Albatta, farzand Alloh taolo tomonidan ato etiladigan ulug‘ ne’mat hisoblanadi. Farzand inson qalbidagi eng oliy maqsadlaridan biri bo‘lib, ota ona o‘z hayotlarini shular orqali yangilab davom ettiradi. Shuning uchun Alloh taolo Qur’oni karimda marhamat qilib:
«Mol mulk, farzandlar dunyo hayotining ziynatidir…» deb ta’kidlagan.
Haqiqatan ham, agar mol mulk va farzand bo‘lmasa bu dunyoning hech qanday qizig‘i yo‘qdek. Bu dunyo hayotiga insonning qalbini moyil qilish sababidan bo‘lgan shu ikki narsa ziynat bo‘lib o‘ziga rom qilib turadi. Har bir oila qurgan shaxs o‘zidan zurriyod qolishini orzu qilib, o‘z hayotidan olgan o‘git va tajribalarini jigargo‘shalariga bahshida qilish umidida yashaydi.
O‘ziga munosib jufti halolni tanlab u bilan turmush qurish esa farzand ko‘rishlik uchun ilk qadamdir.
“Alloh taolo farzandni yaxshi ko‘rganiga berib yomon ko‘rganiga bermaydi” deyishlik noto‘g‘ri fikr hisoblanadi. Balki Alloh taolo farzandni kimga qaysi biridan O‘zi xohlaganidek va xohlagan vaqtida beradi. Chunki Alloh taolo O‘zining do‘sti bo‘lgan Ibrohim halilulloh payg‘ambardek zotga ham farzand ko‘rishlari amri mahol bo‘lgan keksalik yoshlarida berdiku. Shuning uchun Alloh taolo Qur’oni karimda shunday marhamat qiladi:
Insonga hamma narsani faqat Alloh taolo berishining yorqin namunasi farzand masalasida ko‘rinadi. Ayni shu masalada inson o‘zining ojizligini xis etadi. O‘z xohishiga ko‘ra biron narsani bor qilaolmasligini, balki doimo Alloh taoloning madadi va inoyatiga muxtoj bo‘lib turishini anglab yetadi. Hatto farzand bermay turib inson tomonidan barcha harakatlar bajarilgan bo‘lsa ham O‘zi xohlagan vaqtida berishligi, farzand dunyoga kelishligida ikki juftlik uning sababchisi xolos ekanligini bildiradi. Bu haqiqatni barcha insonlar orasida musulmon odam ko‘proq tan olishligi kerak.
Go‘yo inson biror molu dunyoga har chand chiranmasin hargiz uni qo‘lga kiritaolmaganidek farzand ko‘rish uchun ham boshqalardan ko‘proq istab, ko‘proq harakat qilsa ham Alloh taolo bermasligi mumkin.
Insonning qo‘lidan ne’mat berilishlik sababini bajarish keladi xolos, uni ato qilinishligini esa ato qilguvchi bo‘lgan Allohga topshiriladi. Ya’ni ikki yosh farzand ko‘rishlari uchun turmush qurdilar, ikkalasi ham sog‘lom, farzand umidida yuribdilar va Allohdan farzand berishini so‘raydilar, haqiqat shu.
Turmush qurgan ikki yosh o‘zlarini farzand ko‘rib tezroq ota-ona bo‘lishlarini istaydilar. Chunki Alloh taolo inson zotiga farzand muhabbatini uning jismida qo‘shib yaratgan.
Ammo, ba’zilar farzand ko‘rishda besabrlik qiladilar. Ma’lum muddat o‘tishi bilan ikki yosh bir birlariga shubha nazari bilan qaray boshlaydilar, ikki taraf ham aybdorni isbot qilishga harakat qiladilar. Bu ish qancha uzoq cho‘zilgani sari shuncha o‘rtada murosalar o‘zgarib bir birlarini tug‘mas va bepushtlikda ayblay bolaydilar.
Ba’zi holatlarda ikki yosh sabr qilishsa ham, ota-onalar, yon-atrofdagilar tinch qo‘yishmaydi. Bu ish avj olganidan hatto oilani buzishni taklif qila boshlaydilar. Bunday qilish to‘g‘ri emas. Aslida ikki yosh shoshilib besabrlik qilganda ham kattalar nasihat qilib, ularni tinchlantirishlari lozim. Zero aksar vaqtlarda bir necha muddat farzand ko‘rmay turib vaqti kelib o‘z tenqurlaridan ham ko‘p farzandli bo‘lib ketganlarga guvoh bo‘lganmiz.
Aslida farzanddan boshqa beriladigan ne’matlarni ham egasi Alloh. Inson har bir berilgan ne’mat ustida Alloh huzurida so‘raladi. Inson bu hayotda biror narsaga ega bo‘lishligida o‘zi uchun yaxshilik bormi yoki undan benasib bo‘lganida yaxshilik bormibuni bilmay besabrlik qiladi. Hayotni esa imtihon dunyoligini unutib qo‘yadida Eh Alloh men senga nima gunoh qilgandim» deb noliydi.
Alloh taolo bizlarni bergan ne’mati ustida shukr qilguvchi, bermaganiga esa sabr etguvchi bandalardan qilsin. Zero Alloh taolo bir bandasiga so‘ragan narsasini bu dunyoda bermasa, agar u banda sabr qilsa albatta, jannatda bu dunyoda o‘ylaganidan ham ziyoda qilib oxirat dunyoda ato qiladi.
Ilhomjon MADALIYEV,
“Mo‘yi-Muborak Ukkosha” jome masjidi imom xatibi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Oisha onamiz roziyallohu anhoning barcha sifatlari ham kamolot sifatlariga daxldor ekaniga shubha bo‘lishi mumkin emas. U kishining buyuk hayotlarini diqqat bilan o‘rgangan ulamolar Oisha onamiz roziyallohu anhoda boshqalarda bo‘lmagan qirqta komilalik sifatlari bor ekanini ta’kidlaydilar. Ana shuning uchun ham bu haqda bir-ikki og‘iz so‘z aytmoqni ravo ko‘rdik.
Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanmiz, bu sifatlar ro‘yxatining boshida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan vorid bo‘lgan hadisi shariflar turishini aytib o‘tmog‘imiz lozim. U zot Oisha onamiz roziyallohu anho haqlarida ajoyib madhlarni aytganlar.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha! Mana bu Jabroil, u senga salom aytmoqda», dedilar.
«Va alayhissalomu va rohmatullohi va barokatuhu! Ey Allohning Rasuli, siz men ko‘rmagan narsani ko‘rasiz», dedim».
Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa kimga salom aytganlar?
Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa birgina insonga – Oisha onamiz roziyallohu anhoga salom aytganlar.
Mana shu ulug‘ maqomning o‘zi bir olamga tatiydi.
Abu Muso roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
Nabiy sollallohu alayhi vasallam:
«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar. Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi.
Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir», dedilar».
Ikkisini Buxoriy, Muslim va Termiziy rivoyat qilganlar.
Ushbu hadisi sharifda aslida ayollarning, xususan, Maryam onamiz, Osiyo onamiz va Oisha onamizning boshqa ayollardan ustun bo‘lgan fazllari haqida so‘z boradi.
«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar».
Erkaklardan barkamol bo‘lganlar ro‘yxatining avvalida Payg‘ambar alayhissalomlar turadilar. Ulardan boshqa barkamol erkaklar ham bor. Bu haqiqat hammaga ma’lum.
«Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi».
Bu ikki ulug‘ zotning barkamol bo‘lganliklari Qur’oni karimda ularning birgalikda, xos zikr qilinishlaridan ham bilib olinadi.
Alloh taolo «Tahrim» surasida:
«Alloh iymon keltirganlarga Fir’avnning xotinini misol qilib keltirdi. O‘shanda u: «Robbim! Menga O‘z huzuringda, jannatda bir uy bino qilgin. Menga Fir’avndan va uning ishidan najot bergin va menga zolim qavmdan najot bergin», deb aytdi», degan (11-oyat).
Fir’avnning xotini o‘sha paytdagi eng katta podshohning ayoli edi. Yemak-kiymakda to‘kin edi. Nimani xohlasa, shuni qilishi mumkin edi. Qasrlarda, turli ne’matlar ichida farog‘atda yashashiga qaramasdan, u kofir va zolim eriga hamda qavmiga qarshi chiqdi. Allohga iymon keltirdi. Allohdan jannatda uy qurib berishini so‘radi. Bu hol esa dunyo hoyu havasidan ustun kelishning oliy misolidir.
Mo‘minlarning ikkinchi misoli Maryam binti Imrondir.
«Va farjini pok saqlagan Imron qizi Maryamni (misol keltirdi). Bas, unga O‘z ruhimizdan pufladik va U Robbining so‘zlarini hamda kitoblarini tasdiq qildi va itoatkorlardan bo‘ldi» (12-oyat).
Imronning qizi Maryam Allohga sof e’tiqodda bo‘lganlar va o‘zlarini ham sof tutganlar. Yahudiylar tuhmat qilganlaridek, nopok bo‘lmaganlar. Alloh taolo Jabroil farishta orqali ana shu pok jasadga o‘z ruhidan «puf» deyishi bilan Iyso alayhissalomni ato qilgan.
«Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir».
Endi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning zavjai mutohharalari – Oisha onamizning fazllari haqida so‘z ketmoqda. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam u kishining boshqa ayollardan fazllarini sariyd deb nomlanadigan taomning o‘sha vaqtdagi boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshatmoqdalar.
O‘sha paytda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam va sahobai kiromlar yashab turgan jamiyatning sharoiti va taomiliga ko‘ra, sariyd boshqa taomlardan afzal taom hisoblanar edi.
Xuddi shunga o‘xshab, Oisha onamiz ham boshqa ayollardan afzal edilar.
Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?!
Ushbu maqomga bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘ldilar.
Termiziy va Buxoriy Amr ibn Os roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam meni Zotus-Salosil askariga boshliq qildilar. Qaytib kelganda:
«Ey Allohning Rasuli, odamlarning qaysinisi siz uchun eng mahbubdir?» dedim.
«Oisha», dedilar.
«Erkaklardan-chi?» dedim.
«Uning otasi», dedilar.
«So‘ngra kim?» dedim.
«So‘ngra Umar», dedilar va bir necha odamlarni sanadilar. Bas, meni oxirlarida qilib qo‘ymasinlar, deb, sukut saqladim».
Allohning Rasuli uchun odamlarning qaysinisi eng mahbub ekan?
Allohning Rasuli uchun odamlar ichida Oisha onamiz roziyallohu anho eng mahbub ekanlar.
Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?
Ushbu maqomga bu dunyoda Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘libdilar.
Imom Abu Ya’lo «Musnad»larida Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qiladilar:
«Menga hech bir ayolga berilmagan to‘qqiz narsa berilgan:
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam menga uylanishga amr qilinganlarida Jabroil alayhissalom suratimni olib tushib, u zotga ko‘rsatgan.
– U zot menga bokira holimda uylanganlar. Mendan boshqaga bokira holida uylanmaganlar.
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam boshlari mening quchog‘imda turgan holda vafot etdilar.
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam mening uyimda dafn qilindilar.
– Farishtalar mening uyimni o‘rab olgan edilar. U zotga men u kishining ko‘rpalarida turganimda vahiy nozil bo‘lar edi. U zot meni o‘zlaridan uzoqlashtirmas edilar.
– Men u zotning xalifalari va siddiqlarining qiziman.
– Mening oqlovim osmondan nozil bo‘lgan.
– Men pokning huzurida pok yaratilganman.
– Menga mag‘firat va karamli rizq va’da qilingan».
Imom Qurtubiy o‘z tafsirlarida Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanlar, jumladan, quyidagilarni aytganlar:
«Ba’zi ahli tahqiqlar ayturlar:
«Yusuf alayhissalom fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini beshikdagi go‘dakning tili bilan oqladi.
Maryam fohishalikda tuhmat qilinganida Alloh u kishini o‘g‘illari Iyso alayhissalomning tili bilan oqladi.
Oisha fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini Qur’on bilan oqladi. Alloh u kishi uchun go‘dakning oqlashini yoki nabiyning oqlashini ravo ko‘rmadi. Alloh u kishini tuhmatdan O‘z kalomi ila oqladi».
Alloh taolo bu dunyoda kimni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlabdi?
Alloh taolo bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anhoni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlagan.
"Nubuvvat xonadoni xonimlari" kitobidan.