Sayt test holatida ishlamoqda!
13 Mart, 2025   |   13 Ramazon, 1446

Toshkent shahri
Tong
05:20
Quyosh
06:38
Peshin
12:37
Asr
16:41
Shom
18:30
Xufton
19:43
Bismillah
13 Mart, 2025, 13 Ramazon, 1446

Ro‘za badan bo‘lsa, libosi solih amallardir

26.05.2017   68988   20 min.
Ro‘za badan bo‘lsa, libosi solih amallardir

Alloh taolo bizlarga ramazoni sharif oyida ro‘za to‘tishni farz ayladi.  Shu sabab bizlar farzni qanday shaklda ado etishni ilmlari va taqvolari ila bezalib butun dunyoga dars bergan olimlarimizdan o‘rgansak maqsadga muofiq bo‘ladi.

Parvardigor jamolini ko‘rish va Rayyon eshigidan kirib, abadiy jannatga musharraf bo‘lish har bir bandaning orzusidir. Buning uchun buyurilgan narsalarni bajarib, qaytarilgan narsalarni tark qilmog‘imiz kerak.

Alloh farz qilgan har bir amalning vazifalari va xususiyatlari bor. Uning fazilatiga yetish uchun unga zarar yetkazadigan uning faqat(ro‘za degan) ismini qoldiradigan amallardan saqlanishimiz kerak bo‘ladi. Buning uchun biz Sunnatga binoan ro‘za tutishimiz kerak bo‘ladi. Buni ismini esa olimlarimiz “Sunnat ro‘za” deb nomlashgan. Alloh taolo har bir amalni O‘zi aytganday qilmasangiz zinhor qabul qilmasligini qat’iy aytgan. Rasululloh o‘zlari o‘rnak bo‘lib qaysi bir ummatida Alloh belgilagan amrlari bo‘zilsa, tezlik bilan u haqda o‘zlarining muborak hadislari orqali qaytariqlarini berganlar. Siz rozi bo‘lmagan amalga Alloh taolo ham rozi bo‘lmasligini juda yaxshi bilib olishimiz kerak. Oddiy ilmsiz odam ham sizdagi qabihliklarga rozi bo‘lmasa, siz yana qanday qilib o‘zingiz amalingizga buyuk ajrlar olishni istaysiz?  Buyuk ajrlarni olish uchun Alloh va uning Rasuli va Nabiysi bo‘lgan Muhammad Mustofo sollallohu alayhi vasallamning amaliy tarzda namuna bo‘lgan ro‘zalariga e’tibor bilan, fikr doirangizni kengaytirib o‘ta mas’uliyatli ishga yondashganday o‘qib, uni qalbga singdirib, uning amalini butun vujudingizda singdirib go‘yo Alloh uni ko‘zatib turganligini his qilib, tutmoqlikdir. Bu masala yuzasidan qo‘yidagi ma’lumotlarga ko‘z yuritib chiqsak foydadan holi bo‘lmaydi, degan umidda ushbu mu’jazgina ma’lumotlarni keltirdek.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan marfu’ holatdagi hadis “Har bir amalning kafforoti bor ro‘zadan tashqari. (ya’ni boshqa amallar kafforot sababli gunohlar yuvilib amali qabul bo‘ladi, lekin ro‘zada Alloh va uning sevikli Rasuli qaytargan amallarni qilib qo‘ysa, uning tutgan ro‘zasi qabul qilinmaydi). Ro‘za men uchundir va uning mukofotini men o‘zim beraman deydi Alloh taolo”. Xuddi shunga o‘xshash rivoyatni Abu Dovud Tayolisiy o‘z musnadlarida keltirib o‘tgan.

    Shu’badan, Shu’ba esa Muhammad ibni Zayyoddan rivoyat qiladi. “Alloh taolo aytadi: “Har bir amalning kafforoti bor ro‘zadan tashqari”. Qosim ibn Asbig‘ Shu’badan boshqacha yo‘l bilan rivoyat qiladi: “Odam bolasi qilgan har bir amal uchun kafforot bordir, faqatgina ro‘za bundan mustasnodir.

  Xuzayfa sanadi sahih hadisni rivoyat qiladi. “Kishining o‘z ahli, moli va bolalari ichidagi fitnalarning kafforoti namoz, ro‘za, sadaqalardir”.

Ibn A’rabiy ba’zi zohidlardan naql qildiki. Albatta ro‘za to‘rt qismga bo‘linadi:

  1. Avomlarning ro‘zasi unda yeyish va ichish va jimodan saqlanishligidir.
  2. Avomlarning xoslarining ro‘zasi, xarom qilingan amal va xarom qilingan so‘zlardan saqlanishlikdir.
  3. Va xoslarning ro‘zasi u ro‘za Allohning zikri va ibodatidan tashqariga chiqmaydi.
  4. Xoslarning xosining ro‘zasi u shunday ro‘zaki ular uchun qiyomat kunigacha ro‘za doimiy bo‘ladi.

Ro‘za banda va Allohning o‘rtasidagi sirdir uni Alloh uchun xolis qilishligi va uning buyurgan amallarida uning roziligini talab qilib amalda doimiy bo‘lishlikdir. Chunki Alloh taolo ro‘zaning mukofotini o‘zi berishligini va’da qildi. Ro‘za o‘z ichiga nafsni sindirishlikni, badanni esa nuqsonli narsalardan saqlashlikni, yemoq- ichmoq achchiqligiga sabr qilishlik va shahvatni tark qilishni o‘z ichiga oladi.  Va eng asosiysi ro‘zadan taqvoli bo‘lib chiqishlikni maqsad qilingan.

Abu Hurayra roziyallohu anhu rivoyat qiladi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday dedilar: “Kim yolg‘onchiligini va yolg‘on so‘zga amal qilishni tashlamasa, uning taom va ichimlikdan o‘zini tiyishiga Alloh taolo muhtoj emas” (Imom Buxoriy rivoyati). Sharh: Ushbu hadis ro‘za hikmatlaridan biri axloqiy illatlardan xalos bo‘lish ekanini bildiradi. Ro‘za yolg‘on, g‘azab, g‘iybat, chaqimchilik, gina saqlash kabi yomonliklardan qutulish uchun munosib fursatdir. Inson tabiiy muhtoj bo‘lgan yeb- ichishdan o‘zini tiyish ila aslo ehtiyoji bo‘lmagan yolg‘on so‘z, g‘azablanish va chaqimchilik kabi ishlar bilan mashg‘ul bo‘lsa, xato qilgan bo‘ladi. Chunki ro‘za nafsning istagini sindirib, uni imon taqozosiga bo‘ysundirishga o‘rgatadi. Hadisda yolg‘on so‘z va yomonlikda unga teng bo‘lgan g‘iybat, chaqimchilik, hasad, hiyonat va zulm kabi illatlar tark qilinmas ekan, Alloh taolo unday kimsaning och, tashna bo‘lishiga muxtoj emasligi ta’kidlangan. Ramazon oyida savobli ishlar qilgan va gunoh ishlardan tiyilgan kishiga Alloh taoloning rahmati bo‘ladi. Ibni Hajar Asqaloniy aytadi: “Kishi yolg‘on gapirish, g‘azab qilish va so‘kinish kabi yomon illatlarni tark qilmas ekan, uning ro‘zasida savob yo‘q. Yolg‘on so‘z va u kabi illatlardan saqlangan kishigina mukofotga erishadi”.

Ibn Mu’nir: “Taom va ichimlikdan tiyilishiga Alloh taolo muhtoj emas” degani o‘shanday bandaning amallari qabul bo‘lmasligiga ishoradir...”, deydi.

Ro‘za go‘yo badandir. Uning libosi solih amallardir. Shu bois ro‘zador odam butun vujudini ro‘zaga qaratishi boshqalardan tazyiq yetganida ham “men ro‘zadorman”, deya g‘azabini jilovlay olishi kerak.

Bayzoviy aytadi: Ro‘zani Alloh taolo shari’atga kiritishdan maqsadi nafsni yeb – ichishdan tiyib qo‘yishmas. Balki, nafsi chaqiradigan yomon illatlardan shahvatini sindirish va nafsi ammorani nafsi mutma’innaga buysindirishdir. Agar siz shu narsani xosil qilmas ekansiz, Alloh taolo qilgan amalingizga qabul nazari bilan qaramaydi. Ro‘zador kishi hech bo‘lmasa bir oy qilgan amallarini qabulini o‘ylab katta va kichik gunohlarni kuni bo‘yi qilishdan saqlanib yursa va sabr qilsa, uning bu amalidan Alloh rozi bo‘ladi. Va kim shu oyda savob amallarni qilish va gunohlardan saqlanishni o‘ziga odat qilsa, u kishi keyingi ramazongacha yaxshi amallarni o‘ziga odat qilgan va gunohlardan saqlanishni o‘ziga dasturil amal qilgan bo‘ladi.

   Ro‘za banda va Allohning o‘rtasidagi sir bo‘lib, uning mukofotini O‘zi berishini va’da qildi. Yemaslik, ichmaslik, har narsaga sabr qilish va  shahvatni tark etish bilan nafsni sindirish ro‘zadagi taqvo bo‘ladi.

  Abu Hurayra roziyallohu anhu rivoyat qiladi: Rasululloh sollollohu alayhi vasallam: ...Ro‘za qalqondir (Abi Zannad: jahannamdan qalqondir degan). Endi sizlardan kim Ramazonda ro‘za tutsa,

فلا يرفث  - Fahsh so‘zlarni so‘zlamasin,  ولا يصخب – baland avozda baqirmasin.

Agar uni biror kishi so‘ksa yoki u bilan urushmoqchi bo‘lsa, ikki marta men ro‘zadorman, deb aytsin”, dedilar (Imom Buxoriy rivoyati).

  Ibn Huzayma roziyallohu anhu rivoyat qiladi: Nabiy sollolohu alayhi vasallam: “Agar sen ro‘zador bo‘lsang biror kishini so‘kma, agar seni biror kishi so‘ksa, men ro‘zadorman, deb ayt. Agar turgan bo‘lsang, o‘tirib ol, g‘azabing ketadi. Boshqa rivoyatda o‘tirganingda ham ketmasa tahorat qil va ikki rakat namoz o‘qi deganlar.

Ramazon ro‘zasining savobini olish usuli: O‘tgan olimlarimiz ro‘zaning savobini olish maqsadida bir nechta Rasulullohning tavsiyalarini bajarishgan. Ulardan biri Ro‘zaning savobi baland uning mukofoti esa behisob shu sababdan ro‘zadan oldin Rajab va Sha’bon oyi ro‘zalarini Ramazonga tayyorgarlik sifatida o‘z ummatiga namuna sifatida bizlarga ko‘rsatib berganlar. Agar oldingi ikki oyda ro‘za tutilsa Ramazondagi to‘liq savobni bekami ko‘st olib chiqiladi. Chunki u ikki oy mobaynida nafsini ibodat amali bilan chiniqtirdi. Shu sabab uning ruhi va jasadi ibodatga tayyor bo‘ldi. U martlar maydoniga chiqib bemalol ro‘zaning savobini to‘liq olib chiqib ketishga tayyor bo‘ladi. Rasulullohday zoti sharif o‘zlarining nafslarini ikki oy ro‘zaga tayyorlaganda biz ham bu oyga tayrgarligimiz xuddi shunday bo‘lishini nazorat qilishimiz kerak. Chunki tildagi 20 xil ofatdan saqlanish Allohning valiylarining qo‘lidan keladi xalos. Bu fursat shunday fursatki unda foydalangan odam bir yilga yetadigan gunohdan saqlanish zahirasini qo‘lga kiritadi. Qarang! Ramazon o‘zidan oldingi barcha gunohlarni yo‘q qilishi bilan birgalikda kelasi yilgacha biror bir gunoh qilmasligingizga kafil bo‘ladi. Ro‘za tutilganda inson nafsiga qattiq qiyinchilik va og‘ir mashaqqatlar sinovi yuklanadi. Shu paytda insonning tili ishga kirishadi. Til esa barcha savoblarni vayron qilib tashlaydi. Ayniqsa bu holat kishining qo‘l ostidagi kishilarda ochiq namoyon bo‘ladi. Ochlik paytida farzandiga baqirishi va ayoliga har xil narsalarni aytishi va ozor berishi ko‘zatilayapdi. Bu degani samarasiz harakat deganidir. Fazilat sohiblari bo‘lmish olimlar ro‘zaning qabul bo‘lgan bo‘lmaganligini oldingi va keyingi vaqt oralig‘i bilan ulchab ko‘rganlar. Agar yaxshilik tarafga qarab o‘zgarmagan bo‘lsa u ro‘zadan qo‘riq chiqibdi. Ya’ni: ro‘zadan nasibasini olib chiqmabdi degan ekanlar. Ro‘zaning ichida shunday savoblar jamlab qo‘yilganki xatto o‘tgan Payg‘ambar alayhissalomlar ham buni orzusida bo‘lganlar. Alloh taolo har bir kuniga bir payg‘ambarining umri davomida topgan savob amalini har bir ro‘za to‘tgan ummati Muhammadiyaga berishini va’da qilgan. Qarang! 30 kunda 30 ta ulug‘ payg‘ambarlarning savoblarini bermoqda, bu esa Allohdan bizga eng katta fazldir. Ro‘zadan ko‘zlangan bir necha maqsadlar bor. Ular qo‘yidagilardir:

  • Qalbingiz askarlarini bo‘ysindirishni o‘rganasiz;
  • Taqvo malakangiz oshadi;
  • Ibodatga qiziqishingiz ortadi;
  • Dankasalikdan asar ham qolmaydi;
  • Sabringiz ko‘chayadi;
  • Mehringiz oshadi;
  • Ochlarni to‘ydirishga oshiqasiz;
  • Butun vujudingiz yaxshilik qilishga odatlanadi.
  • Tunda ibodat qilishga odatlanasiz; tundagi ibodatni aslida xos kishilar bajaradi. Sizni Alloh xos bandalari qatoriga qo‘shishni xohlayapdi. Shuni esdan chiqarmangki tungi nafl ibodatlar Allohning nazarida bo‘ladi va nima so‘ralsa shak shubhasiz qabul bo‘ladi. Suloymon alayhissalom 70 kun tahajjud namoz o‘qib keyin Allohdan dunyoda hech bir kishiga berilmagan mulkni so‘radilar. Alloh ulug‘ payg‘ambariga so‘ragan narsasini berdi. Shunga ko‘ra butun ulamolar ittifoq qilishgan 70 kun mobaynida astoydil maqsadini so‘rasa, unga yetadi, deganlar. Bu tajribada sinalgan amaldir.
  • Qur’on o‘qishga odatlanasiz; shuni bilingki! O‘tgan barcha muhaddislar ham xattoki ramazon oyida hadis yozishni to‘xtatib shu oyni faqat qur’on tilovatiga bag‘ishlaganlar. Xatto Rasuli Akram sallollohu alayhi vasallam boshqa oylarga qaraganda bu oyda Qur’oni karimni Jabroil alayhissalomga ikki marta yoddan topshirar ekanlar. Qarangda! Rasulullohning o‘zlari bizlarga bu oyda Qur’oni karim masalasida chiroyli ibrat bo‘lmoqda. Ma’naviy poklanishda biror bir amal Qur’oni karimga yetmaydi. Uni iloji boricha shu oyda tafakkur ila o‘qib uning amaliy tarzining o‘zimizning qabul bo‘ladigan amallarimizda ishlatishlikni nasib qilsin.
  • E’tikof lazzatini tortasiz; Ulamolar ramazonning oxirgi 10 kuni e’tikofda o‘tirilsa, laylatul qodr kunidan benasib qolmaydi deganlar. 10 kunlik e’tikofda sunnatga binoan o‘tirilsa u yanagi shu kungacha biror bir sunnatga xilof ish qilmaslik fazilatiga ega bo‘ladi. Ro‘za sizning jasadingizni to‘zatsa e’tikof sizning ro‘hingizni to‘zatadi. Shayh Ashrof Ali Tahonaviy hazratlari Jomi’ul- ilm madrasasini tark etib Honaqayi imdodiyada chilla o‘tirishni lozim to‘tgan. Va mingdan ortiq kitobni shu joyning o‘zida yozib tashlagan. Abdulhay Laknaviy Hazratlari ham 110 dan ortiq kitobni odatga ko‘ra yozganlar. Demak, bizlar ham bunday fazilatli amalni qilishdan benasib bo‘lmaylik. Ramazondagi shu fazilat ularga shu bahtiyor amalni qisqa vaqt ichida amalga oshirishga sabab bo‘lgan.
  • Kam taom istimol qilishga odatlanasiz. Ko‘p istimol qilish insonga oltita ofatni keltiradi.

         Ayniqsa ramazondan so‘ng semirib chiqilsa undagi maqsad xosil bo‘lmagan bo‘ladi. Ulamolar ikki narsa insonni tez qaritadi deganlar. Ko‘p taom istimol qilish va ko‘p ayoli bilan shar’iy suhbat qilish deganlar. Bunga misol Hazrati Usmon roziyallohu anhuning xush surat bo‘lganlari hammamizga ma’lum. U sahobai sharif bir haftada bir marta ayollari bilan payshanba kuni shom bilan hufton oralig‘ida qo‘shilishlari ma’lumotlari keltirilgan. Sunnatga binoan taomlanishda to‘ymasdan tuxtatish kerak. Yana kam yeyishning fazilati tibbiy tarafdan ham isbotlangan. Insonda uchraydigan ko‘p kasalliklarning boshida ko‘p taom istemoli yotadi, deyiladi. Bir yilda bir oy ro‘za tutishdan maqsad ham oshqozon bechoraga dam berishdir. U ko‘p taomni hazm qilaman deb charchab ketadi. Shuning natijasida butun tanada zuriqish oqibatida turli hil bedavo kasalliklar kelib chiqadi. Ayniqsa, to‘q holatda yotilganda butun tana va bosh miya ishlagani bois charchagan holda to‘riladi.

         Shuni aytib o‘tish lozimki ulamolar ijmosida inson jasadini 3 kun davomida biror bir yaxshilikka qiyinchilikka sabr qilgan holda qalban odatlantirsa, inson jasadi hech qanday xato kamchilikka yo‘l qo‘ymasdan to‘tinchi kuni jasad  3 kunlik ishning amalining reaksiyasi bilan odatiy ravishda jasad ishga tushib ketadi. Go‘yo bu telefonning zaryadiga qiyos qilinadi. Zaryad olgandan so‘ng bemalol ishlagani kabi inson jasadi ham u tarzda ishlashda davom etadi. Aslida butun zaryad oladigan moslamalar shakli inson tanasi sababidan o‘ylab chiqilgan. Demak, inson majburiy xolatda Allohning farzlarini Rasulullohning sunnatlarini va ulamolar tavsiyalariga 30 kunlik muddatda amal qilib borsa. Uning ma’naviy zaryadi yanagi yil shu ramazon kunigacha yetishini ulamolar e’tirof etishgan. Ramazondan so‘ng bu holat ko‘zatilmasa. Demak, Alloh taolo bizdan istagan narsa amalga oshmagan bo‘ladi. U esa bekorga ramazon oyida o‘z nafsini qiynab ro‘za to‘tgan kishi misoli bo‘ladi. Oldingi zabardast olimlar Burgut misoli ilgir bo‘lishgan. Qayerda katta o‘lja bo‘lsa o‘shani axtarib yurishgan. Ya’ni: savobi past amalga qaramaganlar va unga nazar ham qilishmagan. Alloh taolo bizga shuncha behisob savoblarni berayotgan ekan, biz ham u savoblarni qanday qilib qo‘lga kiritishni o‘ylashimiz va amaliy tarzda unga munosibligimizni namoyon qilishimiz kerak bo‘ladi.

Taom ortidan keladigan zararlar:

Abu Sulaymon Daroniy aytadi, har narsaning boshi bor. Ko‘ngilning boshi ko‘p yemakdir. Va har kim ko‘p yemak odat qilsa besh narsaga mubtalo bo‘lgay.

Birinchi, ibodat zavqini topmagay;

Ikkinchi, xotirasi kesiladi. Nima eshitsa, darhol unutadi;

Uchinchi, shavqatsiz bo‘ladi! Chunki, o‘zi to‘qdir, barcha xalqni to‘q deb biladi;

To‘rtinchi, toat qilishga erinadigan bo‘ladi;

Beshshinchi, shahvati g‘olib bo‘ladi.

“Har kim valiylar martabasiga vosil bo‘lmoq istasa, dunyo va oxiratga rag‘bat qilmay, faqat Alloh taologa qalbini berib, halol luqma yesin”.

Abu Sulaymon Daroniy aytadi:

  • Ochlik oxirat eshigini, to‘qlik dunyo eshigini ochar.
  • Agar sening biror hojating bo‘lsa, ul hojating chiqmaguncha hech narsa yemagin. Chunki, ko‘p yemak aqlni ishlashdan to‘sadi. Shayton vasvasasiga soladi. Yuking qancha yengil bo‘lsa! O‘zoq mashaqqatli manzilingga yetish shuncha oson bo‘ladi.
  • Ro‘za sening o‘zingga ochlik, nafsingga qahrdir, ruhingga oziqa bo‘ladi.
  • Ochlik ko‘ngilni munavvar etar, to‘qlik ko‘ngilni qoraytirar.
  • Allohni topmas, to nafsini o‘ldirmaguncha va dunyodan yuz o‘girmaguncha
  • Gunohlarning boshi dunyoni sevmoqdir va toat- ibodat ko‘rki ochlikdir.

Abu Sulaymon Daroniy aytadi, mening kunlik odatim nonni tuz bilan yer edim. Bir kuni ko‘za ichida yog‘ bor ekan, unga qo‘shib yegandim. Bir yilcha uning ta’sirining zararidan toat zavqini topmadim. Endi men ajablandimki, hamisha nafs orzularini berursan, sening holing qanday bo‘ladi?

Shubhalik taomdan qo‘lni tortish:

Avliyolar sayyidi, atqiyolar peshvosi Horis Muhosibiy qachonki, bir shubhalik taomga qo‘l uzatadigan bo‘lsa, qo‘lining tomirlari chiqar va shundan bilar edikim, ul taom shubhalikdir.     Etlari ustixonga aylansa-da, vujudini shijoat va zavq-shavq tark etmagan kishilarga havaslanib boqishimiz kerakmasmikin? Butun kitoblari va xikmatlari bilan butun dunyoni to‘ldirgan ustozlarning hammalari shu sifatlarni o‘zlarida jam aylagan. Hamma fazilat ochlik ortidan rux oziqasi orqali kelib chiqadi. Katta olimlar ham xatto bizdan andoza olmanglar, goho ojiz banda bilib-bilmay nafsning aldoviga ko‘nadi, deb, nafsning yomonligidan ogoh qilib ketganlar. Holbuki, Saxl Tustariydek buyuk zot nafsini hamisha xumda qama-ganday saqlagan, lekin uning har xil rangda tuslanuvchi aldoviga yurmagan, dod-faryodiga quloq solmagan edi.

Hazrati Saxl Tustariy bir hikmatlarida aytadi:

 – Tavba muyassar bo‘lmas ul kishigakim, toki tilsiz bo‘lmagunicha; tilsiz bo‘la olmas, toki xilvatga kirmagunicha, xilvatga kira olmas, toki halol yemagunicha; halol yemoq hosil bo‘lmas, toki haqning haqqini ado etmaguncha. U ham hosil bo‘lmas, to vujudini pok saqlamagunicha, u ham hosil bo‘lmagay, haqdan inoyat yetmagunicha! – deb yozgan ekanlar. Badanda nam va oziqa qolmasdan turib ruxiy oziqa hisoblangan ilm tinglansa! Qalb kiri boshdan tir bo‘lib chiqib ketadi. Hasanul Basriy rahmatullohi alayh aytadilar: Sahoba Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu boylar atrofida o‘ralashib yurmasdi. Farzandlari unga “Sizdan ulug‘lar ham ularning huzuriga boryapti, siz ham qatordan qolmang” deyishdi. Ul zot: “Ey farzandlarim! Qavm bir o‘likni o‘rab olgan bo‘lsa, unga men ham boraymi?! Allohga qasamki, kuchim yetgunicha ulardan qochaman”, dedilar. Farzandlari: “Ey otajon! Unda biz ochlikdan o‘lib ketamiz- ku?” – deyishdi. Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu ularga shunday javob berdi:

– Ey bolalarim! Semiz munofiq holda o‘lishdan ko‘ra, och mo‘minligimcha rixlatga chekinishim men uchun suyukliroqdir. Tufroq, imonni emas, go‘sht va yog‘ni yeyishini unutdinglarmi!..

   Allohim o‘zing bizlardan qanday tarzda ro‘za to‘tmoqligimizni estagan bo‘lsang, O‘zing bizlarga u amallarni O‘zing estaganday amalga oshirishimizni nasib aylagin. Va ramazondan so‘ng go‘nohlardan go‘dak misoli pok chiqishligimizni va muttaqiy bo‘lib, kelasi yilgacha yaxshi amallarni musobaqa qiluvchi bo‘lishni nasib aylagin. Va sallollohu ala Muhammad va ala olihi va as'habihi ajma’iyn.

“Fathul Boriy”ning sharhi “Sahihil Buxoriy” asosida

Toshkent islom instituti

“Ijtimoiy fanlar” kafedrasi kabinet mudiri

Urol Nazar Mustofo tayyorladi.

Ramazon
Boshqa maqolalar

Imom Muhammad Zohid Kavsariy rohimahulloh

11.03.2025   1882   14 min.
Imom Muhammad Zohid Kavsariy rohimahulloh

         Imom Muhammad Zohid Kavsariy (1879-1952) – Usmonli davlatining oxirgi davridagi yetuk olimlaridan biri bo‘lib, o‘zining chuqur ilmiy salohiyati, qat’iy pozitsiyasi va ma’rifat yo‘lidagi izlanishlari bilan tanilgan. U nafaqat ilmiy bilimlari, balki siyosiy va ijtimoiy jarayonlarga bo‘lgan munosabati bilan ham o‘z davrining yetakchi mutafakkiri bo‘lgan.

       Ushbu maqola Zohid Kavsariyning hayoti, ilmiy yo‘li, ustozlari, shogirdlari, siyosiy faoliyati va ilmiy merosini yoritadi. Maqsadimiz – uning shaxsiyatini yanada chuqurroq o‘rganish va bugungi avlod uchun ibrat namunasi sifatida taqdim etishdir.  

         Muhammad Zohid Kavsariy 1879 yilda Usmonli davlatining Duzja shahriga yaqin hududda tug‘ilgan. Uning oilasi sherkasiy (qafqozlik) bo‘lib, bobosi va otasi Duzja yaqinida joylashgan Hoji Hasan qishlog‘ini tashkil etishgan. Bu qishloq uning otasi Hasan Kavsariy nomi bilan atalgan bo‘lib, ilm-ma’rifat maskani bo‘lgan.

Zohid Kavsariy ilmiy an’analarga boy oilada o‘sgan. Uning otasi faqih va muhaddis bo‘lib, o‘z qishlog‘ida "Dorul-Hadis" maktabini tashkil qilgan edi. Shuningdek, amakisi Muso al-Kozim ham shar’iy bilimlarni o‘rgatgan ustozlardan biri bo‘lgan. Shu tariqa Zohid Kavsariy yoshligidan ilmga qiziqib o‘sdi va dastlabki diniy bilimlarini oilasidan oldi.

         Zohid Kavsariy ilm yo‘lidagi izlanishlarini davom ettirish uchun 14 yoshida Duzjadan Istanbulga ko‘chib o‘tdi. Usmonli davlatidagi ta’lim tizimi o‘sha davrda an’anaviy tarzda olib borilar edi: talabalar bir necha ustozdan birini tanlab, barcha fanlarni o‘sha ustozdan o‘rganar edilar. Zohid Kavsariy Istanbulda ulkan ilmiy salohiyatga ega bo‘lgan shayx Ibrohim Haqqiy al-Akiniy huzurida tahsil oldi. U o‘z davrining mashhur mutakallimi va mantiq ilmi bo‘yicha yetuk olimi edi.

Ibrohim Haqqiyning o‘limidan so‘ng Zohid Kavsariy uning vasiyati bilan boshqa mashhur olim Ali Zaynul-Obidin al-Alasoniydan ta’lim olishni davom ettirdi. Zohid Kavsariy bu ikki ustozni yuksak e’tirof etib, “Agar Allohning marhamati va bu ikki ustozning ilmiy saboqlari bo‘lmaganda men bugungi darajaga yetmagan bo‘lardim,” deb yozadi.

U Istanbuldagi tahsilini 14 yil davomida davom ettirdi va mashhur “Imtihonur-Ru’us” (Diplom imtihoni)ni muvaffaqiyatli topshirib, Usmonli davlatidagi eng yuksak ilmiy darajaga ega bo‘ldi.

         1908 yilda Zohid Kavsariy Istanbuldagi mashhur Fatih madrasalarida o‘qituvchilik faoliyatini boshladi. U o‘z ustozlari singari bir talabaning barcha darslarini bitta ustozdan o‘rganishi usulini davom ettirdi. Ammo 1909 yilda Usmonli davlatida sodir bo‘lgan siyosiy o‘zgarishlar natijasida ta’lim tizimida ham katta islohotlar amalga oshirildi.

 Zohid Kavsariy o‘zining chuqur bilimlari va an’anaviy ta’lim usuliga sodiqligi tufayli islohotlarning ba’zilariga qarshi chiqdi. Islohotlar ta’lim muddatini 15 yildan 8 yilga qisqartirishni taklif qilgan bo‘lsa-da, Zohid Kavsariy va uning ayrim hamkasblari bu qarorni rad etib, ta’lim muddatini 12 yilgacha ko‘tarishga muvaffaq bo‘lishdi. Keyinchalik u arab tilini o‘rganish uchun tayyorlov kurslarini joriy etib, umumiy ta’lim muddatini 14 yilga qaytardi. Bu uning qat’iyati va ilmiy an’analarni himoya qilishdagi matonatini ko‘rsatadi.

         1909 yilda sulton Abdulhamid II taxtdan tushirilgach, Usmonli davlatida siyosiy vaziyat keskin o‘zgardi. “Ittihod va Taraqqiyot” jamiyati davlat boshqaruvini qo‘lga olib, keng qamrovli islohotlarni amalga oshira boshladi. Zohid Kavsariy ta’lim sohasidagi islohotlarga qisman rozi bo‘lgan bo‘lsa-da, davlat boshqaruvidagi ayrim o‘zgarishlarga keskin qarshi chiqdi. Uning Ittihodchilar bilan kelisha olmaganligi ilmiy va siyosiy faoliyatida katta ta’sir ko‘rsatdi.

1914 yilda Birinchi Jahon urushi boshlanganida Zohid Kavsariy Usmonli davlatining urushga kirishiga qarshi chiqdi. Uning ushbu pozitsiyasi Ittihodchilar tomonidan qattiq tanqid qilindi. U siyosiy bosimlar kuchaygani sababli Istanbuldan Qastamonuga ko‘chib, uch yil davomida o‘sha yerda ta’lim berdi. 1916 yilda urushning salbiy oqibatlari yumshagach, Istanbulga qaytdi va ilmiy faoliyatini davom ettirdi.

Ammo siyosiy bosimlar uni hech qachon tark etmadi. U Usmonli davlatidagi siyosiy o‘zgarishlarni ochiq tanqid qilib, diniy merosning asrab qolinishini talab qildi. Shu sababdan 1922 yilda yangi hukumat tomonidan hibsga olish to‘g‘risida buyruq chiqarilganini eshitgan zahoti Istanbuldan Aleksandriyaga hijrat qildi. Bu hijrat uning hayotida burilish nuqtasi bo‘ldi va uni Misrda yangi ilmiy faoliyat boshlashiga majbur qildi.

         Zohid Kavsariy 1922 yil dekabr oyida Misrning Iskandariya shahriga yetib bordi. U o‘z oilasidan uzoqda yolg‘izlikda yashashga majbur bo‘ldi va yetti yil davomida oilasi bilan bog‘lanolmagan. Keyinchalik u Misrda istiqomat qilishga qaror qildi va Qohirada ilmiy faoliyatini davom ettirdi.

 Misrda Zohid Kavsariy o‘z ilmiy salohiyatini yana-da kuchaytirdi. U Qohiradagi Dorul-Kutub al-Misriyya (Misr Milliy Kutubxonasi)da tarjimon sifatida ishlay boshladi va Usmonli davriga oid hujjatlarni arab tiliga tarjima qilish bilan shug‘ullandi. Ushbu ish unga arab dunyosidagi ilmiy doiralarga yaqindan tanilish imkoniyatini berdi.

Misrda u katta ehtirom va hurmatga sazovor bo‘ldi. U ko‘plab olimlar bilan ilmiy suhbatlar o‘tkazdi, bahs-munozaralarda faol qatnashdi va Misrning mashhur ulamolari bilan yaqin aloqalar o‘rnatdi. Shuningdek, u ko‘plab kitoblar yozib, maqolalar e’lon qildi. Uning ilmiy maqolalari Misr va butun arab dunyosida katta qiziqish bilan kutib olinar edi.

         Zohid Kavsariy o‘z ilmiy faoliyati davomida taxminan 50 ga yaqin asar yozgan. Biroq Istanbuldan Misrga ko‘chish jarayonida uning yozgan kitoblarining yarmi yo‘qolgan. Shunga qaramay, 30 ga yaqin kitobi va maqolalari bugungi kungacha saqlanib qolgan. Uning asarlari asosan islom aqidasi, fiqh, hadis ilmi, falsafa va mantiq kabi turli fanlarga oid bo‘lib, o‘z davrining yetakchi asarlari sifatida qaraladi.

Mashhur asarlaridan ba’zilari:

"Irg‘omul-Marid" – bu asar naqshbandiya tariqatining ulug‘lari va ularning ilmiy merosi haqida.

"Tahrirul-Vajiz" – ushbu asarda u o‘zining ilmiy manbalari va sanadlarini bayon qilgan.

"Maqolatul-Kavsari" – uning Misrda yozgan maqolalari to‘plami bo‘lib, diniy va ilmiy masalalarga chuqur tahliliy yondashuvni aks ettiradi.

Shuningdek, Zohid Kavsariy o‘z davridagi ba’zi “salafiy” ulamolarning qarashlarini tanqid qilib, o‘sha davrdagi diniy va falsafiy bahslarda faol ishtirok etgan. U islom ilmlarini an’anaviy manbalarga tayangan holda chuqur tahlil qilish bilan birga, zamonaviy davrning ilmiy talablari va ehtiyojlariga mos tarzda o‘rgangan.

        Zohid Kavsariy o‘z umrining oxiriga qadar ilmiy izlanishlarini davom ettirgan va ko‘plab shogirdlarni tarbiyalagan. Uning eng mashhur shogirdlari orasida:

Abdulfattoh Abu G‘udda – mashhur muhaddis va islom ilmlari tadqiqotchisi.

Muhammad Amin Saroj — Turkiyada mashhur olim va muhaddis bo‘lib, Zohid Kavsariyning ilmiy merosini davom ettirgan shogirdi. Shuningdek, Zohid Kavsariyning ilmiy ta’siri Misrdan tashqari butun arab va musulmon olamiga tarqalgan. Uning asarlari hali ham ko‘plab madrasa va universitetlarda darslik sifatida o‘qitiladi.

        Zohid Kavsariy Usmonli davlatining inqiroz davrini boshidan o‘tkazgan va bu siyosiy o‘zgarishlar uning hayoti va ilmiy faoliyatiga katta ta’sir ko‘rsatgan. Usmonli davlatining Birinchi Jahon urushidagi mag‘lubiyati va sulton Abdulhamid II ning taxtdan tushirilishi natijasida davlatda katta o‘zgarishlar sodir bo‘ldi. "Ittihod va Taraqqiyot" jamiyati davlat boshqaruvini qo‘lga olib, yangi siyosiy va madaniy islohotlarni amalga oshirdi.

Shuningdek, Zohid Kavsariy Shom (Suriya)ga ham bir necha bor sayohat qildi va u yerda ilmiy izlanishlarini davom ettirdi. U Damashqdagi mashhur "Zohiriya" kutubxonasida o‘qish bilan mashg‘ul bo‘ldi va o‘z ilmiy bilimlarini yanada boyitdi. Uning ilmga bo‘lgan cheksiz ishtiyoqi va qat’iyatliligi tufayli u Misr va Shomdagi ko‘plab olimlar bilan ilmiy muloqotlar o‘tkazdi va shu bilan birga o‘zining ilmiy merosini kengaytirdi.

      Zohid Kavsariy o‘z davridagi ba’zi “salafiy” olimlarning qarashlarini tanqid qilib, diniy an’analarning asrab qolinishini himoya qildi. U zamonasidagi “salafiy” harakatlar va ularning diniy masalalarga yondashuvini qattiq tanqid qildi. Uning fikricha, ba’zi “salafiy” olimlar diniy masalalarni soddalashtirish orqali islomning asl mohiyatini tushunmasdan hukm chiqarishardi.

 Uning eng mashhur tanqidiy asarlaridan biri “Saf’at al-Burhan ala Saf’at al-’Advan” bo‘lib, u “salafiy” olimlardan biri bo‘lgan Muhibud-Din al-Xatibning qarashlarini tanqid qiladi. Ushbu asar yuqori darajadagi adabiy uslub va chuqur ilmiy tahlil bilan yozilgan bo‘lib, Zohid Kavsariyning ilmiy salohiyatini yanada oshirgan.

Zohid Kavsariy “salafiylikning” diniy an’analarni inkor etishini va faqat Qur’on va Sunnatga bog‘lanib qolishini noto‘g‘ri deb hisobladi. U islom ilmiy merosini, xususan, mazablarning boy bilimlarini saqlab qolishni va ularni zamonaviy davr talablari bilan uyg‘unlashtirishni qo‘llab-quvvatladi. Shu boisdan u “salafiylikning” ayrim vakillari bilan ilmiy bahs-munozaralarda faol ishtirok etdi va o‘z ilmiy dalillari bilan ularni rad etdi.

         Muhammad Zohid Kavsariy nafaqat ilmiy bilimlari, balki zohidligi va mol-dunyodan behojatligi bilan ham tanilgan edi. Uning ismi "Zohid" bo‘lib, bu uning hayotida ham aks etdi.

       U Misrda oddiy hayot kechirdi. Qohirada u juda kamtarona yashagan va davlat tomonidan berilgan ozgina nafaqa bilan qanoatlanib, hech qachon ortiqcha boylik to‘plamagan. U ilm-fan va ta’lim-tarbiyaga katta ahamiyat berib, o‘z ilmiy bilimlarini faqat Allohning roziligini qozonish uchun o‘rgatgan. 

 Zohid Kavsariy ilmiy asarlarini yozishdan moliyaviy manfaat ko‘rishni rad etgan. U Misrda o‘z kitoblarini chop etgan noshirga: “Agar men kitoblarimdan foyda olsam, bu mening Alloh oldidagi mukofotimni kamaytiradi”, deb aytgan. Shu sababli u o‘z kitoblari uchun haq olmagan va faqat ilmni tarqatishni maqsad qilgan.

        Muhammad Zohid Zohid Kavsariy 1952 yilda Misrning Qohira shahrida vafot etdi. Uning qabri mashhur imom Shofi’iy maqbarasi yonida, Qohiraning al-Qarafa qabristonida joylashgan. Zohid Kavsariy vafotidan keyin ham o‘zining ilmiy asarlari va merosi orqali islom dunyosiga katta ta’sir ko‘rsatib kelmoqda. Uning asarlari hanuzgacha ko‘plab islom ilmiy markazlarida, madrasalarda va universitetlarda o‘qitiladi. Uning ilmiy dalillari, tahlillari va tanqidiy qarashlari hali ham tadqiqotchilar va olimlar tomonidan chuqur o‘rganilmoqda.

         Zohid Kavsariyning ilmi va merosi bugungi kunda ham islom ilmlariga qiziquvchilar uchun qimmatli manba bo‘lib xizmat qiladi. Uning ilmiy dalillari zamonaviy masalalarga ham mos keluvchi tarzda o‘rganilib, yangi avlodlar uchun ibrat namunasidir.

     Muhammad Zohid Zohid Kavsariy o‘z davrining ulug‘ olimi, ilmiy yetakchisi va diniy meros himoyachisi sifatida tarixda o‘chmas iz qoldirdi. U nafaqat ilmiy bilimlari, balki qat’iy pozitsiyasi, matonati va islom ilmiy an’analarini saqlab qolishdagi jasorati bilan ham tanilgan edi. Zohid Kavsariy o‘z hayoti davomida Usmonli davlatining inqirozi, yangi siyosiy tuzumlar va diniy merosning xavf ostida qolgan davrlarida ilmiy faoliyatini davom ettirdi va islom ilmlarining asl mohiyatini himoya qildi.

 U o‘z ilmiy faoliyatida an’anaviy islom manbalariga tayangan holda, zamonaviy davrning ilmiy talablari va ehtiyojlariga mos tarzda yondashdi. Uning “salafiylikka” tanqidiy munosabati, diniy an’analarni himoya qilishi va ilmiy tahlillari o‘z davrida katta shov-shuvlarga sabab bo‘ldi. Biroq Zohid Kavsariy hech qachon shaxsiy manfaatlarni ko‘zlamadi va faqat Allohning roziligini qozonishni maqsad qilib qo‘ydi.

       Zohid Kavsariyning ilmiy merosi nafaqat musulmon dunyosida, balki butun dunyo bo‘ylab ilmiy doiralar tomonidan qadrli bo‘lib kelmoqda. Uning asarlari hanuzgacha o‘qitilib, zamonaviy islom ilmlari tadqiqotchilari tomonidan chuqur o‘rganilmoqda. Ustozlari, shogirdlari va ilmiy izlanishlari orqali u nafaqat o‘z davrining, balki kelajak avlodlarning ham ustoziga aylandi.

         Bugungi kunda Muhammad Zohid Zohid Kavsariyning ilmiy asarlari va merosi islom olamining turli burchaklarida o‘rganilmoqda. Uning ilmiy tahlillari, falsafiy qarashlari va diniy an’analarni himoya qilishdagi qat’iyatliligi hozirgi davrda ham dolzarbdir.

       Zohid Kavsariy ilm-fan yo‘lidagi izlanishlari, qat’iy pozitsiyasi va zohidligi bilan nafaqat musulmon ulamolari uchun, balki barcha zamonlarda ilmga intilgan insonlar uchun ibrat namunasidir. Uning ilmiy asarlari nafaqat diniy masalalarni chuqur tahlil qilishda, balki zamonaviy ilmiy izlanishlar uchun ham qimmatli manba bo‘lib xizmat qilmoqda.

         Muhammad Zohid Zohid Kavsariy hayoti va ilmiy merosi orqali nafaqat o‘z davrining, balki kelajak avlodlarning ham o‘chmas yulduziga aylandi. Uning ilmiy izlanishlari va diniy merosi hali ham dunyo ilmiy doiralarida katta qiziqish uyg‘otmoqda va o‘rganilmoqda. Shunday ekan biz unga nafaqat olim, balki zamon va makon chegaralarini kesib o‘tgan buyuk mutafakkir sifatida hurmat ko‘rsatamiz.

Abdurrahmon MANSUR,

Imom Buxoriy nomidagi

Toshkent Islom Instituti talabasi