“Dunyodagi eng boy odam kim?” degan savolga “Bill Geyts” deb javob berish mumkin. Ammo bu javob unchalik ishonchli emas. Chunki boyligining hisobini yashirib yurganlarning ko‘pchiligi bu odamdan badavlat ekanini taxmin qilish mumkin... Modomiki, shunday ekan, “kompyuter qiroli”ning birinchi raqamli boy ekani shartli bo‘lib qoladi.
Bu – masalaning bir tomoni, ikkinchi jihati shuki, boylik o‘zi nima bilan o‘lchanadi – narsaning ko‘pligi bilanmi, nazarning to‘qligi bilanmi?..
Ruhiyatshunoslar inson yaxshi yutuqlarga erishib baxtiyor bo‘lmog‘i uchun ijobiy fikr yuritmog‘i ahamiyatli deydilar. Hayotda katta muvafaqqiyatlarni qo‘lga kiritgan odamlarning xotiralarini tinglaganda ularning ham hayoti boshida farovon bo‘lmaganini, jiddiy sinovlarga yuzlashgan holda qiyinchiliklar qoshida tushkunlikka tushmasdan tirishib-tirmashib vaziyatdan chiqib olganiga guvoh bo‘lamiz. Omadli insonlar bilan omadsizlar o‘rtasidagi farq ham shu o‘zi. Har ikkisi boshida o‘xshash sharoitda bo‘lgan esa-da, ulardan bir muammolarni hal etish uchun Alloh unga bergan kuch-g‘ayratni ishga solgan, ikkinchisi esa tushkunlikka tushib har doim o‘zining holiga achinib, holidan shikoyat etib o‘zini-o‘zi omadsizlikka mahkum etgan.
Parvardigorning taqdiriga inonmagan, o‘ziga nisbatan haqsizlik qilindi deya o‘ylagan kishining hayoti g‘avg‘o ichida kechadi. Har doim salbiy hissiyot ta’sirida bo‘lgani bois ishlarini to‘g‘ri tashkil qila olmaydi.
Inson o‘z nasibasiga rozi bo‘lsa, qo‘lidan keladigan ishlarni go‘zal suratda bajarsa, Allohga eng go‘zal shukr etgan bo‘ladi. Chunki haqiqiy shukr Allohning ne’matining qiymatini bilib, ularni Uning rizosi uchun qo‘llamoqdir.
Ijobiy fikrlamoq hayotni qadrlamoqni, turli voqea-hodisalar qarshisida sobit tura bilmoqni ta’min etadi. Nasibasiga rozi bo‘lmoq kishini pishitadi, qayg‘u-alamlardan qochishiga yordam beradi. Abu Hurayra roziyallohu anhu rivoyat qilgan bir hadisda Payg‘ambar alayhissalom: “Allohning berganiga rozi bo‘l, insonlarning eng badavlati bo‘l!” deb marhamat qilganlar (ImomTermiziy rivoyati).
Dunyoda hech bir inson yo‘qki, har bir ne’matning, yutuqning o‘ziniki bo‘lishini istamasin. O‘z nafsi uchun har narsaning eng yaxshisini istashi insonning boshqalar nasibasiga chang solishiga sabab bo‘ladi. Ammo Parvardigori olam bandalarining nasibalarini o‘zi istagandek yaratgan. Ba’zilarga husn, ba’zilarga qobiliyat, yana biriga moddiy imkoniyat, boshqa biriga esa uni tushunadigan, qo‘llab-quvvatlaydigan yaxshi bir jufti halol ato qilgan. Ba’zi bandalariga katta imkoniyatlar eshigini ochib qo‘yar ekan, boshqalarini torlik va mushkulotlarga duchor qilgan.
Bu taqdir sababidan siqilish bandaning odobiga to‘g‘ri kelmaydi. Chunki iymonli inson biladiki, Robbi uning taqdirini tayin qilgan ekan, unga bo‘yinsunmoq burchidir.
Alloh taolo bandalarini turli suratda imtihon qiladi. “Nega uni bunday imtihon qilding, meni bunday imtihon qilding” deyilmaydi. Aksincha, u o‘z imtihonidan so‘raladi, men o‘z imtihonimdan, ahamiyatlisi – imtihondan yorug‘ yuz bilan chiqmog‘imdir” deyiladi.
Noshukrlik – baxtsizlik sababi. Zero, nasibasiga rozi bo‘lmaslik va yetishmovchilikdan shikoyat qilish hech narsani o‘zgartirmaydi, aksincha, noliyotgan kimsaning dardini ikki barobar oshiradi. Shukr qilish, qo‘lidagi ne’matlar sababi ila ijobiy tuyg‘ularga sohib bo‘lish insonning bu dunyosi va oxirati uchun nihoyatda foydalidir. Masalan, moddiy boyligi bo‘lmagan, ammo sog‘ligi yaxshi bo‘lgan odam: “Shukrki, sog‘ligim yaxshi” deb qo‘lidan kelgancha mehnat qilib moddiy qiyinchilikdan qutulib oladi.
Buning aksini qilib, kishi har doim boshqalarga qarab, o‘zini ular bilan muqoyasa qilib, “Nega falon kishilar mo‘l-mo‘l xarajatlar qiladi-yu, men qila olmayman? Men ham ular kabi xarjlashni istayman!” desa o‘zining ahvolini og‘irlashtiradi. farzandlarining rizqini qiyadi, hatto qarzga botib qoladi.
“Hech vaqoyim yo‘q”, degan odamlar ham juda ko‘p ne’mat egasidir. Agar sog‘lik, bo‘sh vaqt, yoshlik kabi hech o‘ylamagan ne’matlarimizga bajara olganimiz qadar shukr qilsak Alloh taolo rizqimizni yanada keng qilib qo‘yadi. Binobarin, Qur’oni karimda: “Kim bir yaxshilik qilsa, biz unga o‘sha ishida yaxshilikni ziyoda qilurmiz. Albatta, Alloh o‘ta mag‘firatli, Shakurdir” (Sho‘ro surasining 23-oyati), deya marhamat qilingandir.
Damin JUMAQUL,
Jurnalist
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Assalomu alaykum va rahmatullohi va barakatuhu
Bugun sizlarga 6 yoshli bir qizaloq haqida so‘zlab beraman. Qizaloqning ismi Tessi bo‘lib, u kambag‘al oilada yashardi. Uylarining birinchi qavatida dorixona joylashgan edi.
Qizaloq kunlarning birida ota-onasiga bildirmasdan shu dorixonaga bordi. Dorixonachi uzoq yil ko‘rishmagan chikagolik bir do‘sti bilan suhbat qurardi. Ular dorixonaga kirgan qizaloqni payqamay, gaplashishda davom etardilar. Oxiri Tessi stolni taqillatib, qo‘lidagi bir dollarni sotuvchining oldiga qo‘ydi-da: “Iltimos menga mo‘jiza berib yuboring” dedi.
Sotuvchi hayron bo‘lib: “Senga nima kerak qizaloq?” dedi.
Qizaloq: “Mana bir dollar, menga mo‘jiza kerak” dedi.
“Biz mo‘jiza sotmaymiz” dedi sotuvchi.
Qizaloq bu gapni eshitishi bilan yig‘lab yubordi. “Iltimos qilaman, menda yana 11 sent ham bor, menga mo‘jiza topib bering”.
Sotuvchi: “Menda sen izlayotgan narsa yo‘q. Kechirasiz, lekin men senga yordam berolmayman”, dedi.
Dorixonachining oldida turgan do‘sti tiz cho‘kib, qizaloqdan so‘radi: “Siz qanday mo‘jiza sotib olmoqchisiz?”.
“Ukam, ukam.... kasal. U yuqori qavatdagi uyimizda ahvoli og‘ir holatda yotibdi. Hozirgina shifoxonadan keldi. Lekin miyasidagi shishni davolab bo‘lmayapti. U o‘lib qoladi, ukam yashashi uchun menga mo‘jiza kerak” dedi jajji qizaloq ko‘zlari yoshga to‘lib.
Ha, qizcha mo‘jizani sotib olsa bo‘ladigan narsa deb o‘ylardi. Chunki u shifokorning ukasi og‘ir kasal ekani, buning uchun katta mablag‘ kerakligi haqida aytgan so‘zlarini eshitgandi. Shifokorning bu so‘zlaridan keyin Tessi ko‘zlari yoshga to‘lgan otasining umidsizlik bilan aytgan ushbu so‘zlarini ham eshitgandi: “Endi...endi o‘g‘limizni faqat mo‘jiza qutqara oladi”.
Shuning uchun qizaloqqa mo‘jiza juda zarur edi.
“Sizda necha pul bor?” deb so‘radi haligi chikagolik odam.
“Bir dollarim va yana o‘n bir sentim bor”, dedi Tessi.
“Qanday ham yaxshi, mening mo‘jizam uchun aynan shuncha kerak bo‘ladi” deb jilmaydi va jajji mushtiga pullarini qisib olgan qizchaning qo‘lidagi pulni olib, “Qani menga uyingni ko‘rsat-chi, ukangni ko‘rmoqchiman” dedi.
Ma’lum bo‘lishicha, bu odam taniqli neyroxirurg shifokor Karlton Armstrong ekan. U dunyodagi eng yaxshi neyroxirurglardan biri edi.
Shifokor qizaloq bilan birga uyga bordi va Tessining ukasini ko‘rib: “Men sizning farzandingizni mutlaqo bepulga davolayman”, dedi. Tessining oilasi bundan nihoyatda xursand bo‘lishdi. Mo‘jiza sodir bo‘layotganiga ishonishmasdi.
Shifokor Armstrong jarrohlik amaliyotini muvaffaqiyatli amalga oshirdi va uning bu amaliyotda qo‘llagan uslubi butun dunyo tibbiyot maktablarida o‘rgatiladigan bo‘ldi.
Tez orada Tessining ukasi butunlay sog‘lom holda uyga qaytdi. “Sizning o‘z oyoqlaringiz bilan uyimizga kelib qolishingiz bu – haqiqiy mo‘jiza. Pulimiz ham yo‘q edi. Nahotki, bepulga shunday murakkab amaliyotni qilib bergan bo‘lsangiz”, dedi qizaloqning otasi. Bu gaplarni qizaloq Tessi eshitib qolib, yugurib keldi: “Yo‘q, kechirib qo‘yasiz hech bepul emas. Men bu mo‘jiza uchun 1 dollar va 11 sent to‘laganman”, dedi. Qizaloqning ota-onasi hayratlanib: “Yo‘g‘e, bu sening ishingmi?” deyishdi. Shifokor: “Ha, hammasiga shu jajji qizaloq sababchi”, dedi.
Ushbu hikoyadan o‘zimizga qanday foydalarni olishimiz mumkin:
Avvalo, yosh bolalarning beg‘uborligi, sof tabiat ekani. Bir narsaga shak-shubhasiz ishonishlari.
Ikkinchidan, Alloh taoloning rahmati kengligi.
Uchinchidan, agar bir narsaga chin qalbdan ishonsak va unga erishish uchun astoydil harakat qilsak, albatta mo‘jiza bizdan uzoq emasligiga guvoh bo‘lamiz.
Qissada guvohi bo‘lganingizdek, qizaloqning qat’iy ishonchi sababli Alloh taolo shifokorni yubordi. Natijada, qizaloqning ukasi tuzalib ketdi, mo‘jiza sodir bo‘ldi. Buning uchun bor yo‘g‘i 1 dollaru 11 sent sarflandi.
Davron NURMUHAMMAD