Bugun muborak juma - hajjul masokin. Ana shunday fazilatli kunning oqshomida taroveh namozini o‘qib boshlaymiz, inshoalloh.
Yurtimizda turli firqalar, diniy oqimlar ildiz otib ketishiga yo‘l qo‘yilmasdan ularning faoliyatiga vaqtida chek qo‘yilgani tufayli diniy masalalarda ixtiloflar yo‘q - Allohga shukr. Ammo shu, har yili Ramazon kirgan va chiqqan vaqtda ayrim kishilar ikkilangandek bo‘lib qoladi: "falon davlatda ro‘za boshlanibdi, pismadon joyda hayit bayrami bo‘libdi..." Bu masalada ham yurtdoshlarimiz ancha tushunchaga ega bo‘lib, oldinga shubha-gumonlar ikkilanishlarga joy bo‘shatdi, ikkilanishlar ham deyarli barham topib qoldi. Shunday bo‘lsa-da, iymonlashishni niyat qilib ro‘zaning kunini aniqlash borasida sevikli Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam, sahobai kiromlar, salafi solihlar va ulug‘larimiz qanday yo‘l tutgani haqida so‘z yuritishni niyat qildik.
Oisha onamiz aytadilarki: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Sha’bon oyining kunlarini hisoblagani qadar boshqa birorta oyning kunlarini hisoblamas edilar. Ramazon hiloli ko‘ringanidan boshlab ro‘za tutardilar. Agar bulut chiqib oyning yuzini to‘sib qolsa, Sha’bonning kunlarini o‘ttizga yetkazardilar va ro‘zani boshlardilar” (Imom Abu Dovud rivoyati).
Hadisi sharifdan Ramazonning boshlanishiga va oxiriga yetishiga ishorat qiluvchi asosiy holat hilolning ko‘rinishi emas, oyning kun hisobiga to‘lishi ekani ayon bo‘lmoqda. Demak, Payg‘ambar alayhissalom hilolni ko‘rmasalar ham vaqt kirgani uchun ro‘zani boshlagan ekanlar.
Bugungi kunda hilolning qaysi vaqtda to‘lishi astronomik kuzatuvlar tufayli oldindan bilinmoqda. Ko‘z bilan ko‘rmoq esa hilol to‘lganidan 8-10 soat so‘ngra yuz berishi ham mumkin bo‘ladi.
Hozirgi vaqtda ba’zi islom o‘lkalarida ro‘zani boshlash uchun astronomik kuzatuvlar, ba’zilarida esa esa ko‘z bilan ko‘rmoq asos qilib olinmoqda.
Astronomik jihatdan hilolga yetishmoq davrining hisoblanishi aniq hisobda qat’iy bir vaqtni ifoda etadi. Fiqh olimlari ikkalasining ham joizligini, kishining o‘zi turgan joyga ko‘ra harakat etishi kerakligini aytganlar. Saodat asrida yuz bergan hodisa bu fikrni tasdiqlaydi.
Kurayb roziyallohu anhudan rivoyat:
"Ummu Fazl binti al-Horis uni Shomga, Muoviyaning oldiga yuborgan edi. U aytadiki:
"Bas, Shomga kelib u (Ummu Fazl)ning hojatini bajardim. Men Shomdaligimda Ramazon kirib qoldi, hilolni juma kechasi ko‘rdim. So‘ngra oyning oxirida Madinaga keldim. Ibn Abbos mendan: "Hilolni qachon ko‘rdingiz?" deb so‘radi.
"Uni juma kechasi ko‘rdik", dedim.
"Sen o‘zing ko‘rdingmi?" dedi.
"Ha, odamlar ham ko‘rdilar. Ro‘za tutdilar. Muoviya ham ro‘za tutdi", dedim.
"Lekin biz shanba kechasi ko‘rdik. To o‘ttiz kunni mukammal qilgunimizcha yoki uni ko‘rgunimizcha tutaveramiz", dedi.
"Muoviyaning ko‘rgani va ro‘za tutgani bilan kifoyalanmaysanmi?" dedim.
"Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bizga shundoq amr qilganlar", dedi" (Imom Muslim, Imom Abu Dovud, Imom Termiziy, Imom Nasoiy rivoyati).
Sharh:
Bir ish bilan Shomga borgan Qurayb roziyallohu anhu u yerda juma kuni hilolni ko‘rgan va shomliklar bilan birga ro‘zani tutishni boshlagan. Madinaga kelganida ham Ramazon davom etayotgan edi va bu yerdagilar ro‘zani bir kun so‘ng boshlaganlar.
Shomda bir kun oldin boshlangan ro‘za masalasini Ibn Abbos roziyallohu anhu Shomga ergashishni ma’qul topmay, “hilolni ko‘rishga qadar”, hilol ko‘rilmagan taqdirda “kun hisobida o‘ttiz kun to‘lishiga qadar” ro‘zada davom etmoqqa qaror qilmoqda. “Nega Shomga ergashmaysiz?” degan savolga: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam (bunday holatlarda) turgan makonimizdagi vaqtga rioya etmog‘imizni amr etdilar”, dedilar.
Qur’oni Karimda:
"Quyosh ham, Oy ham (aniq) hisob bilan (sayr qilur)" (Ar-Rahmon surasining 5-oyati);
"(U) tong ottiruvchidir. Tunni oromgoh, Quyosh va Oyni esa hisob belgilari qilib qo‘ydi. Bu qudratli va Dono zotning o‘lchovidir" (An’om surasining 96-oyati);
"U Quyoshni ziyo (taratuvchi) va Oyni nur (sochuvchi) etgan hamda yillarning adadini va (vaqt va zamonga doir) hisobini bilishlaringiz uchun uni (Oyni) manzillarga (bo‘lib) o‘lchab qo‘ygan zotdir..." (Yunus surasining 5-oyati);
"Albatta, Allohning nazdida oylarning adadi – Allohning osmonlar va Yerni yaratgan kunidagi bitigiga muvofiq - o‘n ikki oydir..." (Tavba surasining 36-oyati);
"Sizdan (Ey Muhammad!) hilollar (yangi oylar) haqida so‘raydilar. "Ular odamlarga (yil hisobi) va haj uchun vaqt o‘lchovlaridir", - deb ayting" (Ar-Rahmon surasining 189-oyati), deb oy va yillar almashishining aniq vaqt bo‘yicha haraktlanishi bayon qilingan.
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam ana shu oyati karimalarga suyangan holda Ramazon boshlanishi va nihoyasini aniqlashni buyurganlar. “Hilolni ko‘rgandan so‘ng ro‘zani boshlang, uni takror ko‘rganda bayram qiling. Havo bulutli bo‘lib hilol ko‘rinmay qolsa, ichida bo‘lganingiz oyni o‘ttizga yetkazing” (Imom Buxoriy, Imom Muslim rivoyati), ma’nosidagi hadislardan islomda ibodat hayotiga va boshqa bir qator hukmlarga aloqador vaqtlarning aniqlanishi har bir kishining qulaylik bilan anglab amalga joriy eta oladigan darajada sodda ko‘rinishdadir.
Yer sharining tuxumsimon yoki yumaloq shaklda ekani bois hilol har yurtda har xil vaqtda ko‘rinishi mumkin. Bunga oy tug‘adigan yerning farqliligi deyiladi. Ro‘zani boshlarkan oyning qachon ko‘rinishi yoki ko‘rinmasligiga e’tibor berilishi yoki berilmasligi haqida olimlar turli fikrlarni ilgari surganlar. Hanafiy mazhabiga ko‘ra, dunyoning bir joyida ko‘ringan hilol boshqa yerga uzoq bo‘lsa, ular oyning ko‘rilishini kutishi kerakligi aytiladi.
Ilmimiz boyishiga hissa bo‘lsin degan niyatda muhtaram shayximiz Abdulaziz Mansur hazratlarining fatvolari va hurmatli Muhammad Sharif Juman domla tayyorlagan materialni ham mushtariylarimizga ilindik.
Ibodat masalasida ehtiyot bo‘laylik
Dinimiz bizlarga buyurgan ibodatlarning hammasi muayyan vaqtlarda ado etiladi. Besh mahal namozning vaqtlarini hamma yaxshi biladi. Hojatidan ortiq moli (puli, qo‘y-echkisi, qoramoli va tijorat mollari) nisobga yetgan kundan bir qamariy yil to‘lishi bilan kishiga zakot farz bo‘ladi. Shuning uchun, har bir kishi molining zakotini ado etish vaqtini o‘zi uchun belgilab oladi.
Ammo qachon ramazon ro‘zasining boshlanishi va tugashining, haj tayin etilishining shartlari bor. Ramazon ro‘zasining boshlanishini aniqlash ramazondan bir oy oldin boshlanadi. Chunki oldin sha’bon oyining birinchi kuni aniqlanishi lozim. Sha’bonning yigirma to‘qqizinchi kuni shomdan oldin ramazon hilolini ko‘rishga chiqish vojib bo‘ladi. Agar shu kuni hamma hilolni ko‘rsa, ertasi kuni ramazon ro‘zasi tutiladi.
Ramazon hilolini hamma ko‘rishi juda kam bo‘ladigan holat. Havo bulutli yo chang bo‘lganidan hech kim ramazon hilolini ko‘rmasa, muftiy sha’bonni o‘ttiz kunga to‘ldirilishini va keyingi kun ramazon ro‘zasi boshlanishini e’lon qiladi. Ya’ni, bu holda ramazon ro‘zasi boshlanishini faqat muftiy e’lon qiladi.
Havo bulutli yo chang bo‘lganida bir kishi, shavvol hilolini ko‘rdim deb, ertangi kuni og‘zini ochmasligi lozim. Agar og‘zini ochsa, bir kun qazo tutib berishi vojib bo‘ladi. Agar bir qancha kishilar falon yurtda bugun ro‘zaning o‘ttizinchi kuni, ertaga hayit, ular bizdan bir kun oldin oyni ko‘rib, ro‘za tutishgan ekan, desalar, ertangi kuni og‘iz ochilmaydi, taroveh namozi ham qoldirilmaydi. Chunki ular, o‘zlari yo boshqalarning shavvol oyi hilolini ko‘rishgani haqida guvohlik berishmagan.
Ibodat masalalarida ehtiyot bo‘lish kerak. Falon yurtda bugun hayit ekan, deb og‘izni ochib yuborish mumkin emas. Zero, ramazon ro‘zasining boshlanishi ham, tugashi ham muftiy e’lon qilishi bilan aniq bo‘ladi.
“Hidoya”, “Olamgiriya”
kitoblari asosida
Muhammad Sharif JUMAN tayyorladi.
Bizning asrimizda hilolni ko‘rib, ro‘za tutish va hilolni ko‘rib, hayitni belgilash masalasida butun islom olamining ulamolari ittifoqda emaslar. Zero, keyingi vaqtlarda paydo bo‘lgan zamonaviy astronomik jihozlar, quyosh, oy hisoblarini taqvimlar bilan yuritishning keng joriy bo‘lgani ko‘pchilik ulamolarda zamonaviy taqvimlarga moyillik paydo qilgan. Masalan, Saudiya mamlakatida «ru’yati hilol»ga oid hadisi sharifga qattiq amal qilinishi natijasida har yili Ramazon oyining birinchi kuni, taqvimda qanday yozilganidan qat’i nazar, yangi oy hilolini ko‘rgan guvohlar so‘ziga binoan e’lon qilinadi. Natijada bizning mintaqamizga o‘xshagan ko‘plab taqvimga binoan oyni belgilovchi musulmonlar diyorlarida ba’zan Saudiya bilan bir xil emas, balki boshqa-boshqa kunlarda ro‘zani boshlash yoki hayitni e’lon qilish hollari davom etmoqda. Vaholanki, har bir mamlakat o‘zining iqlimiga qarab hilol ko‘rinishini belgilab, o‘zining hisob-kitobi bo‘yicha ro‘za va hayit kunlarini belgilashi joiz ekani «Badoye as-sanoye» kitobida keltirilgan.
Shayx Abdulaziz Mansur,
«Ming bir fatvo», 2-kitob, 37-bet.
Damin JUMAQUL tayyorladi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam zamonlarida asosiy manba Allohning Kitobi va Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlari bo‘lgan. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ummatga hamma ishlar – hukm, fatvo, iqtisodiy va siyosiy nizomlarda asosiy manba bo‘lganlar. U zotdan keyin hadislar islom shariatida asosiy tayanch bo‘lib kelmoqda.
Lekin vaqt o‘tishi bilan hadislarga bo‘lgan qarash o‘zgarib ketdi. Ayrim siyosiy oqimlar tarafidan hadislarga hujum boshlandi. Islom dinidagi shar’iy hukmlar faqatgina Qur’oni karimdan olinishi, undan boshqa hech qanday narsadan hukmlar olinmaslik da’vosi ko‘tarildi. Jumladan, hozirgi kundagi shohidiylar va qodiyoniylar kabi firqalar o‘zlarini “Qur’oniy – faqat Qur’oni karim hukmiga amal qiluvchi” sanab hadislarini inkor qildilar. Qodiyoniylar fikricha hadislar tarixiy e’tibordan o‘rganiladi, hadis shar’iy dalil bo‘lmaydi.
Ayrim firqalar hadislarni ochiqdan-ochiq inkor qiladi. Lekin ayrim toifalar hadislarni ochiqdan-ochiq inkor qilmasa ham “Qur’oni karimga amal qilish” shiori ostida hadislarni inkor qiladi. Shu sababli hadisni inkor qiluvchilar da’volari va ularga raddiya berishdan oldin hadis va hadislarni Qur’oni karim bilan bog‘lik ekani haqida ma’lumot berib o‘tish zarurati tug‘iladi.
Hadis muhaddislar istelohida. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan so‘z, fe’l, taqrir, xalqiy (tana tuzilishiga oid) yoki xulqiy (xulq-atvorga oid) sifat va siyratdan iborat nubuvvatdan oldingi va keyingi qolgan asarlar. Siyrat, xulq, shamoil, xabarlar, so‘zlar va fe’llarni naql qiladilar. Bular bilan shar’iy hukm sobit bo‘lishi yoki hukm sobit bo‘lmasligini e’tiborga olmaydilar. Muhaddislar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni hidoyatga boshlaguvchi ekanliklari e’tiboridan hadis haqida bahs yuritadilar.
Usul olimlari istelohida hadis. Nabiy sollallohu alayhi vasallamdan so‘z, fe’l va taqrirdan iborat naql qilingan so‘zlar. Usul olimlari o‘zlaridan keyingi mujtahidlarga qoidalarni joriy qilgan va hayot dasturini insonlarga bayon qilgan Rasululloh sollallohu alayhi vasallam haqlarida bahs yuritadilar. Usul olimlari Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni shar’iy qonunlarni joriy qiluvchi sifatida hadislarni o‘rganadilar.
Faqihlar istelohida hadis. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan farz va vojib bo‘lmasdan, balki bularga muqobil bo‘lib sobit bo‘lgan hukmlar. Faqihlar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni fe’llari shar’iy xukmga dalolat qilishdan tashqariga chiqmasligini e’tiborga olishadi. Shuning uchun shar’iy hukmlar bandalarga nisbatan vojib, xarom va mubohligi haqida bahs yuritadilar.
Biz usul olimlari ixtiyor qilgan isteloh haqida bahs yuritamiz. Chunki, bu qismning mavzusida hadisning hujjatligi haqida so‘z boradi.
Rasullulloh sollallohu alayhi vasallam Qur’oni karimdagi ochiq-ravshan bo‘lmagan oyatlarni sharhlar, bayon qilish vojib bo‘lgan o‘rinlarni sahobalarga bayon qilar edilar. Bu esa qisqacha aytilganlarni batafsil aytish, umumiy kelganini qaydlash va maqsadlarini ravshan qilishlari bilan bo‘lar edi. Bayon qilib berish esa so‘zlari va qilgan ishlari, buyruqlari, qaytariqlari va hayotliklarida sahobalarini qilgan ishlarini tasdiq qilishlari bilan bo‘lgan.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ijtihodlari ham vahiyni o‘rnida. Chunki Alloh taolo u zotning ijtihodlarini xatoga borishdan saqlab qo‘ygan. U zotning ijtihodlari oyatdan olingan bo‘lishi ham shart emas. Masalan, namoz iymondan keyingi juda muhim bo‘lgan ibodat. Unda ruku’ va sajdani hukmi beriladi. Qiyom va qa’daning ham zikri aytiladi. Lekin bular Qur’oni karimning biror joyida to‘liq aytilmagan. Bu ishlarning tartibi qanday bo‘ladi? Namoz vaqtlarining har-xilligi, rak’atlarining soni qanday bo‘ladi? Namozni qanday holatda o‘qiladi? Bularning hammasini Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o‘z so‘zlari va amallari bilan mukammal bayon qildilar va sahobai kiromlarga ularni amallarini o‘rgatdilar.
Rasullulloh sollallohu alayhi vasallam vafotlaridan keyin vahiy to‘xtadi. Qur’oni karim va hadisdan boshqa narsa qolmadi. Sahobalar Alloh taoloning Hashr surasining 7-oyatidagi:
وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا
“Rasululloh nimani bersa uni olingiz, va nimadan qaytarsa qaytingiz”, degan buyrug‘iga bo‘ysunib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlarini mahkam ushlashga harakat qildilar.
Payg‘ambarimiz alayhissalomning hadislari Alloh taoloning kalomi Qur’oni karimdan keyingi ikkinchi mo‘tabar manba hisoblanadi. Bu haqida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o‘zlari ham:
تركت فيكم امرين لن تضلوا ما تمسكتم بهما كتاب الله و سنة نبيه
“Sizga ikki narsani qoldirdim. Agar, ularni mahkam tutsangiz, hech adashmaysiz: Allohning Kitobi va Nabiyyining sunnati” (Molik rivoyati), deganlar.
Shu sababdan hadislarning islom jamiyatidagi o‘rni har doim ham yuqori bo‘lib kelgan. Zero, hadislarda islom dinining farz, vojib, sunnat, mustahab, halol, harom, muboh, makruh kabi hukmlar yoritilgan. Undan tashqari har qanday jamiyat uchun zarur bo‘lgan, ma’naviy komil insonlarni tarbiyalashga xizmat qiladigan, yuksak fazilatlarga chorlovchi qoidalar majmuasi ham o‘z ifodasini topgan. Shu aqidadan kelib chiqib aytadigan bo‘lsak, hozirgi paytda ham hadislarning jamiyatimiz uchun tarbiyaviy va amaliy ahamiyati beqiyos hisoblanadi. Mo‘minlar Qur’oni karimning ko‘pgina oyatlarida avvalo, Alloh taologa itoat qilishga amr qilinadi, so‘ngra O‘zining Payg‘ambariga itoat qilishga amr qilinganlar. Alloh taolo aytadi:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ
“Ey iymon keltirganlar Allohga itoat etinglar va Rasuliga itoat etinglar” (Niso, 59-oyat).
Allohga itoat qilish Qur’oni karimdagi buyruq va qaytariqlarga itoat qilish bilan bo‘ladi. Rasuliga itoat esa, u zotning tirikliklarida o‘zlariga itoat etish bilan bo‘lgan bo‘lsa, vafotlaridan keyin esa sunnatlariga amal qilish bilan bo‘ladi. Allohga itoat va Rasuliga itoat qilish alohida-alohida narsa emas, balki bir xil tushuncha ekannini anglash kerak. Chunki Payg‘ambarimiz alayhissalom doimo Alloh itoatida bo‘lganlar. Allohning itoatidan tashqari narsaga hech qachon, hech kimni buyurmaganlar.
Qur’oni karim lafz va ma’no jihatidan Allohning kalomi. Uni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga yuborgan vahiysi. Sunnat va hadis esa mohiyatan Payg‘ambarimiz alayhissalomning shaxsiy fikrlari emas balki, Allohdan nozil bo‘lgan vahiylarning u zotning iboralari bilan taqdim etilishi hisoblanadi.
Islomning birinchi kunidan boshlab musulmonlar har bir katta-yu kichik narsani Payg‘ambarimizidan ola boshladilar. Ular ilohiy dastur – Qur’oni karim oyatlaridan tortib hojatxonada qanday o‘tirishgacha bo‘lgan narsalarni qabul qilib olar edilar.
Muhammad sollallohu alayhi vasallamning muborak hayotlarining hech bir lahzasi sahobalarning diqqat-e’tiborlaridan chetda qolmas edi. Chunki u zotning og‘izlaridan chiqqan har bir so‘z, o‘zlaridan sodir bo‘layotgan har bir harakat shariat hukmi, o‘rnak, hikmat va nasihatdan iborat edi. Dunyo tarixida hayoti bunchalik ochiqchasiga ommaviy ravishda o‘rganilgan shaxs yakkayu yagona Muhammad sollallohu alayhi vasallam bo‘lganlar. U Zotningng hatto o‘ta nozik va xos hayotlari bugungi kun atamasi bilan aytganda shaxsiy oilaviy hayotlari ham to‘laligicha o‘rganilib rivoyat qilingan. Chunki islom dini mukammal din bo‘lgani sababidan inson hayotining barcha sohalarini qamrab olgan. Bularning hammasi Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning shaxsiy o‘rnaklari bo‘lgan.
Bir so‘z bilan aytganda, u zot Qur’oni karimni o‘z shaxslarida tatbiq qilib, insonlarga ko‘rsatishlari kerak edi. Shuning uchun ham sahobai kiromlar Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning ortlaridan uzluksiz birga yurishar, u zotdan sodir bo‘lgan har bir narsani o‘ta aniqlik bilan yodlab olishar va rivoyat qilishar edi. Hatto o‘z ishlari bilan mashg‘ul bo‘lgan vaqtlarida boshqa kishilardan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida e’tibor bilan turishni, u zotdan sodir bo‘lgan narsalarni yaxshilab o‘zlashtirib olishni iltimos qilar edilar. Qaytib kelganlarida esa darhol o‘zlari tayinlab ketgan odamlaridan so‘rab, o‘rganib olar edilar. Umar roziyallohu anhu o‘z qo‘shnilari bilan kelishib olib navbat ila Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam huzurlarida turishlari haqida u kishining o‘zidan rivoyat qilinganligi ma’lum va mashhur. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan zarracha narsa ham sahobalarning e’tiboridan chetda qolgan emas. Buni dushmanlar ham tan olganlar. Hijratning oltinchi yili Hudaybiya hodisasida Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam boshchiligida bir ming to‘rt yuz sahobai kiromlar Madinai munavvaradan ehrom bog‘lab Ka’batullohni tavof qilib, umra qilmoqchi bo‘lib yo‘lga chiqadilar. Hudaybiya degan joyda turib qolganlarida mushriklardan vakil bo‘lib kelgan va Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bilan muzokara olib borgan kishilardan biri o‘z qavmiga qaytib borib: “Allohga qasamki, hech kim Muhammadni sheriklari hurmat qilgandek hurmat qilmaydi. U tuflasa tufugi yerga tushmayapti, sahobalari qo‘llari ila ilib olmoqdalar”, deb aytgan edi.
Mushrikning ta’biricha tufugi yerda qolmagan zotning gap-so‘zlari, va’z-nasihatlari, hukmu vasiyatlari yerda qolarmidi?! Ularning hammasi nihoyatda katta e’tibor va aniqlik bilan o‘rganilgan. Ta’kidlash lozimki, sahobalar Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan narsalarni hoyu havas yoki bilim, madaniy saviya kabilar uchun qabul qilmaganlar. Balki Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan har-xil hukmlarga amal qilishni ko‘zlab qabul qilganlar. Qolaversa, ularni boshqalarga ham yetkazib, amalga chorlashni maqsad qilganlar.
Oybek Hoshimov,
Hadis ilmi maktabi o‘qituvchisi.