Sayt test holatida ishlamoqda!
23 Dekabr, 2024   |   22 Jumadul soni, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:21
Quyosh
07:46
Peshin
12:27
Asr
15:17
Shom
17:01
Xufton
18:21
Bismillah
23 Dekabr, 2024, 22 Jumadul soni, 1446

10.02.2017 y. Islomda meros masalasi

6.02.2017   8296   13 min.
10.02.2017 y. Islomda meros masalasi

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

Muhtaram jamoat! Keyingi vaqtlarda xalqimiz orasida merosni bo‘lish va olishga doir masalalarda ayrim tushunmovchiliklar sodir bo‘lmoqda. Natijada merosxo‘rlar o‘rtasida, aka-uka, opa-singil va qavm-qarindoshlar o‘rtasida turli oilaviy nizolar kelib chiqishi kuzatilmoqda.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam meros ilmini o‘rganishga targ‘ib qilib shunday deganlar:

عن أَبي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قالَ: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم " يا أبا هريرة! تعلموا الفرائض وعلموها فإنه نصف العلم، وهو ينسى، وهو أول شئ ينزع من أمتى".

رَوَاهُ ابْنُ ماجة، و أخرجه الحاكم في المستدرك

Ya’ni, Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: Ey Abu Hurayra!, merosni o‘rganinglar va o‘rgatinglar. Chunki u ilmning yarmidir. U unutiladi va ummatimdan eng avval ko‘tariladigan narsa ham shudir”, dedilar”. (Ibn Moja va Hokimlar rivoyat qilishgan).

Yana bir hadisda esa shunday deyilgan:

عن أَبي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قالَ: قالَ رَسُولُ الله صلى الله عليه وسلم: "تَعَلّمُوا الفَرَائِضَ والقُرْآنَ وَعَلّمُوا النّاسَ فَإِنّي مَقْبُوضٌ". رواه الترمذي

Ya’ni, Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Faroizni (ya’ni, meros ilmini) va Qur’onni o‘rganinglar va odamlarga ham o‘rgatinglar. Chunki men qabz qilinuvchiman”, dedilar.(Imom Termiziy rivoyat qilgan)

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam muborak hadislarida bu ilmni o‘rganishni Qur’oni karimni o‘rganish bilan yonma-yon keltirishlari bejizga emas. Chunki bu ilm halol va haromga, birovning haqqiga aloqador bo‘lgan ilmdir. Agar mayyitdan qolgan mol-dunyo to‘g‘ri taqsim qilinmasa, kimdir boshqaning mol-mulkini nohaqdan yeyish hisoblanadi.

Shuning uchun bugungi juma suhbatimizda mazkur masalani biroz muxtasarroq qilgan holda e’tiboringizga havola qilamiz.

Islom dinida oilaning jamiyatdagi o‘rniga yuqori baho berilib keladi. Qur’on oyatlari va Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning hadisi shariflarida oila a’zolarining o‘zaro muomalalari bilan birga moliyaviy munosabatlar ham ko‘rsatib o‘tilgan. Albatta o‘lim haqdir. Dunyoda jon egasi borki, o‘lim sharbatini totguvchidir. Qur’oni karimda:

كُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ

Ya’ni, “Har bir jon o‘lim (achchig‘i)ni totguvchidir” (Oli Imron surasi, 185-oyat) deyilgan.

Oyat va hadislardagi ko‘rsatmalar merosxo‘r bo‘lib qolgan qarindosh-urug‘larning hayotlariga ham ijobiy ta’sir ko‘rsatadi. Farzandlar, tug‘ishgan aka-uka, opa-singil va boshqa voris qarindoshlar o‘rtasida totuvlik, mehr-oqibat davomli bo‘lishi uchun vafot etgan kishidan qolgan merosning adolat bilan taqsimlanishi muhim ahamiyatga egadir.

Muhtaram jamoat! Albatta, meros adolatli taqsimlanishi uchun bandalar Qur’on oyatlari, hadisi shariflardagi hukmlar va islom ulamolarining chiqargan fatvolarini asos qilib olishsa va ushbu hukmlarga rozi bo‘lib amal qilishsa, ularning hayotlari farovon bo‘lishiga shak-shubha yo‘qdir. Merosning shariat ko‘rsatmasiga binoan taqsimlanishining farzligi Qur’on karimdagi meros oyatining oxirida qayd qilingan:

فَرِيضَةً مِّنَ اللّهِ

Ya’ni, “(Shuning uchun meros taqsimi) Allohning (o‘zi) tomonidan (belgilandi va) farz qilib qo‘yildi” (Niso surasi, 11-oyat).

Alloh taolo o‘zining belgilab qo‘ygan shariat qonunlari asosida meros taqsimotiga rozi bo‘lganlarga ostidan anhorlar oqib turadigan jannatlarni va’da qilgan:

تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ وَمَن يُطِعِ اللّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

Ya’ni, “Ana shular Allohning hudud (chegara)laridir. Kim Alloh va (Uning) payg‘ambariga itoat etsa, uni ostida anhorlar oqib turadigan bog‘larga (jannatga) kiritur. (Ular) u yerda abadiy (bo‘lurlar). Bu ulkan yutuqdir!” (Niso;13).

Shariatda har bir merosxo‘rga marhumning qoldirgan mol-mulklaridan muayyan hissa ajratar ekan, ayol-qizlarga ham munosib ulush ajratilgan. Albatta islomdan avval johiliyat davrida ayol-qizlarga merosdan ulush ajratilgan emas, ular doim o‘z ota-onalari va aka-ukalari merosidan mahrum qilinganlar. Alloh taolo esa ularga ulush ajratilishi farz amallardan biri ekanini Qur’oni karimda bayon qilib berdi:

وَلِلنِّسَاء نَصِيبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ نَصِيباً مَّفْرُوضاً

Ya’ni, “Ayollar uchun (ham) ota-onalari va yaqin qarindoshlari qoldirib ketgan (meros)dan ulush bordir. Bu ozmi-ko‘pmi, farz qilingan ulushdir” (Niso;7).

 Biroq, shariatda “bitta erkakka ikki ayolning hissasi” miqdori belgilangan. Bu ushbu:

لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ

Ya’ni, “bir o‘g‘il uchun ikki qiz ulushi” oyati bilan bayon qilindi. Bu narsa Qur’oni karimda bir necha marta eslatilgan. Qiz farzandlarning yarim ulush olishlari tashqaridan qaraganda adolatsizdek tuyulsa-da, lekin, barcha nafaqalar erkaklarning zimmasida ekanligi, ayol kishi shar’an barcha nafaqalardan ozod qilinganini e’tiborga olsak, bu naqadar hikmatli taqsim ekani ma’lum bo‘ladi. Zotan Qur’oni karimda:

وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالأُنثَى

Ya’ni, “Erkak ayol kabi emas!” (Oli Imron;36), deyilgan.

Erkaklar hamma vaqt mas’uliyatni o‘z bo‘yinlariga olishga majburdirlar: ota-onalariga qaraydilar, oilasini tebratadilar, ayollarini va qizlarini boqadilar, opa-singillarining ahvollaridan xabardor bo‘lib turadilar.

Muhtarama azizlar! Ming afsuski, asrlar davomida buyuk qadriyat bo‘lib kelayotgan ana shu an’ana bugunga kelib buzila boshladi. Natijada aka-ukalar va opa-singillar ota-ona vafotidan so‘ng meros talashib elu yurtga kulgi bo‘la boshladilar, o‘tkinchi dunyoda ana shu hech kimga vafo qilmagan yolg‘on dunyoni deb urush-janjallar girdobida qolayotganlarni, bir-birlari bilan yuzko‘rmas bo‘lib ketganlarni eshitib qolmoqdamiz. Buning oqibatida dinimizda farz bo‘lgan silai-rahm uzilib ketyapti. Silai rahmni uzilishiga ham meros ilmini bilmaslik va unga amal qilmaslik sabab bo‘lmoqda. Silai rahmni uzilishiga katta vaiyd va’da qilingan:

Ali  ibn Husayn rahmatullohi alayh o‘g‘liga nasihat qilib: Hech qachon qarindoshlik rishtalarini uzma! Men Qur’oni karimning uch joyida qarindoshlik rishtalarini uzgan kimsaning la’natlanganini ko‘rdim deb, quyidagi oyatlarni o‘qidilar:

الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (سُورَةُ الْبَقَرَةِ:27

, Ular Allohning ahdini bog‘langandan so‘ng buzadigan, Alloh bog‘lanishiga buyurgan narsalarni uzadigan, yer yuzida fasod qiladigan zotlardir. Ana o‘shalar yutqazuvchilardir. (Baqara surasi, 27-oyat)

وَالَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (سُورَةُ الرَّعْدِ:25

Ya’ni, Alloh bilan ahd bog‘laganlaridan keyin uni buzadigan, Alloh bog‘lanishiga buyurgan narsalarni uzadigan va Yer yuzida buzg‘unchilik qilib yuradigan kimsalar ham borki, ular uchun (Allohdan) la’nat bo‘lur va ular uchun noxush diyor (jahannam) bordir. (Ra’d surasi, 25-oyat)

فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ * أُولَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ (سُورَةُ مُحَمَّدٍ:22-23

Ya’ni, Agar (iymondan) bosh tortsangiz, aniqki, sizlar yerda buzg‘unchilik qilarsizlar va qarindoshlaringiz (bilan ham aloqalaringiz)ni uzasiz, albatta. Unday kimsalarni Alloh la’natlagandir, bas, ularning (quloqlarini) «kar», ko‘zlarini «ko‘r» qilib qo‘ygandir. (Muhammad surasi, 22-23-oyatlar)

Bularning barchasi Alloh taolo adolatli belgilab bergan meros taqsimotiga amal qilmaslik va shariatda farz qilingan ko‘rsatmalarga yurmaslik oqibatidandir. Shu o‘rinda bir narsaga e’tiborimizni qaratishimiz lozim bo‘ladi; meros nima va uni qachon va qay yo‘sinda taqsim qilinadi? Shuningdek uning shar’iy haqdorlari aslida kimlardir?

Bugungi kunda ba’zi holatlarda shunga guvoh bo‘lamizki, ota-onalar tirik bo‘la turib, farzandlar o‘zaro meros talashish dardiga mubtalo bo‘lishgan. Bu narsaning ota-onaga nisbatan qanchalik hurmatsizlik va haqorat ekanini o‘ylab ham ko‘rishmaydi. Mol-dunyo ularning ko‘zlarini shunchalik ko‘r qilib qo‘yganki, ular ota-onalari yoki bobo-buvilariga aziyat berishdan ham tap tortmaydigan bo‘lib borishyapti. Lekin ular tez kunda o‘zlari ham shu holatga tushishlaridan go‘yoki bexabardeklar.

Muhtaram jamoat! Shariatimizda kishi vafot etganidan keyin uning qoldirgan mol-dunyosiga to‘rt turlik haq ta’alluq topadi;

Birinchi: Mayyitni kafanlash va dafnga tayyorgalik mayyitning molidan isrof qilinmagan va ziqnalikka yo‘l qo‘yilmagan holda sarflanadi.

Ikkinchi: Kafanlash va dafndan forig‘ bo‘lganidan so‘ng mayyitning qoldirgan molidan uning qarzlari to‘lig‘icha ado qilinadi.

عَنْ أبي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قال: قالَ رسولُ الله صلى الله عليه وسلم: نَفْسُ المُؤْمِنِ مُعَلّقَةٌ بِدَيْنِهِ حَتّى يُقْضَى عَنْهُ. )رواه الترمذي

Ya’ni, Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: Mo‘minning joni qarzi sababli (ulug‘ maqomga yetishishdan) to qarzi ado qilingunicha hibs qilib turiladi”. (Imom Termiziy rivoyat qilgan)

Uchinchi: Mayyitning tiriklik chog‘ida qilgan vasiyatlari agar shar’an joiz vasiyatlar bo‘lsa, ular mayyit qoldirgan molning uchdan biridan ado qilinadi. Merosdan ulushi borlarga esa vasiyat qilinmaydi. Chunki ular vasiyat ololmaydi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam quyidagicha marhamat qilganlar:

عن أَبِي أُمَامَةَ الْبَاهَلِيّ قالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ الله صلى الله عليه وسلم يقولُ في خُطْبَتِهِ عَامَ حَجّةِ الوَدَاعِ: إِنّ الله تَبَارَكَ وَتَعَالَى قد أَعْطَى لكُلّ ذِي حَقّ حَقّهُ فَلاَ وَصِيّةَ لِوَارِثٍ.

 رواه الترمذي

Ya’ni, Abu Umoma Bohiliy roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Men vidolashuv haji yili Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning xutbalarida: Alloh taboraka va taolo har bir haq egasiga haqini berdi. Meros oluvchiga vasiyat qilish yo‘q”, dyeyotganlarini eshitdim. Imom Termiziy rivoyat qilgan.

Shuning uchun merosxo‘r faqat Alloh taolo bo‘lib bergan ulushini oladi.

To‘rtinchi: Yuqoridagi sarf xarajatlardan ortib qolgan mayyitning mol-dunyosi Qur’oni karim, sunnat va ummat ijmo’si bilan tayin qilingan merosxo‘rlari o‘rtasida taqsim qilinadi.

Meros masalasi o‘ta muhim masalalardan bo‘lgani uchun Alloh taolo O‘zining kalomida biror ahkomni merosxo‘rlarning hissalarini bayon qilgani kabi batafsil bayon qilmagan. (Niso surasi, 11-12 oyati karima) Balki ko‘p ibodatlarni Qur’oni karimda ijmolan (umumiy) zikr qilib, uning tafsilotini payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga havola qilib qoldirgan.

Bandalarning bir birlari o‘rtasidagi haqlari o‘ta ahamiyatli bo‘lgani uchun Alloh taolo O‘z kalomida har bir haq egasi va uning qancha hissa olishini to‘liq bayon qilib o‘tgan.

Shuning uchun meros taqsim qilinmasdan oldin mayyitning molidan xayri-ehson qilib yubormaslik kerak. Ayniqsa, mayyitning balog‘atga yetmagan farzandlari bo‘lsa, bunga nihoyatda ehtiyot bo‘lish lozimdir. Ba’zan ota yosh olamdan o‘tib, ortidan yetim farzandlar qoldirib ketadi. Undan qolgan mol-mulk uning bolalari to balog‘atga yetgunicha avaylab saqlab turilishi lozim bo‘ladi. Lekin ko‘pincha mayyitning xotini yoki ota-onasi bu mol-mulkni shariat ko‘rsatmasiga nomuvofiq sarflab yuborishadi. Alloh taolo bunday ogohlantirib shunday degan:

إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا

(سورة النساء:10)

Ya’ni, Yetimlarning mol-mulklarini zulm yo‘li bilan yeydigan kimsalar, albatta, qorinlarida olov yegan bo‘lurlar va albatta, do‘zaxda kuygaylar.

Agar biz barchamiz bu nozik masalada ham muqaddas dinimizning ko‘rsatmalariga amal qilsak, nafaqat o‘zimizga, balki jamiyatga hamda o‘tganlarimizga ham foyda keltirgan bo‘lamiz. Alloh  taolo barchalarimizni O‘zining to‘g‘ri yo‘liga boshlasin, marxum va marxumalarimizni mag‘firat etsin! Omin.

Juma mav'izalari
Boshqa maqolalar

"O‘rganadigan ilm" nima degani?

23.12.2024   1835   4 min.

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Faqihlar fiqhga shunday ta’rif berishadi: «Fiqh mukallaflarning amallarini halol va haromlik, fasod va sahihlik jihatidan o‘rganadigan ilmdir». Bu ta’rifni ham kengroq tahlil qilib ko‘raylik. «O‘rganadigan ilm» nima degani? Hozirgina «Ilm bir narsaning voqelikka muvofiq kelishidir», dedik.

Fiqhning mavzusiga bir misol keltiraylik. Masalan, men mukallafman. Xotinimga «Sen taloqsan», dedim. Buning hukmi nima bo‘lishini fiqh o‘rganadi. Demak, fiqh men kabi mukallaflarning mana shu kabi holatlarini o‘rganadi. Masalan, men sherikchilik aqdini tuzishim mumkin, biron narsani sotishim, ijaraga olishim mumkin. Fiqh ana shunday holatlarni, men qilgan ishning halol yoki harom, sahih yoki fasodligini o‘rganadi. Demak, fiqhning mavzusi mukallaflar qiladigan amallarning holatini o‘rganishdir.

Faqihlarning fiqhga bergan ta’riflarida «dalil» degan so‘z bormi? Yo‘q. Ular faqat mukallaflarning amallari haqida gapirishdi, hukmlarning mukallaflarga nisbatan joriy bo‘lish holatlariga e’tibor qaratishdi. Demak, umumiy qilib aytadigan bo‘lsak, fiqhga ikki xil ta’rif berildi. Biri usuliy ulamolarning ta’rifi, ya’ni «Qur’on va Sunnatdan hukmlarni qay tarzda chiqarib olish haqidagi ilm» degan ta’rif. Ikkinchisi fuqaholar bergan ta’rif bo‘lib, unda hosil bo‘lgan hukmlarning mukallaflarga qanday joriy qilinishi asosiy o‘ringa qo‘yildi. Bu hukmlar mutlaq mujtahidlar tarafidan chiqariladi. Hukmni faqat mutlaq mujtahid chiqara oladi. Ana shu mujtahid muayyan bir hukmni Qur’on va Sunnatdan qanday chiqarganini o‘rganish usul ilmining mavzusidir. Chiqarilgan hukmni o‘zimizga va jamiyatga tatbiq qilish esa muftiy va faqihlarning ishidir.

Demak, fiqhga ikki xil qarash mumkin ekan: hukmni chiqarib olish va uni tatbiq qilish. Bizning xatoimiz shuki, hukmni ishlab chiqish bilan uni tatbiq qilish orasidagi farqni tushunmayapmiz. Tushunmaganimiz uchun keraksiz gaplarni gapiryapmiz. Biz yuqorida aytib o‘tgan ikki yo‘nalish – tahallul, ya’ni dinga yengil qarash va tashaddud, ya’ni dinda g‘uluvga ketish yo‘nalishlari yo ikkinchi ta’rifdan bexabar qolishdi, yoki unga e’tiborsiz qarashdi. Ular faqat birinchi ta’rifni, ya’ni hukmni qay tarzda ishlab chiqishni izohlashdi.

Masalan, siz birinchi yil ilm olayotgan bo‘lsangiz, ular sizga: «Sen aytgan hukmni faqat dalil keltirsang, qabul qilamiz», deyishadi. Axir siz hali dalillarni bilmaysiz-ku! Birorta jumlani oyat deb o‘ylashingiz mumkin, lekin aslida u oyat bo‘lmasligi mumkin. Bir hadisni Buxoriyda kelgan, deb aytishingiz mumkin, lekin u Buxoriydan rivoyat qilinmagan, to‘qima hadis bo‘lib chiqishi mumkin, chunki siz hali dalillarni o‘rganmagansiz. Ular mana shu darajadagi odamlardan dalil so‘rashdi, ochiq-oydin dalili bo‘lmagan hukmni esa botilga chiqarishdi. Bunga biroz kengroq yondashish kerak...

Yuqorida aytganimdek, asosiy maqsadim ta’riflarga doir qo‘shimcha ma’lumotlarni aytib o‘tish edi. Keling, shu masalani ko‘raylik. Ana o‘sha yo‘nalish egalari har bir hukmga dalil talab qilishyapti. Avvalo ayting-chi, dalil nima o‘zi? Ular: «Dalil – bu Qur’on va Sunnat», deyishadi. Ularning «Dalil Qur’on va Sunnatdir», deyishi ilmiy ma’noda xatodir, chunki dalilni faqat Qur’on va Sunnatgagina cheklab qo‘ysak, dinni zoye qilib qo‘yamiz, chunki bulardan boshqa dalillar ham bor. Dalil to‘g‘ri yondashish orqali talab qilingan ma’lumotga yetkazadigan manbadir. Demak, Qur’on va Sunnat dalillarning asosiy qismidir, lekin dalillarning barchasi emas, chunki ijmo’ ham dalil, qiyos ham dalildir. To‘g‘ri yondashish orqali talab qilingan ma’lumotga yetkazadigan har qanday manba dalil bo‘ladi. Lekin bu gapni ular tushunmaydi. Ular dalilni faqat Qur’on va Sunnat, deb tushunishadi.

«Hanafiy mazhabiga teran nigoh» kitobidan