Sahobiya ayollar
Asmo binti Yazid ansoriy ayollardan bo‘lib, kuchli iymon, sabr, shijoat, aql egasi edi. Unda hotirlash, ta’sirchan gapirish, chiroyli o‘qish qobilyati mujassam edi. U bizga Rasululloh (salollohu alayhi vasallam) haqlaridagi qissalarni o‘ziga hos usul bilan yetkazib berganlardan biridir.
Ibn Hojar bunday deydi: “Asmo binti Yazid ibn Sakkon ibn Rofe’ ibn Imriul Qays ansorlardan bo‘lib avs qabilasning ashhal urug‘idandir. “Ummu Omir” va “Ummu Salam” kunyalari bor.
Asmoning Quron karim oyatlarini, hadisi sharifni o‘rganinshga o‘ta mohir edi.
Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam) sahobalar davrasida o‘tirganlarida Asmo binti Yazid huzurlariga keldi va: “Ota, onam sizga fido bo‘lsin, ey Allohni elchisi! Ayollar nomidan keldim. Ular so‘zimni maqullashdi. Alloh taolo sizni erkak ayolga payg‘ambar qilgan. Biz ayollar homilador bo‘lamiz. Erkaklar jamoat namozlarida ishtirok etishadi, hamda Alloh yo‘lida safarga chiqish bilan darajalari yuksaladi. Qachon safarga ketishsa, biz ularni bolalarini va mollarni qo‘riqlaymiz. Ayting-chi, savobda ular bilan teng bo‘lamizmi?” deb so‘radi. Shunda Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam) sahobalarga “Dini haqida yahshi savol bergan ayollarning so‘zini eshitdingizmi? – dedilar. So‘ngra yana Asmoga yuzlanib: “Ey Asmo ortingdagi ayollarga bildir, ulardan qaysi biri eriga yaxshi xotin bo‘lsa, uning roziligini istab yaxshiliklariga ergashsa, barcha savobda eri bilan teng sherik bo‘ladi” deb marhamat qildilar.
Asmo binti Yazid (raziyallohu anho) bunday rivoyat qiladi: “Bir kuni tengdosh ayollar orasida turgan edim. Yonimizdan Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam) o‘tib qoldilar. Bizlarga salom berib: “Kufroni ne’mat qilishdan saqlaninglar”, dedilar. So‘rashga juratlirog‘i men edim. “Ey Rasululloh, kufroni ne’mat nima?” deb so‘radim. U zot marhamat qildilar: “Sizlardan biringiz ota-onasi bilan yashaydi. So‘ngra Alloh taolo unga er bersa, eridan farzand ato qilsa, u g‘azablanadi. Hatto unga: “Men sendan hech yaxshilik ko‘rmadim” deydi. Bu voqea ayollarga Payg‘ambarimiz tarbiyalarining bir ko‘rinishi edi.
Amr ibn Qatoda (raziyallohu anhu) rivoyat qiladi: “Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam) eng birinchi bay’at bergan ayollar Ummu Said, Kabashata binti Rofe Ummu Omir (Asmo) binti Yazid ibn Sakkon va Havo binti Yazid ibn Sakkondir”.
Asmo birinchi bay’at qilganidan faxrlanib: “Men Rasulullohga bay’at qilgan ayollarning birinchisiman”, der edi.
Asmo binti Yazid ishlarni ishonch va diqqat bilan o‘rganar edi. Oisha (raziyallohu anho) maqtab: “Ansor ayollar qanday ham yaxshidir, dinni o‘rganishda hayolari ularni (masala) so‘rashdan to‘sib qolmadi ”, deganlarida Asmo binti Yazid kabi ayollarni nazarda tutganlari shubhasiz.
Sahiylik ansorlarning oliy sifati edi. Asmo binti Yazid rivoyat qiladi: “Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam) uyimizga tashrif buyurganlarida: “Bu uylarda qanday yaxshilik bor, bu arsorlarning yaxshiligidir”, deb marhamat qildilar.
Asmo binti Yazid yana shunday fazilatlari bois Rasululllohning hurmatlarini qozondi. Hudaybiyadagi daraxt ostida Asmo Rizvon bay’atini bergan edi. Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam): “daraxt ostida bay’at berganlardan hech biri do‘zaxga kirmaydi”, deganlar.
Davomi bor...
Manbalar asosida
Toshkent islom instituti 4-kurs talabasi
Tojiddinov Abdussomad Abdulbosit o‘g‘li tayyorladi
«Ramazon oyi – odamlar uchun hidoyat va to‘g‘ri yo‘l hamda ajrim etuvchi hujjatlardan iborat Qur’on nozil qilingan oydir. Bas, sizlardan kim bu oyda hozir bo‘lsa, ro‘zasini tutsin. Kimki bemor yoki safarda bo‘lsa, sanog‘i boshqa kunlardandir. Alloh sizlarga osonlikni istaydi, og‘irlikni xohlamaydi. Bu – hisobni to‘ldirishingiz hamda hidoyatga boshlagani uchun Allohga takbir aytishingiz va shukr qilishingiz uchundir» (Baqara surasi, 185-oyat).
“Ramazon” so‘zi arab tilida qattiq chanqash yoki issiq sababli hovur ko‘tarilishini anglatadi. Ramazon qattiq issiqlik bo‘lgan davrga to‘g‘ri kelgani uchun shunday nomlangan.
Ramazon oyi nafaqat Qur’oni karim, balki boshqa ilohiy kitob va sahifalar tushirilgan oy sifatida ham alohida ahamiyatga ega. Vosila ibn Asqa’ roziyallohu anhudan qilingan rivoyatda Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Ibrohim alayhissalomning sahifalari Ramazonning birinchi kechasida, Tavrot oltinchi kunida, Injil o‘n uchinchi kunida, Qur’on esa, yigirma to‘rtinchi kunida nozil qilingan”, dedilar (Imom Ahmad rivoyati). Tarixchilarning aytishicha, Ramazon oyining ro‘zasini birinchi bo‘lib Nuh alayhissalom kemadan quruqlikka tushganlaridan keyin tutganlar. Mujohid rahimahulloh: “Ramazon ro‘zasi Nuh alayhissalomdan avvalgi ummatlarga ham farz qilingan”, deydi. Alloh Ramazon oyining ro‘zasini, ya’ni bu oyning hiloli muddaticha (bir oy) ro‘za tutishni farz qildi. Shu sababli “shahru” – “oy” deb nomlangan. Hadisda ham: “Agar sizlarga shahr (yangi oy) ko‘rinmay qolsa...” deyilgan. Yangi oyni ko‘rish qiyin bo‘lgan holatlarda Sha’bon oyini 30 kunga to‘ldirish, shuningdek, Ramazon oyini ham 30 kunga to‘ldirish buyurilgan. Bu esa ibodatni aniqlik bilan boshlab, aniqlik bilan tugatish kerakligini anglatadi.
“Qur’on nozil qilingan oydir”. Bu oyat Alloh taoloning quyidagi so‘zlarini bayon qiladi: «Ho, Mim. Aniq Kitob (Qur’on) bilan qasamyod eturmanki, albatta, Biz uni muborak kechada nozil qildik. Darhaqiqat, Biz ogohlantiruvchidirmiz» (Duxon surasi, 1–3-oyatlar). Ya’ni, Qadr kechasida: «Biz uni Qadr kechasida nozil qildik» (Qadr surasi, 1-oyat). Jumhur ulamolar fikriga ko‘ra, Qur’oni karim Lavhul mahfuzdan Qadr kechasida to‘lig‘icha dunyo osmonidagi “Baytul Izza” (Izzat uyi)ga tushirilgan. Shundan so‘ng Jabroil alayhissalom uni Allohning amri ila 23 yil davomida amr va qaytariqlar, sabablar taqozosiga ko‘ra oyatma-oyat, qismma-qism Payg‘ambar alayhissalomga nozil qilgan.
“Odamlar uchun hidoyat”. Hidoyat bu – yo‘l-yo‘riq ko‘rsatish va tushuntirish. Ya’ni, Qur’oni karim butun mazmuni bilan – muhkam va mutashobeh, nosix va mansux oyatlari bilan hidoyatdir. “va to‘g‘ri yo‘l” deb xoslanishi oyatlarning yanada sharaflantirilishi uchundir. Bunda halol va harom, nasihat va hukmlar nazarda tutiladi. “hamda ajrim etuvchi hujjatlardan iborat” – haq bilan botilni ajratuvchi, ya’ni haqiqat va yolg‘on o‘rtasini farqlovchi vositadir. “Bas, sizlardan kim bu oyda hozir bo‘lsa, ro‘zasini tutsin. Kimki bemor yoki safarda bo‘lsa, sanog‘i boshqa kunlardandir”. Hazrat Ali, Ibn Abbos, Suvayd ibn G‘ofala va Oysha roziyallohu anhum fikriga ko‘ra, Ramazon oyini o‘z yurtida va ahli orasida kutib olgan kishi uning ba’zi kunlarida safarga chiqsa ham ro‘zani to‘liq tutishi lozim. Ammo Ramazon oyini safarda qarshilagan kishi ro‘za tutmay, keyin qazo tutib berishi mumkin. Jumhur ulamolar fikriga ko‘ra, kim oyning boshi va oxirida o‘z yurtida hozir bo‘lsa, ro‘za tutadi. Safarga chiqsa, ro‘zasini ochishi mumkin. Birinchi jamoaning fikrini quyidagi holatlarga yo‘yish mumkin:
– fazilatli va solih do‘stlar ni ziyorat qilish kabi mandub safarlar;
– zaruratdan ortiqcha rizq tala bidagi muboh safar.
Ammo zarur rizq topish kabi vojib safarlarda ro‘za tutmaslikka ruxsat beriladi. Garchi u oyni o‘z yurtida boshlab, ba’zisini ro‘za bilan o‘tkazgan bo‘lsa ham. “Alloh sizlarga osonlikni istaydi, og‘irlikni xohlamaydi”. Mujohid va Zahhokning fikriga ko‘ra, «yengillik» safarda ro‘zani ochishdir, “mashaqqat” esa safarda ro‘za tutishdir. Ammo ushbu lafzning umumiyligiga ko‘ra, yengillik dinning barcha ishlariga taalluqlidir. Zero, boshqa bir oyatda: «Alloh sizlarga dinda hech bir mashaqqatni yuklamadi», deb marhamat qilingan (Haj surasi, 78-oyat). Nabiy sollallohu alayhi va sallam: “Allohning dini osondir”, “Osonlashtiringlar, qiyinlashtirmanglar”, deya marhamat qilganlar. “Bu – hisobni to‘ldirishingiz hamda hidoyatga boshlagani uchun Allohga takbir aytishingiz va shukr qilishingiz uchundir”. Bu oyatning ikki xil ta’vili bor: birinchisi, kim safar yoki kasallik sababli ro‘za tutolmasa, keyinroq qazosini tutib, uning adadini to‘ldiradi. Ikkinchisi, Ramazon oyi yigirma to‘qqiz yo o‘ttiz kun bo‘ladimi, ana shu sanoq nazarda tutilgan. Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Oy yigirma to‘qqiz kun bo‘ladi”, deganlar (Imom Abu Dovud rivoyati). Bu rivoyat “Ramazon va Zulhijja oylari o‘ttiz kundan kam bo‘lmaydi” degan xabarni rad etadi. Ya’ni, ba’zi yilda yigirma to‘qqiz kun bo‘lishi ham mumkin. Jumhur ulamolar: “Bu oylar (Ramazon va Zulhijja) o‘ttiz kun yoki yigirma to‘qqiz kun bo‘lishidan qat’i nazar, uning ajr-mukofoti va gunohlarning kechirilishi jihatidan kamaymaydi”, deyishgan.
Manbalar asosida
Azizbek XOLNAZAROV tayyorladi