Aslida, taroveh sunnat bo‘lgani uchun uning qazosi o‘qilmaydi. Chunki, bomdodning sunnatigina vaqti o‘tsa ham zavolgacha (bir rivoyatda asrgacha) qazo qilib o‘qib olish mumkin. Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi va sallam ham shunday qilganlar. Peshin namozining avvalgi sunnati (farzga ulgurish maqsadida) qolsa, farzidan keyin o‘qib olinadi. Bu aslida peshin vaqtida bo‘layapti. Mana shu ikki sunnatdan boshqa sunnatlar qazo qilinmaydi. Qazosi lozim emas.
Biroq, ba’zi faqihlar taroveh bir oy davomida kechalari odat bo‘lgan, sunnat bo‘lganligi uchun va Payg‘ambarimiz Rasuli Akram sallollohu alayhi va sallam tomonidan ko‘p targ‘ib qilinganligidan hatto, ba’zi faqihlarimiz tarovehni tark qilgan odam keyingi tarovehgacha uning qazosini o‘qib olsin, deganlar. Agar Ramazonda o‘qiy olmasa, keyingi Ramazongacha o‘qib oladi, degan gap ham bor. Bu fikr “Jomi’ ur-rumuz”da ham keltirilgan. Imom Navaviy ham shuni ma’qul ko‘rgan. Ularning bunday fikrga kelishiga mana bu rivoyatlar sabab bo‘lgan:
Imom Muslim Oisha raziyallohu anhodan qilgan rivoyatlarida Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi va sallam: “Alloh taologa eng mahbub amal oz bo‘lsada davomli bo‘lganligidir”-dedilar.
Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi va sallam ana shunday kechki odati qolib ketsa, uni kunduzi o‘rnini to‘ldirishni taklif qilganlar:
Abdurrahmon ibn Abdin al-Qoriydan qilingan rivoyatda “Kimki o‘zining vazifasidan yoki unga o‘xshash bir narsadan uxlab qolsa, bas, uni bomdod namozi bilan peshin namozining orasida o‘qib olsa, xuddi unga uni kechasi o‘qigandek yoziladi”- deyiladi. (Imom Muslim rivoyati).
Abul Lays as-Samarqandiy hazratlari: “Kimki sunnatni uzr bilan tark qilsa, ma’zurdir, kimki uzrsiz tark qilsa, manmandir”, degan ekanlar.
Demak, tarovehdan qolib ketganlarini iloji bo‘lsa, o‘qib olgan yaxshiroq ekan. Biroq, o‘qimasa gunohkor bo‘lib qolmaydi.
Tarovehlarda bir marta xatmi Qur’on qilish sunnatdir. Ramazonda ikkinchi yoki uchunchi marta xatm etish esa mustahab va haqiqiy nafl amaldir.
Shunday ekan bir oylik ramazonni va taroveh namozlarini g‘animat bilaylik sustkashlikka yo‘l qo‘ymaylik. Zero, bu ramazon biz uchun oxirgisi bu yilgi taroveh oxirgisi bo‘lishi mumkin.
“Sayyid Muhyiddin maxdum” o‘rta maxsus islom bilim
yurti mudarrisi Abdug‘afur Niyozqulov
Islom ilmlarining taraqqiyotida hadis ilmi juda ham muhim o‘rin tutadi. Bu ilm nafaqat shariat asoslarining sahih manbalar orqali yetkazilishi, balki musulmon ummatining aqidaviy, fiqhiy va axloqiy asoslarini to‘g‘ri anglab olishda ham muhim ro‘l o‘ynaydi.
Xususan, hadis ilmidagi eng yirik va ishonchli manbalardan biri bo‘lgan Imom Buxoriy rahmatullohi alayhining “Sahih al-Buxoriy” asari bo‘lib, minglab ulamolar tarafidan bu kitob o‘rganilib, unga turli mazmun va uslublarda sharhlar yozganlar. Ana shunday sharhlovchi ulamolardan biri sifatida Abu Yusuf Muhammad Ya’qub al-Banoniy al-Lohuriyning nomlari alohida e’tiborga loyiqdir.
Abu Yusuf Muhammad Ya’qub al-Banoniy al-Lohuriy, ba’zi manbalarda esa bu zotning ismlari Muhammad ibn Ya’qub ibn Ali al-Banoniy shaklida ham uchraydi. Bu zotning qachon tug‘ulganlari borasida manbalarda aniq ma’lumolar ko‘rsatilmagan bo‘lsada, hijriy 1098 yilda vafot etganlari ochiq bayon qilingan.
Ya’qub al-Banoniy Hindistonning ilmiy markazlaridan biri bo‘lmish Lohur shahrida tavallud topganlar va butun umrlarini shu yerda ilmga xizmat qilishga bag‘ishlaganlar.
Ya’qub al-Banoniy mashhur muhaddis, faqih, mufassir va bir qancha ilmlarda yirik hanafiy olimlardan hisoblanadilar.
“Nuzhat al-Xavotir” asarining muallifi shayx Ya’qub Al-Banoniyning tarjimayi holini bayon qilib aytadilarki: “U zot olim, muhaddis Mavlono Ya’qub Al-Banoniy Al-Lohuriy, Lohur shahrida tug‘ilib, voyaga yetganlar. O‘z zamonasidagi yetuk olimlardan tahsil olganlar va ko‘plab ilmlarda, xususan hadis, fiqh va boshqa bir qancha ilmlarni puxta egallagan mashhur olimlardan biri bo‘lganlar”, deb ta’riflaydilar.
Bu zotning ustozlari haqida aniq ma’lumotlar uchramasada, eng yirik shogirdlari fazilatli shayx Muhammad G‘ovs ibn Abu al-Xoyr ibn Abu al-Mag‘far ibn Abdussalom al-Hanafiydir. U ilmli shayxlar oilasidan bo‘lib, hijriy 1056 yilda tug‘ilgan. U hadis ilmini shayx Muhammad Ya’qub al-Banoniy al-Lohuriydan o‘rgangan.
Ya’qub al-Banoniy hadis ilmda ham chuqur bilim egasi sifatida tanilgan olimlardandir. U zotning eng mashhur asari “Al-xoyr al-Joriy fi Sharhi sahih Al-Buxoriy” bo‘lib, bu asar imom Buxoriyning “Sahih al-Buxoriy” kitobiga yozilgan muhim sharhlardan biri hisoblanadi.
Abu Yusuf Muhammad Ya’qub al-Banoniy al-Lohuriy ilmiy maqom va martaba jihatidan yuksak mavqega ega bo‘lgan olimlardandir. Manbalarda u zot bir qancha asarlarning muallifi ekani qayd etilgan. Quyida ularning ba’zilarini keltirib o‘tamiz:
Abu Yusuf Muhammad Ya’qub al-Banoniy al-Lohuriy hijriy 1098 yilda vafot etganlari qayd etilgan.
Shuningdek, qo‘lyozma nusxasining ko‘chirilgani ham bu sanani tasdiqlaydi. “Nuzhat al-Xavotir” kitobi muallifi ham uning 1098 hijriy yilda vafot etganini ta’kidlab bunday yozadi: “U hijriy bir ming to‘qson sakkizinchi yilda vafot etdi. Bu sanani muftiy Valiyyulloh al-Farhobodiy o‘z ta’liqlaridan birida ochiq bayon qilgan”.
Bu zot Hindistonning Dehli shahrida vafot etganlar va o‘z uylariga dafn etilganlar.
Xulosa qilib aytadigan bo‘lsak, Abu Yusuf Muhammad Ya’qub al-Banoniy al-Lohuriy o‘z davrining yirik allomalaridan biri bo‘lib, hadis, fiqh, tafsir kabi ilmlarda chuqur bilmga ega bo‘lgan zotlardan sanaladilar. U zotning ilmiy, ma’naviy merosi Hindiston mintaqasidagi islomiy ilmiy taraqqiyotga katta ta’sir ko‘rsatgan va ko‘rsatib kelmoqda. Bugungi kunda ham u zotning qoldirga ilmiy meroslari tadqiqotchilar uchun ham bebaho manba bo‘lib xizmat qilmoqda.
Muhammad Umar Muhammadjonov,
Toshkent Islom instituti talabasi.