Elakni yaxshi bilamiz, uning xizmatini ham – keraklini keraksizdan ajratish. Ramazon oyi insondagi yaxshi va yomon xislatlarni bir-biridan ajratadigan,
yaxshilarini suzib olib, yomonlariga yo‘l bermaydigan elak misoli.
Undan o‘tarkanmiz, gunoh qoldirgan kirlardan tozalangandek, og‘irliklardan qutulgandek bo‘lamiz. Orttirgan yomon odatlarimiz bizdan uzoqlashadi, biz esa ulardan. Qudratli bir qo‘l elakni siltarkan, yelkalarimizdagi hech qachon ajralolmaymiz deb o‘ylagan yuklardan qutqaradi.
Ammo elak ko‘zidan o‘tmay qolgan narsalarga mahkam yopishganlar ham borki, qancha siltalanmasin, ulardan ajralisholmaydi. Natijada keraksizlar bilan birga chiqitga uloqtirilishadi, zoye bo‘lib ketishadi. Agar kishini gunohu xatolardan, kibr, kin, hasad, baxillik kabi odatlardan Ramazon ham qutqarolmasa, elak ko‘zidan o‘tmay, keraksizga chiqarilganlar orasida topadi o‘zini, Alloh saqlasin!
Keling, Rabbimiz bu muborak oyda bizga buyurgan amallar mohiyatiga boqaylik.
Ramazon, eng oldin, ro‘za mavsumi.
Hech bir ota-ona bolasining och qolishini istamaydi. Ular xohlagan narsalarni yedirishga harakat qiladi. Bu – ota-onaga Alloh taolo ato etgan marhamat, shafqat namoyoni. Shunday bo‘lgach, marhamatlilarning marhamatlisi bo‘lgan Zot biz qullarini kunlar davomida yeyish-ichish kabi nafsimizga xush keladigan narsalardan tiyib yurishga buyurishi bejiz emas. Chunki ro‘za faqat bizning yaxshiligimiz, foydamiz uchun.
«Ochlikning insonga qanday foydalari bor?» degan savol javobini shifokorlarga qoldiraylik-da, ma’naviy foydalariga to‘xtalaylik. Ro‘za bilan odam ochlik nima ekanini biladi. O‘zi bir kungina chekkan ochlik, tashnalik azobini bir umr tortib yashagan, yashayotganlar ahvolini tushunadi, ko‘nglida shafqat, marhamat uyg‘onadi. Hech bo‘lmasa duolari bilan ularga ko‘mak berishga shoshiladi. Ovqat yeyishga ketadigan vaqtini, quvvatini yana-da yaxshi narsalarga sarflaydi. Xayollari, tuy¬g‘ulari teranlashadi, badani dam oladi, ruhiyati yuksaladi.
Ramazon – Qur’on mavsumi. Har Ramazonda Payg‘ambarimiz (s.a.v.) Jabroil (a.s.) bilan yuzma-yuz o‘tirib, o‘sha paytga qadar nozil bo‘lgan oyatlarni o‘qib berganlar. Vafot etadigan yillarida esa bu holat ikki marta takrorlangan. Demak, Ramazon Qur’oni karim nozil bo‘la boshlagan, takror-takror o‘qilgan, tinglangan, yod olingan oy. Bu muddatni Qur’onning faqat arabchasini emas, balki tafsirlarini o‘qib, ma’nolarini tushunish mavsumi sifatida qadrlay olsak, ne baxt!
Ramazon – infoq oyi. Zakot, fidya va fitr sadaqalari bilan yana-da fayzlangan oy boyning ham, faqirning ham diliga quvonch baxsh etadi. Muhtojlar o‘zlari orzu qilgan moddiy imkonlarga yetishsa, boylar zimmalaridagi burchni ado etish bilan xushnud bo‘lishadi.
Ramazon – namoz oyi. Tahajjudlar, saharlarda o‘zgacha xushu’ bilan o‘qilgan bomdodlar, besh vaqt namozni masjidlarda ado etishga qilingan harakatlar va oqshomning tarovih bilan fayzga to‘lishi... Qazo, nafl namozlari...
Ramazon – silai rahm oyi. Qo‘shni va qarindoshlik rishtalarini mustahkamlash, kishilar bir-birlarining holidan har damgidan ham ko‘proq xabar oladigan mavsum.
Ramazon – savobi maqbul hajga teng bo‘lgan umra oyi. Ka’ba bilan, Makka va Madina bilan yuzlashib, dildagi Saodat asri sog‘inchlari taftini bir oz bo‘lsa-da bosish fursati. Tutilgan ro‘za, qilingan barcha ibodatlar muborak makonlar vasilasi bilan yana-da barokatlanadigan palla.
Ramazon – shaytonlar zanjirband qilinib, nafslar ezilgan, ruhlar parvozga shaylangan, ko‘ngillar yumshab, shafqatga to‘lgan – ilohiy rahmat yomg‘irlari har joy, har dilni obod qilgan oy.
Va yana Ramazon ichida ming oydan xayrli ekani xabari berilgan kecha – Qadr bor. Ya’ni, bu kechani topgan, qimmatiga munosib tarzda kutib, kuzatgan inson butun umrini ibodat bilan o‘tkazganga teng demak!
Balki bu so‘nggi Ramazondir biz uchun. Shunday bo‘lgach, so‘kilganlarimizni butlaylik, sindirganlarimizni ta’mir etaylik, buzganlarimizni tiklaylik. To qabrga kirgunimizcha taqib qiladigan, u yerda ham bizni hisobi bilan charchatadigan, o‘zi esa ortimizdagilar bilan birga qoladigan moddiy yuklarimizni ma’naviylariga almashtiraylik. Farishtalarning bu muddat ichra tongga qadar «Allohu karimdan hojatini istaganlar bormi? Bormi Mehribon Zotdan salomatlik, shifo so‘ragan? Kechirilish, afv etilish tilaganlar bormi?» degan nidolariga «labbay» deya javob beraylik.
Bu muborak oyni shunday kutib, shunday kuzataylikki, Ramazon elagidan qalbu jismimiz-la toza, sof holatda o‘tish barchamizga nasib qilsin!
Zumrad Foziljon qizi
Luqmoni Hakim o‘z o‘g‘illariga qilgan nasihatlari Qur’oni karimda keltiriladi.
Nasihatning eng birinchisi – shikrdan qaytarish.
“Ey, o‘g‘ilcham! Allohga shirk keltirmagin! Chunki shirk ulkan zulmdir” (Luqmon surasi, 13-oyat).
Shirk eng og‘ir zulm, eng qabih jaholat va eng katta gunoh sanaladi.
Nasihatning ikkinchisi – ota-onaning haqqini ado etish.
“Agar ular (ya’ni ota-onang) seni o‘zing bilmagan narsalarni Menga sherik qilishga zo‘rlasalar, u holda ularga itoat etma! Ularga (garchi kofir bo‘lsalarda) dunyoda yaxshi muomalada bo‘lgin” (Luqmon surasi, 15-oyat).
Ota-ona hatto mushrik bo‘lsalar-da, ularga qo‘pol munosabatda bo‘lmaslik talab etiladi.
Nasihatning uchinchisi – Alloh oshkor maxfiy har bir narsa bilib turuvchi Zot.
“Ey, o‘g‘ilcham! Shubha yo‘qki, agar xantal (o‘simligining) urug‘idek (yaxshi yoki yomon amal qilinadigan) bo‘lsa, bas, u (amal) biror xarsang tosh ichida yo osmonlarda yoki yer ostida bo‘lsa, o‘shani ham Alloh keltirur. Zero, Alloh lutfli va ogoh zotdir” (Luqmon surasi, 16-oyat).
Nasihatning to‘rtinchisi – namoz, amri ma’ruf, nahyi munkar va sabr.
“Ey, o‘g‘ilcham! Namozni barkamol ado et, yaxshilikka buyur va yomonlikdan qaytar hamda o‘zingga yetgan (balolar)ga sabr qil!...” (Luqmon surasi, 17-oyat).
Nasihatning beshinchisi – ochiq yuzli, shirin so‘zli, tavoze’li bo‘lish, kibrlanmaslik.
“Odamlarga (kibrlanib) yuzingni burishtirmagin va yerda kerilib yurmagin! Chunki Alloh barcha kibrli, maqtanchoq kimsalarni suymas” (Luqmon surasi, 18-oyat).
Nasihatning oltinchisi – baqir-chaqir qilmaslik.
“(Yurganingda) o‘rtahol yurgin va ovozingni past qilgin! Chunki ovozlarning eng yoqimsizi eshaklar ovozidir” (Luqmon surasi, 19-oyat).
Davron NURMUHAMMAD