Qadim zamonda bir podsho vazirlikka munosib nomzod qidira boshladi. Eng yaxshi nomzodni tanlash uchun bir sinov o‘ylab topdi. Saltanatidagi eng katta darvozani qal’aga keltirishlarini buyurdi. Bu ulkan temir eshikni ko‘rganlar hayratdan yoqa ushladi.
Saroy a’yonlari, turli amaldorlar, donishmandlar yig‘ilgan majlisda podsho shunday dedi:
– Katta darvozani ko‘rgan bo‘lsalaring kerak. Uni bekorga olib kelmadim. Uning eshigini ocha bilgan kishini vazir lavozimiga tayinlayman.
A’yonlar darvozaga yaqin ham bormadi. Shuncha odamning oldida sharmanda bo‘lishni o‘zlariga ep ko‘rmay, bu yog‘i nima bo‘lar ekan deb kuzata boshladi. Donoligi bilan nom qozongan ba’zi bir kishilar darvozani bir qur aylanib ko‘rdilar-u, ammo eshikni ochishga harakat qilmadilar. Ko‘pchilikning hafsalasi pir bo‘ldi: donishmandlar voz kechgan ishga urinishdan ne naf!
Biroq shu choq bir yasovul podshodan izn so‘radi. Ruxsat olgach, dadil borib dastani tortdi: eshik osongina ochildi. Darvoza hatto qulflanmagan ham ekan. Shunchaki o‘z holicha yopib qo‘yilgan ekan.
Yasovul o‘ziga ishonchi, dadilligi tufayli yuksak martabaga erishdi.
Hayotda aynan shunday vaziyat uchrashi amrimahol bo‘lsa-da, shunga o‘xshash holatlarga duch kelib turamiz. Tavakkalchilik, ikkilanmay olg‘a qadam tashlash bizga muvaffaqiyat keltirsa, jur’atsizligu qat’iyatsizlik afsus va attanglarga sabab bo‘ladi.
Orif TOLIB tayyorladi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Imom Molik Sa’id ibn Musayyibdan rivoyat qiladi:
«Bir musulmon va bir yahudiy xusumatlashib, Umar roziyallohu anhuning huzuriga kelishdi. Yahudiy haq bo‘lib chiqdi. Umar uning foydasiga hukm chiqardi. Shunda yahudiy unga:
«Allohga qasamki, haq ila hukm chiqarding», dedi.
«Sen qayerdan bilding?» dedi Umar, uni darra ila urib.
«Biz Tavrotda: «Qaysi qozi haq ila hukm chiqarsa, albatta, o‘ng tomonida bitta, chap tomonida bitta farishta uni quvvatlab turadi. Modomiki, u haqda ekan, ishini to‘g‘rilab ham turadilar. Qachon haqni tark qilsa, ular ham uni tark qilib, ko‘tariladilar», deyilganligini topamiz», dedi».
Umar ibn Xattob roziyallohu anhuning ilohiy adolat ummonidan suv ichgan adolatlarini ko‘rgandan keyin, undan bahramand bo‘lgandan keyin yahudiy ham erib ketib, musulmonlar xalifasini alqashga o‘tgan. U yahudiylarning boshqalardan berkitib yuradigan kitoblari, ya’ni Tavrotdagi haqiqatni Umar ibn Xattob roziyallohu anhuning hukmida ko‘rganligini e’tirof etgan.
Ha, hazrati Umar roziyallohu anhuning Islom jamiyati rahbari sifatida olib borgan ishlariga butun dunyo qoyil qolgan va haligacha qoyil qolib kelmoqda.
Umar ibn Xattob roziyallohu anhu bunga o‘xshash adolatli ishlarni tashviqot uchun qilmas edilar. Balki buni vazifa, Alloh taolo oldidagi burch, deb his etganlaridan qilar edilar. Kim bo‘lishidan qat’i nazar, har bir odam u kishi uchun Alloh taolo nozil qilgan shariat hukmi oldida barobar edi. Musulmonmi, zimmiymi yoki boshqami, hazrati Umar uchun baribir edi. Haq kim tarafda bo‘lsa, hukm o‘shaning foydasiga chiqarilar edi.
«Hadis va hayot» kitobining 23-juzidan olindi