Alloh taolo mo‘minlarni bunday vasf qiladi: «Mo‘minlar – Alloh (nomi) zikr etilganida – dillarida qo‘rquv bo‘ladigan, oyatlari ularga tilovat qilinganida – imonlari ziyoda bo‘ladigan, O‘zlarining Parvardigorigagina (barcha ishlarida) tavakkul qiladigan, namozni barkamol o‘qiydigan va rizq qilib berganimizdan (sadaqa va)ehson qiladigan kishilardir. Aynan o‘shalar haqiqiy mo‘minlardir. Ular uchun Parvardigor huzurida darajalar va farovon rizq (bordir)» (Anfol surasi, 2–4-oyat).
Demak, haqiqiy mo‘minlar yuksak sifatlarga ega bo‘lgan kishilardir: «...Alloh (nomi) zikr etilganida – dillarida qo‘rquv bo‘ladigan...»
Banda doimo Alloh taoloning zikri bilan mashg‘ul bo‘lishi kerak. Bu haqda Qur’onda bunday marhamat qilinadi: «Ey imon keltirganlar! Allohni ko‘p zikr qilingiz va ertayu kech Unga tasbeh aytingiz! (Ahzob surasi, 41-42-oyat); «Bas, Meni yod etingiz, (Men ham) sizlarni yod eturman. Menga shukr qilingiz, noshukrchilik qilmangiz!» (Baqara surasi, 152-oyat).
Darhaqiqat, musulmonning butun hayoti, qalbi, tili, o‘y-xayoli Alloh taologa bog‘langan bo‘ladi. Zikr bandani Rabbisiga eng oson va tez yaqinlashtiruvchi yo‘ldir. Banda o‘z Rabbisining zikri ila umr kechirar ekan, hayoti osoyishta va xotirjam bo‘ladi.
«...Oyatlari ularga tilovat qilinganida – imonlari ziyoda bo‘ladigan...». Banda Qur’onni qanchalik ko‘p tinglasa va tilovat qilsa, uning ma’nolarini tafakkur qilsa, imoni shuncha mustahkam bo‘ladi.
«...O‘zlarining Parvardigorigagina (barcha ishlarida) tavakkul qiladigan...». Allohga tavakkul qilish haqiqiy mo‘minning sifatidir. Alloh bunday marhamat qiladi: «Osmonlar va Yerning g‘aybiy siri (ularning ilmi) Allohga xosdir. Barcha ish Ungagina qaytarilur. Bas, Unga ibodat qiling va Unga tavakkul eting! Qilayotgan ishlaringizdan (esa) Rabbingiz g‘ofil emasdir» (Hud surasi, 123-oyat).
Mo‘min banda har bir ish Allohning irodasi ila bo‘lishiga imon keltiradi, shu sababli har bir ishini Allohga tavakkul qilgan holda bajaradi.
«...Namozni barkamol o‘qiydigan...». Haqiqiy mo‘minlar namozni benuqson ado etishadi.
«...Rizq qilib berganimizdan (sadaqa va) ehson qiladigan kishilardir...». Mo‘min qo‘lidagi barcha narsa Allohning unga bergan omonati ekanini biladi. Shu bois, Alloh rozi bo‘ladigan yo‘llarga sarf qiladi, qo‘lidagi boylikning ko‘p yoki ozligidan quvonmaydi, balki xolis Alloh yo‘lida sarflaganidan sevinadi.
Alloh yo‘lida sarf qilingan boylik aslo kamaymaydi, aksincha, yanada ko‘payadi. Alloh bunday marhamat qiladi: «Alloh yo‘lida mollarini ehson qiluvchilar (savobining) misoli go‘yo bir donga o‘xshaydiki, u har bir boshog‘ida yuztadan doni bo‘lgan yettita boshoqni undirib chiqaradi. Alloh xohlagan kishilarga (savobini) yanada ko‘paytirib beradi. Alloh (karami)keng va bilimdon Zotdir» (Baqara surasi, 261-oyat).
Demak, ushbu oyatning boshida keltirilgan sifatlarga ega bo‘lgan musulmon haqiqiy mo‘min nomiga loyiqdir va ular uchun «...Parvardigor huzurida darajalar va farovon rizq (bordir)...».
Haqiqiy mo‘minlardan bo‘lishni istagan banda o‘z nafsini taftish etishi lozim. Zikr etilgan sifatlarning bandada mavjud bo‘lishi mo‘minning komilligidandir. Barchamiz Alloh taolo huzuridagi ulug‘ darajalarga ana shu sifatlar bilan erishishga harakat qilmog‘imiz zarur.
Davron NURMUHAMMAD
tayyorladi
100 ta SIR-ASRORLI IBORA
yoxud
ODAMLAR BILAN
MULOQOT (oila, uy, ishxona, jamoat joylari) DAGI
100 ta “SЕHRLI SO‘Z”ni
ULUG‘ USTOZ ULAMOLARIMIZ bayon qilib berganlar:
(3-qism)
DONO XALQIMIZ MAQOLLARIDAN:
O‘zgaga ham ravo ko‘rma!
Ilon inidan chiqar.
Achchiq-achchiq so‘zlasang,
Musulmon dinidan chiqar.
Sening ham ko‘nglingni og‘rituvchilar bor!
So‘z – inson ziynati.
Til bilan ovla!
Bug‘doy so‘zing bo‘lsin!
Shirin so‘zing bo‘lsin!
Bir – yomon gap.
Oldiga kelganni yemak — hayvonning ishi.
Shirin javob kutma.
Chuchuk tilga – jon qurbon.
Aytmas so‘zdan qayt!
Tuzsiz gapning epi qiyin.
Odamni – so‘z.
Aqlsizga – ko‘z.
Ming qayg‘uning qal’asin.
Bir shirin so‘z bitkazar
Ming ko‘ngilning yarasin.
Gapi to‘ngning o‘zi to‘ng.
Odamni – so‘z.
Yomg‘ir bilan yer ko‘karar.
Qarg‘ish olgan – yomondir.
Yo – imonga.
Gapirgan so‘zi qursin.
Sovuq so‘z – zahar.
So‘z quvgan – baloga.
Odamni – so‘z.
Osh – tuzi bilan.
Hayvon – hidlashib.
Oz bo‘lsa ham – soz.
Olqish olgan ko‘p yashar.
Bezdirgan ham til...
Yomon so‘z – dilni.
“Siz” ham...
Kuydirgan ham til.
Og‘izdan chiqsa, tutib bo‘lmas.
O‘ttiz ikki narxi bor.
So‘zlab edim – boshimga tegdi tayoq.
Mahmadanalik – ofat.
Til bor – balo keltirar.
Oyoq yugurigi – oshga.
Til yomoni xor etar.
Dilni bog‘la til bilan.
Til jarohati bitmas.
Bo‘yinga – sirtmoq.
Zahar ham tilda...
Achchiq so‘z – bo‘yniga arqon.
Og‘zi yomon – el.
Yomon gapga uloq sol.
Yomon gapning – ham...
Yomon og‘izga – tosh.
Yomon so‘z kuydiradi.
Yomon so‘z o‘ldirar.
Yomon so‘z kuyuntirar.
Yomon so‘z – go‘rga.
Yomon so‘z – yurak dog‘i.
Yomon so‘z pand yedirar.
Yomon so‘zga pashsha kuchi fil bo‘lar.
Yomon so‘zdan – vabo.
Qishlar edim elimda.
Yashil tilim bo‘lmasa,
Yayrar edim elimda.
Yomonning so‘zi – bolta.
Yomonning so‘zi boshni chiritar.
O‘ttiz uruqqa tarqalar.
So‘z – mingni.
Yomonlikka yomonlik – har kishining ishidir.
Yomon so‘zning izzasini bilmas.
Ko‘ngilga borib muz bo‘lar.
Yaxshi til ber!
Yomon gap bilan pichoq qinidan chiqar.
Shirin suhbat qil!
Dushman orttiraman desang,
Chaqirtikan bo‘l!
Yomonning so‘zi – to‘qmoq.
Kunda tariqday yaxshilik qo‘shilar emish.
Yomon-yomon desa,
Kunda tariqday yomonlik qo‘shilar emish.
Odam lazzati – so‘zida.
Har so‘zning o‘lchovi bor.
Kulib turar iqboling.
Yaxshi til davlat, dunyo keltirar.
Balki bir kun o‘zing bo‘lasan mazlum...
Qisqasidan hissasi yaxshi.
(3 – qism tugadi. Davomi bor...).
Ibrohimjon domla Inomov