Ramazon – yordamlashish, yedirish-ichirish oyi. Bu oyning har kuni g‘animat. Mo‘minlar ro‘zadorlarga iftorlik uchun katta dasturxon yozmoq ajridan umidvor hissi bilan yashaydi. Yil davomida erasha olmagan savobga ana shu bir oy ichida sazovor bo‘lish mumkin. Chunki ko‘magimiz tufayli o‘zgalar ham ne’matlar bilan ta’minlanadi.
“Bu oy Alloh mo‘minning rizqini ko‘paytirdi”. Kundalik xayotimizda uyimizdagi umumiy ovqatlanish rejasi jadvalini chizib ko‘ring. O‘n bir oy ichidagi yeyish-ichish ichishimiz bilan ramazon oyidagi dasturxonimizni taqqoslab ko‘rin.
Ramazon kirganda jadval darxol o‘zgaradi. Chunki Payg‘ambarimiz sollalloxu alayhi vasallam “Ramazon kelishi bilan mo‘minning rizqi ortadi, dasturxoni fayzu barakaga to‘ladi”, deb aytganlar.
Alloma Muxammad Zohid Qutqu hazratlari “Rizq – bu inson tomog‘idan o‘tg‘an luqmadir. Cho‘ntagidagi narsa emas”, degan ekan.
O‘zimiz guvohi bo‘lib turibmizki, ramazonda mo‘minlarning rizqi ortmoqda. Iftorliklarda har xil noz-ne’matlar, sharbatu salqin ichimliklar, mavalarning sarxilidan tortib noyobigacha borligi dasturxonimizning ko‘rki va bezagi bo‘lmoqda.
Bilamizki, “Asri saodat”da yashaga sahobalarning aksari juda ham og‘ir ahvolda yashagan. Shu bois bir rivoyatda keltiriladi. “Yo Rasululloh! Biz iftorlik beradigan, dasturhon bezatadigan holatda emasmiz “Uyida yeydigan-ichadigan ortiqcha narsasi bo‘lmagan kishilar nima qiladi!” deb so‘raganlarida”
Payg‘amabarimiz sallolloxu alayhi vasallam: “Bir kishi bir ro‘zadorga bir dona xurmo yoki bir qultum suv, yoxud ozgina sut bergan bo‘lsa, Alloh u kishini savob bilan siylaydi”, deb marxamat qilgan ekanlar.
Dexqon va bog‘bonlarimizning samarali mehnati evaziga xalqimiz dasturxoni to‘kin-sochin bo‘lib bormoqda.
Bu ne’matlarning shukronasini xar kuni qilsak ham oz, albatta. Alloh taolo bizni yaxshiliklariga muvoffaq aylasin. Bu oyning fayzu barakotidan, savoblaridan, ilohiy ne’matlaridan, foydalanishni xammamizga nasib aylasin.
A. SULAYMONOV,
Marhamat tumanidagi “Marhamat” masjidi imom-xatibi
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: "Bir kuni Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan birga edik, shunda biroz jim turib qoldilar-da, so‘ng tabassum ila boshlarini ko‘tardilar. Biz: "Sizni nima kuldirdi, yo Allohning Rasuli?", dedik. "Menga hozirgina bir sura tushirildi", deb: "Bismillahir rohmanir rohiym. Innaa a’toynakal Kavsar" surasini qiroat qildilar. So‘ngra: "Kavsar nimaligini bilasizlarmi?" dedilar. "Alloh va Uning Rasuli biluvchiroqdir", dedik. "U Robbim azza va jalla menga va’da qilgan daryodir. Unda ko‘p yaxshilik bordir. U qiyomat kuni ummatim kelib huzurimda suv ichadigan hovuzdir. Uning idishlari yulduzlar adadicha".