Rasululloh sollallohu alayhi vasallam eng ko‘p tabassum qiladigan inson edilar. U zot tabassum qilishni Allohga ibodat qilish darajasiga olib chiqqanlar. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: “Birodaringning yuziga tabassum qilib qarashing ham sadaqadir”, deb aytganlar. U zot tabassumli edilar. Zero, Alloh taolo u zotga shunday deydi: “Agar qo‘pol, qalbi qattiq bo‘lganingda, atrofingdan tarqab ketar edilar” (Oli Imron surasi 159-oyat).
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam olamlarga rahmat bo‘lib keldilar. Bu rahmatga eng haqli insonlar u zotning oilasi, yaqinlari, qarindoshlari va sahobalaridir. U zotning pok yuzlarida yorqin tabassum nur sochib turar edi. Insonlar bilan ko‘rishsalar ularning qalblari asir bo‘lib, nafslari butunlay u zotga moyil bo‘lar, ruhlari ham u zotning atroflarida bo‘lishga oshiqar edi.
Jarir ibn Abdulloh al-Bujaliy roziyallohu anhu: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam har qachon meni ko‘rib qolsalar, albatta tabassum qilar edilar”, deb aytgan. Jarir roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ushbu hadyalaridan doimo farxlanib yurar va uni boshqalarga ham aytar edilar. Jarir roziyallohu anhuning nazdida bu go‘zal tabassum esda qolarli barcha narsadan qadrliroq edi. Uning yuziga bir bora kulishlari ruhini yaxshilik, mehr va sadoqatga, qalbini esa bag‘rikenglik, rahmat va do‘stlikka to‘ldirar edi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam kulishda, hazil qilishda qalbi qotgan, tabiati o‘ta qattiq, qovog‘i doim solinib turadigan kishi bilan ko‘p kuladigan, hazili ko‘p kishi orasida edilar. U zot ma’lum bir munosabatlarda kular edilar, hatto ba’zida oziq tishlari ham ko‘rinib qolardi. Lekin kulishda tanalari qimirlab ketadigan, kulganidan bir tomonga yonboshlab qoladigan darajada bo‘lmas edilar. U zot sollallohu alayhi vasallam: “Ko‘p kulma! Chunki ko‘p kulish qalbni o‘ldiradi”, deb aytganlar.
Yana shunday rivoyatilar keladi, ularda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sahobalari bilan hazil qilganlar. Mana shundan voqealardan birida sahobalardan biri u zotga: “Ey Rasululloh, meni bir tuyaga mindirsangiz-chi”, deb aytdi. Shunda u zot: “Men senga faqat tuyaning bolasini ravo ko‘raman”, deb aytdilar. So‘ragan kishi xafa bo‘lganday ortiga qaytib ketdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam uni chaqirtirishlarini buyurdilar. U kelgach: “Tuya faqat tuya tug‘adimi?!” dedilar. (Ya’ni tuyaning bolasi ham tuya ekanini nazarda tutdilar).
Bir kampir Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga kelib, jannatga kirishini Allohdan duo qilishlarini iltimos qildi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Jannatga kampirlar kirmaydi!”, dedilar. Bu so‘zdan kampir hafa bo‘lib, ortiga ketayotgan edi, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Nima sen, Alloh taoloning: “Biz ularni (hurlarni) daf’atan paydo qildik (onadan tug‘ilmadilar). So‘ng ularni bokira qizlar qildik. (Ular) jozibali va tengqurdirlar”, degan so‘zini eshitmaganmisan?”, deb aytdilar.
Bir kuni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam sahrodan jonliq yetaklab kelib turgan edilar, Azmehr (bir rivoyatda ismi Zohir) ismli bir kishi huzurlariga kelib qoldi. Shunda U zot sollallohu alayhi vasallam: “Zohir bizning cho‘limizda, biz esa, uning shahrida yuribmiz”, dedilar. U zot sollallohu alayhi vasallam uni juda yaxshi ko‘rar edilar. Bir kuni Zohir bozorda molini sotayotgan edi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam uning orqasidan quchoqladilar. Shunda u: “Ey kim bo‘lsangiz ham qo‘yib yuboring”, deb aytdi. Quchoqlagan kishi Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ekanliklarini bilgach, U zotning muborak ko‘kraklaridan mahkam quchoqlab oldi. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam esa: “Kim sotib oladi bu qulni”, deb ayta boshladilar. Zohir: “Allohning Rasuli, meni sotganingiz bilan foyda ko‘rmaymiz, balki men sizni kasodga uchrataman”, dedi. Shunda U zot: “Lekin sen Allohning huzurida kasodga uchratuvchi emassan”, dedilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning tabassumlari Robbilariga bo‘lgan itoatlari edi. Shuningdek, unda bo‘ysunish va go‘zal o‘rnak ham bor. U zotning kulgulari o‘yin, bekorchilikdan vaqtni o‘tkazish uchun bo‘lmas edi.
Safarga chiqaturib, ulovlarini minayotganlarida safar duosini qildilar, so‘ng: "Ey Alloh, mening gunohlarimni mag‘firat qil! Chunki duolarni faqat Sengina kechirasan”, deb aytdilar. Keyin biroz tabassum qildilar. Atroflarida sahobalar: “Ey Allohning Rasuli, Nima sababidan kulyapsiz”, deb so‘rashdi. U zot: “Rabbingiz qachonki bandasi: “Ey Alloh, mening gunohlarimni mag‘firat qil! Chunki duolarni faqat Sengina kechirasan”, deb aytsa, U Zot azza va jalla: “Bandam mendan boshqa gunohlarni kechiruvchi zot yo‘qligini bilar ekan”, deydi” deb aytdilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning qadrlarini ko‘tarib, hatto U zotning kulgularini kitoblarda eng ajoyib ibratli qissalar etib saqlab qo‘ygan Zot barcha ayb-u nuqsonlardan pokdir. U zotning darajalarini ko‘tarib, hazil qilishlarini eng ishonchli kishilar go‘yo farz amalni rivoyat qilganlaridek, bir-birlaridan rivoyat qilib yuradigan qilib qo‘ygan Zot oliydir. U zotga, sahobai kiromlariga, oilalariga Alloh taoloning salavotu salomlari bo‘lsin!
Muhammadyahyoxon XO‘JAYEV,
“Ko‘kaldosh” o‘rta maxsus islom bilim yurti mudarrisi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Bu kashfiyotlarga sabab bo‘lgan shart-sharoitlar uchta asosiy banddan iborat:
1. Yevropa mamlakatlari Sharq bilan savdo-sotiq qilishda duch kelgan qiyinchiliklar.
2. Pul metali sifatida oltin tanqisligi.
Yevropaning iqtisodiy taraqqiyoti tobora ko‘proq pul talab qilar edi. Bu taraqqiyotning asosiy yo‘nalishi tovar xo‘jaligining, savdo-sotiqning o‘sishi edi. Buyuk geografik kashfiyotlarga sabab bo‘lgan yana bir muhim omil ham shunga bog‘liq: Yevropada shakllanib borayotgan kuchli absolyutist (mutlaq) monarxiyalarga dabdabali saroylar, yollangan armiyani ta’minlash uchun ulkan mablag‘lar kerak bo‘layotgan edi. Ana shu davlatlar yirik dengiz ekspeditsiyalarini tashkil etishi mumkin edi. Bundan tashqari, yakka shaxslarning bu qadar xarajatlarga imkoni yo‘q edi. Shuning uchun bu kashfiyotlarda feodal tarqoq mamlakatlar emas, aynan markazlashgan davlatlar (Ispaniya, Portugaliya, Angliya) asosiy o‘rin tutgani tasodif emas. Biroq, bunday ekspeditsiyalar uchun savdogarlar ham mablag‘ ajratar edi. Shuningdek, katolik cherkovi ham qo‘shimcha yerlar, katta daromadlar va yangi qavmlarga ega bo‘lish istagida bunday istilolarga «oq fotiha» berar edi.
Bunday davr uchun muqarrar bo‘lgan feodal mulklarning parchalanish jarayoni Yevropa mamlakatlarida har qanday yo‘l bilan uzoq qit’alarda boylik va yerlarni qo‘lga kiritishga intiluvchi ko‘plab avantyuristlarning paydo bo‘lishiga olib keldi. Bular qaramlik va qashshoqlikdan qutulishni orzu qilib yurgan zodagonlar va dehqonlar edi.
3. Fan-texnikaning, ayniqsa kemasozlik va dengiz navigatsiyasining rivojlanishi. XV asrda yangicha tuzilishga ega bo‘lgan kemalar – karavellalar paydo bo‘ldi. Uning to‘shi (kil, pushtak) bor bo‘lib, yelkanlar bilan shunday jihozlangan ediki, yonboshdan esgan shamolda ham yura olara edi. Shuningdek, o‘sha davrga kelib kompasdan tashqari astrolyabiyalar, ya’ni kenglikni aniqlovchi asboblar hamda anchagina ishonchli xaritalar – portolanlar ham paydo bo‘lgan.
Buyuk geografik kashfiyotlar oxir-oqibatda mustamlaka tizimining vujudga kelishiga olib keldi. Agar XVI asrda Yevropada kapitalizm rivojlana boshlagan bo‘lsa, agar Yerovpa iqtisodiy jihatdan boshqa qit’alarning xalqlaridan o‘zib ketgan bo‘lsa, bunga mustamlakalarning talon-taroj qilinishi va ayovsiz ekspluatatsiya qilinishi ham sabab bo‘lgan.
Mustamlakalar darhol kapitalistik usullar bilan ekspluatatsiya qilina boshlamagan, ular darhol xom ashyo manbaiga va yangi bozorlarga aylanmagan. Avval ular obdon talon-taroj qilingan, birlamchi kapital (sarmoya) to‘plash manbai bo‘lib xizmat qilgan. Ispaniya va Portugaliya mustamlakalarni feodal usullar bilan ekspluatatsiya qilgan birinchi mustamlakachi davlatlar bo‘lishgan.
Bu yerlarda zodagonlarga odatdagi qishloq xo‘jalik mahsulotlari emas, balki oltin, kumush yoki hech bo‘lmaganda Yevropada qimmat baholarga sotish mumkin bo‘lgan anvoyi mevalar kerak edi. Ular hindularni oltin va kumush konlarda ishlashga majburlashar, bo‘ysunmaganlarni butun-butun qishloqlari bilan yo‘q qilib yuborishar edi. Guvohlarning aytishicha, konlar atrofida chirib yotgan yuzlab murdalarning badbo‘y hidi anqib yotar edi. Shakarqamish va qahva plantatsiyalarida ham yerlik aholi ana shunday usullarda ekspluatatsiya qilinar edi.
Yerlik aholi bunday og‘ir mehnatga bardosh bera olmay, yoppasiga qirilib bitar edi. Ispanlar Espanola (Gaiti) orolida ilk bor paydo bo‘lgan paytda u yerda millionga yaqin aholi yashar edi, biroq XVI asrning o‘rtalariga kelib ular bitta qo‘ymay qirib tashlandi. Ispanlarning o‘zi ham XVI asrning birinchi yarmida amerikalik hindularni qirib tashladik, deb hisoblashar edi.
Biroq, ispanlar ishchi kuchini yo‘q qilib, o‘z mustamlakasining xo‘jalik asosiga putur yetkazishdi. Yetishmayotgan ishchi kuchini to‘ldirish maqsadida Amerikaga afrikalik qoratanlilarni olib kelishga to‘g‘ri keldi. Shunday qilib, mustamlakalar paydo bo‘lishi bilan quldorlik qayta tiklandi.
Ispanlar tomonidan Amerika yerlarining mustamlaka qilinishi konlarga, shakarqamish va tamaki plantatsiyalariga haydab kelingan son-sanoqsiz yerlik aholini majburlab ishlatish yo‘li bilan, bo‘ysunmaganlarni ommaviy qirg‘in qilish yo‘li bilan amalga oshirildi (Yamayka orolida XVI asrning birinchi yarmida 50 mingdan ortiq yerlik aholi halok bo‘lgan, Peru va Chilida esa XVI asrning ikkinchi yarmida hindularning soni besh baravar kamayib ketgan), oqibatda bir necha o‘n yildan so‘ng ishchi kuchi keskin kamayib ketdi. Mustamlakachilar Afrikadan qullar olib kela boshlashdi. Jismonan chidamliroq bo‘lgan qoratanlik afrikaliklar ispan mustamlakalaridagi asosiy ishchi kuchiga aylandi.
Qul savdosi serdaromad ish chiqib qoldi: Afrikada qabila boshliqlarini ichirib, suv tekin taqinchoqlar bilan aldab, qullarni juda arzonga sotib olish va Amerikada ularni 20-30 baravar qimmatga sotish mumkin edi. Ba’zan qullar umuman sotib olinmas, balki ularni kuch ishlatib, tutib olib, kemaga yuklashar va Amerikaga olib ketishar edi. Ispan mustamlakalariga har yili 6-8 ming qoratanli qullar olib kelinar edi. (Manba: allbest.ru).
(Bu ishlarning barchasi Yevropa uyg‘onishining gumanizm – insonparvarlik shiori ostida amalga oshirilganmi?)
Yevropada dinga bo‘lgan munosabatda ham keyinroq o‘zgarish yuz berdi. Bir guruh dinsiz bo‘lib ketdi. Bir guruh dinni cherkovga qamab olib, bu har kimsaning o‘z ishi deyish bilan kifoyalandi. Ammo Darvinning asl shogirdlari dinni Karl Marks boshchiligida xalq uchun afyun deb e’lon qildilar va uni batamom yo‘q qilib yuborishga bel bog‘ladilar. Karl Marksning xayolini Lenin va uning safdoshlari Rossiyada va unga qaram bo‘lgan diyorlarda hayotga tatbiq qildilar. Lenin tuzgan davlat dunyo tarixida kufrni o‘ziga shior qilib olgan birinchi davlat bo‘ldi. Ular dunyoning o‘zlariga qaram bo‘lgan barcha yurtlarida «ilmiy ateizm» asosida dinga va dindorlarga qarshi qatag‘on o‘tkazdilar. Son-sanoqsiz ibodatxonalar yer bilan yakson qilindi. Diniy xodimlar va ulamolar qatl qilindi, qamaldi va surgun qilindi. Diniy kitoblar va dinga bog‘liq madaniyat durdonalarni olovga yoqildi. Ilmiy ateizm ta’limotlari dunyodagi yagona to‘g‘ri e’tiqod sifatida barchaga majburiy ravishda talqin qilindi.
«Olam va odam, din va ilm» kitobi asosida tayyorlandi