Sayt test holatida ishlamoqda!
05 Mart, 2025   |   5 Ramazon, 1446

Toshkent shahri
Tong
05:33
Quyosh
06:51
Peshin
12:39
Asr
16:33
Shom
18:21
Xufton
19:34
Bismillah
05 Mart, 2025, 5 Ramazon, 1446

Ramazondagi uzrlilar va ularga oid hukmlar

8.06.2017   26900   6 min.
Ramazondagi uzrlilar va ularga oid hukmlar

Alloh taolo ba’zi kishilarga ro‘zada ham yengillik qilgan. Bu islomning hukmlarida bandalarga yengillik iroda qilinganiga dalildir. Alloh taolo aynan ro‘za haqidagi oyatda: “Alloh sizlarga yengillikni xohlaydi va sizlarga qiyinchilikni xohlamaydi” (Baqara, 185-oyat) deb marhamat qiladi. Mana shunga ko‘ra, farz bo‘lishiga qaramasdan, Alloh taolo ba’zi o‘rinlarda bandalariga ro‘zasini ochishga ruxsat beradi. Bular ramazondagi uzrlilar bo‘lib, “Al-Fiqhul hanafiyya” kitobi muallifi ularni ikki qismga bo‘lgan:

  1. Og‘zini ochish muboh va qazosi vojib bo‘lgan uzrlilar.
  2. Og‘zini ochish vojib va fidya vojib bo‘lgan uzrlilar.

Birinchi qismga quyidagilar kiradi:

1.Musofir. Islom dini o‘z yurtidan shar’iy safar masofasicha uzoqlikdagi joyga ketgan musofirga ro‘za tutmaslikka ruxsat beradi. O‘z yurtidan 86 km. va undan ko‘proq masofada o‘n to‘rt kun va undan kamroq muddatga turishni niyat qilib chiqqan kishi musofir bo‘ladi va bu musofirga safardalik paytida ro‘za tutmaslikka islom shariati ruxsat beradi. Dalil: Alloh taolo: Sizdan kim bemor yoki safarda bo‘lsa, bas, sanog‘ini boshqa kunlarda tutadi” (Baqara,185) deb marhamat qilgan.

Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Biz Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bilan safarga chiqardik. Bizning oramizda ro‘zadorlar ham, ro‘za tutmaganlar ham bor edi. Ro‘za tutganlar tutmaganlarni, tutmaganlar ro‘za tutganlarni ayblamasdi” (Imom Buxoriy va Muslim rivoyati).

   Alloh taoloning: “Agar bilsangiz ro‘za tutmog‘ingiz siz uchun yaxshidir” (Baqara,184-oyat) degan oyatiga binoan, agar musofir kishiga zarar bo‘lmasa, ro‘za tutish afzal deydilar.

2.Bemor. Agar bemor kasalligi ziyoda bo‘lishidan qo‘rqsa yoki kasallikdan tuzalishi kechikadigan bo‘lsa, islom unga ro‘za tutmaslikka ruxsat beradi. Lekin bu gapni musulmon, ishonchli tabiblar aytgan bo‘lishi lozim. Agar u o‘zining fikriga asoslanib, ro‘zasini ochadigan bo‘lsa, unga kafforat lozim bo‘lib qoladi. Gohida ro‘za kasallikdan shifo topishiga ham sabab bo‘ladi.  Bemor kishining ro‘za tutmasligiga ruxsat ekanligiga dalil, Alloh taoloning yuqoridagi Sizdan kim bemor yoki safarda bo‘lsa, bas, sanog‘ini boshqa kunlarda tutadi” (Baqara,185) degan oyatidir.

3.Homilador va emizikli ayol. Shariatimiz bu ikkisiga agar o‘zlariga yoki farzandlariga zarar yetish xavfi bo‘ladigan bo‘lsa, ro‘za tutmaslikka ruxsat beradi. Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Rasululloh sallallohu alayhi va sallam o‘ziga zarar yetishidan qo‘rqqan homiladorga va bolasiga zarar yetishidan qo‘rqqan emizikli ayolga ro‘zasini ochishga ruxsat berdilar (Imom Nasaiy va Ibn Moja rivoyati).

Emizikli ayol agar tabib buyurgan bo‘lsa, emizikli bolasini muolajasiga dori ichishi uchun og‘zini ochishi ham mumkin. Bu islomning rahmati, uning hukmlarining yengilligiga katta dalildir.

4. Halok bo‘lishdan qo‘rqqan kishi. Ro‘zador kishiga juda qattiq chanqoq yoki ochlik yetsa, undan halok bo‘lib qolishidan yoki aqli noqis bo‘lib qolishidan qo‘rqsa, ro‘zasini buzib, uni qazo qilishi mumkin. Ammo, kafforat unga vojib bo‘lmaydi. Shuning uchun nonvoy, temirchi, konchiga o‘xshash og‘ir kasb egalariga ro‘zasini mukammal qilishdan ojiz qoldiradigan darajada ko‘p ish qilmasliklari vojib bo‘ladi. Balki, bular ramazon kunlarida ishlarini kamaytirishlari yoki imkoni bo‘lsa kechki paytga ko‘chirishlari lozim bo‘ladi.

Fatovoyi Hindiya kitobida “Nafaqaga muhtoj kasb egasi agar o‘z kasbi bilan shug‘ullansa, o‘ziga ro‘zani buzishni muboh qiladigan zarar yetishni bilsa, unga kasal bo‘lishidan oldin ro‘zasini buzishi harom bo‘ladi” deyilgan.

Bu uzrli kishilar ramazonda og‘izlari ochiq yurgan paytlarida kunduzlari ramazonning hurmatidan oshkora taom yemasliklari vojib bo‘ladi. Ularning uzrlari ketgandan keyin, quyosh botgunga qadar ro‘zadorga o‘xshab saqlanib turadilar. Musofir kishi muqim bo‘lsa, bemor sog‘ayib qolsa, hayz va nifos ko‘rgan ayollar pok bo‘lsalar, og‘izni g‘arg‘ara qilganda bilmasdan ichiga suv ketib qolgan kishiga o‘xshash xato sababidan ro‘zasi ochilgan bo‘lsa, bularning hammasi ramazon oyining hurmatidan kunning qolgan qismini yemasdan ro‘zadorga o‘xshab o‘tkazishligi vojib bo‘ladi.

Yuqorida zikrlari o‘tgan kishilar bir kunga bir kun qilib, necha kun qazo qilgan bo‘lsalar ramazondan keyin shuncha kun qazosini tutib beradilar.

II.Qism. Og‘iz ochish vojib va fidyasi vojib bo‘lgan kishilar. Bu toifadagi kishilar doimiy ojizlik yoki surunkali kasalliklari sababidan ro‘za tutishdan muttasil ojiz qoladigan kishilar hisoblanadi. Yoshi o‘tib qolgan keksalar va bedavo dardga chalinganlar ro‘za tuta olmasalar, bular og‘izlari ochiq yuraveradilar va ramazonning har bir kuniga fitr sadaqasi miqdoricha fidya beradilar. Bular xohlasalar ramazonning boshida, xohlasalar oxirida fidya beraveradilar. Alloh taolo “Uni qiynalib tutadiganlar zimmasida bir miskin taomi fidya lozimdir” (Baqara,184-oyat) degan.

Ibn Abbos roziyallohu anhu: “Bu ro‘za tuta olmaydigan qari va qariyalar uchundir. Ular har bir kunlariga bitta miskinni taomlantiradilar”, deganlar. Buni Imom Buxoriy Ibn Abbosdan rivoyat qilgan. Ali va Ibn Umar roziyallohu anhulardan ham rivoyat qilingan. (“Al-Fiqhul hanafiyya”, 437-444-betlar).

Demak, yuqoridagi holatlardan xoli bo‘lgan kishilar ramazon oyini g‘animat bilib, uni ro‘zasini tutmoqqa bel bog‘lashlari lozim bo‘ladi. Chunki Alloh taolo hadisi qudsiyda: “Ro‘za men uchundir. Uning mukofotini O‘zim beraman” degan. Unutmaylikki, Alloh eng buyuk Zotdir. Buyuk Zotning mukofoti ham buyuk bo‘ladi. Shunday ekan, buyuk zotdan buyuk mukofotlarni olishga shoshilaylik.

“Faxriddin ar-Roziy” o‘rta maxsus islom bilim yurti mudarrisi D.ESONOV tayyorladi.

 

 

RO'ZA
Boshqa maqolalar
Maqolalar

TAOMLANISH SIRLARI (6-qism)

4.03.2025   1668   7 min.
TAOMLANISH SIRLARI (6-qism)

TAOMLANISH  SIRLARI (7 qismdan iborat)ni

ULUG‘  USTOZ  ULAMOLARIMIZ  bayon  qilib  berganlar: 

     (6-qism)

DASTURXON  ATROFIDA

  1. olijanob tarbiya ko‘rgan, o‘zining hurmatini va o‘z qadr-qimmatini bilgan aqlli yoshlar ulug‘lar (ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odam)ga mehr bilan, ziyraklik bilan, iltifot ila xizmat qiladilar;
  2. olijanob tarbiya ko‘rgan, o‘zining hurmatini va o‘z qadr-qimmatini bilgan aqlli farzandlar ham ota-onalariga alohida mehr bilan, ziyraklik bilan, iltifot ila xizmat qiladilar;
  3. ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlardan oldin dasturxondagi taomga, ovqatga qo‘l uzatilmaydi;
  4. ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar dasturxondagi taomga qo‘l uzatmaguncha, boshqalar kutib turishadi;
  5. ko‘pchilik bo‘lib ovqatlanganda taomga kattalardan oldin qo‘l uzatmaslik;
  6. ular ham o‘z navbatida boshqalarni mahtal qilib qo‘ymasliklari zarur;
  7. yeb-ichishni «Bismillohir rahmonir rahim» bilan boshlash;
  8. boshqalarning ham esiga tushishi uchun sal balandroq ovoz bilan aytiladi;
  9. bosh kiyim bilan ovqatlanish;
  10. dasturxonga keltirilgan taomning aybi izlanmaydi;
  11. ovqatni turib, yotib, biror narsaga suyanib yoki yurib yeyilmaydi;
  12. yonidagi ovqatlanayotgan kishilarga nazar solmaslik;
  13. yon-atrofdagilarning ovqatlanishlarini kuzatmaslik;
  14. dasturxonga uzoq ham, yaqin ham o‘tirmaslik;
  15. umumiy sochiqcha bilan o‘z oldini to‘smaslik;
  16. obi-taomlarni isrof qilmaslik;
  17. nonni e’zozlash lozim;
  18. non uvol qilinmaydi;
  19. zarurat bo‘lmasa, non sindirilavermaydi;
  20. nonni xizmatga qo‘ymaslik (masalan, ustida go‘sht maydalash, idish-tovoqlarni artish va hokazo);
  21. odobli odam dasturxonga tortilgan taomning aybini topib, kamsitmaydi;
  22. dasturxon atrofida jim, xomush o‘tirish chiroyli emas;
  23. og‘izda taom bilan so‘zlash mumkin emas;
  24. luqma yeb turgan odamga savol berish joiz emas;
  25. mabodo dasturxon atrofida turli xil bemor odamlar sherik bo‘lib qolsa, ulardan hazar qilinmaydi;
  26. taomning yaxshi, sarxil, lazzatli joyini yoshi ulug‘larga yoki yondagi sheriklarga tutilsa, in’om-ehson qilingan bo‘ladi;
  27. dasturxon atrofida ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlarga taomning yaxshi, sarxil, lazzatli joylarini in’om-ehson qilish lozim;
  28. dasturxon atrofida ehsonni oldin ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar, yoshi ulug‘larga, keyin o‘ng tomon, undan keyin chap tomondagi odamga iltifot etiladi;
  29. agar mabodo ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar o‘z taomlarini yo boshqa biror obi-taom ilinsalar, darhol minnatdorchilik izhor etib, ularning qo‘llarini qaytarmay, so‘zlarini ikki qilmay, gaplarini yerda qoldirmasdan, o‘z xursandchiligini ifoda etiladi;
  30. so‘ngra ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar o‘z taomlarini yo ilingan boshqa biror obi-taomlarini mamnuniyat bilan, boshqa hech kimga bermasdan “Katta rahmat!”, “Uyalib, so‘raolmay turgan edim...”, “Sizniki – tabarruk!”, “Biz ham Sizga o‘xshab yuraylik!”, “Sizning yo‘lingizni bersin bizga ham!”, “Biz ham Sizning yoshingizga yetaylik!” degan yoqimli gaplar bilan hurmat bilan qabul qilib, tanovul qilishi chiroyli odob va katta ehtirom sanaladi. Bordi-yu uchinchi odam o‘zi iltimos qilib so‘rasa, iltimosi rad etilmaydi;
  31. qorin ochgandagina ovqat yemoq;
  32. agar luqma tushib ketsa, tozalanib keyin yeyiladi;
  33. dasturxonning hamma tomoniga uzanavermasdan, taomni oldidan, luqmani kichik olish odobdandir;
  34. og‘izda luqma bo‘lsa, gapirmagan yaxshi;
  35. boshqalarning luqmalariga qaramaslik;
  36. ko‘ngilni qoldiradigan harakatlar qilmaslik;
  37. qahqaha otib kulmaslik;
  38. ovqatlanish paytida og‘izni chapillatmaslik;
  39. og‘izni to‘ldirib ovqatlanmaslik;
  40. dasturxon atrofida burun qoqmaslik kerak;
  41. ovqatni xotirjam holda o‘tirib iste’mol qilish lozim;
  42. ovqatni yaxshilab chaynab, so‘ngra yutish;
  43. og‘izga solingan bir bo‘lak taomni yutmasdan turib, ikkinchi bo‘lakni og‘izga solmaslik;
  44. nonni tishlab emas, balki qo‘lda mayda bo‘laklarga bo‘lib iste’mol qilish;
  45. ovqatlanish vaqtida atrofdagilarning idishiga nazar tashlamaslik;
  46. tortilgan taomni imkon qadar oxirigacha iste’mol qilish;
  47. kim bilandir so‘zlashmoqchi bo‘lsa ham, yonidagi odamga orqa o‘girmaslik. Mabodo shunday qilish o‘ta zarur bo‘lib qolsa, u odamdan kechirim so‘rash lozim;
  48. aksirgisi kelganida yo yo‘tal tutganida, tezlik bilan orqasiga o‘girilmog‘i;
  49. odamga, dasturxonga, undagi non va ovqatga qarab zinhor aksirmaslik, yo‘talmaslik;
  50. agar biror narsani og‘izdan chiqarish zaruriyati bo‘lsa, dasturxondan teskari o‘girilib, chap qo‘lda uni olib tashlash;
  51. aksa urish, yo‘talish yoki og‘izdan biror narsani olish uchun o‘girilganda chap tomondan orqaga o‘giriladi. Agar chap tomonida ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar, yoshi ulug‘ insonlar bo‘lishsa, o‘ng tomondan o‘girilish mumkin;
  52. dasturxon atrofida o‘zgalarning nafratini va ijirg‘anishini qo‘zg‘ovchi qiliqlarni qilishdan tiyilish kerak;
  53. taomni oz-ozdan olish ham odobdan sanaladi;
  54. ko‘ngilni aynitadigan taomlar va ishlar haqida gapirmaslik;
  55. nonni ikki qo‘li bilan bo‘lishlik, ushatishlik. Bir qo‘l bilan bo‘lish, ushatishdan saqlanish lozim, chunki bu kibrlilik alomati hisoblanadi;
  56. non iste’mol qilishda sindirilgan nonni olib, katta-kichikligiga qarab, undan o‘ziga yarmini yo kamrog‘ini sindirib oladi. So‘ng o‘zining bo‘lagidan ham sindirib olib iste’mol qilinadi;
  57. non ustiga tuzdon, kosa, tovoq, qoshiq, pichoq kabi narsalarni qo‘ymaslik;
  58. nonning hech bir bo‘lagini otmaslik;
  59. shoshmasdan ovqatlanishlik;
  60. dasturxon atrofida baland ovoz bilan gaplashmaslik;
  61. agar kishi keltirilgan taomda o‘z sog‘ligiga zarar qiladigan yo o‘zi uncha yoqtirmaydigan bir narsa bor bo‘lsa, gapni ko‘paytirmasdan, shirin til va ochiq chehra bilan «meni ozgina uzurim bor edi-da... Parhez qilmay ilojim yo‘q. Uzr so‘rayman! Sizlarga osh bo‘lsin! Tortinmasdan bemalol olinglar! Osh bo‘lsin!» demog‘i lozim;
  62. ovqatlanayotganda sukut qilmasdan, ovqat mahali solih va olim zotlarning purma’no, ibratli so‘zlaridan gaplashish lozim;
  63. dasturxon atrofida o‘z xastalarini so‘zlamaslik;
  64. dasturxon atrofida yastanib, yalpayib o‘tirmaslik;
  65. kirib kelgan odamni birga taom yemoqlikka chorlashlik kerak;
  66. taom yeyayotganda o‘z oldidan olib yemoqlik;
  67. bordi-yu, meva, tuz, suv bo‘lsa, unda ixtiyorlidir;
  68. taomni har doim bir chetidan o‘z oldidan olib yeyish, zinhor o‘rtasidan boshlab yemaslik;
  69. agar po‘stli yoki danakli mevalar iste’mol qilinsa, ularning po‘stlog‘i va danagi dasturxonning bir chetiga qo‘yiladi yoki maxsus idishga tashlanadi. Agar davra tang bo‘lib, mevaning po‘stloq yoki danaklarini tashlash imkoni bo‘lmasa, salfetka yoki lattaga o‘rab, kishilar ko‘ziga tushmaydigan joyga, bir chetga qo‘yiladi. Agar o‘rashga narsa topolmasa, chap qo‘lida saqlaydi;
  70. ovqat yeyayotganda barcha taomlanayotgan do‘stu yorlarning yuzlariga hadeb qarayvermaslik;
  71. mabodo tez to‘yib qolgudek bo‘lsa, boshqalar uyalib qolib yemay qo‘ymasliklari uchun kam-kam yeb turish va yo yeyayotganday bo‘lib o‘tirishlik;
  72. hamma ovqatlanib bo‘lmasidan o‘rnidan turib ketmaslik;
  73. do‘st, birodarlarga, mehmonlarga uch marta «Qani, marhamat!.. Marhamat!.. Olsinlar!.. Dasturxonga marhamat!..» deyilgandan keyin ham yeyishmasa, ularni majburlamaslik.

(6 – qism tugadi. Davomi bor...). 

Ibrohimjon domla Inomov

Maqolalar