga kelgan. Bu vaqtga kelib sahobalarning Muhammad sollallohu alayhi vasallam faoliyatlari, aytgan so‘zlari haqidagi xabarlarda ixtilof paydo bo‘lgan. Bundan tashqari musulmon jamoasidagi hayot tarzining o‘zgarib borayotganligi tufayli ko‘plab huquqiy muammolar tug‘ilgan. Shuning uchun ijtihodning asosiy maqsadi yangi yohud o‘tmishdoshlar tomonidan hal etilmagan masalalarni topish, islomga tayanilgan va uni quvvatlagan holda hal etish bo‘lgan[5].
Demak, ijtihodning lug‘aviy va istilohiy ma’nolaridan kelib chiqib shuni xulosa qilish mumkinki, ya’ni, “ijtihod” Alloh taoloning kitobi va Rosululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlaridagi haqiqatni (eng to‘g‘risini) topish uchun bor imkoniyatini sarflash tushuniladi.
Keng ma’noda esa, ijtihod deganda shariat qonun-qoidalarini ishlab shiqish va izohlashda inson tafakkuridan foydalanish tushuniladi. U Qur’on oyatlarini talqin qilishdan to hadislarning haqiqiyligini o‘rganishgacha bo‘lgan ko‘plab jarayonlarni o‘z ichiga oladi.
Shu bilan birga, shariatda ijthodni qo‘llab bo‘lmaydigan o‘rinlar ham mavjud bo‘lib, ular islom aqidasiga tegishli masalalar hisoblanadi.
Axborot-resurs markazi xodimi M.Majidov
[1] Abul Fazl Jamoliddin Muhammad ibn Mukrim. Lisonul arab. Bayrut. 2005.-B. 684.
[2] Muhammad Yusuf va mualliflar guruhi. An-naym ul-kabir. Namangan nashriyoti. Namangan. 2014.-B. 116.
[3] Majduddin Muhammad ibn Yoqub Feruzobodiy. Al-qomus al-muhit. Bayrut. 2003.-B. 263.
[4] Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf. Usulul fiqh. “Sharq” nashriyoti. Toshkent. 2010. –B. 508.
[5] Zuhriddin Husniddinov. Islom ensiklopediya. “O‘zbekiston milliy ensiklopediyasi” Davlat ilmiy nashriyoti. Toshkent. 2004. –B.106.
Keyingi yillarda mamlakatimizda fuqarolarning vijdon erkinligini ta’minlash, diniy-ma’rifiy sohani zamon talablari asosida isloh qilish, diniy bag‘rikenglik va ijtimoiy barqarorlikni mustahkamlashga yo‘naltirilgan keng qamrovli chora-tadbirlar amalga oshirilmoqda.
Ayniqsa, diniy sohada davlat siyosatining takomillashuvi, fuqarolarning diniy e’tiqod erkinligining kafolatlanishi va diniy sohaga oid masalalarning huquqiy asosda hal etilishi borasida tub burilish yuz bermoqda. Bu borada Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyev rahbarligida ilgari surilgan konseptual yondashuvlar nafaqat mamlakat ichida, balki xalqaro maydonda ham e’tirof etilmoqda.
Xususan, kuni kecha imzolangan "Fuqarolarning vijdon erkinligi huquqi kafolatlarini yanada mustahkamlash hamda diniy-ma’rifiy sohadagi islohotlarni yangi bosqichga olib chiqish chora-tadbirlari to‘g‘risida"gi Prezident farmoni mamlakatda ushbu yo‘nalishdagi islohotlarni tizimli ravishda yangi bosqichga ko‘tarishga qaratilgan muhim normativ-huquqiy hujjat hisoblanadi.
Mazkur farmon orqali davlat-din munosabatlarining ochiqligi, shaffofligi, diniy tashkilotlarning huquqiy maqomini mustahkamlash, shuningdek, diniy-ma’rifiy faoliyatni ilmiylik, milliy va umuminsoniy qadriyatlar asosida tashkil etish kabi ustuvor vazifalar belgilab berildi.
Bu farmon nafaqat diniy sohada faoliyat yuritayotgan mutasaddilar, balki keng jamoatchilik, ilmiy doiralar, xalqaro ekspertlar tomonidan ham ijobiy baholanib, O‘zbekistonning inson huquqlari, xususan, vijdon erkinligi bo‘yicha o‘z zimmasiga olgan majburiyatlarni amalda ro‘yobga chiqarishga intilayotganini yaqqol namoyon etdi. O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2017-yil 23-iyundagi qarori bilan Toshkent shahrida O‘zbekiston islom sivilizatsiyasi markazi tashkil etilgan edi.
Bugungi dunyo manzarasida diniy ekstremizm va terrorizm tahdidi kuchayib borayotgani kuzatilmoqda. Bu holat ko‘plab jamiyatlarda tinchlik va barqarorlikka tahdid solmoqda. Radikalizm va ekstremizmning asosiy sabablaridan biri diniy savodsizlikdir.
O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoyevning 2021-yil 21-apreldagi "Diniy-ma’rifiy soha faoliyatini tubdan takomillashtirish chora-tadbirlari to‘g‘risida"gi farmonida "Jaholatga qarshi ma’rifat" ulug‘vor g‘oya asosida dinning asl insonparvarlik mohiyatini, ezgulik, tinchlik va insoniylik kabi fazilatlar azaliy qadriyatlarimiz ifodasi ekanligini keng yoritish va bu sohadagi ilmiy-ma’rifiy faoliyatni jadal tashkil etish, islom va jahon sivilizatsiyasiga bebaho hissa qo‘shgan ajdodlarimizning boy madaniy merosini chuqur o‘rganish asosida yoshlarning ongu tafakkurini shakllantirish, jamiyatda bag‘rikenglik, o‘zaro hurmat, mehr-oqibat, tinchlik va totuvlikni, ijtimoiy-ma’naviy muhit barqarorligini ta’minlashda diniy-ma’rifiy soha vakillarining daxldorlik hissi va ishtirokini yanada oshirish kabi masalalar asosiy o‘rinni egallagan.
Jumladan, farmonda O‘zbekiston xalqaro islom akademiyasining "O‘zbekiston xalqaro islomshunoslik akademiyasi" sifatida qayta nomlanishi, akademiyaning huquqlarini aniq belgilanishi va shu kabi sohaga oid barcha islohotlar hammani birfek quvontirdi. Bu haqida hujjatda shunday deyiladi:
Oliy ta’lim, fan va innovatsiyalar vazirligi hamda Qo‘mitaning O‘zbekiston xalqaro islom akademiyasini O‘zbekiston xalqaro islomshunoslik akademiyasi (keyingi o‘rinlarda – Akademiya) etib qayta nomlash to‘g‘risidagi taklifi ma’qullansin.
Akademiya islomshunoslik va dinshunoslik sohalarida mutaxassislarni hamda o‘quv dasturi, qo‘llanma va darsliklarni tayyorlashga ixtisoslashgan tayanch davlat oliy ta’lim va ilmiy-tadqiqot muassasasi etib belgilansin.
6. Quyidagilar Akademiyaning asosiy vazifalari hisoblanadi:
a) islomshunoslik, dinshunoslik, din psixologiyasi, islom iqtisodiyoti, manbashunoslik, xalqaro munosabatlar va ehtiyoj mavjud bo‘lgan boshqa sohalar bo‘yicha kadrlar tayyorlash;
b) ta’lim jarayoniga ilg‘or pedagogik texnologiyalarni, ilm-fan va texnikaning so‘nggi yutuqlarini hamda yetakchi xorijiy oliy ta’lim tashkilotlari tajribasi asosida ishlab chiqilgan ta’lim dasturlarini joriy etish;
v) vijdon erkinligi va konfessiyalararo bag‘rikenglikni ta’minlash, radikallashuv, ekstremizm va terrorizmga qarshi kurashish hamda diniy sohadagi davlat siyosatining asoslariga oid ilmiy-tadqiqot ishlarini amalga oshirish;
g) diniy-ma’rifiy yo‘nalishda ilmiy, ilmiy-ommabop adabiyotlarni tayyorlash va nashr qilish, shuningdek, internet tarmog‘ida ta’lim resurslarini joylashtirish va muntazam yangilab borish;
d) talabalarda yuksak ma’naviy va axloqiy fazilatlarni rivojlantirish, Vatanga muhabbat, uning taqdiriga daxldorlik, kasbga sadoqat hissini mustahkamlash, ta’lim-tarbiya jarayoni hamda ma’naviy-ma’rifiy ishlar samaradorligini oshirish;
e) mamlakatimizda va xorijda diniy sohada faoliyat olib borayotgan ilmiy-tadqiqot va ta’lim muassasalari bilan yaqindan hamkorlik qilish.
Prezidentimiz tashabbusi bilan Imom Buxoriy xalqaro ilmiy-tadqiqot markazi, Imom Termiziy xalqaro ilmiy tadqiqot markazi tashkil etilgan bo‘lib, mazkur ilmiy-tadqiqot markazlari Vazirlar Mahkamasi huzurida edi. O‘zbekiston xalqaro islomshunoslik akademiyasi huzurida faoliyat olib borayotgan Imom Moturidiy xalqaro ilmiy-tadqiqot markazi ham boshqa tadqiqot markazlari singari Vazirlar mahkamasi huzuriga o‘tkazildi. Bu ham markazda amalga oshirib kelinayotgan keng ko‘lamdagi ilmiy ishlarning yanada yuqori saviyada yaratilishida muhim ahamiyat kasb etadi.
O‘zbekiston xalqaro islomshunoslik akademiyasi islomshunoslik, dinshunoslik, din psixologiyasi, islom iqtisodiyoti, manbashunoslik, xalqaro munosabatlar yo‘nalishlari bo‘yicha yetuk kadrlarni tayyorlashda ilg‘or xorijiy tajribalar asosida zamonaviy o‘quv dasturlarini tashkil etadi. Akademiyaning ilmiy-tadqiqot salohiyati kengayib, diniy-ma’rifiy adabiyotlar yaratib, ilmiy va ommabop adabiyotlar nashr etadi hamda raqamli resurslar yaratilib, akademiya tomonidan keng jamoatchilikka yetkaziladi.
Ilhomjon Bekmirzayev,
O‘zbekiston xalqaro islomshunoslik akademiyasi
"Ijtimoiy fanlar va huquq" kafedrasi professori