Insonlar hayotida bo‘lib turadigan turli ofat va bemorliklarning sodir bo‘lishi, bularning hammasi Alloh taolo tomonidan bandalariga bo‘ladigan sinovdir.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

Rasululloh sollallohu alayhi va sallam marhamat qilganlar:

“Alloh taolo qaysi  bandasiga yaxshilikni ravo ko‘rsa, o‘shanga biror musibatni yuboradi” (Buxoriy rivoyati).

Solih kishiga  turli  xastaliklar, mahzunlik, g‘am-tashvishlarning yetib turishi Alloh taoloning unga yaxshilikni iroda qilganidir. Bunday kishilar uchun turli tashvishlarning yetishi ularning gunohlarining kafforotidir.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

“Nabiy sollallohu alayhi va sallam:

“Musulmonga qay bir musibat – horg‘inlikmi, bemorlikmi, tashvishmi, mahzunlikmi, ozormi, g‘am-g‘ussami, hattoki tikan kirishimi – yetadigan

o‘lsa, albatta, Alloh ular ila uning xatolarini kafforot qilur”,  dedilar” (Buxoriy va Muslim rivoyati).

Islom xastaliklarni asosan tib orqali, ba’zi ruhiy muolajaga ehtiyojlari borlarni Qur’oni karim  oyatlari ila muolaja qilishga amr etgan. Har qanday xastalikda avvalo shu sohaning mutaxassislariga murojaat qilinadi.

Lekin afsuski, tib fani muvaffaqiyatli ravishda, taraqqiyot cho‘qqilariga erishib kelayotgan ushbu zamonimizda bemorligi sabab ba’zi insonlar soxta tabiblarga yoki folbinlarga murojat qilishadi. Aholi o‘rtalarida ish ko‘rayotgan  soxta tabiblar, folbin-romchilar sodda kishilarni laqillatib, o‘z manfaatlari yo‘lida, osonlikcha   boylik   orttirish  maqsadida  ulardan  foydalanib   kelishlari  dinimiz ko‘rsatmalariga ziddir

Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi va sallam hadislarida marhamat qiladilar:

“Kimki tib ilmidan bexabar, tajribasiz bo‘laturib, tabiblik da’vosi ila, biror bemorni davolashga kirishsa va bemorning muolajasi sababli o‘lsa yoki biror zarar topsa, unday “tabib” Alloh taolo oldida marhumning qoniga zomindir” (Ibn Moja rivoyati).

Bemorlikka yo‘liqqan kishi sabr qiladi, savob umidida bo‘ladi va o‘ziga yetgan xastalikni Alloh taoloning qazoyi qadari deb tan oladi. Bemor bo‘lgan inson avvalo va doimo Alloh taolodan shifo so‘rab, duoda bo‘lishi, xayr ehson qilishi, tavba, zikr va tazarru’ni ko‘paytirishi lozim. Shariatda harom qilingan narsalar bilan davolanmaslik kerak. Bularga tumor osish, turli dam solingan iplar, ba’zi hayvonlarning tirnoq va tishlari kabi narsalarni o‘zi bilan olib yurish kabilar kiradi. Ushbu ishlar shirkdir.

Aksari hollarda, ayniqsa ayollarimiz orasida bemorlik yetganida turli folbinlarga borish natijasida: “Sizda amal bor”, “Issiq-sovuq qilingansiz”, yoki  “Fotihani yangilash kerak, buning uchun qora  qo‘chqor so‘yasiz, qonini tanangizga surasiz”,  kabi noto‘g‘ri talqinlarni ham uchratamiz.

Bundan tashqari,   “Qo‘chqorning kalla-pochasi pishirilganda, qo‘yning ko‘zini yolg‘iz farzandlar  yeyishi kerak”,   “Suyakning iligini ota farzandiga qoqib bermasligi kerak”, “Qo‘chqorni kalla suyagini esa xonadondagi  daraxtlarga ilib qo‘yish nazar-nafasdan asraydi”,  deb  noto‘g‘ri  talqin qilinadi.

Bemorlik yetganida  avvalo Allohdangina madad so‘raladi.  Mutaxassis shifokorlar bemorning tibbiy muolajalarga muhtoj emasligini tasdiqlasalar, u shar’iy duolar va dam solish ila davolanishga o‘tishi mumkin. Bunda bemor o‘zi bilgan Qur’oni karim  suralaridan o‘qib o‘ziga dam solishi yoki  ilmli insondan o‘ziga dam solib qo‘yishini iltimos qilsa bo‘ladi.

Imonli inson har qanday mahzunlik va bemorlik Alloh taolo tomonidan ekanligiga imon keltiradi. Shu bilan birga, dardni bergan Alloh taoloning O‘zi davoni ham berishiga shubhasiz ishonadi. 

Munira ABUBAKIROVA

O‘zbekiston musulmonlari idorasi mutaxassisi