Sayt test holatida ishlamoqda!
23 Yanvar, 2025   |   23 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:20
Quyosh
07:42
Peshin
12:40
Asr
15:47
Shom
17:31
Xufton
18:48
Bismillah
23 Yanvar, 2025, 23 Rajab, 1446

Buyuk faqih Burhoniddin Marg'inoniy kim bo'lgan?

12.04.2023   857   7 min.
Buyuk faqih Burhoniddin Marg'inoniy kim bo'lgan?

MOZIYGA NAZAR

Buyuk shaxslar haqida tarixiy dalillar bilan birga, xalq orasida turli rivoyat va afsonalar ham yuradi. Ularning qanchalik ko'pligi o'sha insonning shunchalik mashhurligidan darak beradi. Aslida, bu kabi rivoyatlar, afsonalar zamirida o'ziga xos tarixiy haqiqat ham bo'ladi.

Burhoniddin Marg'inoniy nomi bilan shuhrat qozongan Abul Hasan Ali ibn Abu Bakr al-Farg'oniy ar-Rishtoniy al-Marg'inoniy ana shunday – faqihlar tomonidan e'tirof etilgan, xalq orasida mashhur olimlardandir. Uning nasabi mashhur sahoba Abu Bakr Siddiq (r.a.)ga borib taqaladi. Yuridik fanlar doktori A.Juzjoniy va yuridik fanlar nomzodi J.Yusupova “Burhoniddin Marg'inoniy – buyuk faqih” asarida buni Abdulhay Laknaviy ta'kidlaganini aytgan. Alloma nasabining Abu Bakr Siddiqqa borib ulanishi haqidagi muhim ma'lumotlar Abdulhay ibn Abdulfath al-Husayniy qalamiga mansub “Nasabnomayi Hoja Ubaydulloh Ahror” (“Hoja Ubaydulloh Ahror nasabnomasi”) asarida ham qayd etib o'tilgan.

Olim Farg'ona diyorida tug'ilib voyaga etgan bo'lsa-da, ona yurti ilmiy salohiyatini yanada yuksaltirish uchun o'sha davrning ilmiy markazlaridan bo'lgan Samarqand shahrida tahsilni davom ettirdi. Bu erda u ko'plab olimlar bilan uchrashdi, ilmiy munozaralarda qatnashdi.

Burhoniddin Marg'inoniy “Nashr al-mazhab” (“Mazhabning tarqalishi”), “Kitob-at-tajnis va-l-mazid” (“Fuqarolik huquqini taqdim etish”), “Kitob ul-faroiz” (“Meros haqida kitob”), “Mazid fi furu' al-hanafiy” (“Hanafiy mazhabiga qo'shimchalar”) kitoblarida ijtimoiy-iqtisodiy munosabatlar, mulkchilik turi, shakllari (davlat va xususiy mulkchilik), moliyaviy faoliyat, jinoyat va jazoning huquqiy asoslarini, fuqarolik huquqi nazariyasi va amaliyoti, qozilik muassasalari tarkibi, tartibi va jinoyat ishini ko'rish masalalarini batafsil yoritib berdi.

Zamondoshlari allomaga yuksak ehtirom bilan “Burhonuddin val milla” – “Din va millatning hujjati nisbasini bergan. Ta'kidlash joizki, tarixda kamdan-kam kishilarga bunday unvon berilgan.

Jaloliddin Suyutiy “Al-itqon fi ulum al-qur'on” asarida Burhoniddin Marg'inoniyning Qur'on ilmida ham mohirligini aytib o'tgan.

Buyuk tarixchi Shamsiddin Zahabiy allomani “Shayx ul-hanafiyya” – “Hanafiylar shayxi” deb atagan va bu bilan u zotning hanafiy allomalar o'rtasidagi martabasiga ishora qilgan. Hayriddin Zirikliy esa allomani “hofiz, mufassir, muhaqqiq, adib”, deb ta'rif qilgan.

Ulug' faqih Burhoniddin Marg'inoniy haqida Abdulhay Laknaviy “Al-Favoid ul-bahiyya fi tarojim il-hanafiyya” asarida bunday yozgan edi: “Burhoniddin Marg'inoniy imom, faqih, muhaddis, Qur'on mufassiri bo'lib, uni yod bilgan olim, fanlarni yig'ib tartibga soluvchi, zakiy, tadqiqotchi, xudojo'y va pokdomon inson, ulug' faqih, adabiyotchi, shoir, fan va adabiyotda uning tengi yo'q”.

Fiqhiy-huquqiy asarlarning barchasi o'z davrida talabalar uchun o'quv qo'llanma sifatida xizmat qilgan. Ammo Burhoniddin Marg'inoniyning Sharq Uyg'onish davridagi eng katta xizmati “Hidoya” bo'lib, u davrning eng murakkab huquqiy masalalarini tartibga solib bergan asar edi.

Burhoniddin Marg'inoniy ushbu asarni 1165-1178-yillar oralig'ida – 13 yil davomida yozib tugatgan. Asar ixchamligi, mukammalligi, hanafiy mazhabini boshqa sunniylik mazhablari bilan qiyosiy uslubda o'rganib, har tomonlama yoritgani uchun o'ziga xos katta nazariy va amaliy ahamiyat kasb etganini ulamolar ta'kidlagan.

Ma'lumotlarga ko'ra, muallif avvaliga “Bidoyat ul-mubtadiy” nomli katta asar yozadi. Uni Abul Hasan ibn Ahmad ibn Muhammad Quduriyning “Al-Muxtasar” (ilm ahli orasida “AlQuduriy” nomi bilan shuhrat qozongan) kitobi va Muhammad ibn Hasan ashShayboniyning “Al-Jome' as-sag'ir” asariga asoslanib, qisqartirilgan fiqh kitobi sifatida yozib, undagi masalalarni tartibga solishda tabarruk bo'lsin deb, Muhammad ibn Hasan ash-Shayboniy uslubidan foydalangan edi.

Burhoniddin Marg'inoniy “Bidoyat ul-mubtadiy” muqaddimasida bunday deb yozadi: “Yoshlik chog'larimda fiqh ilmining barcha turlarini o'z ichiga qamrab olgan hajmi kichik, foydasi keng bir kitob bo'lsa, deb o'ylab yurardim. Ittifoqan, safar jarayonida Al-Quduriy qalamiga mansub “Al-muxtasar”ni eng go'zal, mo''jaz (qisqa), ajoyib kitob, deb topdim. O'shanda zamonning barcha buyuk olimlari kattakichikni “Al-Jome as-sag'ir” kitobini o'rganishga chorlar edilar. O'shanda har ikkala asarni birlashtirishni o'z oldimga maqsad qildim va zarurat bo'lmasa, u ikki kitob chegarasidan chiqmaslikka qaror qildim va uni “Bidoyat ul-mubtadiy” (“Boshlovchining boshlang'ich kitobi”) deb atadim. Agar bu asarni sharhlashga erishsam, uni “Kifoyat ul-muntahiy” deb atagan bo'lar edim”.

Alloma mazkur niyatiga erishib, unga 8 jildlik katta sharh yozib, “Kifoyat ul-muntahiy” (“Yakunlovchilarni qoniqtiruvchi kitob”) deb ataydi. Lekin muallif bu bilan o'z oldiga qo'ygan maqsadga erisha olmasdi, negaki, sakkiz jildlik katta hajmli sharhni o'qib, uning ichidan kerakli masalalarni topish, shunday katta kitobni olib yurish ilm toliblari uchun qiyinchilik tug'dirardi. Natijada muallif o'z niyati va do'stlari maslahatiga binoan, “Bidoyat ul-mubtadiy”ni qaytadan o'rtacha andozada sharhlashga kirishadi.

573 hijriy, zulqa'da oyining chorshanba kuni boshlangan ushbu asarni yozish uchun o'n uch yil vaqt ketdi. Abdulhay Laknaviyning aytishicha, bu asarni alloma muttasil ro'zadorlik bilan yozgan. Ovqat olib kelgan xodimni jo'natib, taomni shogirdlaridan biri yoki boshqa biror kishiga edirib, bo'sh idishni qoldirar ekan. Hodim taomni ustozning o'zi egandir, deb o'ylab, idishni olib ketar ekan.

Bu haqda shayx Akmaliddin ham to'xtalib, “Alloma “Hidoya” asarini yozish muddati – o'n uch yil davomida ro'zador bo'lgan. Bu davr ichida biror marta ham og'zini ochmagan. Taqvo va parhezlarining barakotidan kitob ulamolar o'rtasida maqbul bo'lgan”, deb aytgan edi.

Burhoniddin Marg'inoniyning “Hidoya” asari to'qqiz asrdan buyon hanafiy mazhabi bo'yicha eng muhim va mo''tabar qo'llanma sifatida barcha musulmon mamlakatlari madrasalari va islom oliy o'quv yurtlarida o'qitilmoqda. Uning matni va qisqartmalari ustidan mashhur faqihlar tomonidan 60 dan ortiq sharh va hoshiya yozilgan hamda “Hidoya” hanafiy mazhabining tarqalishi yo'lida ta'sirchan omil sifatida xizmat qilib kelgan.

Burhoniddin Marg'inoniy “Hidoya” asarini yozish bilan hanafiy fiqhi taraqqiyotiga beqiyos hissa qo'shdi. Bu kitobning yozilishi Burhoniddin Marg'inoniy nafaqat fiqhni yaxshi biladigan, balki uning keng ilm sohalarini qamrab olgan qomusiy olim ekanidan darakdir. Chunki u mazkur asarida musulmon olamida mashhur olimlar, xususan, hanafiy va mintaqada faoliyat yuritgan faqihlar chiqargan fatvolarni qiyosiy o'rganib, ulardan haqiqatga yaqinroq va amalda ko'proq qo'llanadiganlarini ajratib ko'rsatib bergan.

Nodirjon ABDULAHATOV,

tarix fanlari doktori, professor

Manba: “Yangi O'zbekiston” gazetasi 2023-yil 11-aprel, 69-son

MAQOLA
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Fikrimiz to‘g‘ri, lekin xato bo‘lish ehtimoli ham bor...

20.01.2025   4389   5 min.
Fikrimiz to‘g‘ri, lekin xato bo‘lish ehtimoli ham bor...

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Ko‘pchilikka ma’lum va mashhurki, fiqh ilmining bir necha xususiyatlari bor. Masalan, fiqh ilmining jazoning dunyoda va oxiratda bo‘lishi, shumul, ya’ni keng qamrovlilik, muruna, ya’ni moslashuvchanlik, sabot, ya’ni o‘zgarmas hukmlar, taysir, ya’ni ummatga yengillik qilish, xarajni, ya’ni mashaqqatni ketkazish kabi xususiyatlari bor.

Hanafiy fiqhining rivojlanish bosqichlari hamda unga nisbat beriladigan shubhalar haqida so‘zlashdan oldin ikki masalada qo‘shimcha qilishni lozim topdik.

Masalan, fiqh ilmining jazoning dunyoda va oxiratda bo‘lishi, shumul, ya’ni keng qamrovlilik, muruna, ya’ni moslashuvchanlik, sabot, ya’ni o‘zgarmas hukmlar, taysir, ya’ni ummatga yengillik qilish, xarajni, ya’ni mashaqqatni ketkazish kabi xususiyatlari bor. Ularni ko‘pchiligimiz bilamiz, ilgari bu mavzular haqida ko‘p eshitganmiz.

Shomillik, ya’ni qamrovning kengligi, deganimizning ma’nosi shuki, dunyoda hech bir qonun, hech qaysi nizom inson hayotini fiqhchalik to‘liq qamrab ololmaydi. Darhaqiqat, bandaning Alloh taolo bilan muomalasiga ham, o‘zi yashayotgan jamiyat bilan, jufti haloli bilan, oilasi bilan, qo‘ni-qo‘shnilari, yashayotgan davlati va hokazolar bilan muomalasiga ham aynan fiqh ilmi mezon qo‘yib berib, ushbu aloqalarni tartib-intizomga keltiradi. Ko‘rinib turibdiki, bunchalik keng qamrovli tarmoqni fiqhdan boshqa joydan topa olmaysiz.

Aslida to‘xtalib o‘tmoqchi bo‘lgan nuqta ushbu «shumul» xususiyati haqida emas, balki «muruna», ya’ni moslashuvchanlik va «sabot», ya’ni o‘zgarmas hukmlar borasida edi. E’tibor bergan bo‘lsak, fiqh qonuniyatlari qadimdan cho‘lu biyobon, sahrolarda ham, rivojlangan shaharlarda ham tatbiq etib kelinmoqda. O‘n asr oldin ham amalda qo‘llanilgan, hozirgi kunda ham qo‘llay olamiz. Mana shu xususiyat fiqhning «moslashuvchan»ligini sifatlab beradi, ya’ni fiqhdagi mana shunday ulkan moslashuvchanlik tufayli biz uni har qanday zamonda, har qanday makonda hayotga tatbiq qila olamiz.

Xo‘sh, fiqhdagi bu moslashuvchanlik, universallik qayerdan kelgan? Albatta, fiqhda turli-tuman ixtiloflar borligidan kelib chiqqan. Shunga ko‘ra, fiqh ilmi gohida «ixtilof ilmi» deb ham ataladi. Fiqhdagi ixtiloflarning bor bo‘lishi zaruriy narsadir. Bunda ixtilofning muayyan mazhab ichida bo‘lishi yoki mazhablararo bo‘lishining farqi yo‘q. Agar biz fiqhni birgina fikrdan iborat desak, ushbu yagona hukmni barchaga barobar tatbiq etmoqchi bo‘lsak, o‘zimizni katta qiyinchilikka duchor etgan bo‘lamiz.

Bugungi kunda tashaddud yo‘nalishi fiqhiy ixtiloflarga barham berishni, fiqhda yagona fikr bo‘lishi kerakligini yoqlayapti. Ularga qolsa, umuman, ixtilof degan narsa bo‘lmasligi kerak. Bu yo‘nalish tarafdorlari, masalan, hammada bir xil soqol, bir xil kiyim, barcha masalada bir xil hukm bo‘lishini xohlaydi.

Bizning bahsimiz asosan tashaddud, mo‘tadillik va tahallul yo‘nalishlari borasida bo‘ladi.

Yuqorida aytganimizdek, tashaddudchilar faqatgina bitta fikrni qabul qilishadi, ixtilof bo‘lishini inkor qilishadi.

Ahli sunna val jamoa sifatida bizning qoidamiz bunday: «Fikrimiz to‘g‘ri, lekin xato bo‘lish ehtimoli ham bor. Bizdan boshqalarning fikri noto‘g‘ri, lekin to‘g‘ri bo‘lish ehtimoli ham bor».

Qoidamiz shu. Hanafiy mazhabi vakili sifatida men ham: «Mening fikrim to‘g‘ri», deyman. Bu 99 foiz yoki 99,9 foiz to‘g‘ri degani bo‘ladi. Lekin «Mening fikrim haq!» demayman, «Mening fikrim to‘g‘ri», deyman. Shunda garchi 1 foiz yoki 0,1 foiz bo‘lsa ham, mendan boshqalarning fikri ham to‘g‘ri bo‘lish ehtimoli bor bo‘ladi. Mana shu ehtimol meni boshqalarning fikrini to‘g‘ri qabul qilishga, ular bilan hamjihatlikda yashashga undaydi. Shundagina men mazhablar o‘rtasidagi juz’iy ixtiloflarni to‘g‘ri qabul qila olaman. Shundagina mazhablar orasidagi ixtilof o‘sha maqtalgan ixtilof bo‘ladi.

Shunga ko‘ra, fiqhning universalligi aynan mazhablar o‘rtasidagi juz’iy ixtiloflarning borligidan kelib chiqqan. Buning samarasi shuki, agar hanafiy mazhabimizdagi bir masalaga amal qilish vaziyat sababli torlik qilib qolsa, masalan, shofe’iy mazhabidan foydalanib turishimiz mumkin. Misol uchun, haj oylarida yoki Ramazon oyida Masjidul Haromda namoz o‘qiyapsiz, deylik. Bu vaqtlarda u yerda juda katta izdihom bo‘ladi, olomon nihoyatda tirband bo‘ladi. Faraz qilaylikki, oldingizdagi safda yoki yoningizda ayol kishi namoz o‘qiyapti, siz esa namozga iqoma aytilayotgani uchun boshqa joyga o‘ta olmadingiz. Bu holatda bizning mazhab qoidasiga ko‘ra, namozingiz durust bo‘lmay qoladi. Lekin boshqa mazhab bo‘yicha durust bo‘laveradi. Demak, boshqa mazhabga ko‘ra namozingiz durust bo‘lishiga imkon bor ekan. Ko‘rinib turibdiki, ixtilof bizga torchilik paytida kengchilik berdi, biz undan foydalandik.

Xuddi shuningdek, har bir mazhab ichida ham bir qancha ichki ixtiloflar bor. Masalan, bir masala bo‘yicha mazhabboshilar tomonidan uch

«Hanafiy mazhabiga teran nigoh» kitobidan

Jaholatga qarshi ma'rifat