Sayt test holatida ishlamoqda!
08 Yanvar, 2025   |   8 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:49
Peshin
12:35
Asr
15:30
Shom
17:14
Xufton
18:33
Bismillah
08 Yanvar, 2025, 8 Rajab, 1446

Ramazon va komil inson tarbiyasi

27.05.2017   75304   11 min.
Ramazon va komil inson tarbiyasi

Intizorlik ila kutgan muborak Ramazon oyi boshimizga soya solib turibdi. Butun dunyo musulmonlari ushbu oyni intiqlik bilan kutadilar. Zero, oylarning sultoni bo‘lmish Ramazon - Allohning rahmati va barakoti, fazilat va go‘zalliklarni o‘z ichiga jo aylagandir. Ushbu oyda bizni duo harorati va zikr tafti egallaydi hamda jismimiz va ruhimiz taskin topadi.

Allohning fazli bilan komil inson va yuksak axloq tarbiyachisi bo‘lgan, uni amalga oshirishga intilgan tarbiya ulamolari ta’kidlashlaricha,  ro‘za madrasasi insonni chiniqtiradi va poklaydi.

Biz bilan ramazon holati undan keyin ham davom etishi mumkinmi?! Biz uning o‘rnini saqlab qola olamizmi? Zero, u tengsiz muallim va aziz ustozdirki, agar biz uni anglab yetsak, harakat qilsak, bizdan komil inson tarbiyasi madrasisining o‘quvchilari yetishib chiqardi.

Birinchidan: Komil inson kim?

Komillik, kamolot, barkamol, mukammal odam, komil inson, piri komil... Bu so‘z, iboralarni ko‘p eshitamiz, aytamiz, o‘qiymiz. Lug‘atlarda “komil” so‘zi – “to‘liq”, “yetuk”, “mukammal” ma’nolarini, “barkamol” esa “yetuklikka erishgan”, “mukammal”, “kamol topgan”, “bekamu-ko‘st” ma’nolarini berishi aytiladi. “Bekam” – “biror jihatida kami yo‘q”; “beko‘st” – biror egri, kemtigi yoki ortiqcha joyi yo‘q, “benuqson” degani ekan.

Faylasuf Kantning nazdida: “U - uning yo‘li umuminsoniy tayanch qilib olishga salohiyatli bo‘lgan shaxs”;

Nitshaning nazdida esa: “U - o‘zini rivojlantirish uchun amal qiladigan, natijada aql va quvvat bilan narsalarga hukm o‘tqazishga qodir bo‘ladigan insondir”.

Biror bir tarbiya madrasasi, nafs ilmi, turli xil falsafalar ham bizga talab qilingan komil insonni yetishtirib bera olmagan.

Chunki, biz ibodatlarni faqat quruq harakatlar bilan ado qilamiz, uning ruhiy tomonini, axloqiy ta’sirini his qilmaymiz. Lekin ro‘za bizda tarbiyalaydigan go‘zal axloqlarni va biz ramazonda yetishtirishimiz mumkin bo‘lgan mevalarni bir o‘ylab ko‘rganmisiz? Kim shuni o‘ylab ko‘rsa, uni amalga oshirsa va shunga muvofiq yashasa, u Allohning inoyati bilan komillikka yaqin inson bo‘ladi.

 Imomimiz va habibimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam bashariyat tarixi tanigan eng komil shaxs ekanliklarida shubha yo‘q. Chunki, U zot sollallohu alayhi vasallam biz ibodat va undan hosil bo‘ladigan komillik quvvati o‘rtasida yashayotgan “ajratishni” bilmaganlar. Balki, U zot qorin va shahvat ro‘zasidan oldin ruh va vijdon ro‘zasini tutganlar va yaxshilikda esgan shamoldan ham tez bo‘lganlar.

Ro‘za maktabi bizga qanday foydalar beradi?

Xayolga keladigan birinchi foyda bu - bandaga Alloh taolo uni kuzatib turishini his qildirish. O‘ylab ko‘ring, ramozon oyida, kunduzi bir musulmon kishi yolg‘iz o‘zi bir xonada yo qasrda o‘tirsa yoki sahroda sayr qilib yursa, uni hech kim ko‘rmayotgan, hech kim kuzatib turmagan bo‘lsa, och bo‘la turib o‘zi ishtahasi tortib turgan taomni tanovul qilishga yoki muzdek suv bilan chanqog‘ini bostirish uchun nega qo‘l uzatmaydi? Uni bundan nima to‘sib turibdi? Bu Alloh taolo uni ko‘rib turganini his qilishidir. Bu axir iymonning eng oliy darajasi bo‘lgan, hadisi sharifda maqtalgan “ehson” emasmi? Qur’oni karim ro‘zaning bu foydasi haqida shunday deydi:

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ  

Ey, imon keltirganlar! Sizlardan oldingi (ummat)larga farz qilingani kabi sizlarga ham ro‘za tutish farz qilindi, shoyad (u sababli) taqvoli bo‘lsangiz(Baqara surasi, 183-oyat).

Bizlarni har birimiz Allohning kuzatib turishidan, taqvodan, “ehson”dan bir nasibaga ega bo‘ladi. Shunday ekan, musulmonning shaxsiyati u bilan mukammal bo‘ladigan xulqqa aylanishi uchun uni rivojlantirish va ramazonda ham, ramazondan keyin ham shu holatda qolish lozim.

Darhaqiqat, ro‘za bizda Alloh taoloning kuzatib turishi hissini tarbiyalaydi. Hatto, biz barcha xaloyiqning nazaridan xoli joyda bo‘lsak ham Mavlosi uni kuzatib turgan kishining yo‘lidan yursak va undan foydalana olsak yolg‘onchi yolg‘on gapiradimi? Yoki o‘g‘ri o‘grilik qiladimi? Yoki poraxo‘r pora oladimi yo beradimi? Yoki sudxo‘r sudxo‘rlik qiladimi? Yoki kimdir ota-onasiga oq bo‘ladimi? Yoki buzg‘unchi kishi insonlar orasida buzg‘unchilik qiladimi? Ramazon va Ramazondan keyin. Yo‘q aslo!

Bu ulug‘ xulqning yolg‘iz o‘zi bugungi kunda hayotimizda ba’zan uchrab turgan xiyonat, o‘g‘rilik, yolg‘on kabi yomonliklarni hal qilishi mumkin. Chunki, yolg‘on ko‘pchilik uzrsiz ishlatadigan illatga aylanib qolgan. Ramazon – agar bilsak bizga Allohning kuzatib turganini o‘rgatadi.

Ikkinchidan: Bu yerda yana ro‘za bizni irodali qilib  tarbiyalaydi. Biz u sababli shahvatlarga bo‘ysunmaymiz, adolatsizlik qilmaymiz, balki nafsimiz, shahvatimizdan g‘olib chiqamiz va Rabbimizning roziligini istab rag‘batlarimizdan chetlanamiz. Tong otgandan quyosh botguniga qadar yemoq-ichmoq va shahvatlardan tiyiladigan kishi, zaiflashmaydigan irodali, azmi-qarori qat’iy, qalbi pok va baquvvat insonga aylanadi. Chunki, u hech kimning oldida zaiflashmaydi. Agar biz o‘zimizda ro‘za maktabi axloqlaridan bo‘lgan shu oliymaqom xulqni shakllantira olsak, dunyo va oxratda aziz va mukarram bo‘lamiz.

Ba’zi bir kishilar islomdagi ro‘za haqida so‘rab, qiziqadi. Agar inson dinimiz talab qilgandek ro‘za tutsa, umuminsoniy mantiq orqali ro‘za maktabida iroda sifati tarbiyalangan faqatgina rivojlanishda katta o‘rin egasi bo‘lishi kerakligini anglab yetadi. Vaholanki, rivojlanish faqat maqsad qo‘yib, uni rejalashtirib, amalga oshirishda bor imkoniyatni ishga solish bilan bo‘ladi. Lekin, bularning barchasi ro‘za bizda tarbiyalagan iroda sifati bo‘lmasa yuzaga chiqmaydi.

Uchinchidan: Ramazon sabr malakasi. U sohibini yuksaklarga ko‘taradigan, unga nusratni naqd qiladigan qanday ham yaxshi xulqdir. Hadisi sharifda Nabiy sollallohu alayhi vasallam ta’limotlaridan birida kelishicha: “Bilingki, nusrat sabr bilandir, kushoyish mashaqqat bilandir va albatta, har bir qiyinchilik bilan birga yengillik bordir”. Sabrli kishi agar xohlasa o‘zining ichki kasalliklari va dushmanlarining hiylasi ustidan g‘alaba qilishga qodirdir.

Hokisorlik – baland martaba, tortinchoqlik – peshqadamlikdir. Yengiltaklik va besabrlik ro‘za davolaydigan yoqimsiz narsa emasmi? Nima uchun mushkullarimiz ko‘payib, ba’zi oilalar ajrashib, do‘st-u aqrabolarimiz dunyo matohlariga berilib ketdilar? Nega oqibatsizlik va fitna avj oldi? Chunki, sabr bizda hali hanuz hali xulq bo‘lib shakllanmaganidandir. Ramazoniy sabr kasalliklarimizdan qanchasini davoladi? Qancha insoniy shaxsiyat ro‘za ila komillikka erishdi?

To‘rtinchidan: Tilni saqlashga e’tibor qaratish. Habibimiz sollallohu alayhi vasallam o‘zlarining sahih hadisi shariflarida bunday marhamat qiladilar: “Ro‘za qalqondir. Biringiz ro‘za tutsa janjallashmasin, baqir-chaqir, fisq-u fujur qilmasin. Agar uni birortasi haqoratlasa men ro‘zadorman, desin”. Yo Alloh! Insonda qanchadan qancha xunuk so‘z, haqorat qilish, tili o‘tkirligi bor-a! Ro‘za mana shularni barini bir so‘z bilan hal qilib qo‘ya oladi. Tilni tiyish ish atrofimizdagi bizni qurshab olgan aziyatlarni qanchasini daf qila oladi? Agar hayotimizning turli jabhalarida tadbiq qilinadigan bo‘lsa, qancha inson shaxsiyatlari kamol topishi mumkin?

Beshinchidan: Baxillikdan saqlanish.  Baxillik kasaliga qarshi qanday yordam berishiga bir nazar soling! Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim ro‘zadorga iftor qilib bersa, ro‘zadorning ajridan kamaytirilmay unga ham ro‘zadorning ajricha ajr bo‘lur”-deya marhamat qilganlar. Saxiylikka yetaklovchi qanday go‘zal chorlov! Bu baxillikka qarshi kuch bag‘ishlovchi ilohiy ramazoniy ta’limdir.

... وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ 

 “...Biror narsani (muhtojlarga xolis) ehson qilsangiz, bas, (Alloh) uning o‘rnini to‘ldirur. U rizqlantiruvchilarning yaxshisidir. (Saba surasi, 39-oyat)

 Karamli bo‘lgan inson hech qachon ziyon ko‘rmas ekan. Zero, mol xayr-ehson qilishlik bilan kamaymaydi, balki, savob ko‘payadi, ramazon barakotidan islomiy shaxsiyat to‘kis bo‘ladi. Baxillik, inson shaxsiyatini past sanash va uning ehtiromini biladigan va bilmaydiganlar orasini keskin ajratuvchi omildir. Ha, insonlar ko‘rsin uchun amal qilib emas, balki Alloh taolo uchun qilgan amal sababidan insonlarning ko‘z o‘ngida daraja topiladi. Agar inson shunga ham intilmasa, nafsning xarxashalariga ramazon maktabidek fazilat urug‘ini sochadigan, uning ayblarini ketkaza oladigan yana biror maktab bormikan?!

Mana shularga zakot molini, hech bo‘lmaganda fitr sadaqasini berishni va infoq-ehsonga o‘rgatadigan sabablarni qiyoslab ko‘raylik. Hatto, bir kunlik taomidan boshqa yeguligi bo‘lmagan faqir ham inson ruhiyatini tarbiyalovchi islomiy nizomda turib fitr sadaqasini beradi.  Agar barcha musulmonlar mana shu tenglikni tushunib yetganlarida, hiqd-u hasad yo‘qolgan, nafrat o‘ldirilgan, kuchli kuchsizni rioyasini qiladigan, boy kambag‘alga e’tibor qaratadigan tenglikda  ajoyib ummat shakllangan bo‘lardi. Qanday ham go‘zal-a!

Oltinchidan: Zikrlarni ko‘paytirish: Qur’on tilovati, taroveh namozi, qadr kechasi, ruhiyatni nurafshon bo‘lishi bilan Alloh taoloning rahmatiga burkanishi ila ichki olamni ham unutmaslik. Insoniyatning ruhiy va jismoniy xislatlari ibodat, tenglik, muhabbat va yakka-yu yolg‘iz Alloh taologa qullik qilish bilan mukammal bo‘ladi.

 Ramazondagi dasturni butun hayotimizga tadbiq qila olamizmi?

Inson shaxsiyati e’tiqodining to‘g‘riligi, ibodatining go‘zalligi bilan kamol topadi. Ro‘za bilan komil inson yetishib chiqadi. Bunday komil insonni g‘ayrioddiy inson, deb aytish yoki “Suppermen”, deb, xohlagancha nomlash mumkin. U Islom farzandi. Inson shaxsiyatida komillik barq uradigan bo‘lsa, Allohning huzuridagi narsa bilan xushnud bo‘ladi:

 قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ 

“Ayting: “Allohning fazli va rahmati bilan, bas, (albatta), shular sababli (mo‘minlar) shodlansinlar! U to‘plagan narsa (boylik)laridan yaxshiroqdir” (Yunus surasi, 58-oyat). Bas, shunday ekan, inson ramazon dasturini hayotga tadbiq qilishi, ramazoniy axloqni mahkam tutishi lozim bo‘ladi. Bundan keyin uni hech ham qo‘ldan boy berishga haqqi yo‘q. Chunki inson doimo Rabbisini nazoratidadir. Shundagina, yaxshilikni ko‘zlab, Alloh taoloning qudrati ila ko‘zlagan maqsadlarni ro‘yobga chiqara olishi mumkin bo‘ladi. Alloh taoloni roziligini istab musibatlarning har qanday turiga dosh bera oladigan bo‘ladi. Yomon so‘zlardan tilni saqlash, Allohning yo‘lida infoq qilish jamiyatda tenglikni yuzaga kelishiga sabab bo‘ladi. Komil insonning sifati shudir. Bizlarga ramazonni bergan Xoliqimizga shukrlar bo‘lsin!               

 

Jaloliddin Hamroqulov,

Toshkent islom institui “Tahfizul-Qur’on” kafedrasi mudiri,

Toshkent shahar “Novza” jome masjidi imom-xatibi

 

Ramazon
Boshqa maqolalar
Maqolalar

110 yillik muammoga yechim

7.01.2025   3108   9 min.
110 yillik muammoga yechim

Maxluqotlar ichida eng mukarram zot qilib yaratilgan insonning eng go‘zal xulqlaridan biri isrofdan saqlanish, Alloh o‘ziga rizq qilib bergan bergan ne’matlarni o‘rinsiz, behuda sarflamaslikdir. Bu fazilat har birimizning ezgu odatlarimizdan biriga aylansa, shubhasiz, hayotimizdagi juda ko‘p muammolarning eng maqbul yechimini topgan bo‘lar edik.


O‘zbekiston musulmonlari idorasi Ulamolar kengashining yaqindagina e’lon qilingan murojaatini o‘qib, bunga yana bir karra amin bo‘ldim va beixtiyor bunda roppa rosa bir yuz o‘n yil muqaddam, ya’ni 1915 yilda taniqli adibimiz Abdulla Qodiriyning “To‘y” she’rini esladim. Unda, jumladan, quyidagi misralar bor:


Qildi bu vaqt bizda javlon to‘y,

Oqchasi yo‘qni etdi hayron to‘y.

 

Bir-biridan oshurdilar to‘yni,

Topdi ravnaq g‘ayrat ila boyon to‘y.

 

Besh kun o‘tmay to‘yni so‘ngidin

Ketibon mulklar bois fig‘on to‘y.

 

Boyon to‘yig‘a yerlilar qarab,

Etdi sarf toki tandagi jon to‘y...


Ming taassuflar bo‘lsinki, bu holatlar bugungi kunimizda ham davom etmoqda. Eng achinarlisi, yildan yilga to‘ylar, oilaviy tantanalar, marhumlar xotirasi, haj va umraga borib-keluvchilarni kutib olishga bag‘ishlangan yig‘inlar turi yanada ko‘payib, sarf-xarajati oshsa-oshyaptiki, kamaymayapti. Abdulla Qodiriy bobomiz ta’kidlaganlaridek,  “Boyon to‘yig‘a yerlilar qarab, Etdi sarf toki tandagi jon to‘y” bo‘lmoqda. Ko‘pincha, bor-budini sarflab, to‘y qilgan kishidan shu kungacha nechta kitob o‘qib chiqqanligi yoki farzandlariga qaysi kitoblarni olib berganligini so‘rasang, javob bera olmaydi. Uyida farzandlari kitob o‘qishi, vazifa tayyorlashi uchun sharoit ham yaratib berilmagan. Ayrimlar bilan suhbatlashsangiz, maktab uchun zarur bo‘lgan daftar-qalam kabilarning narxi oshib ketganidan, kitoblar qimmatligidan noliydi, lekin qizining bir kunlik to‘y libosiga, o‘nlab mashinalar saf tortgan nikoh kortejiga, dabdabali to‘y bazmiga g‘ing demay millionlarni sarflab yuborishga tayyor.


Yillar davomida, ko‘pincha, xorijda ishlab topganini ana shunday behuda, bu dunyo uchun ham, oxirat uchun ham hech qanday manfaat keltirmaydigan ishlarga sarflab yuboradi-da, qarzlarini uzish uchun yana chetga otlanadi yoki umuman o‘sha yerdan turib, to‘yni “moliyalashtiradi”, ming orzu-havaslar bilan qilgan to‘yida o‘zi ishtirok etmaydi. To‘y-ma’rakalarimizdagi isrofgarchiliklar zamiridagi eng katta muammolardan yana biri ayrim oilada farzandlar voyaga yetishi bilan ularni o‘qitib olim qilish uchun emas, balki pul topish uchun xorijga jo‘natishdir.


Bugun bunday yoshlarimizning ko‘pchiligi biror sohani tanlab, chuqur va har taraflama bilim olish uchun o‘qish o‘rniga xorijda kasbsiz-hunarsiz kimlarningdir qo‘liga qaram bo‘lib qolayotgani hech kimga sir emas. Murojaatda “...bir-biridan o‘tib tushadigan, kimo‘zarga, riyoga, isrofga to‘la ishlar xalqimizning jiddiy muammolaridan biri bo‘lib kelmoqda” deya ta’kidlanishdan maqsad to‘y-ma’rakalarimizning xuddi ana shu jihatlariga e’tibor qaratishdir.


Murojaatda ta’kidlangan yana bir jihat diqqatimni o‘ziga tortdi: “Shu o‘rinda, ziyolilar, yoshi keksa otaxonu onaxonlar, nuroniylarga aytar so‘zimiz, keling, birgalikda yurtimiz aholisiga, ayniqsa, yuqoridagi kabi isrofgarchilik va dabdaba qilayotganlarga tushuntirish ishlarini ko‘paytiraylik, bu kabi illatlarga birgalikda barham beraylik. Alloh taolo ato etgan mol-dunyoni isrof qilish – katta gunoh, ekanini uqtiraylik! Buning o‘rniga topganlarimizni savobli ishlarga sarflab, beva-bechora, nochor, muhtojlarga yordam beraylik, ana shunda ulkan savobga ega bo‘lamiz, inshoaalloh!” – deyiladi unda.


Darhaqiqat, bu muammolarni hal etish bir-ikki kishining qo‘lidan keladigan ish emas. Unga barchamiz bir yoqadan bosh chiqarib, bir tan, bir jon bo‘lib kirishishimiz, yoshlarimizga bugungi xatti-harakatlari, kuch-g‘ayratlari, bilimlarini bir-ikki kunlik to‘y-tomosha uchun mablag‘ topish, so‘ng hammaning “havasini keltiradigan” to‘y uchun emas, balki kelajakda o‘zining birovga muhtoj bo‘lib qolmasligi uchun intilishga qaratishlari zarurligini uqtirishimiz kerak.


Shu o‘rinda Hazrat Alisher Navoiyning “Hayrat ul-abror” dostonidagi “Hotami Toy” haqidagi hikoyati esga tushadi. Unda aytilishicha, o‘zining o‘ta saxiyligi bilan dong taratgan Hotami Toydan: “Siz o‘zingizdan ham himmatliroq kishini ko‘rganmisiz?” – deb so‘rashibdi. Shunda u bir kuni yuz tuya va hisobsiz qo‘y-qo‘zilarni so‘yib, elni chorlab, juda katta ziyofat uyushtirganini, orada biroz nafas rostlash uchun ko‘chaga chiqqanini va yelkasida bir bog‘ o‘tin, qo‘lida hassa bilan har qadamda bir nafas rostlab kelayotgan qariyani ko‘rganini aytadi. O‘zining unga: “O‘zingni buncha qiynab nima qilasan. Eshitmadingmi, bugun Hotami Toy juda katta bazm uyushtirib, butun elni chorlab, ziyofat bermoqda. Tashla o‘tiningni, kir, sen ham bu ziyofatdan bahramand bo‘l!” – deganini aytadi. Shunda qariyaning javobini tinglang:


...K-ey solibon hirs ayog‘ingg‘a band,

Ozu tama’ bo‘ynuga bog‘lab kamand.

 

Vodiyi g‘ayratg‘a qadam urmag‘on,

Kunguri himmatg‘a alam urmag‘on.

 

Sen dog‘i chekkil bu tikan mehnatin,

Tortmag‘il Hotami Toy minnatin.

 

Bir diram olmoq chekibon dast ranj,

Yaxshiroq andinki birov bersa ganj...  


Demak, haqiqiy himmat kimgadir qaram bo‘lish, kimlardandir nimaningdir ilinjida yashash emas, balki o‘z kuchi, g‘ayrati, bilimi bilan hayotdagi orzu-maqsadlariga erishishdir. Shu o‘rinda orzu-maqsadlarning ham qanday bo‘lishiga e’tibor qaratish zarur.


Yuqorida aytib o‘tganimizdek, to‘y-tomosha, turli tadbir va ma’rakalarni el ko‘ziga, “odamlar nima deydi” uchun tashkil qilish emas, balki, ortiqcha sarf-xarajatlarsiz, dabdabalarsiz o‘tkazish, ortib qolgan mablag‘ni o‘zining, farzandlarining ilm olishlari uchun sarflashni maqsad qilish ayni muddao bo‘lar edi. Chunki Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisi sharifda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: «Albatta, amallar niyatga bog‘liqdir. Albatta, har bir kishiga niyat qilgan narsasi bo‘ladi...» dedilar».


Demak, biz nimani niyat qilib, ishga kirishsak, shubhasiz, o‘sha maqsadimiz amalga oshadi. Hotami Toy birovlarning minnatli taomidan ko‘ra, o‘z mehnati bilan topgan bir dirhamni afzal ko‘rgan ana shu o‘tinchi cholni o‘zidan ko‘ra himmatliroq hisoblagan ekan. Albatta, har bir jamiyatda bo‘lgani kabi bizning oramizda ham u yoki bu sabab tufayli sog‘lom kishilar bilan birga imkoniyati cheklangan kishilar borligi ayni haqiqat. Biroq ko‘rib turibmizki, bunday kishilarning hammasi ham kimlargadir muhtoj bo‘lib yashashni emas, o‘z imkoniyatlaridan kelib chiqqan holda bilim olish, kasb-hunarga ega bo‘lish va o‘z ehtiyojlarini o‘zi qondirishni afzal ko‘rmoqdalar. Aksincha, ba’zida to‘rt muchasi sog‘lom kishilar kambag‘allikni o‘ziga “imtiyoz” sanab, tinimsiz ravishda turli idoralarga “shikoyatlar” yog‘dirmoqdalar. Murojaatda ta’kidlangan xayru saxovatni amalga oshirishda bunday “imtiyoz” egalari emas, haqiqatan ham shunga muhtoj oilalarni izlab topish va “otaliqqa olib, ularning farzandlarini o‘quv kurslarida o‘qitishi, kasb-hunarga o‘rgatishi va doimiy daromadga ega bo‘lishiga ko‘maklashish” zarur. Ha, ayni ko‘maklashish, ya’ni ularni xayru saxovatga o‘rgatib, kimlarningdir yelkasiga yuklab qo‘yish emas, balki kelajakda to‘g‘ri yo‘l topib olishlari uchun moddiy va ma’naviy jihatdan qo‘llab-quvvatlash kerak.


Albatta, har bir hududda o‘ziga to‘q, boy-badavlat kishilar bor. Allohga hamdlar bo‘lsinki, yurtimizda yaratilayotgan shart-sharoitlar natijasida bunday oilalarning soni oshib bormoqda. Ularning ko‘pchiligi xayru saxovatli insonlar ekanligi ham hech kimga sir emas. Murojaatdan ko‘zlangan yana bir xayrli maqsad shuki, imom-xatiblarimiz o‘z hududlaridagi ana shunday saxovatpesha insonlarni yaxshi tanishadi va bilishadi. Shuning uchun ularni o‘z hisoblaridan yoshlarimizning ilm olishlariga ko‘maklashish, buning uchun maktablarimizni zarur asbob-uskunalar bilan jihozlanishiga ham o‘z hissasini qo‘shishga chaqirish ham savobdi ishlardan biridir.


Murojaatda ta’kidlangan yana bir jihat biz imom-xatiblar uchun juda muhim ekanligini e’tirof etish kerak deb, o‘ylayman. Unda “imom-xatiblar tomonidan to‘y-ma’raka marosimlardagi isrofgarchilik, umra ziyoratidan qaytgandan keyin har xil xo‘jako‘rsin marosimlari uyushtirishdek illatlarning oldini olish yuzasidan targ‘ibot ishlarini amalga oshirish” belgilab qo‘yilgan. Bu vazifani amalga oshirishda, avvalo, har bir imom-xatibning o‘zi shaxsiy namuna ko‘rsatishi, o‘zlari qilayotgan, shuningdek, masjidlar hududida o‘zlari ishtirok etayotgan to‘y-marosimlarini ortiqcha dabdabalarsiz, isrofgarchilikka yo‘l qo‘ymasdan o‘tkazilishiga erishishi kerak. Shundan keyin targ‘ibot olib borilsa, ko‘ngildagidek bo‘ladi. Aks holda xalq orasida turli mish-mishlar, fitnalar avj olishi va natijada qosh qo‘yaman deb, ko‘z chiqarishi ham hech gap emas.


So‘zimga yakun yasar ekanman, Adiy ibn Hotam roziyallohu anhudan rivoyat qilingan quyidagi hadisni eslashni lozim topdim. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Yarimta xurmo (ni infoq qilib) bo‘lsa ham, do‘zaxdan saqlaninglar”, (Imom Buxoriy, Imom Muslim rivoyati).


Alloh har birimizni xayru saxovatli bandalaridan qilsin!


Alisher domla NAIMOV,  

Farg‘ona viloyati bosh imom-xatibi o‘rinbosari

MAQOLA