Sayt test holatida ishlamoqda!
09 Yanvar, 2025   |   9 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:49
Peshin
12:35
Asr
15:31
Shom
17:15
Xufton
18:34
Bismillah
09 Yanvar, 2025, 9 Rajab, 1446

Ro‘za badan bo‘lsa, libosi solih amallardir

26.05.2017   68046   20 min.
Ro‘za badan bo‘lsa, libosi solih amallardir

Alloh taolo bizlarga ramazoni sharif oyida ro‘za to‘tishni farz ayladi.  Shu sabab bizlar farzni qanday shaklda ado etishni ilmlari va taqvolari ila bezalib butun dunyoga dars bergan olimlarimizdan o‘rgansak maqsadga muofiq bo‘ladi.

Parvardigor jamolini ko‘rish va Rayyon eshigidan kirib, abadiy jannatga musharraf bo‘lish har bir bandaning orzusidir. Buning uchun buyurilgan narsalarni bajarib, qaytarilgan narsalarni tark qilmog‘imiz kerak.

Alloh farz qilgan har bir amalning vazifalari va xususiyatlari bor. Uning fazilatiga yetish uchun unga zarar yetkazadigan uning faqat(ro‘za degan) ismini qoldiradigan amallardan saqlanishimiz kerak bo‘ladi. Buning uchun biz Sunnatga binoan ro‘za tutishimiz kerak bo‘ladi. Buni ismini esa olimlarimiz “Sunnat ro‘za” deb nomlashgan. Alloh taolo har bir amalni O‘zi aytganday qilmasangiz zinhor qabul qilmasligini qat’iy aytgan. Rasululloh o‘zlari o‘rnak bo‘lib qaysi bir ummatida Alloh belgilagan amrlari bo‘zilsa, tezlik bilan u haqda o‘zlarining muborak hadislari orqali qaytariqlarini berganlar. Siz rozi bo‘lmagan amalga Alloh taolo ham rozi bo‘lmasligini juda yaxshi bilib olishimiz kerak. Oddiy ilmsiz odam ham sizdagi qabihliklarga rozi bo‘lmasa, siz yana qanday qilib o‘zingiz amalingizga buyuk ajrlar olishni istaysiz?  Buyuk ajrlarni olish uchun Alloh va uning Rasuli va Nabiysi bo‘lgan Muhammad Mustofo sollallohu alayhi vasallamning amaliy tarzda namuna bo‘lgan ro‘zalariga e’tibor bilan, fikr doirangizni kengaytirib o‘ta mas’uliyatli ishga yondashganday o‘qib, uni qalbga singdirib, uning amalini butun vujudingizda singdirib go‘yo Alloh uni ko‘zatib turganligini his qilib, tutmoqlikdir. Bu masala yuzasidan qo‘yidagi ma’lumotlarga ko‘z yuritib chiqsak foydadan holi bo‘lmaydi, degan umidda ushbu mu’jazgina ma’lumotlarni keltirdek.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan marfu’ holatdagi hadis “Har bir amalning kafforoti bor ro‘zadan tashqari. (ya’ni boshqa amallar kafforot sababli gunohlar yuvilib amali qabul bo‘ladi, lekin ro‘zada Alloh va uning sevikli Rasuli qaytargan amallarni qilib qo‘ysa, uning tutgan ro‘zasi qabul qilinmaydi). Ro‘za men uchundir va uning mukofotini men o‘zim beraman deydi Alloh taolo”. Xuddi shunga o‘xshash rivoyatni Abu Dovud Tayolisiy o‘z musnadlarida keltirib o‘tgan.

    Shu’badan, Shu’ba esa Muhammad ibni Zayyoddan rivoyat qiladi. “Alloh taolo aytadi: “Har bir amalning kafforoti bor ro‘zadan tashqari”. Qosim ibn Asbig‘ Shu’badan boshqacha yo‘l bilan rivoyat qiladi: “Odam bolasi qilgan har bir amal uchun kafforot bordir, faqatgina ro‘za bundan mustasnodir.

  Xuzayfa sanadi sahih hadisni rivoyat qiladi. “Kishining o‘z ahli, moli va bolalari ichidagi fitnalarning kafforoti namoz, ro‘za, sadaqalardir”.

Ibn A’rabiy ba’zi zohidlardan naql qildiki. Albatta ro‘za to‘rt qismga bo‘linadi:

  1. Avomlarning ro‘zasi unda yeyish va ichish va jimodan saqlanishligidir.
  2. Avomlarning xoslarining ro‘zasi, xarom qilingan amal va xarom qilingan so‘zlardan saqlanishlikdir.
  3. Va xoslarning ro‘zasi u ro‘za Allohning zikri va ibodatidan tashqariga chiqmaydi.
  4. Xoslarning xosining ro‘zasi u shunday ro‘zaki ular uchun qiyomat kunigacha ro‘za doimiy bo‘ladi.

Ro‘za banda va Allohning o‘rtasidagi sirdir uni Alloh uchun xolis qilishligi va uning buyurgan amallarida uning roziligini talab qilib amalda doimiy bo‘lishlikdir. Chunki Alloh taolo ro‘zaning mukofotini o‘zi berishligini va’da qildi. Ro‘za o‘z ichiga nafsni sindirishlikni, badanni esa nuqsonli narsalardan saqlashlikni, yemoq- ichmoq achchiqligiga sabr qilishlik va shahvatni tark qilishni o‘z ichiga oladi.  Va eng asosiysi ro‘zadan taqvoli bo‘lib chiqishlikni maqsad qilingan.

Abu Hurayra roziyallohu anhu rivoyat qiladi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday dedilar: “Kim yolg‘onchiligini va yolg‘on so‘zga amal qilishni tashlamasa, uning taom va ichimlikdan o‘zini tiyishiga Alloh taolo muhtoj emas” (Imom Buxoriy rivoyati). Sharh: Ushbu hadis ro‘za hikmatlaridan biri axloqiy illatlardan xalos bo‘lish ekanini bildiradi. Ro‘za yolg‘on, g‘azab, g‘iybat, chaqimchilik, gina saqlash kabi yomonliklardan qutulish uchun munosib fursatdir. Inson tabiiy muhtoj bo‘lgan yeb- ichishdan o‘zini tiyish ila aslo ehtiyoji bo‘lmagan yolg‘on so‘z, g‘azablanish va chaqimchilik kabi ishlar bilan mashg‘ul bo‘lsa, xato qilgan bo‘ladi. Chunki ro‘za nafsning istagini sindirib, uni imon taqozosiga bo‘ysundirishga o‘rgatadi. Hadisda yolg‘on so‘z va yomonlikda unga teng bo‘lgan g‘iybat, chaqimchilik, hasad, hiyonat va zulm kabi illatlar tark qilinmas ekan, Alloh taolo unday kimsaning och, tashna bo‘lishiga muxtoj emasligi ta’kidlangan. Ramazon oyida savobli ishlar qilgan va gunoh ishlardan tiyilgan kishiga Alloh taoloning rahmati bo‘ladi. Ibni Hajar Asqaloniy aytadi: “Kishi yolg‘on gapirish, g‘azab qilish va so‘kinish kabi yomon illatlarni tark qilmas ekan, uning ro‘zasida savob yo‘q. Yolg‘on so‘z va u kabi illatlardan saqlangan kishigina mukofotga erishadi”.

Ibn Mu’nir: “Taom va ichimlikdan tiyilishiga Alloh taolo muhtoj emas” degani o‘shanday bandaning amallari qabul bo‘lmasligiga ishoradir...”, deydi.

Ro‘za go‘yo badandir. Uning libosi solih amallardir. Shu bois ro‘zador odam butun vujudini ro‘zaga qaratishi boshqalardan tazyiq yetganida ham “men ro‘zadorman”, deya g‘azabini jilovlay olishi kerak.

Bayzoviy aytadi: Ro‘zani Alloh taolo shari’atga kiritishdan maqsadi nafsni yeb – ichishdan tiyib qo‘yishmas. Balki, nafsi chaqiradigan yomon illatlardan shahvatini sindirish va nafsi ammorani nafsi mutma’innaga buysindirishdir. Agar siz shu narsani xosil qilmas ekansiz, Alloh taolo qilgan amalingizga qabul nazari bilan qaramaydi. Ro‘zador kishi hech bo‘lmasa bir oy qilgan amallarini qabulini o‘ylab katta va kichik gunohlarni kuni bo‘yi qilishdan saqlanib yursa va sabr qilsa, uning bu amalidan Alloh rozi bo‘ladi. Va kim shu oyda savob amallarni qilish va gunohlardan saqlanishni o‘ziga odat qilsa, u kishi keyingi ramazongacha yaxshi amallarni o‘ziga odat qilgan va gunohlardan saqlanishni o‘ziga dasturil amal qilgan bo‘ladi.

   Ro‘za banda va Allohning o‘rtasidagi sir bo‘lib, uning mukofotini O‘zi berishini va’da qildi. Yemaslik, ichmaslik, har narsaga sabr qilish va  shahvatni tark etish bilan nafsni sindirish ro‘zadagi taqvo bo‘ladi.

  Abu Hurayra roziyallohu anhu rivoyat qiladi: Rasululloh sollollohu alayhi vasallam: ...Ro‘za qalqondir (Abi Zannad: jahannamdan qalqondir degan). Endi sizlardan kim Ramazonda ro‘za tutsa,

فلا يرفث  - Fahsh so‘zlarni so‘zlamasin,  ولا يصخب – baland avozda baqirmasin.

Agar uni biror kishi so‘ksa yoki u bilan urushmoqchi bo‘lsa, ikki marta men ro‘zadorman, deb aytsin”, dedilar (Imom Buxoriy rivoyati).

  Ibn Huzayma roziyallohu anhu rivoyat qiladi: Nabiy sollolohu alayhi vasallam: “Agar sen ro‘zador bo‘lsang biror kishini so‘kma, agar seni biror kishi so‘ksa, men ro‘zadorman, deb ayt. Agar turgan bo‘lsang, o‘tirib ol, g‘azabing ketadi. Boshqa rivoyatda o‘tirganingda ham ketmasa tahorat qil va ikki rakat namoz o‘qi deganlar.

Ramazon ro‘zasining savobini olish usuli: O‘tgan olimlarimiz ro‘zaning savobini olish maqsadida bir nechta Rasulullohning tavsiyalarini bajarishgan. Ulardan biri Ro‘zaning savobi baland uning mukofoti esa behisob shu sababdan ro‘zadan oldin Rajab va Sha’bon oyi ro‘zalarini Ramazonga tayyorgarlik sifatida o‘z ummatiga namuna sifatida bizlarga ko‘rsatib berganlar. Agar oldingi ikki oyda ro‘za tutilsa Ramazondagi to‘liq savobni bekami ko‘st olib chiqiladi. Chunki u ikki oy mobaynida nafsini ibodat amali bilan chiniqtirdi. Shu sabab uning ruhi va jasadi ibodatga tayyor bo‘ldi. U martlar maydoniga chiqib bemalol ro‘zaning savobini to‘liq olib chiqib ketishga tayyor bo‘ladi. Rasulullohday zoti sharif o‘zlarining nafslarini ikki oy ro‘zaga tayyorlaganda biz ham bu oyga tayrgarligimiz xuddi shunday bo‘lishini nazorat qilishimiz kerak. Chunki tildagi 20 xil ofatdan saqlanish Allohning valiylarining qo‘lidan keladi xalos. Bu fursat shunday fursatki unda foydalangan odam bir yilga yetadigan gunohdan saqlanish zahirasini qo‘lga kiritadi. Qarang! Ramazon o‘zidan oldingi barcha gunohlarni yo‘q qilishi bilan birgalikda kelasi yilgacha biror bir gunoh qilmasligingizga kafil bo‘ladi. Ro‘za tutilganda inson nafsiga qattiq qiyinchilik va og‘ir mashaqqatlar sinovi yuklanadi. Shu paytda insonning tili ishga kirishadi. Til esa barcha savoblarni vayron qilib tashlaydi. Ayniqsa bu holat kishining qo‘l ostidagi kishilarda ochiq namoyon bo‘ladi. Ochlik paytida farzandiga baqirishi va ayoliga har xil narsalarni aytishi va ozor berishi ko‘zatilayapdi. Bu degani samarasiz harakat deganidir. Fazilat sohiblari bo‘lmish olimlar ro‘zaning qabul bo‘lgan bo‘lmaganligini oldingi va keyingi vaqt oralig‘i bilan ulchab ko‘rganlar. Agar yaxshilik tarafga qarab o‘zgarmagan bo‘lsa u ro‘zadan qo‘riq chiqibdi. Ya’ni: ro‘zadan nasibasini olib chiqmabdi degan ekanlar. Ro‘zaning ichida shunday savoblar jamlab qo‘yilganki xatto o‘tgan Payg‘ambar alayhissalomlar ham buni orzusida bo‘lganlar. Alloh taolo har bir kuniga bir payg‘ambarining umri davomida topgan savob amalini har bir ro‘za to‘tgan ummati Muhammadiyaga berishini va’da qilgan. Qarang! 30 kunda 30 ta ulug‘ payg‘ambarlarning savoblarini bermoqda, bu esa Allohdan bizga eng katta fazldir. Ro‘zadan ko‘zlangan bir necha maqsadlar bor. Ular qo‘yidagilardir:

  • Qalbingiz askarlarini bo‘ysindirishni o‘rganasiz;
  • Taqvo malakangiz oshadi;
  • Ibodatga qiziqishingiz ortadi;
  • Dankasalikdan asar ham qolmaydi;
  • Sabringiz ko‘chayadi;
  • Mehringiz oshadi;
  • Ochlarni to‘ydirishga oshiqasiz;
  • Butun vujudingiz yaxshilik qilishga odatlanadi.
  • Tunda ibodat qilishga odatlanasiz; tundagi ibodatni aslida xos kishilar bajaradi. Sizni Alloh xos bandalari qatoriga qo‘shishni xohlayapdi. Shuni esdan chiqarmangki tungi nafl ibodatlar Allohning nazarida bo‘ladi va nima so‘ralsa shak shubhasiz qabul bo‘ladi. Suloymon alayhissalom 70 kun tahajjud namoz o‘qib keyin Allohdan dunyoda hech bir kishiga berilmagan mulkni so‘radilar. Alloh ulug‘ payg‘ambariga so‘ragan narsasini berdi. Shunga ko‘ra butun ulamolar ittifoq qilishgan 70 kun mobaynida astoydil maqsadini so‘rasa, unga yetadi, deganlar. Bu tajribada sinalgan amaldir.
  • Qur’on o‘qishga odatlanasiz; shuni bilingki! O‘tgan barcha muhaddislar ham xattoki ramazon oyida hadis yozishni to‘xtatib shu oyni faqat qur’on tilovatiga bag‘ishlaganlar. Xatto Rasuli Akram sallollohu alayhi vasallam boshqa oylarga qaraganda bu oyda Qur’oni karimni Jabroil alayhissalomga ikki marta yoddan topshirar ekanlar. Qarangda! Rasulullohning o‘zlari bizlarga bu oyda Qur’oni karim masalasida chiroyli ibrat bo‘lmoqda. Ma’naviy poklanishda biror bir amal Qur’oni karimga yetmaydi. Uni iloji boricha shu oyda tafakkur ila o‘qib uning amaliy tarzining o‘zimizning qabul bo‘ladigan amallarimizda ishlatishlikni nasib qilsin.
  • E’tikof lazzatini tortasiz; Ulamolar ramazonning oxirgi 10 kuni e’tikofda o‘tirilsa, laylatul qodr kunidan benasib qolmaydi deganlar. 10 kunlik e’tikofda sunnatga binoan o‘tirilsa u yanagi shu kungacha biror bir sunnatga xilof ish qilmaslik fazilatiga ega bo‘ladi. Ro‘za sizning jasadingizni to‘zatsa e’tikof sizning ro‘hingizni to‘zatadi. Shayh Ashrof Ali Tahonaviy hazratlari Jomi’ul- ilm madrasasini tark etib Honaqayi imdodiyada chilla o‘tirishni lozim to‘tgan. Va mingdan ortiq kitobni shu joyning o‘zida yozib tashlagan. Abdulhay Laknaviy Hazratlari ham 110 dan ortiq kitobni odatga ko‘ra yozganlar. Demak, bizlar ham bunday fazilatli amalni qilishdan benasib bo‘lmaylik. Ramazondagi shu fazilat ularga shu bahtiyor amalni qisqa vaqt ichida amalga oshirishga sabab bo‘lgan.
  • Kam taom istimol qilishga odatlanasiz. Ko‘p istimol qilish insonga oltita ofatni keltiradi.

         Ayniqsa ramazondan so‘ng semirib chiqilsa undagi maqsad xosil bo‘lmagan bo‘ladi. Ulamolar ikki narsa insonni tez qaritadi deganlar. Ko‘p taom istimol qilish va ko‘p ayoli bilan shar’iy suhbat qilish deganlar. Bunga misol Hazrati Usmon roziyallohu anhuning xush surat bo‘lganlari hammamizga ma’lum. U sahobai sharif bir haftada bir marta ayollari bilan payshanba kuni shom bilan hufton oralig‘ida qo‘shilishlari ma’lumotlari keltirilgan. Sunnatga binoan taomlanishda to‘ymasdan tuxtatish kerak. Yana kam yeyishning fazilati tibbiy tarafdan ham isbotlangan. Insonda uchraydigan ko‘p kasalliklarning boshida ko‘p taom istemoli yotadi, deyiladi. Bir yilda bir oy ro‘za tutishdan maqsad ham oshqozon bechoraga dam berishdir. U ko‘p taomni hazm qilaman deb charchab ketadi. Shuning natijasida butun tanada zuriqish oqibatida turli hil bedavo kasalliklar kelib chiqadi. Ayniqsa, to‘q holatda yotilganda butun tana va bosh miya ishlagani bois charchagan holda to‘riladi.

         Shuni aytib o‘tish lozimki ulamolar ijmosida inson jasadini 3 kun davomida biror bir yaxshilikka qiyinchilikka sabr qilgan holda qalban odatlantirsa, inson jasadi hech qanday xato kamchilikka yo‘l qo‘ymasdan to‘tinchi kuni jasad  3 kunlik ishning amalining reaksiyasi bilan odatiy ravishda jasad ishga tushib ketadi. Go‘yo bu telefonning zaryadiga qiyos qilinadi. Zaryad olgandan so‘ng bemalol ishlagani kabi inson jasadi ham u tarzda ishlashda davom etadi. Aslida butun zaryad oladigan moslamalar shakli inson tanasi sababidan o‘ylab chiqilgan. Demak, inson majburiy xolatda Allohning farzlarini Rasulullohning sunnatlarini va ulamolar tavsiyalariga 30 kunlik muddatda amal qilib borsa. Uning ma’naviy zaryadi yanagi yil shu ramazon kunigacha yetishini ulamolar e’tirof etishgan. Ramazondan so‘ng bu holat ko‘zatilmasa. Demak, Alloh taolo bizdan istagan narsa amalga oshmagan bo‘ladi. U esa bekorga ramazon oyida o‘z nafsini qiynab ro‘za to‘tgan kishi misoli bo‘ladi. Oldingi zabardast olimlar Burgut misoli ilgir bo‘lishgan. Qayerda katta o‘lja bo‘lsa o‘shani axtarib yurishgan. Ya’ni: savobi past amalga qaramaganlar va unga nazar ham qilishmagan. Alloh taolo bizga shuncha behisob savoblarni berayotgan ekan, biz ham u savoblarni qanday qilib qo‘lga kiritishni o‘ylashimiz va amaliy tarzda unga munosibligimizni namoyon qilishimiz kerak bo‘ladi.

Taom ortidan keladigan zararlar:

Abu Sulaymon Daroniy aytadi, har narsaning boshi bor. Ko‘ngilning boshi ko‘p yemakdir. Va har kim ko‘p yemak odat qilsa besh narsaga mubtalo bo‘lgay.

Birinchi, ibodat zavqini topmagay;

Ikkinchi, xotirasi kesiladi. Nima eshitsa, darhol unutadi;

Uchinchi, shavqatsiz bo‘ladi! Chunki, o‘zi to‘qdir, barcha xalqni to‘q deb biladi;

To‘rtinchi, toat qilishga erinadigan bo‘ladi;

Beshshinchi, shahvati g‘olib bo‘ladi.

“Har kim valiylar martabasiga vosil bo‘lmoq istasa, dunyo va oxiratga rag‘bat qilmay, faqat Alloh taologa qalbini berib, halol luqma yesin”.

Abu Sulaymon Daroniy aytadi:

  • Ochlik oxirat eshigini, to‘qlik dunyo eshigini ochar.
  • Agar sening biror hojating bo‘lsa, ul hojating chiqmaguncha hech narsa yemagin. Chunki, ko‘p yemak aqlni ishlashdan to‘sadi. Shayton vasvasasiga soladi. Yuking qancha yengil bo‘lsa! O‘zoq mashaqqatli manzilingga yetish shuncha oson bo‘ladi.
  • Ro‘za sening o‘zingga ochlik, nafsingga qahrdir, ruhingga oziqa bo‘ladi.
  • Ochlik ko‘ngilni munavvar etar, to‘qlik ko‘ngilni qoraytirar.
  • Allohni topmas, to nafsini o‘ldirmaguncha va dunyodan yuz o‘girmaguncha
  • Gunohlarning boshi dunyoni sevmoqdir va toat- ibodat ko‘rki ochlikdir.

Abu Sulaymon Daroniy aytadi, mening kunlik odatim nonni tuz bilan yer edim. Bir kuni ko‘za ichida yog‘ bor ekan, unga qo‘shib yegandim. Bir yilcha uning ta’sirining zararidan toat zavqini topmadim. Endi men ajablandimki, hamisha nafs orzularini berursan, sening holing qanday bo‘ladi?

Shubhalik taomdan qo‘lni tortish:

Avliyolar sayyidi, atqiyolar peshvosi Horis Muhosibiy qachonki, bir shubhalik taomga qo‘l uzatadigan bo‘lsa, qo‘lining tomirlari chiqar va shundan bilar edikim, ul taom shubhalikdir.     Etlari ustixonga aylansa-da, vujudini shijoat va zavq-shavq tark etmagan kishilarga havaslanib boqishimiz kerakmasmikin? Butun kitoblari va xikmatlari bilan butun dunyoni to‘ldirgan ustozlarning hammalari shu sifatlarni o‘zlarida jam aylagan. Hamma fazilat ochlik ortidan rux oziqasi orqali kelib chiqadi. Katta olimlar ham xatto bizdan andoza olmanglar, goho ojiz banda bilib-bilmay nafsning aldoviga ko‘nadi, deb, nafsning yomonligidan ogoh qilib ketganlar. Holbuki, Saxl Tustariydek buyuk zot nafsini hamisha xumda qama-ganday saqlagan, lekin uning har xil rangda tuslanuvchi aldoviga yurmagan, dod-faryodiga quloq solmagan edi.

Hazrati Saxl Tustariy bir hikmatlarida aytadi:

 – Tavba muyassar bo‘lmas ul kishigakim, toki tilsiz bo‘lmagunicha; tilsiz bo‘la olmas, toki xilvatga kirmagunicha, xilvatga kira olmas, toki halol yemagunicha; halol yemoq hosil bo‘lmas, toki haqning haqqini ado etmaguncha. U ham hosil bo‘lmas, to vujudini pok saqlamagunicha, u ham hosil bo‘lmagay, haqdan inoyat yetmagunicha! – deb yozgan ekanlar. Badanda nam va oziqa qolmasdan turib ruxiy oziqa hisoblangan ilm tinglansa! Qalb kiri boshdan tir bo‘lib chiqib ketadi. Hasanul Basriy rahmatullohi alayh aytadilar: Sahoba Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu boylar atrofida o‘ralashib yurmasdi. Farzandlari unga “Sizdan ulug‘lar ham ularning huzuriga boryapti, siz ham qatordan qolmang” deyishdi. Ul zot: “Ey farzandlarim! Qavm bir o‘likni o‘rab olgan bo‘lsa, unga men ham boraymi?! Allohga qasamki, kuchim yetgunicha ulardan qochaman”, dedilar. Farzandlari: “Ey otajon! Unda biz ochlikdan o‘lib ketamiz- ku?” – deyishdi. Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu ularga shunday javob berdi:

– Ey bolalarim! Semiz munofiq holda o‘lishdan ko‘ra, och mo‘minligimcha rixlatga chekinishim men uchun suyukliroqdir. Tufroq, imonni emas, go‘sht va yog‘ni yeyishini unutdinglarmi!..

   Allohim o‘zing bizlardan qanday tarzda ro‘za to‘tmoqligimizni estagan bo‘lsang, O‘zing bizlarga u amallarni O‘zing estaganday amalga oshirishimizni nasib aylagin. Va ramazondan so‘ng go‘nohlardan go‘dak misoli pok chiqishligimizni va muttaqiy bo‘lib, kelasi yilgacha yaxshi amallarni musobaqa qiluvchi bo‘lishni nasib aylagin. Va sallollohu ala Muhammad va ala olihi va as'habihi ajma’iyn.

“Fathul Boriy”ning sharhi “Sahihil Buxoriy” asosida

Toshkent islom instituti

“Ijtimoiy fanlar” kafedrasi kabinet mudiri

Urol Nazar Mustofo tayyorladi.

Ramazon
Boshqa maqolalar

Jannat ne’matlari haqida o‘ylaganmisan?!

8.01.2025   13848   14 min.
Jannat ne’matlari haqida o‘ylaganmisan?!

Jannat ahliga va’da qilingan abadiy ne’matlar haqida ham uzoq fikr et, qalbing umidga to‘lsin. Nafsingni xavf qamchisi bilan haydab, umid bilan jilovla va sirotul mustaqimga yo‘lla. Ana shunda buyuk mulkka yetasan, alamli azobdan xalos bo‘lasan.

Ahli jannat xususida, ularning yuzlarida aks etgan ne’matlar jilvasi, mushk bilan muhrlangan may ila qondirilishlari haqida o‘ylaganmisan?! Jannat ahli oq durdan tikilgan chodirlar ichida, qizil yoqutdan bo‘lgan minbarlarda, yashil bolishlar va gilamlar ustida, may va asal oqayotgan daryolar bo‘yida qurilgan so‘rilarda yastanib o‘tirurlar. Ularning atrofida xizmatga hozir g‘ulomlar va hech qachon qarimaydigan bolalar bo‘lur. Jannat ohu ko‘zli, xushxulq va go‘zal yuzli ayollar bilan ziynatlangan. Yoqut va marjondek nafis bu bokiralarga ilgari na bir ins va na bir jin tegingan...
Ularning egnidagi oppoq ipak ko‘zlarni qamashtiradi. Boshlaridagi inju va marjonlar qadalgan tojlari undan-da nurafshon. Ishvalari sokinlik va osudalik bilan bezangan yuzlar qarib qolish kabi noqisliklardan xoli. Ular jannat bog‘chalarining o‘rtasida yoqutdan bunyod etilgan chodirda yolg‘iz bo‘lurlar.

Ularning huzurida borlig‘i hayo bilan to‘silgan musaffo ohu ko‘z hurlar bor. Ustlarida esa mangu yosh bolalar oqar chashmadan qadahlarni, ko‘zalarni va kosalarni aylantirib tururlar. Yana ular uchun xuddi sadaf ichida yashirib qo‘yilgan gavhar misoli ohu ko‘z hurlar bordir. Bu hurlar jannat ahlining dunyo hayotida qilib o‘tgan solih amallarining mukofotidir. Ular jannatning chashmalar, daryolar oqib turgan emin maqomida, Qodir Podshoh huzuridagi rozi bo‘lingan o‘rinda Malikul Karim Parvardigorining jamoliga boqadilar. Ularning yuzlarida ne’matlar jilvasi porlaydi. Ularga na bir zaiflik, na bir xorlik yetadi. Balki ular Parvardigori tomonidan yog‘dirilayotgan turli ne’matlardan baxtiyor, o‘zlari istagan maskanda abadiy qolguvchidirlar. Ularga u yerda na bir xavf, na bir hazinlik yetmas, balki baloyu falokatlardan omondadirlar.

Ular jannat taomlaridan yeydilar. Sut, may, asal to‘la daryolardan ichadilar. U daryolarning yerlari kumushdan, toshlari marjon, tuprog‘i mushk, o‘tlari za’farondir. Quyuq kofur aralashgan oq atirgul suvlariga to‘la bulutlardan yomg‘irlar yog‘adi. Jannat ahliga asli kumushdan bo‘lgan, dur, yoqut, marjonlar bilan ziynatlangan qadahlar, shuningdek, ichida muhrlangan may, aralashmasi chuchuk salsabil bo‘lgan maykosalar keltiriladi. U maykosalardan nur porlaydi. Ularning sofligi shu darajadaki, mayning mayinligi va qirmizi ranggi kosaning tashqari tomonidan bilinib turadi. Chunki, bu odamzodning san’ati emas, u bunday go‘zallikdan ojiz. Maykosalar chehrasidan nur yog‘ilayotgan xodimlar kaftida (jannat ahliga uzatilgan holda) turadi.

Ha, xodimlarning nur porlayotgan yuzlari quyoshga o‘xshaydi, faqat, u yuzlardagi halovat, u ko‘zlardagi husnu malohat quyoshda ne qilsin!
Ajabo! Oxirat diyorining bu sifatlariga, bu diyor ahlining o‘lmasligiga va jannat ahlining kutilmagan o‘zgarish, ofat-balolardan omonda ekanligiga aniq ishongan kishi, qanday qilib, oxiri xarobalikka yuz tutuvchi bu o‘tkinchi dunyoni o‘ziga do‘st bilishi mumkin?! Qanday qilib, u diyor lazzatini, bu dunyo lazzatiga almashtirish mumkin?!

Allohga qasamki, agar jannatda sihat-salomatlik bilan birga o‘lim, ochlik, tashnalik kabi ofatlardan omonlik bo‘lsa-yu, boshqa hech narsa bo‘lmasa, faqat shu sababning o‘zi ham bu dunyodan yuz o‘girishga arziydi. Nega endi oxirat diyori bu dunyodan ustun qo‘yilmasin? Axir, jannat ahli har qanday xavfdan omon podshohlardir. Ular turli-tuman ne’matlar ichida shod-xurram, xohlagan ne’matlari oldida muhayyo! Ular har kuni Arsh yonida hozir bo‘lib, Allohning diydoriga nazar soladilar...
Abu Hurayra Rasuli akram alayhissalomning bunday deganlarini rivoyat qiladi: «Munodiy nido qiladi: "Ey jannat ahli! Endi siz hamisha sog‘lomsiz, hech qachon dardga chalinmaysiz, hamisha tiriksiz, hech qachon o‘lmaysiz. Doimo yoshsiz, hech qachon qarimaysiz. Albatta, siz saodatli bo‘lasiz, hech qachon baxtsizlikka yo‘liqmaysiz"» (Muslim rivoyati).
Alloh taolo deydi: «Qilib o‘tgan (yaxshi) amallaringiz sababli sizlarga meros qilib berilgan jannat mana shudir» (A’rof, 43-oyat).

Jannat sifatlari bilan tanishmoqchi bo‘lsang, Qur’on o‘qi. Jannat haqida Alloh taoloning bayonidan ulug‘roq bayon bormi?!

«Parvardigori (huzurida) turishidan (ya’ni, Parvardigor oldida turib, hayoti dunyoda qilib o‘tgan barcha amallariga javob berishidan) qo‘rqqan kishi uchun ikki jannat bordir» (Rahmon, 46) oyatidan to sura oxirigacha, shuningdek, Voqea va boshqa suralarni ham o‘qi, jannat haqidagi xabarlarning tafsilotiga boq! Avvalo, jannatning soni bilan bog‘liq jihatlarga e’tiboringni qarat. Rasuli akram sollallohu alayhi vasallam Rahmon surasidagi «Parvardigori (huzurida) turishidan qo‘rqqan kishi uchun ikki jannat bordir» oyati xususida deydilar: «Ikki jannat bor, u yerning idishlari va boshqa barcha narsalari kumushdan. Ikki jannat bor, u yerning idishlari va boshqa barcha narsalari oltindan. «Adn» deyilmish mangu jannatda ahli jannat va Parvardigorining orasida kibriyo ridosigina bo‘lur» (Muttafaqun alayh).

Keyin jannat eshiklarini tasavvur qil. Ularning soni toatingga yarasha. Ya’ni, qaysi mo‘minning Alloh taologa itoati ko‘p bo‘lsa, unga ochiladigan jannat eshiklari ham shunchalik ko‘p bo‘ladi. Jahannam eshiklarining soni ham kishining ma’siyatiga muvofiq bo‘ladi. Ya’ni, inson Alloh taologa qancha ko‘p itoatsizlik qilsa, unga shuncha ko‘p do‘zax eshiklari ochiladi.
Abu Hurayra Rasuli akram sollallohu alayhi vasallamning bunday deganlarini rivoyat qiladi: «Kimki Alloh yo‘lida o‘z molidan bir juft narsani infoq qilsa, u jannatning barcha eshiklaridan chorlanadi. Jannatning sakkizta eshigi bor. Kimki ahli namoz bo‘lsa, «Bobus solat» (Namoz eshigi)dan, ro‘za ahli «Bobus siyam» (Ro‘za eshigi)dan, ahli sadaqa bo‘lsa, «Bobus sadaqa» (Sadaqa eshigi)dan, ahli jihod bo‘lsa, «Bobul jihod» (Jihod eshigi)dan ichkariga chorlanadi». Shunda Abu Bakr roziyallohu anhu:
– Allohga qasamki, bu eshiklarning bittasidan chaqirilgan kishi najot topadi. Jannat eshiklarining barchasidan chorlanadigan kishi ham bormi?
Ha, sen o‘shalardan biri bo‘lishingni umid qilaman, dedilar Nabiy alayhissalom» (Muttafaqun alayh).

Osim ibn Zamra Ali karramallohu vajhahudan rivoyat qiladi: «Hazrati Ali do‘zaxni eslatdi. Shunday bir qo‘rqinch bilan eslatdiki, uning dahshatidan hozir qo‘rqinchdan boshqasi xotirimdan ko‘tarildi. Keyin shu oyatni o‘qidi: «Parvardigorlaridan qo‘rqqan zotlar esa to‘p-to‘p holda jannatga kiritiladilar. Qachonki ular darvozalari ochilgan holdagi (jannatga) kelib yetganlarida va uning qo‘riqchilari: «Sizlarga tinchlik-omonlik bo‘lsin! Xush keldingiz! Bas, unga mangu qolguvchi bo‘lgan hollaringizda kiringiz» deganlarida (ular behad shodlanurlar)» (Zumar, 73-oyat).

So‘ngra keyingi chashmaga borib, u bilan poklanadilar. Ularga ne’matlar jilvasi yog‘iladi. Badandagi tuklardan mudom xush bo‘ylar taraladi. Sochlar go‘yo atirli moy surilgandek bir tekis, tartibli. Keyin ular jannatga yetib keladilar. Jannat qo‘riqchilari ularga: «Sizlarga tinchlik-omonlik bo‘lsin! Xush keldingiz! Bas, unga mangu qolguvchi bo‘lgan hollaringizda kiringiz» – deyishadi.
So‘ng vildon – mangu yosh bolalar ularni qarshi olishib, atrofida aylanishadi, bamisoli, dunyo bolalari uzoq vaqt ko‘rmagan yaqinlarini sog‘inch bilan kutib olib, atrofida aylanishganlari kabi. Ular ahli jannatga: «Quvoning, shodlaning! Qarang, Alloh taolo sizga shunchalik ne’matni ato qilibdi!» – deya suyunchilashadi».

Roviy deydi: «Mangu yosh bolalardan biri jannat ahli zavjalaridan bo‘lgan ohu ko‘z hurlardan biriga: «Falonchi keldi!» deb u jannatiyning dunyoda chaqirilgan ismini aytadi. Shunda ohu ko‘z hur:
– Sen uni aniq ko‘rdingmi? – deb so‘raydi.
– Ha, aniq ko‘rdim, mana u izimdan kelyapti, – deydi u. O‘shanda u hur sevinchdan shu darajada yengillashib ketadiki, bir zumda jannat eshigi bo‘sag‘asida hozir bo‘ladi. Jannatiy banda o‘z maskaniga yetib, marjonlardan iborat sohil ustiga qurilgan qizil, sariq, yashil kabi turfa rangda tovlanayotgan ko‘shkka nazari tushadi. Boshini ko‘tarib, chaqmoqdan chaqnayotgan ko‘shkning shiftiga asta qaraydi. Agar Alloh taoloning taqdiri bo‘lmaganida bu yorqinlik uning ko‘zini ko‘r qilgan bo‘lar edi. Ko‘zini shiftdan olar ekan, qoshida zavjalarini, buloq bo‘yiga qo‘yilgan qadahlarni, tizib qo‘yilgan yostiqlarni va to‘shalgan gilamlarni ko‘radi. So‘ngra ularga suyanib: «...Bizlarni bu (ne’matlarga) yo‘llagan Zot-Allohga hamdu sano bo‘lgay. Agar bizni Alloh hidoyat qilmaganida hargiz yo‘l topa olmas edik...» – deydi (A’rof, 43-oyat).
Keyin munodiy nido qiladi: «Mangu hayotsiz, hargiz o‘lmaysiz. Doimo bunda muqimsiz, hech qachon ketmaysiz. Hamisha salomatsiz, hech qachon xastalanmaysiz».
Rasuli akram alayhissalom dedilar: «Qiyomat kuni jannat eshigi oldida hozir bo‘laman, uning ochilishini so‘rayman. Shunda jannat qo‘riqchilari:
– Kim u? – deydi.
– Muhammad! – deyman.
Sizdan oldin birorta kishiga eshikni ochmaslikka buyurilgan edim, – deydi u» (Muslim rivoyati).
Jannatdagi ko‘shklar, u yerda darajalarning farqlanishi to‘g‘risida ham fikr et. Chunki, oxirat daraja jihatidan eng yuksak, afzalligi jihatidan eng ulug‘ mezondir. Odamlar toatlarning zohiriy ko‘rinishida va botiniy xulqda bir-biridan farqlangani kabi amallariga ko‘ra taqdirlanishda ham farqlanadilar. Agar yuksak darajalarni ko‘zlayotgan bo‘lsang, jiddu jahd qil, toki Olloh taologa itoat qilishda hech kim sendan o‘zib ketolmasin. Axir, Olloh taolo ayni shu maydonda senga musobaqa va raqobatni buyurgan-ku!
«(Ey insonlar), Parvardigoringiz tomonidan bo‘ladigan mag‘firatga hamda Olloh va Uning payg‘ambarlariga iymon keltirgan zotlar uchun tayyorlab qo‘yilgan, kengligi osmon va yer kengligi kabi bo‘lgan jannatga shoshilingiz...» (Hadid, 21-oyat).
«U (may)ning muhri mushk bo‘lur. Bas, bahslashguvchi – musobaqa qilguvchi kishilar (mana shunday mangu ne’matga yetish yo‘lida) bahslashsinlar – musobaqa qilsinlar» (Mutaffifun, 26-oyat).
Ajabo! Yaqinlaring yo qo‘shnilaringdan birortasi boyib ketsa yoki imoratini baland qilib ko‘tarsa, siqilasan, qiynalasan. Hasad tufayli hayoting achchiq zardobga aylanadi. Lekin eng oliy qarorgohda, jannatda shunday yaqinlaring yoki qo‘shnilar borki, ular o‘z fazilatlari bilan allaqachon sendan o‘zib ketdi. Bu fazilatlarga dunyo va undagi jamiki narsalar ham bas kelolmaydi.
Abu Said Xudriy Payg‘ambar alayhissalomning shunday deganlarini rivoyat qiladi: «Ustma-ust, darajama-daraja joylashgan ko‘shk ahli jannatiylarga, bamisoli uzoq ufqlarda mag‘ribu mashriqqa sochilib, bir-biri bilan musobaqalashayotgan yulduzlardek bo‘lib ko‘rinadi.
– Ey Ollohning rasuli, ular payg‘ambarlardan o‘zgasi yetolmaydigan manzilmi? – deya so‘rashdi.
– Jonim izmida bo‘lgan Zotga qasamki, u Ollohga iymon keltirgan va mursallarni tasdiqlagan kishilarning manzillaridir» (Muttafaqun alayh).
Rasuli akram bu haqda yana shunday deganlar: «Jannatdagi baland daraja egalarini ulardan quyidagilar xuddi osmon ufqlarida porlagan yulduzlarni ko‘rganday ko‘radilar. Abu Bakr va Umar shulardandir...» (Termiziy rivoyati).
Jobir Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan bunday rivoyat qiladilar: «Payg‘ambar alayhissalom bizga:
Sizlarga jannat ko‘shklarining xabarini beraymi? – dedilar.
– Ota-onamiz Sizga fido bo‘lsin, yo Allohning rasuli, xabarini bering, – dedik.
Jannatda hamma tomoni gavhardan bunyod qilingan ko‘shklar bor. Bu ko‘shklar shu darajada shaffofki, tashqarisidan ichi, ichidan tashqarisi ko‘rinib turadi. Ko‘shk ichkarisida na ko‘z ko‘rgan, na quloq eshitgan, na inson xotiriga kelgan bir ne’mat, tuganmas lazzat, adoqsiz surur bor, – dedilar.
– Yo Allohning rasuli, bu ko‘shklar kim uchun hozirlangan? – so‘radim.
– Shunday bir kishi uchunki, u salomni yoyadi, taom yediradi, davomli ro‘za tutadi, tunda odamlar uyquga g‘arq paytda namoz o‘qiydi, – dedilar.
– Yo Allohning rasuli, bularni kim bajara oladi? – dedik.
– Ummatim bu ishlarni bajarishga qodir. Ular haqida sizlarga xabar berayinmi? Kim birodariga yo‘liqqan paytda salom bersa yo alik olsa, demak u salomni yoygan bo‘ladi. Kimki ahli oilasini to‘yguncha oziqlantirsa, taom yediruvchilar jumlasidan bo‘ladi. Kimki ramazon oyida va har oyning uch kunida ro‘zador bo‘lsa, davomli ro‘za tutgan hisoblanadi. Kimki xufton va bomdod namozini jamoat bilan ado qilsa, tunda odamlar ya’ni, yahudiylar, nasoralar va majusiylar uyquda paytda namoz o‘qigan bo‘ladi, – dedilar Rasululloh sollallohu alayhi vasallam» (Abu Naim rivoyati).

Alloh taoloning: «...abadiy jannatlardagi pokiza maskanlarga kiritur» (Saf, 12) oyati haqida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan so‘rashdi. Rasuli akram dedilar: «Pokiza maskanlar – marjonlardan bunyod qilingan qasrlardir. Har bir qasrda qirmizi yoqutdan bo‘lgan yetmishta hovli, har hovlida yashil zumraddan bo‘lgan yetmishta uy, har uyda bir taxt, har taxtda barcha ranglardan uyg‘un yetmishta to‘shak, har to‘shakda ohu ko‘zli hurlardan bir jufti halol bor. Har uyda yetmishta dasturxon, har dasturxonda yetmish xil taom bor. Har uyda yetmishta xodima bor. Mo‘min kishiga har kuni ertalab shunday bir quvvat beriladiki, kun davomida xodimlarning barchasi bilan qo‘shilishga qodir bo‘ladi» (Abu Shayx rivoyati).

Abu Homid G‘azzoliy "Ihyo ulumud din (So‘nggi manzil zikri)" kitobidan