Bismillahir Rohmanir Rohiym
Alloh subhanahu va taologa hamdlar, Payg‘ambarimizga salavotlar bo‘lsin!
Alloh subhanahu va taolo qanday go‘zal xulqni yaratgan bo‘lsa, shubhasiz bu go‘zal xulqlarni egallashda eng oliy namuna Muhammad sollallohu alayhi vasallamdirlar. Jumladan, yaxshi er bo‘lishlik ham go‘zal xulqlardandir.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam:
«Yaxshilaringiz ahliga yaxshilaringizdir. Men ahliga yaxshingizman. Qachon sohibingiz vafo qilsa, uni tek qo‘yinglar», - dedilar».
Termiziy va Ibn Moja rivoyat qilishgan.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning birinchi ayollari Xadija roziyallohu anho ekanlari barchaga ma’lum, ular birgalikda 25 yildan ortiq birga hayot kechirdilar. Uning ko‘p qismi Islomdan oldin o‘tdi. Ana shu vaqt mobaynida Muhammad alayhissalom er sifatida ro‘zg‘orni o‘zlari tebratdilar. Vaholanki, Xadija roziyallohu anho boy ayol edilar. Qachonki Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Payg‘ambar bo‘lganlaridan so‘ng Xadija roziyallohu anho o‘z ixtiyorlari bilan Islomga xizmat qilish uchun mol-mulkim Allohning yo‘lida sarf bo‘lsin, siz da’vat ishi bilan mashg‘ul bo‘ling, dedilar.
Xadija onamiz vafot qilgan yili Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning amakilari ham vafot etib, bu ikki musiybat musulmonlarni ko‘p mahzun qildi. Shuning uchun ham bu yil «Mahzunlik yili» deb ataldi. Shuning o‘zidan Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni Xadija onamiz roziyallohu anhoga nisbatan naqadar muhabbatli ekanlarini bilish mumkin.
Xadija onamiz roziyallohu anho vafot qilganlaridan so‘ng ham Payg‘ambarimiz alayhissalom u kishining dugonalarini ikrom qilar edilar. Bir muhabbat bo‘lsa, shunchalik bo‘lar!
Muhammad Mustafo sollallohu alayhi vasallam Xadija onamiz haqlarida ko‘p gapirganlaridan onalarimiz roziyallohu anhunnaning rashklari kelgan vaqtlar ham bo‘lar edi. Shunday kunlarning birida Oisha roziyallohu anho Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga «Buncha o‘sha kampirni gapirdingiz?! Alloh undan yaxshisini berdi-ku», deya o‘zlariga ishora qildilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam buni «Alloh menga undan yaxshisini bermadi! Alloh menga faqat undan farzand berdi. Odamlar kufr keltirganlarida Xadija menga iymon keltirdi» degan ma’nodagi gaplari bilan rad qildilar. Bu ham u zot alayhissalomni Xadija onamizga bo‘lgan muhabbatlaridan darakdir.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam namunali er sifatida ayollariga a’lo darajada muomala qilar edilar. Hatto ba’zida biroz ko‘ngil buzilishiga sabab bo‘ladigan voqealar sodir bo‘lsa ham Nabiy alayhissalom ularni avf qilib, chiroyli yechim topar edilar.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam o‘zlarining ba’zi ayollari huzurida edilar. Mo‘minlarning onalaridan birlari o‘z xodimlaridan bir idishda taom solib yubordilar. Bas, Nabiy sollallohu alayhi vasallam uyida turgan (ayol) xodimning qo‘liga urdi. Idish tushib, ikkiga bo‘lindi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam idishning ikki bo‘lagini bir-biriga qo‘shib jamlab, unga taomni yig‘a boshladilar va «Onangiz rashk qildi», - dedilar.
So‘ngra u zot xizmatchini ham, idishni ham toki u zot uyida turganning huzuridan idish keltirguncha, tutib turdilar. Bas, butun idishni singanga va singan idishni sindirganga berdilar».
Buxoriy rivoyat qilgan.
Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf rahmatullohi alayhi hazratlari mazkur hadisning sharhida taom yuborgan kishi Sofiya onamiz, idishni sindirgan kishi Oisha onamiz ekanliklarini aytganlar.
Albatta, bu kabi rashk qilish holatlari tabiiy, insonga xos. Shuning uchun bu Oisha onamizga malomat hisoblanmaydi. Lekin bu o‘rinda Nabiy sollallohu alayhi vasallamning muomalalari nihoyatda e’tiborga molik. U zot alayhissalom «Onangiz rashk qildi» deb bu holatni izohladilar xolos...
Albatta, rahbarlik juda mas’uliyatli ish. Bitta oilaga rahbarlik qilishning o‘zi naqadar mashshaqqat. Agar u bir mahalla, shahar yoki davlat bo‘lsa, mas’uliyati ham tobora ortib boraveradi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam musulmonlar jamiyatining rahbari bo‘lishlari bilan birga butun ummat g‘amini ham yelkalariga olgan edilar. Endi u zotning mashaqqatli vazifalarini o‘ylab ko‘raveraylik. Shunday bo‘lsa ham u zot alayhissalom ayollari uchun alohida vaqt ajratar, ularga go‘zal muomala qilib ko‘ngillarini xushnud etar edilar. Bunga birgina misol tariqasida Nabiy sollallohu alayhi vasallamni Oisha roziyallohu anho bilan ikki marta yugurish musobaqasi o‘tkazganlarini eslasak kifoya. Birinchi marta Payg‘ambarimiz alayhissalom ortda qoladilar, oradan vaqt o‘tib, Oisha roziyallohu anhoning vaznlari biroz ortgandan so‘ng yana ikkovlari yugurish musobaqasi o‘tkazadilar. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o‘zib ketdilar va buni «Haligi bilan bir-u bir» deb izohlab qo‘ydilar.
Demak, er kishi ayoli bilan shunga o‘xshash musobaqalar o‘tkazib turishi va bu bilan ayolini xursand qilishga intilishi marg‘ub ish ekan.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam chiroyli gap bilan ayollarini ko‘nglini olishni qoyillatar edilar. Bir gal Hafsa roziyallohu anho Sofiya roziyallohu anhoni «Yahudiyning qizi» debdilar. Buni albatta rashk tufayli aytib yuborganlar. Lekin bu gap Sofiya onamizga yetib boribdi. Shunda u kishi bundan mahzun bo‘lib o‘tirganlarida Nabiy sollallohu alayhi vasallam ko‘rib qolib, mahzunliklarining sababini so‘raydilar. Sofiya onamiz bor gapni aytadilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam «Sen «Mening otam nabiy, amakim nabiy, erim nabiy bo‘lsa» demadingmi?», degan ma’nodagi gap aytib u kishining ko‘ngillarini ko‘taradilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Sofiya onamizning otalari va amakilari deganda Horun va Muso alayhissalomlarni nazarda tutgan ekanlar.
Alloh subhanahu va taolo bizni ham Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning xulqlari bilan xulqlanmog‘imizni nasib aylasin! U zot alayhissalomga o‘xshab yaxshi umr yo‘ldosh bo‘lmoqlikni bizga ham nasib aylasin!
G‘iyosiddin Muhammad Yusuf
Foydalanilgan manbalar:
1. Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf rahmatullohi alayhi tarjima qilgan «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam» nomli kitob.
2. Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf rahmatullohi alayhining «Hadis va hayot» nomli kitoblarining 25 juzi.
G‘am-qayg‘usiz hayotni kutib yashayotgan qizga «Siz kutayotgan kun bu dunyoda hech qachon kelmaydi», deb aytish kerak.
Alloh taolo «Biz insonni mashaqqatda yaratdik», degan (Balad surasi, 4-oyat).
Bu hayot – g‘am-tashvishli, azob-uqubatli, mashaqqatli hayotdir. Mo‘min odam buni juda yaxshi tushunadi. Bu dunyoda qiynalsa, azob cheksa, oxiratda albatta xursand bo‘lishini biladi. Inson mukammal baxtni faqatgina oxiratda topadi. Shuning uchun ulug‘lardan biriga «Mo‘min qachon rohat topadi?» deb savol berishganda, «Ikkala oyog‘ini ham jannatga qo‘yganida», deb javob bergan ekan.
Allohning mehribonligini qarangki, oxirat haqida o‘ylab, unga tayyorgarlik ko‘rish hayotni go‘zal qiladi, qayg‘ularni kamaytirib, uning salbiy ta’sirini yengillatadi, qalbda rozilik va qanoatni ziyoda qiladi, dunyoda solih amallarni qilishga qo‘shimcha shijoat beradi, musibatga uchraganlarni bu g‘am-tashvishlar, azob-uqubatlar bir kun kelib, bu dunyoda bo‘lsin yoki oxiratda bo‘lsin, baribir yakun topishiga ishontiradi. Oxirat haqida o‘ylab, faqat solih amallar qilishga intilish insonni baxtli qiladi.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: «Kimning g‘ami oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbiga qanoat solib qo‘yadi, uni xotirjam qilib qo‘yadi, dunyoning o‘zi unga xor bo‘lib kelaveradi. Kimning g‘ami dunyo bo‘lsa, Alloh uning dardini faqirlik qilib qo‘yadi, parishon qilib qo‘yadi, vaholanki dunyodan unga faqat taqdir qilingan narsagina keladi».
Alloh taolo faqat oxirat g‘ami bilan yashaydigan (oxirat haqida ko‘p qayg‘uradigan, har bir amalini oxirati uchun qiladigan) qizning qalbini dunyoning matohlaridan behojat qilib qo‘yadi. Qarabsizki, bu qiz har qanday holatda ham o‘zini baxtli his qiladi, hayotidan rozi bo‘lib yashaydi. Xotirjamlikda, osoyishtalikda, qanoatda yashagani uchun istamasa ham qo‘liga mol-dunyo kirib kelaveradi. Zero, Alloh taolo oxirat g‘amida yashaydigan, shu bilan birga, hayotiy sabablarni ham qilish uchun harakatdan to‘xtamagan kishining rizqini kesmaydi, uni ne’matlariga ko‘mib tashlaydi.
Ammo Alloh taolo bor g‘am-tashvishi dunyo bo‘lgan qizni faqirlar qatorida qilib qo‘yadi. Bunday qiz mol-dunyoga ko‘milib yashasa ham, o‘zini faqir, bechora his qilaveradi. Natijada dardi yangilanaveradi, dardiga dard qo‘shilaveradi, fikrlari tarqoq bo‘lib, iztirobga tushadi. Afsuski, shuncha yelib-yugurgani bilan faqat dunyoning ne’matlariga erisha oladi, oxiratda nasibasi bo‘lmaydi.
Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.