Savdo-sotiq bilan shug‘ullanish sharafli kasblardan biridir. Dinimiz ko‘rsatmasiga ko‘ra tijoratda rostgo‘ylik, to‘g‘rilik, muloyimlik alohida o‘rin tutadi. Insonlarning haqqiga xiyonat qilmay, bir-birini aldamay savdo-sotiq qilgan kishilarga oxiratda Allohning eng suyukli bandalari bilan birga bo‘lish baxti nasib bo‘ladi. Abu Sa’id al-Xudriy roziyallohu anhudan: Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: ”Ishonchli, rostgo‘y savdogar (jannatda) nabiylar, siddiqlar va shahidlar bilan birgadir”, deb marhamat qilganlar (Termiziy rivoyati).
To‘g‘rilik deganda avvalo, yolg‘on, xiyonat, tuhmat, bevafolik kabi qabih ishlardan uzoqda bo‘lish tushuniladi.
Ma’lumki, har qanday kasbni puxta egallash, o‘z kasbining mohir ustasi bo‘lish uchun ana shu kasbga taalluqli ilmni mukammal o‘rganmoq kerak. O‘z kasbiga muhabbati bor inson mehnatdan charchamaydi, balki u rohatlanadi. Mehnatining samarasini ko‘rganda barcha charchoqlarini unitadi. Kasbi tufayli atrofdagilariga yordami tegsa, inson o‘zini baxtli deb hisoblaydi. Demak, inson halol mehnati bilan va’da qilingan ulug‘ savoblar, darajalarga erishar ekan.
Demak, savdo-sotiq, tijorat bilan mashg‘ul bo‘lgan kishi dinimiz ko‘rsatgan yo‘lga muvofiq tijorat qilsa, unga oxiratda katta ajru mukofot bo‘lishi, xatto jannatda payg‘ambar-u, siddiqlar bilan birga bo‘lar ekan. Ammo uning aksi bo‘lsa, o‘zining foydasi uchun hiyla-nayrang, aldamchilik, ko‘zbo‘yamachilik va g‘irromlik qilsa, dinimiz talablaridan tashqariga chiqqan bo‘ladi hamda qiyomat kunida og‘ir hisob kitobga mubtalo bo‘lishi muqarrar. Ba’zi bir savdogarlar o‘z molini o‘tkazish uchun yolg‘on gapiradilar, hatto yolg‘on qasam ichadilar. Bu savdoning barakasini ketkazadi. Boshqa tomondan balo va ofatlar yetishi ham mumkin.
Hakim ibn Hizom roziyallohu anhudan: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: ”Oluvchi va sotuvchi ixtiyorlidir. Agar bir-birlariga rost so‘zlab, molini aybini yashirmasalar o‘rtalarida baraka bo‘ladi. Agar mollari aybini yashirsalar va bir-birlarini aldasalar, savdolarida baraka ko‘tariladi”, dedilar (Buxoriy va Muslim rivoyati).
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bir kuni bozorda bug‘doy sotib turgan kishining bug‘doyiga muborak qo‘llarini tiqib ko‘rsalar, bug‘doyning tagi sal nam ekan. Shunda U zot: “Bu qanday bo‘ldi?”, deb sotuvchiga e’tiroz bildirdilar. Sotuvchi esa: “Hozir yomg‘ir yog‘ib o‘tgan edi, shuning uchun nam tekkanini tagiga qo‘ygan edim”-deb uzr aytdi. On hazrat: “Nam tekkani ustida turaversa bo‘lmaydimi? Kimki hiyonat qilsa bizdan emas”-dedilar.
Ba’zi bir o‘lkalarga Islomni yoyishda musulmon savdogarlarning o‘rni beqiyos bo‘lgan. Ko‘plab insonlar musulmon tijoratchilar sababli islomga kirganlar. Xitoy yerlariga qarashli Sharqiy Turkiston islomni musulmon savdogardlar orqali o‘rganganlar. Shu bilan xitoyliklar orasida islom yoyila boshlagan. Musulmon savdogarlar tufayli Islom Indoneziya, Malayziya, Filippin kabi Janubiy-Sharqiy Osiyo mamlakatlariga yetib borgan. Shri-Lankaning janubiy g‘arbida joylashgan Maldiv oroli va Vetnamga ham islomning tarqalishi ortida musulmon savdogarlarning xizmatlari katta.
Afrika qit’asining shimolidan tortib markaziy-sharqiy va janubiy Afrikagacha bo‘lgan hududlarda ham islomning tarqalishiga musulmon savdogarlarning o‘rni nihoyatda beqiyos.
Biroq, qalb qulflarining islomga ochilishida tijoratchilirning xulqi qanday o‘rin tutgan?
Ana o‘sha biz ular haqida gapirayotgan tijoratchilar ko‘p ishlar qilmagan. Lekin ular Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam olib kelgan xulq bilan xulqlangan edilar xolos.
Bu xulq Alloh taolo o‘z nabiyyiniوَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ “Siz buyuk xulq uzradirsiz” deb maqtashiga sabab bo‘lgan xulq edi.
Bu xulq Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning
بعثت لأتمم مكارم الأخلاق
“Men axloqlarning eng mukarramlarini mukammal qilish uchun yuborildim” degan so‘zlarida jo bo‘lgan xulq edi.
Masruq roziyallohu anhu aytadi: “Biz Abdulloh ibn Amr roziyallohu anhu bilan o‘tirgan edik. U bizga: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam fahsh ishlarni qiluvchi ham fahsh gaplarni aytuvchi ham emasdilar. U zot:
إن خياركم أحاسنكم أخلاقاً
“Sizlarning eng yaxshilaringiz xulqi go‘zallaringizdir, der edilar”, -dedi” (Buxoriy rivoyati).
Jobir roziyallohu anhu aytadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam:
إن من أحبكم إليَّ وأقربكم مني مجلساً يوم القيامة أحاسنكم أخلاقاً
“Sizlarning menga eng sevikligingiz va qiyomat kuni menga eng yaqin joyda bo‘ladiganingiz xulqi chiroylilaringizdir”, dedilar (Termiziy rivoyati).
Islomda tijoratning ham o‘ziga xos axloqi bo‘lib, u haqda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday deb xabar beradilar:
عَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : (إِنَّ أَطْيَبَ الْكَسْبِ كَسْبُ التُّجَّارِ الَّذِينَ إِذَا حَدَّثُوا لَمْ يَكْذِبُوا، وَإِذَا ائْتُمِنُوا لَمْ يَخُونُوا، وَإِذَا وَعَدُوا لَمْ يُخْلِفُوا، وَإِذَا اشْتَرُوا لَمْ يَذِمُّوا، وَإِذَا بَاعُوا لَمْ يُطْرُوا، وَإِذَا كَانَ عَلَيْهِمْ لَمْ يَمْطُلُوا، وَإِذَا كَانَ لَهُمْ لَمْ يُعَسِّرُوا
Muoz ibn Jabal roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi va sallam shunday dedilar: “Kasblarning eng yaxshisi – tijoratchilarning kasbidir. Ular gapirsalar yolg‘on gapirmaydilar, ularga omonat qo‘yilsa xiyonat qilmaydilar, va’da bersalar xilof qilmaydilar, sotib olayotgalarini pastga urmaydilar, sotayotganlarini bo‘rttirmaydilar, qarzlarini berishni cho‘zib yurmaydilar va birovga qarz berganlarida uni qistamaydilar” (Bayhaqiy rivoyati).
Musulmon tijoratchining omonatdor bo‘lishi muqaddas dinini ko‘rsatmasi va topshirig‘i ekan. Rivoyatlarda kelishicha Yunus ibn Ubayd har xil narxdagi kiyimlarni sotar edi. Ba’zi kiyim-kechaklarining narxi to‘rt yuz tanga bo‘lsa, ba’zilariniki ikki yuz tanga edi. Bir kuni o‘zining o‘rniga do‘konda jiyanini qoldirib o‘zi namoz o‘qish uchun masjidga jo‘nabdi. Shunda do‘konga bir a’robiy kelib to‘rt yuz tangalik kiyim so‘rabdi. Unga ikki yuz tangaligi ko‘rsatilganda libos unga ma’qul kelib uni sotib olibdi. Yunus ibn Ubayd yo‘lda haligi a’robiyni uchratib qolibdi va libos o‘zining do‘konidan sotilganini payqab undan “Qanchaga sotib olding?” deb so‘rabdi. A’robiy to‘rt yuz tangaga olganini aytgach Yunus ibn Ubayd u libos ikki yuz tanga turishini va qaytarib olib borishini aytibdi. A’robiyning: “Biz tomonlarda buning narxi besh yuz tanga, men roziman” degan gapiga qaramay “To‘g‘rilik mol-u dunyodan yaxshiroq” deb do‘konidan ikki yuz tangasini qaytarib beribdi, jiyaniga esa bu ishi uchun qattiq dashnom berib, uni insofli bo‘lishga chaqiribdi.
Bunga o‘xshash voqeani Muhammad ibn Mundakir rohmatullohi alayhning hayotlarida ham uchratishimiz mumkin. U kishi ham savdogarlardan bo‘lib turli liboslarni sotar edilar. Bir kuni o‘rniga yosh bola savdo qilib besh tangalik kiyimni o‘n tangaga sotganligini bilib qolib xaridorni izlashga tushibdi. Axiri topgach unga: “Yosh bola sizga besh tangalik kiyimni o‘n tangaga sotibdi” debdi. U odam roziligini aytganda unga qarata: “Biz o‘zimizga ravo ko‘rganimiznigina boshqalarda bo‘lishiga rozimiz. Endi yo o‘n tangalik liboslardan birini oling, yoki besh tangani qaytarib beray, yoki bo‘lmasa libosni qaytarib pullaringizni olib keting” deb aytibdi. Haligi odam besh tangani qaytarib olibdi va odamlardan bu ulug‘ zot kim ekanligini so‘rganida ular Muhammad ibn Mundakir ekanligini aytishibdi.
Alloh taolo yurtimiz bozorlariga O‘zining barakotlarini yog‘dirsin. Barchamizga muqaddas dinimiz ko‘rsatmasiga muvofiq savdo-sotiq qilib, bu dunyo baxti oxirat saodatiga nasib etsin.
Jaloliddin Hamroqulov,
Toshkent islom instituti “Tahfizul Qur’on” kafedrasi mudiri,
Toshkent shahar “Novza” jome masjidi imom xatibi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
"Alloh sizdan yengillatmoqni iroda qiladir. Va inson zaif yaratilgandir".
Insonni Alloh taoloning O‘zi yaratgan. U Zot O‘z bandasining xususiyatlarini yaxshi biladi. Shuning uchun ham insonga faqat Alloh taoloning ko‘rsatmalarigina to‘g‘ri kelishi mumkin. Ushbu oyatda Alloh taolo insonning zaif holda yaratilganini ta’kidlamoqda. Yaratuvchining O‘zi «zaif yaratilgan», deb turganidan keyin, shu zaif insonga yo‘l ko‘rsatishda U Zot og‘irlikni xohlarmidi? Yo‘q, U Zot yengillikni xohlaydi.
Islom shariati, umuman, yengillik ustiga bino qilingandir. Bu haqda ko‘plab oyat va hadislar bor. Hammasi o‘z o‘rnida bayon qilinadi. «Niso» surasining boshidan muolaja qilib kelinayotgan masalalar, xususan, erkak va ayol, oila, nikoh masalasiga kelsak, ushbu oyatda bu masalalarda ham Alloh O‘z bandalariga yengillikni istashi ta’kidlanmoqda. Zohiriy qaralganda, diniy ko‘rsatmalarni bajarish qiyin, shahvatga ergashganlarning yo‘llarida yurish osonga o‘xshaydi. Islomda hamma narsa man qilingan-u, faqat birgina yo‘lga ruxsat berilganga o‘xshaydi. «Nomahramga qarama», «U bilan yolg‘iz qolma», «Uylanmoqchi bo‘lsang, oldin ahlining roziligini ol», «Mahr ber», «Guvoh keltir» va hokazo. Hammasi qaydlash va qiyinchilikdan iborat bo‘lib tuyuladi. Shahvatga ergashganlar esa «Yoshligingda o‘ynab qol, gunoh nima qiladi», deyishadi. Bu esa sodda va oson ko‘rinadi. Haqiqatda esa unday emas. Natijaga qaraganimizda bu narsa yaqqol ko‘zga tashlanadi. Dunyo tarixini kuzatadigan bo‘lsak, oila masalasiga yengil qaragan, jinsiy shahvatga berilgan xalqlar, davlatlar va madaniyatlar inqirozga uchragan. Qadimiy buyuk imperiyalarning sharmandalarcha qulashining asosiy omillaridan biri ham shu bo‘lgan.
Bizning asrimizga kelib, G‘arbda, o‘zlarining ta’biri bilan aytganda, jinsiy inqilob bo‘ldi. Jins borasida olimlar yetishib chiqdilar. Ular «Jinsiy hurriyat bo‘lmaguncha, inson to‘liq hur bo‘la olmaydi. Agar jinsiy mayllar jilovlansa, insonda ruhiy tugun paydo bo‘lib, unda qo‘rqoqlik va boshqa salbiy sifatlar kelib chiqishiga sabab bo‘ladi», kabi g‘oyalarni tarqatishdi. Oqibatda jinsiy inqilob avjiga chiqdi.
Natijasini – har xil balo-ofatlar buhronini hozir o‘zlari ko‘rib-tatib turishibdi. Axloqiy buzuqlik, oilaning va jamiyatning parchalanishi, hayotga qiziqishning yo‘qolishidan tashqari, son-sanog‘iga yetib bo‘lmaydigan muammolar paydo bo‘ldi. Jinsiy inqilob oqibatida taraqqiy etgan g‘arb davlatlarining tub aholisi dahshatli sur’atda kamayib bormoqda. Ko‘z ko‘rib, quloq eshitmagan tanosil kasalliklari kelib chiqdi, har yili son-sanoqsiz odamlar shu kasalliklardan o‘lmoqda. Nasl buzilib, odamlari zaifhol va kasalmand bo‘lib bormoqda. Turli aqliy va ruhiy kasalliklar urchidi. Oxiri kelib, kasalliklarga qarshi insondagi tabiiy monelikning yo‘qolishi (OITS) kasalligi paydo bo‘ldi. Bu kasallik haqli ravishda, XX asr vabosi deb nomlandi. Uning davosi yo‘q. Bu dardga chalinishning sababi zinodir. U bilan kasallangan odam tez muddatda o‘ladi. Hamma dahshatda. Bu dardga chalinmaslikning yo‘llari axtarilmoqda, bu yo‘lda behisob mablag‘lar sarflanmoqda, mazkur vaboga chalinmaslikning turli choralari taklif etilmoqda. Qonunlar chiqarilmoqda, idoralar ochilmoqda.
Lekin shahvatga ergashganlari sababli ular eng oson, eng ishonchli bitta yo‘l – Allohning yo‘liga qaytishni xayollariga ham keltirishmayapti. Aqalli ushbu dardning bevosita sababchisi bo‘lmish zinoni man etuvchi qonun chiqarishni hech kim o‘ylab ham ko‘rmayapti. Chunki shahvatga ergashganlar shahvatga qarshi chiqa olmaydilar. Ularning o‘zlari shahvatga banda bo‘lganlari uchun unga ergashganlar. O‘zlarini zohiriy yengil ko‘ringan ishga urib, endi og‘irlikdan boshlari chiqmay yuribdi. Zohiriy og‘ir ko‘ringan bo‘lsa ham, Alloh ko‘rsatgan yo‘lga yurgan bandalar boshida mazkur og‘irlik va mashaqqatlarning birortasi ham yo‘q. Ular mutlaq yengillikda, farovon turmush kechirmoqdalar.
"Tafsiri Hilol" kitobidan