Sayt test holatida ishlamoqda!
08 Yanvar, 2025   |   8 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:49
Peshin
12:35
Asr
15:30
Shom
17:14
Xufton
18:33
Bismillah
08 Yanvar, 2025, 8 Rajab, 1446

“Aqida bilmagan shaytona eldur”

6.05.2017   12916   5 min.
“Aqida bilmagan shaytona eldur”

«Aqiyda» so‘zi arabcha «aqada» fe’lidan olingan bo‘lib, bir narsani ikkinchisiga mahkam bog‘lash ma’nosini anglatadi. Bu so‘zning ko‘plik shakli «aqoid» bo‘ladi. Islom aqidasi har doim insonni ma’lum bir narsalar bilan mahkam bog‘lab turadigan e’tiqodlar majmuidan iboratdir.

Kishi odatda biror narsaga e’tiqod qilishi uchun uning mohiyatini a’lo darajada bilishi kerak. Aks holda aqida borasida chalkashlik va xatoliklar kelib chiqishi tabiiy. Buning uchun ma’rifat zarur. U ongimizda mustahkam qaror topsagina, e’tiqodimiz musaffo bo‘ladi. Demak, aqida ilmga asoslangan bo‘lishi lozim. Aslini olganda, barcha narsaning tub mag‘zini anglashda ilmu ma’rifatga muhtojligimiz kundan-kun sezilib turadi.

Binobarin, dinda har doim ham ixlosning o‘zi kifoya qilmaydi. Ilmsiz najot topaman degan kishilar adashadi. Ilm najot va baxt-saodat kalitidir. Buyuk tobe’in Hasan Basriy rahmatullohi alayh shunday deganlar: “Ilmsiz amal qiluvchi – yo‘lni bilmasdan yo‘lga chiqqan yo‘lovchi kabidir. Ilmsiz amal qilgan kishining islohidan ko‘ra fasodi ko‘proq bo‘ladi. Shunday ekan ibodatga zarar bermaydigan ilmni va ilmga zarar bermaydigan ibodatni talab qilinglar. Bir qavm ibodat talabida bo‘ldi va ilmni tark qildi. Natijada ular ummati Muhammadga qilich ko‘tarib chiqdi. Agar ularda ilm bo‘lganida, bu ishni qilmagan bo‘lar edi”.

Aqida sofligi har bir musulmon uchun o‘ta muhimdir. Chunki aqidasiz amallarning zarracha foydasi yo‘q. Buyuk bobokalonlarimizdan biri So‘fi Ollohyor rahmatullohi alayh aqoid ilmining zarurligini bayon qilib shunday deganlar:

 

Aqida bilmagan shaytona eldur,

Agar ming yil amal deb qilsa yeldur.

 

Darhaqiqat, aqidaning zaruriy masalalarini bilmagan kishi har qancha ibodat va riyozat qilsa ham, qilgan ibodatlari unga hech qanday naf bermaydi. Shuningdek, aqida noto‘g‘ri tanlansa, buning oqibati yanada yomon bo‘ladi. Dinda g‘uluvga ketish ham shular jumlasidandir. Dindagi g‘uluvning eng yomoni – yetarli shar’iy ilmi bo‘lmagan holda Qur’oni karim va hadisdan o‘zicha hukm olish, sunnatga o‘zicha amal qilish, ahli sunnatda mavjud to‘rt mazhabdan birortasini ham e’tirof etmaslikdir. Bularning bari kishining zalolatiga sabab bo‘ladi.

G‘uluvdan saqlanish borasida Imom Muslim rivoyat qilgan hadisda Payg‘ambar alayhissalom: “Haddan tashqari chuqur ketuvchilar halok bo‘ldilar”, deb uch marta aytganlar.

Shuningdek, u zot ummatini ogohlantirib bunday deganlar: “Dinda g‘uluvga ketishdan saqlaninglar. Chunki sizdan oldingilar dinda g‘uluvga ketishi sababli halokatga uchradi” (Ibn Moja rivoyati).

Bundan bilinadiki, musulmon kishi shariatda buyurilmagan turli ibodatlarni o‘zicha ko‘paytirib olib, belgilangan me’yorga rioya qilmasdan haddan oshirib yubormasin. G‘uluv dinning kushandasi ekani aniq manbalarda qayd etilgan.

Aqidani noto‘g‘ri tanlashning salbiy oqibatlaridan yana biri dinni juda ham yengil olib, shar’iy ahkomlarni bajarishni ortga surishdir. Buning har ikkisi ham noto‘g‘ridir.

Hakimlardan biri bunday degan ekan: “Bandalar Alloh taolo buyurgan ishlarni ado qilishlarida shaytonning ikki hamlasiga uchrashlari bordir: birinchisi, bandaning amalda g‘uluvga ketishi bo‘lsa, ikkinchisi, amalda nuqsonga yo‘l qo‘yishdir. Shayton bularning qaysi biri g‘olib bo‘lishiga aslo parvo qilmaydi”.

Banda iblis alayhil la’nadan ustun kelishi uchun amalini shariat mezoniga solib ko‘rsin. Agar unda nuqson bo‘lmasa va haddan ham oshmasa, zafar uniki. Aksincha bo‘lsa, oqibati ham, shubhasiz, aksincha bo‘ladi. Buni bilish uchun albatta ilm kerak. Inson avvalo to‘g‘ri yo‘l qaysiligini bilib olmog‘i lozim. Shuning uchun shariatimiz ilmga buyurgan.

Biz vatanimiz tinchligi, yurtimiz obodligi, xalqimiz farovonligini o‘ylasak, ko‘proq o‘qishimiz, vijdonni poklab, komillikka intilishimiz zarur. Shuningdek, ahil va inoq bo‘lishimiz, bir-birimizga manfaat yetkazishimiz, bir yoqadan bosh chiqarib, mustaqil yurtimizni turli yot g‘oya va buzg‘unchi kuchlardan ko‘z qorachig‘imizdek asrab-avaylashimiz darkor.

Bugungi kunda kelajagimiz vorislari bo‘lmish yoshlarning aqidasi to‘g‘ri bo‘lishi hamda dinda g‘uluvga ketmasliklari uchun ota-ona, mahalla, maktab, ustoz va murabbiylardan katta mas’uliyat talab etiladi. Yoshlarimiz turli internet yoki shu kabi axborat vositalariga bog‘lanib qolar ekan, o‘zlari bilmagan holda noto‘g‘ri e’tiqodga kirib qolishlari ham mumkin. Chunki, ilm internetdan olinmaydi.

Afsuski, bugungi kunda ayrim mamlakatlarda dinni niqob  qilib olgan  kaslar begunoh odamlarning qonini to‘kmoqda, obod shahar-qishloqlarni vayron qilmoqda. Eng achinarlisi, jangarilar o‘zlariga ergashmagan musulmonlarni kofirga chiqarib, qatl qilayotir.

Inson ogoh va hushyor bo‘lsagina, o‘zining kelajagiga teran nazar tashlaydi, mushohada etadi, fitna-fasod, xavf-xatarning oldini olish va bartaraf qilish harakatida bo‘ladi. Barchamiz ne’matlarga shukr qilib, ulamolarimiz aytgan pandu-nasihatlarga quloq solsak, mamlakatimiz tinch, osmonimiz musaffo bo‘ladi.

Alloh taolo jannatmonand yurtimizni turli balo va ofatlardan, botil aqida va fitnalardan O‘zi asrasin! Ajdodlarga munosib to‘g‘ri aqidada sobit turadigan avlodlardan qilsin. Hech kimni sof aqidadan adashtirmasin!

 

Maqsud AKRAMOV,

Mir Arab o‘rta maxsus islom bilim yurti tarbiyachisi, Qiroat fani mudarrisi

 

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Makkada toshkentlik shayxdan izlagan kitobimni topdim

7.01.2025   2246   8 min.
Makkada toshkentlik shayxdan izlagan kitobimni topdim

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Shayx Abu G‘uddaning birgina kitobni uzoq izlab, nihoyat, Makkai mukarrammada Toshkentlik shayxdan topganlari xususida ajib hikoya

Shayx rahmatullohi alayh «Sahifalar» kitobida o‘zlarining hayotlaridan bir lavhani quyidagicha zikr etadilar: «Ba’zan biron kitobga yetishadigan bo‘lsam, Alloh taolo uchun falon-falon rakat namoz o‘qiyman deb nazr qilar edim. Bir kitobni qo‘lga kiritaman deb, qiziq voqeani boshimdan kechirganman. Uni shu o‘rinda keltirishni maqsadga muvofiq deb bildim:

«Qohiradagi al-Azhar universitetining shariat fakultetida o‘qib yurgan paytlarimda doimo shayximiz, alloma imom Muhammad Zohid Kavsariy rahimahullohning huzurlarida bo‘lardim. U zot alloma Shayx Aliy Qorining «Fathu bobil inoya bisharhi kitobin niqoya» kitobini olishni tavsiya qildilar. Foydali, nodir, durdona kitoblarni qo‘lga kiritishga ishqiboz ekanimligimni bilganliklari sabab, o‘sha kitobni topishga bir necha bor jiddiy tarzda qiziqtirgan edilar.

U kitob Hindistonda chop etilgan bo‘lsa kerak, deb yurardim. Qohirada olti yil yashagan bo‘lsam, to o‘qishni tugatgunimcha o‘sha kitobni izlab yurdim.

Topilishi mumkin deb faraz qilgan barcha kutubxonalarimdan so‘rab-surishtirdim, lekin u haqida biror ma’lumotga ega bo‘la olmadim. O‘z yurtimga qaytganimda ham Halabning qaysi shahrini ziyorat qilmay yoki qaysi kutubxonasiga kirmay, o‘sha kitobni izlashda davom etardim.

Men kitob Hindistonda chop etilgan deb o‘ylaganim va u hanafiy fiqhi borasida yozilgani bois, shoyad maqsadimga erishsam deb, kitobfurushlardan Hindistonda chop etilgan hanafiy mazhabiga oid barcha fiqhiy kitoblar haqida surishtirar edim. Lekin ular bu kitobning hatto nomini ham bilishmas edi. Damashqdagi qadimgi durdona kitoblardan xabardor bo‘lgan eski kitobfurushlar bor edi. Ularda juda ko‘plab qadimgi va qimmatbaho kitoblar bo‘lsa-da, ularni sotish masalasida juda ham qattiq turishar va anchagina qimmat narx belgilashardi.

Ular Sayyid Izzat Qusaybotiy va uning otasi, shuningdek, Shayx Hamdiy Safarjaloniy va Sayyid Ahmad Ubaydlar edi. Bir kuni Sayyid Izzat Qusaybotiydan Hindistonda chop etilgan «Fathul bobil inoya...» kitobi haqida so‘rasam, ul zot kitob unda borligini aytdi va Imom Ayniyning 1293 hijriy yilda Hindistonda chop etilgan juda katta – olti mujalladdan iborat «Al- Binoya bi sharhi Hidoya» kitobini olib chiqdi. Ushbu kitob ham men izlab yurgan qimmatbaho, nodir kitoblardan edi, ammo men u zotdan so‘ragan kitob emasdi.

Shuning uchun bu kitobni uncha qimmat bo‘lmagan narxda sotib oldim. Keyin men Shayx Hamdiy Safarjaloniy rahimahullohdan qidirib yurgan kitobim haqida so‘radim. Bilsam, kitob Rossiyada, Qozonda chop etilgan ekan. Aytishlaricha, kitob qizil gugurtdan ham nodirroq ekan. U kishi umri davomida qancha-qancha kitoblar bilan shug‘ullangan bo‘lsa-da, o‘sha kitobdan faqat bir nusxasi qo‘liga tushgani va uni alloma Imom Kavsariyga aql bovar qilmaydigan darajada qimmat narxga sotib yuborganini aytdi.

Kitob chop etilgan joyni aniq bilib olgan bo‘lsamda, unga yetishishga bo‘lgan umidim susaydi. Alloh taolo meni 1376/1957 yilda birinchi marotaba Baytullohni haj qilishga muvaffaq qilganida Makkai mukarramaga kirib, kitob bosilgan o‘lkalardan Allohning muborak shahriga ko‘chib kelgan kishilardan birontasi o‘zi bilan o‘sha kitobni olib kelgandir, degan umidda Makkadagi kutubxonalardan kitobni surishtira boshladim, lekin topa olmadim. Alloh taoloning inoyati bilan Makkai mukarramadagi bozorlardan birida odamlardan chekkaroqdagi bir eski kitobfurushning oldiga borib qoldim.

U zot shayx Mustafo ibn Muhammad Shinqitiy hafizahulloh ekan. U zotdan bir necha kitoblar sotib oldim. So‘ng noumid bo‘lgan holda haligi kitob haqida so‘rasam, bir haftacha oldin menda bor edi, deb qoldi. Kitobni buxorolik olimlardan birining merosidan sotib olgan ekan. Bir necha kun oldin uni asli buxorolik Toshkent ulamolaridan biriga qimmat narxga sotib yuborgan ekan. Ishonqiramay turgan edim u o‘sha kitobni menga sifatlay boshladi. Haqiqatdan ham o‘sha men anchadan beri izlab yurgan kitob edi. Shundan keyin kitobni sotib olgan toshkentlik olim kimligini so‘radim.

U zot o‘ylab turib shayx Inoyatulloh Toshkandiyning nomini aytdi. Undan o‘sha shayxning yashaydigan, ishlaydigan manzilini, uni qanday topish mumkinligini so‘radim. U bu haqda bilmasligini aytdi. Yana u kishi haqida kimdan so‘rab-surishtirishim mumkinligi haqida so‘ragan edim, buni ham bilmasligini aytdi. Shundan so‘ng o‘sha kitobni qo‘lga kiritish yoki uni sotib olgan kishi bilan uchrashishdan yanada umidim uzildi. Shunday bo‘lsa-da, Masjidul Haram yoki Makka bozorlarida uchratgan barcha buxorolik kishilardan shayx Inoyatulloh haqida surishtirib yuraverdim. Buxoroliklar bor deb aytilgan hech qaysi madrasa yoki karvonsaroy qolmadi, hammasidan o‘sha shayxni surishtirib chiqdim. Hatto Makka tashqarisidagi mahallalargacha bordim. Chunki ayrimlar u yerda ham buxoroliklar bor deyishgandi.

Lekin izlayotgan odamim bilan uchrashish qayoqda deysiz? Axir Makkai mukarramada Inoyatulloh ismli qanchadan-qancha buxoroliklar bordir. To‘xtovsiz so‘rab-surishtirishlar meni shayx Abdulqodir Toshkandiy Buxoriy Saotiyning huzuriga olib bordi. U zot Makka atrofidagi Jarval mahallasida istiqomat qilar ekan. U zotdan shayx Toshkandiy haqida so‘ragan edim, shayxni tanidi va menga uning asl ismini aytdi. Ismi shayx Mir Inoyat Toshkandiy ekan. Lekin u ham shayxning manzilini u bilan uchrashish mumkin bo‘lgan joylarni bilmas ekan.

Yana «Fathul bobil inoya...» kitobini olgan o‘sha shayx bilan uchrashishdan noumid bo‘lib qoldim. Oradan bir oz vaqt o‘tdi. Bir kuni Ka’bai muazzamani tavof qilib Alloh taolodan meni o‘sha insonga yo‘liqtirishini va o‘sha kitobni qo‘lga kiritishga muyassar etishini so‘radim. Ushbu duo va nolani bi necha bor takrorlayverdim. Oradan bir haftacha vaqt o‘tdi. Bu muddat ichida kitob va uning egasini qidiraverib, fikru hayolim parishon bo‘lib qolgan edi. Bu Allohga ayon.

Bir kuni (masjid kengayishidan oldin) Masjidul Haram eshiklaridan biri- «Bobu ziyoda»ning oldidagi bozorda aylanib yursam, Abu Arab degan eski damashqlik tijoratchi meni ko‘rib, ko‘rinishim va kiyimlarimdan shomlikka o‘xshatib oldiga chaqirdi. Shom o‘lkasi va Shom aholisi haqida so‘radi. Kitobga bo‘lgan ishtiyoqim kuchliligidan u kishidan birinchi bo‘lib haligi buxorolik shayx haqida so‘radim. U oldidagi do‘konda o‘sha shayxning kuyovi savdo qilishini, shayxni hammadan ko‘ra u yaxshi bo‘lishini aytdi. Bu gaplarni eshitib, shu qadar xursand bo‘ldimki, quloqlarimga ishonmay qoldim.

Darhol kuyovining oldiga borib, shayx haqida so‘radim. Savdogar hayron bo‘lib, «Nima uchun u kishi haqida so‘rab-surishtirib, u zot bilan uchrashishga harakat qilyapsiz?» – deb so‘radi. Men: «Bir haftadan beri Makka bo‘ylab u kishini tinmay izlayman, Xudo xayringizni bersin, uning qayerdaligini menga ayting», - dedim. U shayx Misfala mahallasida Saqif qahvaxonasida aytib, manzilini aniq tushuntirib berdi.

Shundan so‘ng men tunu kun u yerga qatnab, oxiri u kishi bilan uchrashishga muvaffaq bo‘ldim. U zot kitobni menga o‘zlari istagan narxda arzonga sotdilar. O‘sha kun umrimda eng xursand bo‘lgan onlarimdan biri edi. Darhaqiqat, Alloh taolo menga o‘sha kitobni birinchi juzini tahqiq qilib, nashr qilishni nasib etdi. Alloh taolodan o‘z fazli va karami ila kitobning qolgan qismlarini ham nashr qilishga muvaffaq bo‘lishini so‘rab qolaman!».


Shayx Abdulfattoh Abu G‘udda rahmatullohi alayhning
«Sahifalar» kitobidan.