Muso alayhissalomga Allohning huzuriga borishdan oldin o‘ttiz kecha ibodat qilish amr qilindi, so‘ngra bu qirq kechaga chiqarildi. “Va Biz Muso bilan o‘ttiz kechaga va’dalashdik. Keyin esa buni o‘ni bilan to‘ldirdik. Shunda Parvardigoringiz belgilagan vaqt to‘la qirq kecha bo‘ldi” (A’rof, 142)
Shu yo‘l bilan uning qalbi buyuk uchrashuvga tayyorlandi. Ayni shaklda Payg‘ambarimiz alayhissalomga ham nubuvvatning ilk yillarida nozil bo‘lgan Muzzammil surasida tunlarni ibodat bilan o‘tkazish haqida so‘z yuritilgan. Payg‘ambar alayhissalom va ilk musulmonlar bunga juda noziklik ila rioya etganlar. Ulamoning ta’kidlashicha, Islom kelgan kezlarda tungi ibodat musulmonlarga farz bo‘lgan – dastlabki yillarda nozil bo‘lgan – ayni suraning oxirgi oyatida esa musulmonlarga bu borada bir oz yengillik berilgan.
Mana bu bu oyatda Payg‘ambar alayhissalom va ummatlarining bu harakatlari maqtalgan:
“(Ey Muhammad!) Albatta, Rabbingiz Siz va Siz bilan birga bir toifa (sahobalaringiz) kechaning ikkisidan ozrog‘ida, ba’zida uning yarmida va (goho) uchdan birida (bedor bo‘lib, namozda) turishlaringizni bilur…” (Muzzammal, 20)
Boshqa oyati karimada esa kufrga botgan nopok kimsa bilan tunlarni ibodatda o‘tkazgan mo‘min qiyoslanadi:
“Yoki kechalari sajda qilgan va tik turgan holda ibodat qiluvchi, oxirotdan qo‘rqadigan va Parvardigorining rahmatidan umid qiladigan kishi (bilan boshqalar barobarmi?!) (Zumar, 9).
Tungi ibodatning mo‘minning ma’naviy yuksalishida o‘ziga xos o‘rni bor. Uning ko‘ngil iqlimi bu soatda Rabbiga qulluq etish ila teran bir xushu va xuzuga g‘arq bo‘ladi. Chunki u shu soatda Rabbi bilan yolg‘iz qoladi. “Dunyoda bir g‘arib, bir yo‘lchi, qabr ahlidan biri kabi bo‘l” (Buxoriy, Termiziy rivoyati) adi, hushuning siriga yetadi. Yo‘l qo‘ygan xatolarini afu etishini tilaydi va yangi kunga yanada bir bandalik shuuri ila kiradi.
Tungi ibodat ichida zikr etilgan bir masala – namozning ortidan bo‘lsin, mustaqil bo‘lsin – Qur’oni karim tilovat qilmoqdir. Yana tungi ibodatga amr kelgan ilk oyatlarda, hazrati Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga Qur’oni karimni tartila ila o‘qish amr etilganidir (Muzzammil, 4)
Tartila o‘qish – Qur’oni karim oyatlarining lafzlariga sekin-asta urg‘u berib borib, harflarning maxrajlarini joyidan chiqarib, oyatlarning ma’nolarini taafkkur qilib, ruhiga joylab o‘qimoqdir. Shunday o‘qisa, mo‘min Qur’oni karimning barakotidan yanada ko‘p fayz oladi. Parvardigorimizning amrlarini yanada teranroq tushunadi. Zero, davomida:
“Albatta, Siz kechasi (ibodat uchun bedor bo‘lib) turish faoliyat jihatidan og‘irroqdir, (lekin) so‘z (so‘zlash, qiroat qilish) jihatidan qulayroqdir”, deb amr etmoqilmoqda (Muzzammil, 6)
Shunday qilib, Payg‘ambarimiz alayhissalom Alloh taoloning bu amriga rioya etib o‘qigani juda ko‘p xabarlarda keltirilgan. Xususan,
“Shuningdek, Qur’onni tilovat qilishga ham (buyuurilgandirman)...” (Naml, 92)
Oyatining tafsirida bunday deyiladi:
“Qur’oni karimning tilovati yoki uni anglash asnosida haqiqatlarning menga peshma-pesh ochilishi uchun tilovatda davom etishim amr etildi. Chunki xuddi shunday tilovatda davom etishim, ilohiy fayz va muqaddas sirlar eshiklari ochilishiga sabab bo‘ladi”.
Xabarlarga ko‘ra, Payg‘ambar alayhissalom tun yarmida namoz ortidan qiroat qilayotib,
"Agar ularni azoblasang, albatta, ular (O‘z) bandalaringdir…" (Moida, 118)
Oyatini tongga qadar qayta-qayta o‘qigan ekanlar.
Bu – Nabiy alayhissalomning biz ummatlariga behad minnatdorchiligining birgina ifodasidir.
Ahli kitoblardan musulmon bo‘lib, tungi ibodatga e’tiborli bo‘lganlarning hollari quyidagicha ma’lum qilingandir:
“Ularning hammasi barobar emas. Ahli kitoblar orasida tuni bilan sajda (ibodat) qiladigan, Allohning oyatlarini tilovat qilib chiqadigan to‘g‘ri jamoa ham bor” (Oli Imron, 113).
Alloh taolo imon keltirgan bu kishilarni maqtar ekan, ularning ham Allohning oyatlarini tilovat qilishlari hamda sajda etishlarini aytmoqda. Ya’ni ularning tahajjud vaqtidagi Qur’on o‘qishlari maqtovga loyiq topilgan.
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam bizga o‘rgatgan jamiki amallar va ibodatlar bizning yanada ongli hayot kechirmog‘imiz, Rabbbimizni tanimog‘imiz uchundir. Allohni va Rasulini yanada yaxshiroq tanimog‘imiz, qalbimizda nish otayotgan muhabbatimiz barq urib rivojlanishi uchundir. Jumalar, ramazonlar, muborak kechalar… bularning hammasi savob ishlab olmog‘imiz uchun bizga bir marhamatdir. Mo‘minning hayotida beg‘amlik bo‘lmaydi. Mo‘min koinot muntazam harakatlanib, yangilanib turgani kabi harakatda bo‘ladi. Kunimizdagi qish fasli ham uning hayotida shunday g‘oyaga xizmat qiladi.
O‘MI matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Oisha onamiz roziyallohu anhoning barcha sifatlari ham kamolot sifatlariga daxldor ekaniga shubha bo‘lishi mumkin emas. U kishining buyuk hayotlarini diqqat bilan o‘rgangan ulamolar Oisha onamiz roziyallohu anhoda boshqalarda bo‘lmagan qirqta komilalik sifatlari bor ekanini ta’kidlaydilar. Ana shuning uchun ham bu haqda bir-ikki og‘iz so‘z aytmoqni ravo ko‘rdik.
Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanmiz, bu sifatlar ro‘yxatining boshida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan vorid bo‘lgan hadisi shariflar turishini aytib o‘tmog‘imiz lozim. U zot Oisha onamiz roziyallohu anho haqlarida ajoyib madhlarni aytganlar.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha! Mana bu Jabroil, u senga salom aytmoqda», dedilar.
«Va alayhissalomu va rohmatullohi va barokatuhu! Ey Allohning Rasuli, siz men ko‘rmagan narsani ko‘rasiz», dedim».
Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa kimga salom aytganlar?
Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa birgina insonga – Oisha onamiz roziyallohu anhoga salom aytganlar.
Mana shu ulug‘ maqomning o‘zi bir olamga tatiydi.
Abu Muso roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
Nabiy sollallohu alayhi vasallam:
«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar. Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi.
Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir», dedilar».
Ikkisini Buxoriy, Muslim va Termiziy rivoyat qilganlar.
Ushbu hadisi sharifda aslida ayollarning, xususan, Maryam onamiz, Osiyo onamiz va Oisha onamizning boshqa ayollardan ustun bo‘lgan fazllari haqida so‘z boradi.
«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar».
Erkaklardan barkamol bo‘lganlar ro‘yxatining avvalida Payg‘ambar alayhissalomlar turadilar. Ulardan boshqa barkamol erkaklar ham bor. Bu haqiqat hammaga ma’lum.
«Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi».
Bu ikki ulug‘ zotning barkamol bo‘lganliklari Qur’oni karimda ularning birgalikda, xos zikr qilinishlaridan ham bilib olinadi.
Alloh taolo «Tahrim» surasida:
«Alloh iymon keltirganlarga Fir’avnning xotinini misol qilib keltirdi. O‘shanda u: «Robbim! Menga O‘z huzuringda, jannatda bir uy bino qilgin. Menga Fir’avndan va uning ishidan najot bergin va menga zolim qavmdan najot bergin», deb aytdi», degan (11-oyat).
Fir’avnning xotini o‘sha paytdagi eng katta podshohning ayoli edi. Yemak-kiymakda to‘kin edi. Nimani xohlasa, shuni qilishi mumkin edi. Qasrlarda, turli ne’matlar ichida farog‘atda yashashiga qaramasdan, u kofir va zolim eriga hamda qavmiga qarshi chiqdi. Allohga iymon keltirdi. Allohdan jannatda uy qurib berishini so‘radi. Bu hol esa dunyo hoyu havasidan ustun kelishning oliy misolidir.
Mo‘minlarning ikkinchi misoli Maryam binti Imrondir.
«Va farjini pok saqlagan Imron qizi Maryamni (misol keltirdi). Bas, unga O‘z ruhimizdan pufladik va U Robbining so‘zlarini hamda kitoblarini tasdiq qildi va itoatkorlardan bo‘ldi» (12-oyat).
Imronning qizi Maryam Allohga sof e’tiqodda bo‘lganlar va o‘zlarini ham sof tutganlar. Yahudiylar tuhmat qilganlaridek, nopok bo‘lmaganlar. Alloh taolo Jabroil farishta orqali ana shu pok jasadga o‘z ruhidan «puf» deyishi bilan Iyso alayhissalomni ato qilgan.
«Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir».
Endi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning zavjai mutohharalari – Oisha onamizning fazllari haqida so‘z ketmoqda. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam u kishining boshqa ayollardan fazllarini sariyd deb nomlanadigan taomning o‘sha vaqtdagi boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshatmoqdalar.
O‘sha paytda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam va sahobai kiromlar yashab turgan jamiyatning sharoiti va taomiliga ko‘ra, sariyd boshqa taomlardan afzal taom hisoblanar edi.
Xuddi shunga o‘xshab, Oisha onamiz ham boshqa ayollardan afzal edilar.
Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?!
Ushbu maqomga bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘ldilar.
Termiziy va Buxoriy Amr ibn Os roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam meni Zotus-Salosil askariga boshliq qildilar. Qaytib kelganda:
«Ey Allohning Rasuli, odamlarning qaysinisi siz uchun eng mahbubdir?» dedim.
«Oisha», dedilar.
«Erkaklardan-chi?» dedim.
«Uning otasi», dedilar.
«So‘ngra kim?» dedim.
«So‘ngra Umar», dedilar va bir necha odamlarni sanadilar. Bas, meni oxirlarida qilib qo‘ymasinlar, deb, sukut saqladim».
Allohning Rasuli uchun odamlarning qaysinisi eng mahbub ekan?
Allohning Rasuli uchun odamlar ichida Oisha onamiz roziyallohu anho eng mahbub ekanlar.
Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?
Ushbu maqomga bu dunyoda Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘libdilar.
Imom Abu Ya’lo «Musnad»larida Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qiladilar:
«Menga hech bir ayolga berilmagan to‘qqiz narsa berilgan:
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam menga uylanishga amr qilinganlarida Jabroil alayhissalom suratimni olib tushib, u zotga ko‘rsatgan.
– U zot menga bokira holimda uylanganlar. Mendan boshqaga bokira holida uylanmaganlar.
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam boshlari mening quchog‘imda turgan holda vafot etdilar.
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam mening uyimda dafn qilindilar.
– Farishtalar mening uyimni o‘rab olgan edilar. U zotga men u kishining ko‘rpalarida turganimda vahiy nozil bo‘lar edi. U zot meni o‘zlaridan uzoqlashtirmas edilar.
– Men u zotning xalifalari va siddiqlarining qiziman.
– Mening oqlovim osmondan nozil bo‘lgan.
– Men pokning huzurida pok yaratilganman.
– Menga mag‘firat va karamli rizq va’da qilingan».
Imom Qurtubiy o‘z tafsirlarida Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanlar, jumladan, quyidagilarni aytganlar:
«Ba’zi ahli tahqiqlar ayturlar:
«Yusuf alayhissalom fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini beshikdagi go‘dakning tili bilan oqladi.
Maryam fohishalikda tuhmat qilinganida Alloh u kishini o‘g‘illari Iyso alayhissalomning tili bilan oqladi.
Oisha fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini Qur’on bilan oqladi. Alloh u kishi uchun go‘dakning oqlashini yoki nabiyning oqlashini ravo ko‘rmadi. Alloh u kishini tuhmatdan O‘z kalomi ila oqladi».
Alloh taolo bu dunyoda kimni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlabdi?
Alloh taolo bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anhoni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlagan.
"Nubuvvat xonadoni xonimlari" kitobidan.