Sayt test holatida ishlamoqda!
27 Dekabr, 2024   |   26 Jumadul soni, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:22
Quyosh
07:48
Peshin
12:29
Asr
15:20
Shom
17:04
Xufton
18:24
Bismillah
27 Dekabr, 2024, 26 Jumadul soni, 1446

Sadaqaning biz bilgan va bilmagan turlari

27.12.2017   6169   4 min.
Sadaqaning biz bilgan va bilmagan turlari

Abu Hurayra (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Quyosh chiqadigan har bir kunda insonlarning bo‘g‘imlari uchun sadaqa bor. Ikki kishi o‘rtasida adolatli bo‘lmog‘ing sadaqadir. Kishiga ulovi borasida yordam berish, minishiga ko‘maklashish yoki yukini ko‘tarib olib berishing sadaqadir. Yaxshi so‘z sadaqadir. Namoz sari bosilgan har bir qadaming sadaqadir. Yo‘ldan ozor beradigan narsani olib tashlashing sadaqadir” (Imom Buxoriy rivoyati).

Hadisda Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) salomatlik va a’zolarni but ekani buyuk ne’mat ekaniga ishora qilmoqdalar. Shuningdek, har kuni inson a’zolari uchun Alloh taologa shukr aytmog‘i lozimligi tushuniladi.

Shukrning ba’zisi vojib, boshqasi esa mustahab bo‘ladi. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) buni umumiy tarzda sadaqa deb nomladilar. Chunki shukrni sadaqa sifatida qabul qilinishi Alloh taoloning fazlidir.

Sadaqa qalbdagi imonning chin ekanini tasdiqlovchi ezgu amaldir. U hadisda zikr qilinganidek ijtimoiy, ma’naviy va madaniy ko‘rinishlarda ham namoyon bo‘ladi.

Xusumatlashganlar orasida odilona hukm chiqarish va ularni o‘zaro yarashtirib qo‘yish dinimiz buyurgan muhim amal. Chunki Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Albatta, mo‘minlar (dinda) o‘zaro birodardirlar. Bas, sizlar ikki birodaringiz o‘rtasini tuzatib qo‘yingiz va Allohdan qo‘rqingiz, shoyad, rahm qilinsangiz” (Hujurot, 10).  Bu borada Rasululloh (sollallohu alayhi vasallam): “Sizlarga (nafl) namoz, (nafl) ro‘za, va (nafl) sadaqaning darajasidan ham afzal amalni aytaymi?” dedilar. (Sahobalar): “Ha”, deyishdi. U zot: “Orani isloh qilish”, dedilar. Zero, bu amal xusumat ortidan kelib chiqishi mumkin bo‘lgan turli ko‘ngilsizliklarning oldini oladi.

Odamlarga yordam berish sovobli ish. Hadisda ulovga minishga yoki matosini ortishga ko‘maklshish zikr qilindi. Bundan boshqalarga berilgan kichik yordam ham e’tiborli ekani tushuniladi. Abu Hurayra (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: “Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Kim mo‘minning dunyo mashaqqatlaridan birini ketkazsa, Alloh taolo qiyomat kuni uning tashvishlaridan birini aritadi. Kim qiynalgan kishining ishini yengillatsa, Alloh taolo unga dunyo va oxiratda yengillik beradi. ...” dedilar (Imom muslim rivoyati). 

Yaxshi so‘zning qamrovi keng. Tavhid kalimasini aytish, salomni oshkor etish, alik olish va odamlar bilan xushmuomalali bo‘lish yaxshi so‘zdir. Shuningdek, Alloh taoloni yodga olish, duo qilish, yaxshilikka buyurish, yomonlikdan qaytarish, maslahat so‘ragan kishiga to‘g‘ri yo‘lni ko‘rsatish ezgu so‘zdir. Qur’oni karimda bunday marhamat qilinadi: (Har bir) yoqimli so‘z Uning huzuri sari chiqur. Solih amalni esa, (Alloh O‘z dargohiga) ko‘tarur” (Fotir, 10).

Hadisda “Namoz sari bosilgan har bir qadam”, deb tarjima qilingan qismidan murod namozni jamoat bilan ado etish maqsadida masjidga borishdir. Masjid sari bosilgan qadam tufayli savoblar ko‘payadi, xatolar o‘chiriladi, oxiratda daraja ko‘tariladi. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Alloh taolo xatolarni o‘chiririshiga va darajalarni ko‘tarilishiga sabab bo‘ladigan amalni aytaymi?” dedilar. (Sahobalar): “Ha”, deyishdi. U zot: “Qiyinchilikda ham tahoratni mukammal qilish, masjid sari ko‘p yurish, namozdan so‘ng namozni kutish”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).

Abu Said Xudriy (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: “Banu Salama urug‘i Madina shahrining chekkasida yashar edi. Ular masjid yaqiniga ko‘chmoqchi bo‘lishdi. Shunda “Albatta, Biz o‘liklarni tiriltirurmiz va ularning (o‘limidan oldin) yuborgan amallarini hamda (qoldirgan) asoratlarini (ommaga foydali yoki zararli ishlarini) yozib qo‘yurmiz” (Yosin, 12) oyati nozil bo‘ldi. Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam): “Bosgan izlaringiz yoziladi. Shuning uchun ko‘chmanglar”, dedilar (Imom Termiziy rivoyati).

Yo‘ldagi tosh, tikon, chiqindi kabi insonlarga ozor beruvchi narsalarni olib tashlash savobli ish. Hatto, bu amal imonning shoxchalaridan biri ekani hadislarda zikr qilingan. Har birimiz ushbu sunnatga amal qilsak, ko‘chalarimizni ozoda tutsak, yurtimiz obod, yo‘llarimiz ravon, ko‘ngillarimiz nurafshon bo‘ladi.     

 

Manbalar asosida Uchko‘prik tumani

bosh imom-xatibi

Ahmadxon NIZOMOV tayyorladi

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Yahudiy va Avf ibn Molik qissasi

26.12.2024   4468   4 min.
Yahudiy va Avf ibn Molik qissasi

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Imom Bayhaqiy, Abu Ubayd va Ibn Asokirlar Suvayd ibn G‘afla roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:

«Umar roziyallohu anhu Shomga kelganida ahli kitoblardan biri: «Ey mo‘minlarning amiri! Mo‘minlardan biri meni o‘zing ko‘rib turgan holga soldi», dedi. U kaltaklangan, boshi yorilgan holda edi. Umar roziyallohu anhu qattiq g‘azablandi va Suhayb roziyallohu anhuga:

«Bor, qara-chi, buning sohibi kim ekan?» dedi.

Suhayb roziyallohu anhu borib qarasa, u Avf ibn Molik roziyallohu anhu ekan.

Suhayb unga: «Mo‘minlarning amiri sendan qattiq g‘azablandi. Muoz ibn Jabal roziyallohu anhuning oldiga bor, u zot bilan gaplashsin. Umar shoshilib, seni bir narsa qilib qo‘yadimi, degan xavfdaman», dedi.

Umar roziyallohu anhu namozni o‘qib bo‘lib:

«Suhayb qani?! U odamni keltirdingmi?!» dedi.

«Ha», dedi Suhayb.

Avf Muozning oldiga borib, bo‘lgan voqeani aytib bergan edi, bas, Muoz o‘rnidan turib:

«Ey mo‘minlarning amiri! U Avf ibn Molik ekan. Uning gapini eshitib ko‘ring. Shoshilib, uni bir narsa qilib qo‘ymang», dedi. Umar unga:

«Sening bu bilan nima ishing bor?!» dedi.

«Ey mo‘minlarning amiri, qarasam, bu bir muslima ayolning eshagini yetaklab ketayotgan ekan. Eshak sakrab, ayolni yiqitib yuboray debdi. Lekin ayol yiqilmabdi. Manavi bo‘lsa, uni turtib yiqitib, o‘zini ayolning ustiga otdi», dedi Avf.

Umar unga: «Menga ayolni olib kel, aytganingni tasdiqlasin», dedi.

Avf ayolning oldiga bordi. Ayolning otasi bilan eri: «Nima qilib qo‘yding?! Bizning sohibamizni sharmanda qilding-ku!» dedilar.

Biroq ayol: «Allohga qasamki, u bilan boraman!» dedi.

Otasi bilan eri: «Biz borib, sening nomingdan gapiramiz», dedilar va Umar roziyallohu anhuning huzuriga kelib, Avf aytgan gaplarga o‘xshash gap aytdilar.

Bas, Umar amr qildi. Yahudiy osildi.

So‘ngra Umar: «Biz sizlar bilan bunga sulh qilganimiz yo‘q. Ey odamlar! Muhammadning zimmasi haqida Allohdan qo‘rqinglar! Ulardan kim bu ishni qilsa, unga zimma yo‘q!» dedi.

Suvayd: «O‘sha men ko‘rgan yahudiy Islomda birinchi osilgan odam edi», dedi».

Bu hodisada Umar ibn Xattob roziyallohu anhuning siyosat yoki tashviqot uchun emas, balki adolat uchun ish olib borishlari yaqqol namoyon bo‘lmoqda. Mazkur yahudiy qilar ishni qilib qo‘yib, makkorligini ishga solgan edi. U: «Musulmonlarning xalifasi kelib turibdi, hozir siyosat nozik paytda unga arz qilsam, siyosat uchun mening tarafimni oladi», deb o‘ylagan edi.

Darhaqiqat, ish avvaliga, sirtdan qaraganda yahudiy o‘ylaganicha boshlandi. Umar ibn Xattob roziyallohu anhu katta sahobiy Avf ibn Molik roziyallohu anhuning obro‘siga e’tibor qilmay, ishning haqiqatini surishtira boshladilar. U kishidan boshqa odam bo‘lganida bir yahudiyni deb, o‘zimizning obro‘li odamni xijolat qilmaylik, degan mulohazaga borishi mumkin edi. Ammo hazrati Umar roziyallohu anhuning tabiatlarida va u kishi ko‘rgan tarbiyada bunday mulohaza bo‘lishi mumkin emas edi.

U kishidan boshqa odam bo‘lganida siyosat uchun, nohaqdan bo‘lsa ham ularning yonini olishi mumkin edi. Ammo hazrati Umar roziyallohu anhu bunday qilishlari mumkin emas edi. U kishi ayb­dor kim bo‘lishidan qat’i nazar, uning aybiga yarasha jazosini berish tarbiyasini olganlar. Va shunday qildilar ham.

«Hadis va hayot» kitobining 23-juzidan olindi