«Aqiyda» so‘zi arabcha «aqada» fe’lidan olingan bo‘lib, bir narsani ikkinchisiga mahkam bog‘lash ma’nosini anglatadi. Bu so‘zning ko‘plik shakli «aqoid» bo‘ladi. Islom aqidasi har doim insonni ma’lum bir narsalar bilan mahkam bog‘lab turadigan e’tiqodlar majmuidan iboratdir.
Kishi odatda biror narsaga e’tiqod qilishi uchun uning mohiyatini a’lo darajada bilishi kerak. Aks holda aqida borasida chalkashlik va xatoliklar kelib chiqishi tabiiy. Buning uchun ma’rifat zarur. U ongimizda mustahkam qaror topsagina, e’tiqodimiz musaffo bo‘ladi. Demak, aqida ilmga asoslangan bo‘lishi lozim. Aslini olganda, barcha narsaning tub mag‘zini anglashda ilmu ma’rifatga muhtojligimiz kundan-kun sezilib turadi.
Binobarin, dinda har doim ham ixlosning o‘zi kifoya qilmaydi. Ilmsiz najot topaman degan kishilar adashadi. Ilm najot va baxt-saodat kalitidir. Buyuk tobe’in Hasan Basriy rahmatullohi alayh shunday deganlar: “Ilmsiz amal qiluvchi – yo‘lni bilmasdan yo‘lga chiqqan yo‘lovchi kabidir. Ilmsiz amal qilgan kishining islohidan ko‘ra fasodi ko‘proq bo‘ladi. Shunday ekan ibodatga zarar bermaydigan ilmni va ilmga zarar bermaydigan ibodatni talab qilinglar. Bir qavm ibodat talabida bo‘ldi va ilmni tark qildi. Natijada ular ummati Muhammadga qilich ko‘tarib chiqdi. Agar ularda ilm bo‘lganida, bu ishni qilmagan bo‘lar edi”.
Aqida sofligi har bir musulmon uchun o‘ta muhimdir. Chunki aqidasiz amallarning zarracha foydasi yo‘q. Buyuk bobokalonlarimizdan biri So‘fi Ollohyor rahmatullohi alayh aqoid ilmining zarurligini bayon qilib shunday deganlar:
Aqida bilmagan shaytona eldur,
Agar ming yil amal deb qilsa yeldur.
Darhaqiqat, aqidaning zaruriy masalalarini bilmagan kishi har qancha ibodat va riyozat qilsa ham, qilgan ibodatlari unga hech qanday naf bermaydi. Shuningdek, aqida noto‘g‘ri tanlansa, buning oqibati yanada yomon bo‘ladi. Dinda g‘uluvga ketish ham shular jumlasidandir. Dindagi g‘uluvning eng yomoni – yetarli shar’iy ilmi bo‘lmagan holda Qur’oni karim va hadisdan o‘zicha hukm olish, sunnatga o‘zicha amal qilish, ahli sunnatda mavjud to‘rt mazhabdan birortasini ham e’tirof etmaslikdir. Bularning bari kishining zalolatiga sabab bo‘ladi.
G‘uluvdan saqlanish borasida Imom Muslim rivoyat qilgan hadisda Payg‘ambar alayhissalom: “Haddan tashqari chuqur ketuvchilar halok bo‘ldilar”, deb uch marta aytganlar.
Shuningdek, u zot ummatini ogohlantirib bunday deganlar: “Dinda g‘uluvga ketishdan saqlaninglar. Chunki sizdan oldingilar dinda g‘uluvga ketishi sababli halokatga uchradi” (Ibn Moja rivoyati).
Bundan bilinadiki, musulmon kishi shariatda buyurilmagan turli ibodatlarni o‘zicha ko‘paytirib olib, belgilangan me’yorga rioya qilmasdan haddan oshirib yubormasin. G‘uluv dinning kushandasi ekani aniq manbalarda qayd etilgan.
Aqidani noto‘g‘ri tanlashning salbiy oqibatlaridan yana biri dinni juda ham yengil olib, shar’iy ahkomlarni bajarishni ortga surishdir. Buning har ikkisi ham noto‘g‘ridir.
Hakimlardan biri bunday degan ekan: “Bandalar Alloh taolo buyurgan ishlarni ado qilishlarida shaytonning ikki hamlasiga uchrashlari bordir: birinchisi, bandaning amalda g‘uluvga ketishi bo‘lsa, ikkinchisi, amalda nuqsonga yo‘l qo‘yishdir. Shayton bularning qaysi biri g‘olib bo‘lishiga aslo parvo qilmaydi”.
Banda iblis alayhil la’nadan ustun kelishi uchun amalini shariat mezoniga solib ko‘rsin. Agar unda nuqson bo‘lmasa va haddan ham oshmasa, zafar uniki. Aksincha bo‘lsa, oqibati ham, shubhasiz, aksincha bo‘ladi. Buni bilish uchun albatta ilm kerak. Inson avvalo to‘g‘ri yo‘l qaysiligini bilib olmog‘i lozim. Shuning uchun shariatimiz ilmga buyurgan.
Biz vatanimiz tinchligi, yurtimiz obodligi, xalqimiz farovonligini o‘ylasak, ko‘proq o‘qishimiz, vijdonni poklab, komillikka intilishimiz zarur. Shuningdek, ahil va inoq bo‘lishimiz, bir-birimizga manfaat yetkazishimiz, bir yoqadan bosh chiqarib, mustaqil yurtimizni turli yot g‘oya va buzg‘unchi kuchlardan ko‘z qorachig‘imizdek asrab-avaylashimiz darkor.
Bugungi kunda kelajagimiz vorislari bo‘lmish yoshlarning aqidasi to‘g‘ri bo‘lishi hamda dinda g‘uluvga ketmasliklari uchun ota-ona, mahalla, maktab, ustoz va murabbiylardan katta mas’uliyat talab etiladi. Yoshlarimiz turli internet yoki shu kabi axborat vositalariga bog‘lanib qolar ekan, o‘zlari bilmagan holda noto‘g‘ri e’tiqodga kirib qolishlari ham mumkin. Chunki, ilm internetdan olinmaydi.
Afsuski, bugungi kunda ayrim mamlakatlarda dinni niqob qilib olgan kaslar begunoh odamlarning qonini to‘kmoqda, obod shahar-qishloqlarni vayron qilmoqda. Eng achinarlisi, jangarilar o‘zlariga ergashmagan musulmonlarni kofirga chiqarib, qatl qilayotir.
Inson ogoh va hushyor bo‘lsagina, o‘zining kelajagiga teran nazar tashlaydi, mushohada etadi, fitna-fasod, xavf-xatarning oldini olish va bartaraf qilish harakatida bo‘ladi. Barchamiz ne’matlarga shukr qilib, ulamolarimiz aytgan pandu-nasihatlarga quloq solsak, mamlakatimiz tinch, osmonimiz musaffo bo‘ladi.
Alloh taolo jannatmonand yurtimizni turli balo va ofatlardan, botil aqida va fitnalardan O‘zi asrasin! Ajdodlarga munosib to‘g‘ri aqidada sobit turadigan avlodlardan qilsin. Hech kimni sof aqidadan adashtirmasin!
Maqsud AKRAMOV,
Mir Arab o‘rta maxsus islom bilim yurti tarbiyachisi, Qiroat fani mudarrisi
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Musulmonlar doimo ust-boshlariga pokiza va viqor beradigan kiyimlar kiyib keladi. Islom dini, ham tashqi, ham ichki poklikni shari’at talablariga muvofiq joriy qilgan. Alloh taolo go‘zaldir, go‘zallikni yaxshi ko‘radi. Salla ana shu tashqi ko‘rinishdagi go‘zallikning bir qismi bo‘lib, boshqa kiyimlarga qaraganda o‘ziga xos madaniyatni anglatadi. Salla musulmonlarning uzoq tarixga ega bosh kiyimi hisoblanadi. U boshga o‘raladigan mato bo‘lib, kishilar uni vaziyatga va jamiyatdagi urfga ko‘ra o‘rab yurishgan. Garchi uni o‘rashning bir necha usullari mavjud bo‘lsa ham, ma’lum shakli va rangi talab qilinmaydi.
Salla issiqdan, sovuqdan va chang to‘zondan himoyalanadigan bosh kiyimi bo‘lib, bu haqda mashhur tobe’iyn, «Nahv» fani asoschilaridan biri Abulasvad Duvaliy aytgan: “Salla jangda qalqon, issiqda soyabon, sovuqdan himoya, voizga viqor, turli tasodiflardan saqlovchi, inson qomatiga ziynatdur”. Qadimdan salla erkaklarning muruvvatini va qavm orasidagi obro‘-e’tiborini bildirgan.
Hatto hazrati Umar roziyallohu anhu, salla arablarning tojidur, deganlar. Salla kiyish borasida kelgan hadislar shari’at talab darajasida joriy qilishga yetadigan quvvatli emas, lekin Rasululloh alayhissalomning qavmlari odatiga ko‘ra salla o‘raganliklari siyratlari va kundalik holatlari borasida kelgan rivoyatlarda aytilgan bo‘lib, ulardan ba’zilarini keltirib o‘tamiz:
عن إبن عمر رضي الله عنهما مرفوعا: ” عليكم بالعمائم فإنها سيما الملائكة وأرخوها خلف ظهوركم”
Ibn Umar roziyallohu anhudan Nabiy alahissalomgacha yetib borgan sanad bilan rivoyat qilingan hadisda: “Sallalarni lozim tutinglar, zero bu farishtalarning siymosidur va uning peshini ortingizga tashlab olinglar”, deganlar.
عن ابن عباس رضي الله عنهما مرفوعا: اعتموا تزدادوا حلما
.Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilingan hadisda Nabiy alahissalom: “Salla kiyinglar, halimligingiz ziyoda bo‘ladi”, dedilar
عن ركانة قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: فرق بيننا وبين المشركين العمائم على القلانس
Salla o‘rash borasida O‘zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo markazi 833-cavolga javob bergan. Javobda shunday deyilgan:
“O‘tmishda ahli ilm va fazilatli kishilar va ko‘pchilik ma’rifatparvar ajdodlarimiz sallada yurishni odat qilganlar. Lekin shuni ham ta’kidlab o‘tishimiz kerakki, Rasuli akram alayhissalomning ushbu kiyinish odatlari shari’at buyrug‘i sifatida qabul qilinmagan. Biror bir olim salla kiymagan kishi gunohkor bo‘lishini aytmagan. Balki, Islom kelganida erkaklar sallada yurishlari urf-odatlardan biri bo‘lib, bu borada kofir ham musulmon ham barobar bo‘lgan. Bu haqda Iordaniya fatvo hay’ati ulamolari shunday deyishadi:
وأما لبس النبي صلى الله عليه وسلم العمامة وحمله العصا فهو فعل عادي وقع على عادة العرب ذلك الزمن، وليس فعلا تشريعيا يدل على الاستحباب ولا يتأسى به الناس.
“Payg‘ambarimiz alayhissalomning salla kiyishlari va hassa tutishlari odatiy fe’llaridan bo‘lib, o‘sha zamon arablarining urflariga binoan qilinar edi. Bu ishlar mustahablikka dalolat qiladigan va odamlar o‘rnak oladigan shar’iy hukmlardan emas”.
Bosh kiyimlaridan yana biri bu do‘ppidir. Har bir millatning o‘ziga xosligini bildirib turuvchi libosi bo‘lib, millatning madaniyati va ba’zi o‘rinlarda diniga ham dalolat qiladi. Shuning uchun ham har bir millat o‘zligini saqlab qolish uchun milliy kiyimlar, milliy urf-an’analar, bayramlarini saqlab qolishga harakat qiladi. Ayniqsa bosh kiyim boshqa liboslardan ko‘ra o‘ziga xos o‘rin tutadi, chunki inson tanasidagi a’zolar ichida bosh eng aziz a’zo hisoblanadi. Shu e’tibordan bosh kiyimni oyoq ostida qolib ketmasligiga alohida e’tibor qaratiladi.
Shar’iy kitoblarimizga ham do‘ppi masalasi kiritilgan bo‘lib, ulamolarimiz ba’zi oyatlar va hadislardagi ma’nolarning dalolatidan sababsiz bosh kiyim kiymay namoz o‘qish makruh deb aytganlar.
Alloh taolo A’rof surasi 26-oyatida: “Ey, Odam bolalari, batahqiq, sizlarga avratingizni to‘sadigan libos va ziynat libosini nozil qildik. Taqvo libosi, ana o‘sha yaxshidir. Ana o‘shalar Allohning oyat-belgilaridandir. Shoyadki eslasalar”.
Shayx Polonpuriy hazratlari oyatdagi taqvo libosi taqvodor kishi kiyadigan libosi deb tafsir qilgan.
A’rof surasining 31-oyatida: “Ey, Odam avlodi! Har bir masjid (namoz) oldidan ziynatlaringizni (kiyib) olingiz!”.
Mufassirlar ushbu oyatdagi ziynatdan murod – kishi uchun viqor bag‘ishlaydigan kiyimlar ekaniga ittifoq qilishgan.
Bosh kiyimsiz namoz o‘qish borasida O‘zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo markazi 109-cavolga javob bergan:
“Ko‘plab mo‘tabar ulamolar bundan bir necha asr muqaddam o‘z kitoblarida ushbu masalaga to‘xtalib, uning hukmini ochiq-oydin yozib ketganlar. Jumladan: Alloma Haskafiy o‘zining “Durrul muxtor” kitobida namozdagi makruh amallarni sanab, shunday degan:
وَصَلَاتُهُ حَاسِرًا رَأْسَهُ لِلتَّكَاسُلِ, وَلَا بَأْسَ بِهِ لِلتَّذَلُّلِ ، وَلَوْ سَقَطَتْ قَلَنْسُوَتُهُ فَإِعَادَتُهَا أَفْضَلُ إلَّا إذَا احْتَاجَتْ لِتَكْوِيرٍ أَوْ عَمَلٍ كَثِيرٍ
“Namozxon (bosh kiyim kiyishga) erinchoqlik qilib, yalangbosh holda namoz o‘qishi namozning makruhlaridandir. Agar o‘zini xokisor tutish uchun shunday qilsa, zarari yo‘q. Agar bosh kiyimi (namoz asnosida boshidan) tushib ketsa uni qaytarib olishi afzaldir. Lekin, uni o‘rashga yoki ko‘p harakat qilishga ehtiyoj bo‘lsa, bunday qilmaydi”.
Qolaversa, bosh kiyim bilan namoz o‘qish odob, namozga hurmat hisoblanadi. Shuning uchun namozni bosh kiyim bilan o‘qish afzal”.
Murtazoyev Arabxon,
Toshkent Islom instituti talabasi.