Sahobiya onamiz
Jannatni Alloh suygan bandalariga qarorgoh qilgan, uni O‘z rahmati va rizoligi bilan to‘ldirgan, undagi ne’matlarni ulug‘, mulkini esa buyuk deb ta’rif etgan. Agar jannatning yeri haqida so‘rasangiz, bilingki, u misk va za’farondir. Shifti esa – Rahmonning arshi. Undagi binolarning g‘ishti oltinu kumushlardan, yeridagi toshlari marjonu yoqutlardandir. Jannatdagi daraxtning tanasi bu dunyodagi kabi yog‘ochdan emas, balki sof tillodan, mevalari esa asaldan-da totli.
Jannat bashorati berilgan ayollarni bilasizmi? Men bugun sizga ulardan birini tanitmoqchiman.
Mo‘minlar onasi – Xadicha binti Xuvaylid. Uni, albatta, barchamiz yaxshi taniymiz. Xadicha onamizning Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hayotida yuksak o‘rinlari bor. U o‘z zamonasidagi ayollarning eng yaxshisi bo‘lgan. Nabiy sollallohu alayhi vasallam bu onamizga qayta-qayta jannat bashoratini berganlar.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Jabroil alayhissalom Nabiy sollallohu alayhi vasallamga kelib: «Ey Allohning Rasuli, Xadicha sizga bir idishda nonxurush [yoki taom, yoki sharbat] olib kelyapti. Oldingizga kelganida, unga Robbining va mening nomimdan salom ayting hamda jannatda ichida g‘avg‘o ham, charchoq ham bo‘lmagan, g‘ovak durdan bo‘lgan bir uyning bashoratini bering», – dedi».
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam menga uylanmaslaridan oldin vafot etgan Xadichadan rashk qilganchalik u zotni birorta ayollaridan rashk qilmaganman, chunki men u zotning uni (ko‘p) eslaganlarini eshitar edim. Alloh u zotga (Xadichaga) jannatda g‘ovak durdan bo‘lgan bir uyning bashoratini berishni amr qilgan. U zot qo‘y so‘yar, o‘shandan yetganicha uning dugonalariga hadya qilar edilar».
Dunyo ummondir, unda g‘arq bo‘lganlar ko‘p, jannat esa najot sohilidir. Omonlik sohiliga yetishish lazzati dunyo ummonida sayohat qilish lazzatidan anchagina kattadir. Dunyo ko‘prikdir, undan o‘tgin-u, uni obod qilish bilan ovora bo‘lma! Dunyoni obod qilma, deganim seni dangasalik va tarki dunyoga chorlash emas, balki dunyo sening asosiy maqsadingga aylanib, oxiratga hozirlik ko‘rishingdan to‘smasin, deganimdir.
Ja’far ABDULLOH
tayyoladi
Vafot etishingiz bilan dastlab nomingiz odamlar yodidan ko‘tariladi. G‘assol kelsa: “Mayit qayerda” – deydi. Mansabingizni ham, nasabingizni ham va hatto ismingizni ham so‘ramaydi. Janozangizni o‘qishdan oldin Imom: “Marhumning yoshi nechchida edi?” – deydi. Mansabingiz ham, nasabingiz ham va hatto nomingiz ham zikr qilinmaydi. Keyin: “Tobutni ko‘taringlar!” – deyiladi. Bunda ham na mansabingiz, na nasabingiz va na nomingiz eslanadi. Hayotda tez unutilasiz, shunchaki xotiraga aylanasiz. Esingizdan chiqarmang, hamma narsa o‘tkinchi sizdan faqat yaxshilik qoladi xalos..!
Xulosa shuki, bugun sizu bizga ALLOH tomonidan umr berildi. Bugun yangi tong otdi. Siz uyg‘ondingiz, buning uchun ALLOHga hamd aytishni unutmang. Dunyoning qaysidir burchagida qanchadan-qancha odam bugun uyg‘onmadi.
Avvalo, yoningizda bo‘lishsa, ota-onangizning hollaridan xabar oling, yoningizda bo‘lishmasa telefon orqali avhol so‘rang. Har kuni ko‘chaga chiqishingizdan avval ALLOH nomini zikr qiling, hamd aytib, ota-onangizni duolarini oling. ALLOH kasbingizga molingizga rizqingizga, albatta, baraka beradi, inshaalloh. Agar bu olamdan o‘tgan bo‘lsalar haqlariga ko‘p-ko‘p duolar qiling. Shunda ham ularning haqlarini ado eta olmaysiz.
ALLOH bergan va berayotgan barcha ne’matlarni qadriga yetaylik!
Akbarshoh RASULOV