Odamlar, ho odamlar!
Bog‘da bitgan bodomlar.
Eshitmadim, -demanglar,
Keldi havasli damlar.
Shahrimiz G‘ijduvonda,
Shul Xojai Jahonda,
Bellashurlar qorilar,
Sinov – ilmi Qur’onda.
Mujavvidmi, murattab,
Har biri bizga maktab.
Besh tuman vakiliga
Bugun dastlabki etap.
Tinglaymiz barin bir-bir,
Kim bilimdon, kim abjir.
Qiroat kimda go‘zal,
Kimda xos tajvid, tafsir.
Kurash bo‘lar basma-bas,
O‘ngimiz bu, - tush emas.
Maydonga yetaklagan,
Haqq Kalomiga havas.
Saralanar g‘oliblar,
Qori, ilm toliblar,
Viloyatga yo‘l olar,
Peshvolikka xotiblar.
Oqqan daryo, - oqadi,
Omad kimga boqadi.
Mo‘minlar ko‘z oldida,-
G‘oliblar toj toqadi.
Barchasiga tasanno!
Mag‘lublikda yo‘q ma’no.
Ajrda barcha tengdur,
Asosiy hakam – Mavlo.
Kim bu kun tashabbuskor,
Homiy, yo yalovbardor,
Rahmat ila siylasin,
Buyuk Zot Parvardigor!
Minglab qorilarga kon,
Edi azal bu makon.
Shukrona so‘ylar tillar,
Yana tiklandi imkon.
Belni bog‘la mard o‘g‘lon,
Bo‘lmagan shunday zamon.
Haq Kalomin ulug‘la,-
Kurashaver begumon.
Izidan qaytmas yo‘lbars,
Har bellashuv bo‘lsin dars.
Mutloq g‘oliblikkacha,-
Masofa olis emas.
Dovon oshsang peshma-kesh,
Natijalar bo‘ladi besh.
Omad tilar g‘olibga
Toshkandu, Samarqand, Kesh.
Senga qilishar havas,
Mardlarcha kelgansan bas.
Qur’onni yod ol butkul,
U tabarruk, muqaddas.
Davlatxon hoji.
Buxoro.
20. 01. 2018
Bir qishloqda jahli tez chiqadigan, o‘zini boshqa olmaydigan o‘spirin yigit bor ekan. Kunlardan birida otasi unga har gal jahli chiqqanida bir mix olib, uyning oldidagi daraxtga qoqishini aytdi.
O‘g‘il shunday qila boshladi. Bir necha mix qoqilgan daraxtni ko‘rib, yigitning unga rahmi keldi. O‘zini boshqarishni, sabrli bo‘lishni o‘rgandi. Daraxtga mix qoqmay qo‘ydi. Buni ko‘rgan ota endi o‘g‘liga qoqilgan mixlarni sug‘urib tashlashni buyurdi. O‘g‘il otasining aytganini bajardi.
Daraxtning yaralari bitib, o‘rnida chandiqlar paydo bo‘ldi. Ota o‘g‘liga:
– Qara, o‘g‘lim! Qoqilgan har bir mix bu daraxtni yaralagan edi. Ularni sug‘urib tashlagan taqdiringda ham, o‘rni, chandiqlari qoldi. Endi daraxtning ana shu joylari mo‘rtlashib, qurt tushadi va uni yemiradi.
O‘g‘il boshini egib qoldi. Ota so‘zida davom etdi:
– Bu-ku bir daraxt ekan, Alloh taolo azizu mukarram qilib yaratgan inson zotining qalb atalmish daraxtiga ham ba’zan til atalmish bolg‘a bilan so‘z atalmish mixlar qoqiladi. Garchi keyin xatolar tan olinib, uzr so‘ralib, u “mix”lar sug‘urib olinsa-da, o‘rnida chandig‘i, dog‘i qoladi... Sen o‘shanday mixlarni qoqishdan saqlan. O‘zingni idora qilishni, jahlingni jilovlashni o‘rgan!..
Darhaqiqat, inson qalbi go‘yo nafis bir oynaga o‘xshaydi. U darz ketsa, keyin hech qachon aslidagidek tiklanmaydi. Shunday ekan, har doim Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallamga o‘xshab muomila qilishni o‘rganaylik hech bo‘lmasa harakat qilaylik. Alloh hammamizni to‘g‘ri yo‘ldan adashtirmasin! Zero, ko‘ngil – Yaratganning nazargohidir.
Qudsiy hadislardan birida Alloh taolo: “Men sizlarning na suratingizga va na chiroylaringizga qarayman. Balki qalblaringizga qarayman va sizlardagi yaxshi xislatlardan rozi bo‘laman”, degan.
Akbarshoh Rasulov