Abu Hasan Ali ibn Abu Bakr ibn Abduljalil Alfarg‘oniy Almarg‘inoniy. Bu zot Xalifa Abu Bakr roziyallohu anhuning zurriyotlaridan. Imom 511 hijriy sanada 8 rajab oyining dushanba kuni asr namozidan keyin tug‘ilgan. Imom rahmatullohi alayh ilmli oilada tug‘ilib voyaga yetgan, otasi va bobosi (ona tarafdan), Umar ibn Habibdan yoshligidan fiqh, ixtilofli masalalarni o‘rgana boshlaydi. Hadis ilmini Said ibn As’ad Marg‘inoniydan ta’lim olib so‘ngra ilm talabida Marv, Buxoro, Nasaf kabi shaharlarga safarga chiqqanlar. Imom ko‘p ibodat qiluvchi, alloma, faqih, usuliy (usulul fiqh fanini mukammal biluvchi), siqa (ahli hadis nazdida ishonchli olim), edi.
Ulamoning imom haqida aytgan so‘zlari
Zar qadrini zargar biladi deganidek, o‘z davrining yetuk, ko‘zga ko‘ringan ulamolari “Faqih”, “Qozixon” nomi bilan mashhur Hasan ibn Mansur, “Itobiy” deb tanilgan Ahmad ibn Muhammad ibn Umar “Muhiyt”, “Zahira” kitoblarining muallifi Mahmud ibn Ahmad ibn Abdulazizlar imom haqida juda iliq fikrlarni bildirishgan. Ulardan alloma Anvarshoh Kashmiriy “Imomning fiqhdagi martabasiga mingta faqih yetolmaydi”, degan.
Islom olamiga “Siyar a’lam an nubala’” asari bilan tanilgan mashhur tarixchi imom Zahabiy aytadi: “Alloma, Movarounnahr olimi, Burhoniddin Abulhasan Ali ibn Abu Bakr ilmning o‘chog‘i edi, Alloh uni rahmat qilsin. Imom hanafiy mazhabida masalalarni istinbot qilishda, dalillar keltirishda ustozlaridan o‘zib ketgandi, ayniqsa, hidoya asarini yozganidan keyin”.
Ustozlari
Imom ilm olishga juda tashna edi, o‘zlari haqida shunday deydi: “Men ilmni to‘xtatmasdan, uzluksiz talab qilganim uchun sheriklarimdan o‘zib ketdim”. Ustozlari haqida “Mashoyixatul fuqaho” asarini yozgan, hanafiy mazhabidagi o‘ttizga yaqin olimlarni sanab o‘tgan edi. Ulardan ba’zilarini zikr qilamiz:
Otasi Abu Bakr ibn Abdujalil:
Bobosi Umar ibn Habib Abu Hafs qozi imom (bu kishi Imom Saraxsiyning shogirdi);
Ahmad ibn Abdurrashid ibn Husayn Qavomiddin Buxoriy;
Ahmad ibn Abdulaziz ibn Moza as-Sadr as-Sayyid (undan fiqhni o‘rgangan);
Ahmad ibn Muhammad Abu Lays Nasafiy as-Samarqandiy;
Hasan ibn Ali ibn Abdulaziz Marg‘inoniy (Sunani Termiziyni ta’lim olgan);
Ziyod ibn Ilyos Abuma’alii Zohiriddin (bu kishi Farg‘onadagi eng katta shayxlardan bo‘lgan).
Shogirdlari
Imom juda ham ko‘p shogirdlar qoldirgan, shogirdlari ham o‘z davrida hanafiy mazhabining katta ulamolari bo‘lib yetishgan, ulardan ba’zilarini zikr qilamiz:
O‘g‘li Imodiddin Ali ibn Abi Bakr al Marg‘inoniy, bu kishi “al Fusul al Imadiyya” degan kitobni ta’lif qilgan;
o‘g‘li Umar Abu Hafs Nizomiddin. “Javohir al fiqh” kitobi muallifi;
o‘g‘li Muhammad Jaloliddin Abul Fath.
Uchalovi ham otasidek olim bo‘lgan.
Muhammad ibn Abdusattor ibn Muhammad al I’modiy;
Burhonul islom Zarnujiy. “Ta’lim muta’llim” kitobi muallifi;
Hasan ibn Ali ibn al Hajjoj. Bulardan ham boshqa ko‘p shogirdlari bo‘lgan.
Kitoblari
Imom Burhonuddin Marg‘inoniy rahmatullohi alayhiga “Shayxul islom” degan unvon berilgan. U zot 544 yili haj ziyoratiga borgan va Payg‘ambar alayhissalomning qabrlarni ziyorat qilishga muvaffaq bo‘lgan. 593 yil Samarqandda vafot etgan.
Toir RO‘ZIYEV,
Navoiy viloyati bosh imom-xatibi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Musulmonlar doimo ust-boshlariga pokiza va viqor beradigan kiyimlar kiyib keladi. Islom dini, ham tashqi, ham ichki poklikni shari’at talablariga muvofiq joriy qilgan. Alloh taolo go‘zaldir, go‘zallikni yaxshi ko‘radi. Salla ana shu tashqi ko‘rinishdagi go‘zallikning bir qismi bo‘lib, boshqa kiyimlarga qaraganda o‘ziga xos madaniyatni anglatadi. Salla musulmonlarning uzoq tarixga ega bosh kiyimi hisoblanadi. U boshga o‘raladigan mato bo‘lib, kishilar uni vaziyatga va jamiyatdagi urfga ko‘ra o‘rab yurishgan. Garchi uni o‘rashning bir necha usullari mavjud bo‘lsa ham, ma’lum shakli va rangi talab qilinmaydi.
Salla issiqdan, sovuqdan va chang to‘zondan himoyalanadigan bosh kiyimi bo‘lib, bu haqda mashhur tobe’iyn, «Nahv» fani asoschilaridan biri Abulasvad Duvaliy aytgan: “Salla jangda qalqon, issiqda soyabon, sovuqdan himoya, voizga viqor, turli tasodiflardan saqlovchi, inson qomatiga ziynatdur”. Qadimdan salla erkaklarning muruvvatini va qavm orasidagi obro‘-e’tiborini bildirgan.
Hatto hazrati Umar roziyallohu anhu, salla arablarning tojidur, deganlar. Salla kiyish borasida kelgan hadislar shari’at talab darajasida joriy qilishga yetadigan quvvatli emas, lekin Rasululloh alayhissalomning qavmlari odatiga ko‘ra salla o‘raganliklari siyratlari va kundalik holatlari borasida kelgan rivoyatlarda aytilgan bo‘lib, ulardan ba’zilarini keltirib o‘tamiz:
عن إبن عمر رضي الله عنهما مرفوعا: ” عليكم بالعمائم فإنها سيما الملائكة وأرخوها خلف ظهوركم”
Ibn Umar roziyallohu anhudan Nabiy alahissalomgacha yetib borgan sanad bilan rivoyat qilingan hadisda: “Sallalarni lozim tutinglar, zero bu farishtalarning siymosidur va uning peshini ortingizga tashlab olinglar”, deganlar.
عن ابن عباس رضي الله عنهما مرفوعا: اعتموا تزدادوا حلما
.Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilingan hadisda Nabiy alahissalom: “Salla kiyinglar, halimligingiz ziyoda bo‘ladi”, dedilar
عن ركانة قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: فرق بيننا وبين المشركين العمائم على القلانس
Salla o‘rash borasida O‘zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo markazi 833-cavolga javob bergan. Javobda shunday deyilgan:
“O‘tmishda ahli ilm va fazilatli kishilar va ko‘pchilik ma’rifatparvar ajdodlarimiz sallada yurishni odat qilganlar. Lekin shuni ham ta’kidlab o‘tishimiz kerakki, Rasuli akram alayhissalomning ushbu kiyinish odatlari shari’at buyrug‘i sifatida qabul qilinmagan. Biror bir olim salla kiymagan kishi gunohkor bo‘lishini aytmagan. Balki, Islom kelganida erkaklar sallada yurishlari urf-odatlardan biri bo‘lib, bu borada kofir ham musulmon ham barobar bo‘lgan. Bu haqda Iordaniya fatvo hay’ati ulamolari shunday deyishadi:
وأما لبس النبي صلى الله عليه وسلم العمامة وحمله العصا فهو فعل عادي وقع على عادة العرب ذلك الزمن، وليس فعلا تشريعيا يدل على الاستحباب ولا يتأسى به الناس.
“Payg‘ambarimiz alayhissalomning salla kiyishlari va hassa tutishlari odatiy fe’llaridan bo‘lib, o‘sha zamon arablarining urflariga binoan qilinar edi. Bu ishlar mustahablikka dalolat qiladigan va odamlar o‘rnak oladigan shar’iy hukmlardan emas”.
Bosh kiyimlaridan yana biri bu do‘ppidir. Har bir millatning o‘ziga xosligini bildirib turuvchi libosi bo‘lib, millatning madaniyati va ba’zi o‘rinlarda diniga ham dalolat qiladi. Shuning uchun ham har bir millat o‘zligini saqlab qolish uchun milliy kiyimlar, milliy urf-an’analar, bayramlarini saqlab qolishga harakat qiladi. Ayniqsa bosh kiyim boshqa liboslardan ko‘ra o‘ziga xos o‘rin tutadi, chunki inson tanasidagi a’zolar ichida bosh eng aziz a’zo hisoblanadi. Shu e’tibordan bosh kiyimni oyoq ostida qolib ketmasligiga alohida e’tibor qaratiladi.
Shar’iy kitoblarimizga ham do‘ppi masalasi kiritilgan bo‘lib, ulamolarimiz ba’zi oyatlar va hadislardagi ma’nolarning dalolatidan sababsiz bosh kiyim kiymay namoz o‘qish makruh deb aytganlar.
Alloh taolo A’rof surasi 26-oyatida: “Ey, Odam bolalari, batahqiq, sizlarga avratingizni to‘sadigan libos va ziynat libosini nozil qildik. Taqvo libosi, ana o‘sha yaxshidir. Ana o‘shalar Allohning oyat-belgilaridandir. Shoyadki eslasalar”.
Shayx Polonpuriy hazratlari oyatdagi taqvo libosi taqvodor kishi kiyadigan libosi deb tafsir qilgan.
A’rof surasining 31-oyatida: “Ey, Odam avlodi! Har bir masjid (namoz) oldidan ziynatlaringizni (kiyib) olingiz!”.
Mufassirlar ushbu oyatdagi ziynatdan murod – kishi uchun viqor bag‘ishlaydigan kiyimlar ekaniga ittifoq qilishgan.
Bosh kiyimsiz namoz o‘qish borasida O‘zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo markazi 109-cavolga javob bergan:
“Ko‘plab mo‘tabar ulamolar bundan bir necha asr muqaddam o‘z kitoblarida ushbu masalaga to‘xtalib, uning hukmini ochiq-oydin yozib ketganlar. Jumladan: Alloma Haskafiy o‘zining “Durrul muxtor” kitobida namozdagi makruh amallarni sanab, shunday degan:
وَصَلَاتُهُ حَاسِرًا رَأْسَهُ لِلتَّكَاسُلِ, وَلَا بَأْسَ بِهِ لِلتَّذَلُّلِ ، وَلَوْ سَقَطَتْ قَلَنْسُوَتُهُ فَإِعَادَتُهَا أَفْضَلُ إلَّا إذَا احْتَاجَتْ لِتَكْوِيرٍ أَوْ عَمَلٍ كَثِيرٍ
“Namozxon (bosh kiyim kiyishga) erinchoqlik qilib, yalangbosh holda namoz o‘qishi namozning makruhlaridandir. Agar o‘zini xokisor tutish uchun shunday qilsa, zarari yo‘q. Agar bosh kiyimi (namoz asnosida boshidan) tushib ketsa uni qaytarib olishi afzaldir. Lekin, uni o‘rashga yoki ko‘p harakat qilishga ehtiyoj bo‘lsa, bunday qilmaydi”.
Qolaversa, bosh kiyim bilan namoz o‘qish odob, namozga hurmat hisoblanadi. Shuning uchun namozni bosh kiyim bilan o‘qish afzal”.
Murtazoyev Arabxon,
Toshkent Islom instituti talabasi.