عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بنِ مَسعودٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : " عَلَيْكُمْ بِالصِّدْقِ فَإِنَّ الصِّدْقَ يَهْدِي إِلَى الْبِرِّ وَإِنَّ الْبِرَّ يَهْدِي إِلَى الْجَنَّةِ وَمَا يَزَالُ الرَّجُلُ يَصْدُقُ وَيَتَحَرَّى الصِّدْقَ حَتَّى يُكْتَبَ عِنْدَ اللَّهِ صِدِّيقًا وَإِيَّاكُمْ وَالْكَذِبَ فَإِنَّ الْكَذِبَ يَهْدِي إِلَى الْفُجُورِ وَإِنَّ الْفُجُورَ يَهْدِي إِلَى النَّارِ وَمَا يَزَالُ الرَّجُلُ يَكْذِبُ وَيَتَحَرَّى الْكَذِبَ حَتَّى يُكْتَبَ عِنْدَ اللَّهِ كَذَّابًا "
Abdulloh ibn Masu’d roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytganlar: “O‘zingizga rosrgo‘ylikni lozim tuting. Albatta rostgo‘ylik yaxshilikka olib boradi. Albatta yaxshilik jannatga olib boradi. Kishi rostgo‘ylikda va to‘g‘ri so‘zlashga harakat qilishda bardavom bo‘ladi. Hatto Allohning huzurida siddiq deb yozib qo‘yiladi…”. )Buxoriy va Muslim rivoyati).
Xalqimiz azal-azaldan turli xil milliy va umuminsoniy fazilatlari bilan dunyo hamjamiyati orasida alohida ajralib turuvchi xalq hisoblanadi. Bag‘rikenglik, mehmondo‘stlik, hushmuomalalik, kattalarga hurmat – bularning barchasi xalqimizning oliy fazilatlaridandir. Shu jumladan rostgo‘ylik ham. Muqaddas dinimiz ham insonlarni rostgo‘y bo‘lishga chaqiruvchi va rostgo‘ylikni targ‘ib qiluvchi din hisoblanadi. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning hali nubuvvat kelmasidan oldin ham xalq ichida “al-Amiyn” ya’ni “ishonchli” deya nom chiqarganliklari esa bu gapimizga yorqin dalil bo‘la oladi. Rostgo‘ylik borasida Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan ko‘plab hadislar rivoyat qilingan.
Yuqoridagi hadisi sharifda Nabiiy sollallohu alayhi vasallam barchani rost gapirishga va rostgo‘y bo‘lishga chaqirganlar. Shu bilan birga rostgo‘ylarning Alloh taolo huzuridagi maqomini bayon qilib berganlar. Rostgo‘ylikda bardavom bo‘lgan inson rostgo‘yligi uchun jannatga kiritilishini va unga Alloh taolo huzurida “Siddiq” deb nom berilishini eshitgan har bir musulmon, shubhasiz rostgo‘y bo‘lishga intiladi. Hamma rostgo‘ylikka intilsa, insonlar orasidagi tushunmovchiliklarga ham barham beriladi. Natijada, jamiyat hayoti ham ijobiy tomonga o‘zgaradi. To‘g‘riso‘zlikning Alloh huzuridagi maqomining boisi ham ayni mana shuning uchun bo‘lsa ajab emas.
Ulamolarimiz: “Rostgo‘ylik bu – qalbingdagi haqiqatni tilingda zohir qilishingdir”, - deyishgan.
Demak, zohiran qilgan ishlarimizning barchasi qalbimizda bo‘lmoqligi kerak. Hech bir harakatimizni rostgo‘ylikdan yiroq holda, xo‘jako‘rsinga qilmasligimiz lozim bo‘ladi.
Rostgo‘ylik – Alloh taologa ixlos bilan ibodat qilishda, insonlar bilan muomala qilishda, va’dada, oldi-sotdi masalalarida, nikoh va boshqa masalalarda kishining zohiri xuddi qalbi kabi bo‘lmoqligidir. Kishi insonlar bilan muomalada bir xil bo‘lishi, va’dasiga vafo qilishi, oldi-berdi masalalarida va boshqalarida tili va harakatlarini qalbi ila mutanosib qilishi lozim bo‘ladi.
Hadisi sharifning davomida:
“…O‘zingizni yolg‘onchilikdan saqlang. Chunki yolg‘on buzuqlikka yetaklaydi. Buzuqlik olovga olib boradi. Kishi yolg‘on so‘zlashda va yolg‘on so‘zlashga harakat qilishda bardavom bo‘ladi. Hatto Allohning huzurida kazzob deb yozib qo‘yiladi”,- dedilar. )Buxoriy va Muslim rivoyati).
Bu haqida Qur’oni karimda Alloh taolo marhamat qiladi:
“Ey iymon keltirganlar! Rostgo‘ylar bilan birga bo‘linglar”. (Tavba,119)
Ulamolarimiz: “Yolg‘on bu – qalbi tasdiq qilmagan narsani aytishdir. Omonatga xiyonat hamda boshqalar tomonidan aytilgan rost so‘zni bila turib tasdiqlamaslik ham yolg‘ondir” ,-deganlar.
Yolg‘on gapirish dinimiz harom qilgan amallardandir. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam insonlarni qay darajada rostgo‘ylikka targ‘ib qilsalar, yolg‘onchilikdan shu darajada qaytarganlar.
Sahl ibn Sa’d roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda:
Rosululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim menga ikki labi va ikki oyog‘i orasidagiga kafolat berolsa, men u uchun jannatni kafolat beraman”, dedilar. (Buxoriy rivoyati).
Bu hadisi sharifdan ham malum bo‘lmoqdaki Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “Kim menga ikki labi orasidagiga kafolat berolsa, men u uchun jannatni kafolat beraman”, demoqdalar. Agar jannatga kirishimiz uchun tilimiz ahamiyatli bo‘lmaganida edi, U zot uni zikr qilmagan bo‘lar edilar. U zot zikr qildilarmi! Demak uning ahamiyati bor. Shuning uchun ham mo‘min-musulmon tiliga juda ham etiborli bo‘lmog‘i lozim va lobuddir.
Bir kishi gapida bitta yolg‘on ishlatsa, o‘sha gapi rostligini isbotlash uchun yana bir yolg‘on ishlatadi. Natijada bir yolg‘on ketidan o‘nlab yolg‘onlar kelib chiqadi. Yolg‘on gapiruvchi esa har doim siri fosh bo‘lib qolishidan qo‘rqib yashaydi. Agar bir kishi yolg‘onchi bo‘lsa, jamiyatda chigalliklar sodir bo‘la boshlaydi. Mabodo o‘nlab kishilar yolg‘onchi bo‘lsa-chi?
U holda jamiyatda o‘zaro ishonch yo‘qoladi. Hech kim bir-biriga ishonmay qo‘yadi.
Hozirgi globallashuv davrida eng asosiy muammoga aylangan narsalardan biri ham aynan yolg‘on axborotdir. Internetda o‘nlab yoki yuzlab emas, balki minglab, millionlab kiberqalloblar va ekstremistik oqimlar aynan yolg‘on ishlatib, insonlarni aldashadi. Har xil qiyofalarga kirib olib, o‘sha qiyofa orqali ishini qilaveradi. Ayni davrda bu kiberqalloblar muqaddas Islom dinimizning pok nomini bulg‘amoqdalar. Go‘yoki Islomga da’vat qilmoqdalar-u, aslida o‘zlarining biror ishi Islomga to‘g‘ri kelmaydi. Ular faqat dinimizning pok nomidan foydalanadilar, xolos. Ana shunday g‘alamis kimsalarning qilgan buzg‘unchiliklari sababli muqaddas dinimiz nomiga har xil noma’qul gaplar aytilmoqda. Ta’na toshlari yog‘dirilmoqda.
O‘ylab qaralsa, bularning barchasi yolg‘on ortidan kelib chiqmoqda. Hadisi sharifda yolg‘onning qattiq qoralanishining sababi mana shu joyda ham oydinlashadi.
Demak, biz dinimiz sofligini saqlashni va jamiyatimiz gullab yashnashini istasak, yolg‘onga yo‘l bermasligimiz kerak bo‘larkan. Hamma to‘g‘riso‘zlikka intilgan jamiyat esa o‘sish va rivojlanishda davom etaveradi.
Ibn Hajar Asqaloniyning “Qirq hadis” asari asosida
Toshkent Islom Instituti 4-kurs talabasi
Tojiddinov Abdussomad Abdulbosit o‘g‘li tayyorladi
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Musulmonlar doimo ust-boshlariga pokiza va viqor beradigan kiyimlar kiyib keladi. Islom dini, ham tashqi, ham ichki poklikni shari’at talablariga muvofiq joriy qilgan. Alloh taolo go‘zaldir, go‘zallikni yaxshi ko‘radi. Salla ana shu tashqi ko‘rinishdagi go‘zallikning bir qismi bo‘lib, boshqa kiyimlarga qaraganda o‘ziga xos madaniyatni anglatadi. Salla musulmonlarning uzoq tarixga ega bosh kiyimi hisoblanadi. U boshga o‘raladigan mato bo‘lib, kishilar uni vaziyatga va jamiyatdagi urfga ko‘ra o‘rab yurishgan. Garchi uni o‘rashning bir necha usullari mavjud bo‘lsa ham, ma’lum shakli va rangi talab qilinmaydi.
Salla issiqdan, sovuqdan va chang to‘zondan himoyalanadigan bosh kiyimi bo‘lib, bu haqda mashhur tobe’iyn, «Nahv» fani asoschilaridan biri Abulasvad Duvaliy aytgan: “Salla jangda qalqon, issiqda soyabon, sovuqdan himoya, voizga viqor, turli tasodiflardan saqlovchi, inson qomatiga ziynatdur”. Qadimdan salla erkaklarning muruvvatini va qavm orasidagi obro‘-e’tiborini bildirgan.
Hatto hazrati Umar roziyallohu anhu, salla arablarning tojidur, deganlar. Salla kiyish borasida kelgan hadislar shari’at talab darajasida joriy qilishga yetadigan quvvatli emas, lekin Rasululloh alayhissalomning qavmlari odatiga ko‘ra salla o‘raganliklari siyratlari va kundalik holatlari borasida kelgan rivoyatlarda aytilgan bo‘lib, ulardan ba’zilarini keltirib o‘tamiz:
عن إبن عمر رضي الله عنهما مرفوعا: ” عليكم بالعمائم فإنها سيما الملائكة وأرخوها خلف ظهوركم”
Ibn Umar roziyallohu anhudan Nabiy alahissalomgacha yetib borgan sanad bilan rivoyat qilingan hadisda: “Sallalarni lozim tutinglar, zero bu farishtalarning siymosidur va uning peshini ortingizga tashlab olinglar”, deganlar.
عن ابن عباس رضي الله عنهما مرفوعا: اعتموا تزدادوا حلما
.Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilingan hadisda Nabiy alahissalom: “Salla kiyinglar, halimligingiz ziyoda bo‘ladi”, dedilar
عن ركانة قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: فرق بيننا وبين المشركين العمائم على القلانس
Salla o‘rash borasida O‘zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo markazi 833-cavolga javob bergan. Javobda shunday deyilgan:
“O‘tmishda ahli ilm va fazilatli kishilar va ko‘pchilik ma’rifatparvar ajdodlarimiz sallada yurishni odat qilganlar. Lekin shuni ham ta’kidlab o‘tishimiz kerakki, Rasuli akram alayhissalomning ushbu kiyinish odatlari shari’at buyrug‘i sifatida qabul qilinmagan. Biror bir olim salla kiymagan kishi gunohkor bo‘lishini aytmagan. Balki, Islom kelganida erkaklar sallada yurishlari urf-odatlardan biri bo‘lib, bu borada kofir ham musulmon ham barobar bo‘lgan. Bu haqda Iordaniya fatvo hay’ati ulamolari shunday deyishadi:
وأما لبس النبي صلى الله عليه وسلم العمامة وحمله العصا فهو فعل عادي وقع على عادة العرب ذلك الزمن، وليس فعلا تشريعيا يدل على الاستحباب ولا يتأسى به الناس.
“Payg‘ambarimiz alayhissalomning salla kiyishlari va hassa tutishlari odatiy fe’llaridan bo‘lib, o‘sha zamon arablarining urflariga binoan qilinar edi. Bu ishlar mustahablikka dalolat qiladigan va odamlar o‘rnak oladigan shar’iy hukmlardan emas”.
Bosh kiyimlaridan yana biri bu do‘ppidir. Har bir millatning o‘ziga xosligini bildirib turuvchi libosi bo‘lib, millatning madaniyati va ba’zi o‘rinlarda diniga ham dalolat qiladi. Shuning uchun ham har bir millat o‘zligini saqlab qolish uchun milliy kiyimlar, milliy urf-an’analar, bayramlarini saqlab qolishga harakat qiladi. Ayniqsa bosh kiyim boshqa liboslardan ko‘ra o‘ziga xos o‘rin tutadi, chunki inson tanasidagi a’zolar ichida bosh eng aziz a’zo hisoblanadi. Shu e’tibordan bosh kiyimni oyoq ostida qolib ketmasligiga alohida e’tibor qaratiladi.
Shar’iy kitoblarimizga ham do‘ppi masalasi kiritilgan bo‘lib, ulamolarimiz ba’zi oyatlar va hadislardagi ma’nolarning dalolatidan sababsiz bosh kiyim kiymay namoz o‘qish makruh deb aytganlar.
Alloh taolo A’rof surasi 26-oyatida: “Ey, Odam bolalari, batahqiq, sizlarga avratingizni to‘sadigan libos va ziynat libosini nozil qildik. Taqvo libosi, ana o‘sha yaxshidir. Ana o‘shalar Allohning oyat-belgilaridandir. Shoyadki eslasalar”.
Shayx Polonpuriy hazratlari oyatdagi taqvo libosi taqvodor kishi kiyadigan libosi deb tafsir qilgan.
A’rof surasining 31-oyatida: “Ey, Odam avlodi! Har bir masjid (namoz) oldidan ziynatlaringizni (kiyib) olingiz!”.
Mufassirlar ushbu oyatdagi ziynatdan murod – kishi uchun viqor bag‘ishlaydigan kiyimlar ekaniga ittifoq qilishgan.
Bosh kiyimsiz namoz o‘qish borasida O‘zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo markazi 109-cavolga javob bergan:
“Ko‘plab mo‘tabar ulamolar bundan bir necha asr muqaddam o‘z kitoblarida ushbu masalaga to‘xtalib, uning hukmini ochiq-oydin yozib ketganlar. Jumladan: Alloma Haskafiy o‘zining “Durrul muxtor” kitobida namozdagi makruh amallarni sanab, shunday degan:
وَصَلَاتُهُ حَاسِرًا رَأْسَهُ لِلتَّكَاسُلِ, وَلَا بَأْسَ بِهِ لِلتَّذَلُّلِ ، وَلَوْ سَقَطَتْ قَلَنْسُوَتُهُ فَإِعَادَتُهَا أَفْضَلُ إلَّا إذَا احْتَاجَتْ لِتَكْوِيرٍ أَوْ عَمَلٍ كَثِيرٍ
“Namozxon (bosh kiyim kiyishga) erinchoqlik qilib, yalangbosh holda namoz o‘qishi namozning makruhlaridandir. Agar o‘zini xokisor tutish uchun shunday qilsa, zarari yo‘q. Agar bosh kiyimi (namoz asnosida boshidan) tushib ketsa uni qaytarib olishi afzaldir. Lekin, uni o‘rashga yoki ko‘p harakat qilishga ehtiyoj bo‘lsa, bunday qilmaydi”.
Qolaversa, bosh kiyim bilan namoz o‘qish odob, namozga hurmat hisoblanadi. Shuning uchun namozni bosh kiyim bilan o‘qish afzal”.
Murtazoyev Arabxon,
Toshkent Islom instituti talabasi.